Μηνύματα

76

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΜΑΡΑΚΙ

« στις: 10/10/11, 03:03 »

Μπορεί φίλε profsokin , αν και δεν γράφτηκε για τραγούδι. Θέλει αρκετό "κούρεμα" για να έχει καλύτερο ρυθμό, ή έστω να υπάρξει η έμπνευση για κάποια ποικιλία στη σύνθεση που θα μπορούσε να το υποστηρίξει.

Ιππέα χαίρομαι που σου άρεσε.

77

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΜΑΡΑΚΙ

« στις: 03/10/11, 17:18 »

Μαράκι κανείς δεν νοιάζεται για σένα
που θα σπουδάσεις, τι θα ζήσεις, τι θα φας.
Για άλλα μέρη να ετοιμάζεσαι να πας,
εκεί που θα'σαι ξένη και με μάτια κλαμμένα.

Μαράκι ο πατέρας σου τι άλλο πια να κάνει,
κι ας νόμιζες πως είναι τόσο δυνατός.
Του αμαξιού ο τελευταίος ήταν πάντοτε τροχός.
Ένας μικρούλης άνθρωπος που έμαθε μονάχα να χάνει.

Κι εκεί που θα πας να θυμάσαι πως σπίτι σου είναι όλη η γη,
πως πατρίδα είναι μία εφεύρεση των ανθρώπων.
Που θα κρατήσει για όσο ακόμα τους άρχοντες εξυπηρετεί,
και πως μέχρι να κάνεις κι εσύ παιδί , θα αλλάξουνε πολλές φορές,
τα ονόματα των τόπων.

Μαράκι ότι σου μάθαμε να ξέρεις πως ήταν λάθος,
ευγένειες, φιλίες κι αγάπη για το διπλανό σου.
Τώρα ένα ένστικτο να έχεις μονάχα για τον εαυτό σου,
αυτοσυντήρηση το λένε κι αυτό να το ακούς με πάθος.

Μαράκι μου όλοι είναι καλοί με το στομάχι γεμάτο,
και όλοι γίνονται σκουλήκια μόλις αυτό αδειάσει.
Ένας καρκίνος είναι οι άνθρωποι και κοίτα μη σε πιάσει,
στα δίχτυα του αυτός ο συρφετός και σε πετάξει κάτω.

Και ξέρω πως όλα αυτά, έχουν μονάχα μοναξιά
μόνη σου όμως είσαι αγάπη μου να το ξέρεις.
Και αν σαν το πατέρα σου περιμένεις και συ κάποτε να κάνει ξαστεριά,
το μόνο που θα κερδίσεις θα είναι να υποφέρεις.

Μαράκι μου καλό σου ταξίδι
και μακάρι να βρεις , τη πατρίδα που ποθείς
και αξίζεις.

78

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 01/10/11, 11:16 »

Το βρήκα κάπου και νομίζω έχει τη πλάκα του

ΟΙ ΔΕΚΑ ΚΑΤΑ Δ.Ν.Τ ΕΝΤΟΛΕΣ

1.Έγώ είμι Κύριος ό Δανειστής σου, ούκ έσονται σοι δανειστές έτεροι πλην έμοϋ.
2.Ού εκποιήσεις σε έτερον εϊδωλον κινέζον ή Ρώσον, ουδέ παντός δικαίωμα πλην ημών , όσα έν τω ούρανω άνω καί όσα έν τη γη κάτω και όσα έν τοις ΰδασιν ύποκάτω της γης.
3.Ού λήψει τό όνομα τοϋ Κυρίου του δανειστού σου έπϊ ματαίω.
4.Έξ ημέρας έργα και εξοφλήσεις πάντα τά τέλη σου. Τη δέ ημέρα τη εβδόμη σάββατα Κυρίω τω σπρεντ σου.
5.Τίμα τό ΔΝΤ σου και τήν Ε.Ε σου, ϊνα ευ σοι πίνουσι το αίμα με καλαμάκιον και ϊνα μακροχρόνιος χρέη εστί έπϊ της γης.
6.Ού αναδιαρθώσεις.
7.Ού πτωχεύσεις.
8.Ού επαναστατήσεις.
9.Ού ψευδομαρτυρήσεις κατά τοϋ Μνημονίου σου στατιστικήν μαρτυρίαν ψευδή.
10.Ούκ επιθυμήσεις αυξήσεις και δικαιώματα όσα τω πλησίον σου έστι.
     
 

79

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 23/09/11, 00:01 »

Εδώ που έχουμε φτάσει δεν είναι θέμα "προσωπικής λιτότητας". Μπορώ να πω μάλιστα ότι είναι το ακριβώς αντίθετο. Όταν η τάση είναι να σε γυρίζουνε ανάποδα για να σου πάρουν και το τελευταίο ψιλό που θα βρούνε στη τσέπη σου, δεν είναι προτιμότερο να τα έχεις φάει στραγάλια, από το να προκύψεις και πεινασμένος και γδαρμένος;
Επίσης αν το πρόβλημά τους ήταν να ξεχρεώσουμε, θα κάνανε το άλλο. Αντί να εξαγγέλουν κάθε λίγο και λιγάκι μέτρα, μέτρα ,μέτρα και να μας τα έχουνε κάνει τούμπανο και να έχουμε πέσει όλοι σχεδόν σε Εθνική κατάθλιψη, θα μπορούσαν να πούνε, "μαγκίτες χρωστάμε 400 δις , διά 11εκ. Έλληνες, αναλογεί στο καθένα 36.363,63 ευρώ, δωσ'τα μου με τη μία και καθάρισες. " Αν μάλιστα δίνανε και σοβαρά κίνητρα γι αυτό, νομίζετε ότι δεν θα βρισκόντουσαν 1.000.000 Έλληνες τουλάχιστον που τα έχουν και θα τους λέγανε "άντε και γ**ηθείτε πάρτε τα μας τα κάνατε τούμπανο"  και να μαζέψει το Κράτος ήρεμα κι απλά 36.4 δις και να μιλάει από άλλη βάση; Κι όσο περισσότεροι τόσο το καλύτερο; Ούτε αυτό το θέλουνε.

Να βάλουνε χέρι θέλουνε και το έχουνε βάλει. Το τρόπο ζωής ενός λαού ή αλλοιώς για να μιλάμε Ελληνικά το "Lifestyle" , το διαμορφώνουνε κάθε εποχή όπως τους εξυπηρετεί. Περάσαμε την εποχή του "ξόδευε και μη ερεύνα" και τώρα επιβάλλουν τις ενοχές για τις "σπατάλες".

Δεν υπάρχει σωτηρία γιατί αν θέλανε οι κυβερνήσεις αυτού του κόσμου πραγματικά να τελειώνουνε με τη σαπίλα, θα προβαίναν σε κινήσεις άκομψες μεν αλλά άκρως λειτουργικές και με τη στήριξη των λαών τους. Ποιά είσαι εσύ; Standard and Poors και μας υποβιβάζεις; Ή βγάλε το σκασμό  ή τσιμέντο στα πόδια και στη μέση του Ατλαντικού. Ποιός είσαι εσύ; Ο Σόρος και παίζεις παιχνιδάκια με το ψωμάκι των λαών ; Δήμευση της περιουσίας σου και στο Γκουαντάναμο. Αλλά δεν παίζεται έτσι το παιχνίδι.

Το παιχνίδι παίζεται έτσι ούτως ώστε να πορευθούμε σε παγκόσμια κυβέρνηση και παγκόσμια δικτατορία. Αυτό είναι. Κια εμείς ασχολούμαστε αν θα έχουμε Fender ή Ibanez . Και μάλιστα έχουμε και ενοχές γι αυτό...

80

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΣΙΓΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΠΩ.

« στις: 06/09/11, 03:07 »

ΣΙΓΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΠΩ...

Δεν θέλω να ακούω,
δεν θέλω να μιλάω,
μ'αρέσει η άγνοιά μου,
σου λέω τη προτιμάω.

Γιατί κανείς δεν έχει,
κάτι ευχάριστο να πει,
να δωσει μια ελπίδα,
σ' αυτή τη μίζερη ζωή.


Άσε με ρε συ σου λέω,
δώσε μου μια ευκαιρία,
μη με πρήζεις κάθε μέρα,
δε σου δίνω σημασία.

Για ειδήσεις και για Κρίσεις,
να μιλήσεις μη τολμήσεις,
δε πιστεύω πια κανένα,
ούτ' εσένα , ούτ' εμένα .

Τα κάναν όλοι ρόιδο,
δε κάνω το κορόιδο,
μαζί μ'αυτούς και γω,
που τώρα τραγουδώ.

Μα ειν' άλλο οι αποφάσεις
και άλλο οι προφάσεις,
πετάω στη στιγμή,
τη κάθε ενοχή.

Στα μούτρα τους τη στρέφω
και τους την επιστρέφω,
σιγά να μη σας πω,
για όλα φταίω εγώ.

Αυτό άλλωστε θέλετε,
μικρές μου μαριονέττες,
να γίνουν όλοι οι λαοί,
πουτάνες και επαίτες,

Ούτε να τ'ονειρεύεστε,
ούτε να το σκεφτείτε,
όταν με τ'άθλια αφεντικά σας
αύριο θα συσκεφθείτε.

Για να προσφέρετε ξανά,
μία από τα ίδια,
στημμένη η ενημέρωση,
και μου πρηξε τ'αρχ**ια.

Δεν θέλω να ακούω
δεν θέλω να μιλάω,
μ'αρέσει η "άγνοιά" μου,
σας λέω τη προτιμάω...

81

Φωνή και τραγούδι / Απ: Πιο μπάσα φωνή

« στις: 01/09/11, 03:39 »

Δεν υπάρχει κάποιο κόλπο. Ασκήσεις μόνο...Από εκεί και πέρα σαν μπακαλοσυμβουλή σου δίνω την εξής. Μην ζορίζεις το λαιμό σου προσπαθώντας να δώσεις ένταση και φαντάσου ότι στέλνεις τη φωνή στο...πάτωμα. Πιθανόν να καταφέρεις να ανοίξεις περισσότερο το λαιμό σου και να τη βγάλεις την νότα αν την έχεις.

82

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΚΟΡΙΤΣΙΑ

« στις: 09/08/11, 04:12 »

ΚΟΡΙΤΣΙΑ

Κορίτσια τραγουδήστε κι απόψε
όπως τόσα και τόσα χρόνια,
που με συντροφεύεται,
με τις γλυκές, μοναδικές σας φωνές.

Για έναν τύπο σαν κι εμένα,
πάντοτε ήταν λίγο δύσκολο
να το παραδεχτώ,
πόσο λαχταράω να σας ακούω.

Από τη Rosemary Clooney
μέχρι τη Cher και από τη Tammy Wynnete,
μεχρι την Pink,
όλες σας μου δώσατε τα δώρα σας.

Κι ας μην σας γνώρισα,
σας έμαθα μέσα από τα τραγούδια σας,
που πάντα μέσα από τη ψυχή,
μα και το όμορφο κορμί σας μιλάνε.

Κορίτσια σας ευχαριστώ
και όσο για το φίλο μου που αυτές
τις προτιμήσεις μου
τις βρίσκει λίγο "gay".

Του απαντώ, μ'ενα τραγούδι,
που χρόνια τώρα το ακούω
και που με καίει,
μα είναι ο.κ ....

Don't speak ...

83

Λοιπά / Απ: Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών

« στις: 08/08/11, 22:51 »

Παιδιά είχα κανά δυό μέρες να μπω...και δυσκολεύομαι λόγω διαθέσιμης ώρας να διαβάσω...Μία ερώτηση. Συζητήσατε καθόλου τίποτε άλλο εκτός κάνναβης; Χρήση υπάρχει και στη κόκα και στην ηρωίνη και στο κρακ...Εκεί τι παίζει με τον νόμο;

84

Λοιπά / Απ: Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών

« στις: 06/08/11, 02:49 »

Αυτό που υποστηρίζω εγώ, είναι ότι είμαι 1.000% κατά της οποιασδήποτε ποινικής δίωξης ενός χρήστη, αλλά επίσης είμαι 1.000% κατά της χρήσης,αλλά ακόμα και της επίδειξης ( έχω ένα τσιγαριλίκι και το δείχνω) σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο. Ο καθένας ας κάνει του κεφαλιού του στο σπίτι του αν θέλει κατόπιν συμφωνίας με όλους τους ενήλικους με τους οποίους συναναστρέφεται . Αν υπάρχει στο χώρο παιδί και αυτό το θεωρώ ποινικά κολάσιμο.

Αν εξαιρέσεις το διεγραμμένο τμήμα (που δεν έχει απολύτως κανένα νόημα, γιατί ακυρώνει όλη την προηγούμενη διατύπωση, ποιος ακριβώς είναι σε θέση να μας υποδείξει τι θα κάνουμε σπίτι μας, οποιαδήποτε κι αν είναι η σχέση μας μαζί του άλλωστε), συμφωνώ απόλυτα με την παραπάνω παράγραφο.

Αλλά με το πρώτο σκέλος, καθόλου, γιατί ο νόμος δεν "βάζει άλλη μια ουσία στη λίστα". Η ουσία είναι ήδη εκεί και η ανεπαρκής νομοθεσία στέλνει στη φυλακή τα λάθος άτομα. Αυτό το κενό πρέπει να καλυφθεί.

Εννοώ βασικά ένα παντρεμένο ζευγάρι. Αν η γυναίκα μου δεν θέλει να κάνω μπάφους στο σπίτι, να μπορεί ( τραβηγμένο βέβαια) να με καταγγείλει. Κατ'επέκταση να έχουν το ίδιο δικαίωμα και όσοι επισκέπτονται το σπίτι μου. Δεν θα είχα αντίρρηση μάλιστα να ισχύει το ίδιο αν τους υποχρέωνα και στο παθητικό κάπνισμα ενός συμβατικού τσιγάρου. Ίσως μου πεις και πολύ λογικά βέβαια , ότι αυτά είναι πρωτίστως θέματα πολιτισμού ( να έχεις την ευγένεια δηλαδή να ζητήσεις την άδεια των γύρω σου μιλώντας για κλειστό χώρο βέβαια). Σωστό.

Όσο για το νόμο και τη "προσθήκη" της ουσίας, δεν αναφέρομαι στο νόμο βασικά, αλλά στα επιχειρήματα του Johnnie Darko, αλλά δέχομαι ότι δεν το διατύπωσα σωστά. Εννοώ δηλαδή ότι η λογική του να δέχομαι κάτι βλαβερό μόνο και μόνο γιατί υπάρχουν και άλλα βλαβερά πράγματα , δεν είναι λογική.

85

Λοιπά / Απ: Απ: Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών

« στις: 06/08/11, 01:58 »

Η μαριχουανα νομιμοποιειται.....τα βοτανα ενοχοποιουνται και απο-νομιμοποιουνται:

http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=26414&pid=7&CategoryID=7

Με λιγα λογια, μας δουλευουν ετσι κι αλλιως ολοι..Καλυτερα σε καταστολη, παρα σε θεραπευτικη εγρηγορση. 

Φυσικά φίλε μου. Αφού με τα ναρκώτικά εύκολα θα ανακατευτούν οι φαρμακοβιομηχανίες...Ενώ τα βότανα τους κλέβουνε τζίρο. Οπότε το χαμομηλάκι σου μόνο από το Γιαννακόπουλο!

86

Λοιπά / Απ: Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών

« στις: 06/08/11, 01:57 »

Για αλλη μια φορα: Ποσοι εφηβοι πινουν τα αντεροκωλια τους; Ποσοι καπνιζουν; Παροτι ειναι παρανομο να το κανουν, το κανουν. Αλλοι γινονται αλκοολικοι, αλλοι οχι. Ειναι θεμα ανθρωπου.
Η χρηση κανναβης δεν οδηγει στα σκληρα ναρκωτικα. Οσοι καταληγουν στα σκληρα ναρκωτικα (ή στην καταχρηση των νομιμων) το κανουν ειτε εχουν περασει απο την κανναβη, ειτε οχι.
Και εν παση περιπτωση δεν ειδα πουθενα να αναφερουν οτι θα μπορεις να αγοραζεις απο περιπτερο. Απλως οποιος θελει μπορει να καλλιεργει μια μικροποσοτητα για την ιδιωτικη του και μονο χρηση και εφοσων ειναι ενηλικας κτλ.
Με την ιδια ακριβως λογικη που ενας ενηλικας μπορει να εχει (και χωρις περιορισμο) αλκοολ στο σπιτι του και να το καταναλωνει. Αλλος θα πιει το τσιπουρακι του με το φαγητο του και θα γουσταρει να κανει και λιγο κεφαλι και αλλος θα κατσει και θα πιει ολη την νταμιτζανα και θα πεσει ξερος για μια μερα και μετα θα ξερναει ολη την επομενη. Ετσι και με την κανναβη. Μπορει καποιος να κανει ενα τσιγαρο μετα το φαγητο του και να κανει λιγο κεφαλι να γουσταρει, μπορει και να κανει το 1 πισω απο το αλλο και να ειναι ολη μερα ταυλα.
Ποια η διαφορα; Το ενα γιατι ειναι χειροτερο απο το αλλο; Ποιο ειναι πιο επικινδυνο (τουλαχιστον βαση επισημων στατιστικων) και πιο συνηθισμενο; Μηπως ειναι λιγοτερο επικινδυνη η παρουσια πχ αλκοολ και τσιγαρων στην καθημερινοτητα ενος παιδιου/εφηβου σε ενα μεσο Ελληνικο σπιτι; Γιατι ο χασικλης ειναι χαμηλου IQ και δεν ξερει τι του γινεται, ενω ο μπαμπας απλα πινει ενα ποτηρακι που και που "για τον βηχα";
Παιδια, μπορω να δεχτω σοβαρα επιχειρηματα, αλλα η υποκρισια και το να εθελοτυφλεις δεν ειναι επιχειρημα.

Θεωρώ τα επιχειρήματά μου σοβαρά και λυπάμαι που δεν τα θεωρείς και εσύ. Επίσης δεν θεωρώ τον εαυτό μου υποκριτή και λυπάμαι που με θεωρείς έτσι εσύ. Στο προκείμενο όμως...
Το να επιχειρηματολογείς με συγκρίσεις του τι είναι χειρότερο και τι όχι δεν οδηγεί πουθενά. Απεναντίας παραδέχεσαι έμμεσα, ότι ένα τσιγαριλίκι δεν είναι και το καλύτερο πράγμα στο κόσμο, αφού μπαίνεις στη διαδικασία να το συγκρίνεις με άλλες βλαβερές ουσίες και καταστάσεις( η παχυσαρκία είναι κατάσταση στην οποία φτάνεις).  Και θα σου πει κάποιος " ωραία, όλα βλαβερά, όλα να απαγορευτούν". Έχει μιά λογική...άλλο αν αυτό κι αν είναι το εντελώς παράλογο...( δες ποταπαγόρευση στις ΗΠΑ) .
Καλώς ή κακώς το αλκοόλ κυκλοφορεί ελεύθερα. Ίσως γιατί με 1 ποτηράκι δεν τρέχει τίποτα. Αντίθετα με ένα τσιγαριλίκι, έστω για κάποια ώρα ...κάτι γίνεται. Δηλαδή αν έχεις κάνει ένα μπάφο και χρειαστεί να οδηγήσεις άμεσα , οι αντιδράσεις σου θα μειωθούν κατά ένα "καλό" ποσοστό και αυτό θα σε κάνει επικίνδυνο για τους άλλους. Αν πιείς ένα ποτήρι κρασί δεν είναι το ίδιο.
Το ίδιο ισχύει και με το τσιγάρο. Οι βλαβερές συνέπειες είναι μακροπρόθεσμες . Το ίδιο και με τη παχυσαρκία.
Θα μου πεις μην οδηγήσεις...Λοιπόν καταλαβαίνεις γιατί δεν έχει νόημα όλη αυτή η συζήτηση; Γιατί όσο και να προσπαθούμε να αμβλύνουμε την πραγματικότητα, η πραγματικότητα είναι ότι μιλάμε για ακόμα μία βλαβερή ουσία στη λίστα. Άρα γιατί να την εντάξουμε μόνο και μόνο γιατί υπάρχουν κι άλλες...;Αυτό πια λογική έχει;

Θα ήθελα να πω ότι δεν ξέρω τον νόμο ακριβώς και θα ήθελα όποιος τον έχει δει κάπου να δώσει ένα link . Αυτό που υποστηρίζω εγώ, είναι ότι είμαι 1.000% κατά της οποιασδήποτε ποινικής δίωξης ενός χρήστη, αλλά επίσης είμαι 1.000% κατά της χρήσης,αλλά ακόμα και της επίδειξης ( έχω ένα τσιγαριλίκι και το δείχνω) σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο. Ο καθένας ας κάνει του κεφαλιού του στο σπίτι του αν θέλει κατόπιν συμφωνίας με όλους τους ενήλικους με τους οποίους συναναστρέφεται . Αν υπάρχει στο χώρο παιδί και αυτό το θεωρώ ποινικά κολάσιμο. Οπότε όχι στις διώξεις αλλά με ισχυρές προυποθέσεις.

87

Λοιπά / Απ: Πιστευεις στους εξωγηινους ?????

« στις: 06/08/11, 00:40 »

Αφού βρέθηκε τρεχούμενο νερό στον Άρη και τουλάχιστον για εμάς το νερό θεωρείτε η πηγή της ζωής, γιατί να μην υπάρχει και αλλού και γιατί όχι η εξέλιξη να μην ελαβε χώρα και αλλού; Ναι πιστεύω ότι υπάρχει κι άλλη ζωή στο σύμπαν.

88

Λοιπά / Απ: Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών

« στις: 06/08/11, 00:38 »

Να ρωτήσω κάτι ακόμα; Γιατί υποβαθμίζουμε την άποψη ότι μπορεί να αυξηθεί κατά ένα ποσοστό (έστω και μικρό) ο αριθμός εκείνων που μέσα από την νομιμοποίηση της χρήσης "μαλακών" ναρκωτικών θα φτάσουν και στα "σκληρά"; Διάβασα παραπάνω ότι απερρίφθη αυτός ο ισχυρισμός απόλυτα. Όμως εγώ δεν είπα ότι ΟΛΟΙ όσοι κάνουν χρήση χασίς αναγκαστικά θα μεταβούν και στην ηρωίνη...Μίλησα για ένα ποσοστό χρηστών, το οποίο η απαγόρευση ίσως ( για μένα πιθανότατα) λειτουργεί αποτρεπτικά στο να κάνουν χρήση έστω και ενός μαλακού ναρκωτικού στη ζωή τους. Νομίζετε ότι είναι λίγοι αυτοί; Εγώ νομίζω ότι οι περισσότεροι κάποια στιγμή ιδιαίτερα στην εφηβεία μας , είχαμε θέματα, τα οποία αν μας ήταν εύκολο να παίρναμε κάτι, θα το κάναμε...Και τελικά η απαγόρευση μάλλον βοήθησε...

Επίσης το να μιλάμε για τις χαλαρωτικές ιδιότητες της κάνναβης νομίζω ότι είναι άσχετο με το θέμα. Αν το θέμα μας ήταν "μέθοδοι χαλάρωσης", θα αναφέραμε εκατοντάδες πολύ πιο ουσιαστικούς και ακίνδυνους τρόπους για να χαλαρώσει κάποιος. Νομίζω ότι λίγο ενδιαφέρουν οι φυσικές ιδιότητες του φυτού. Αυτά που ενδιαφέρουν είναι το που μπορεί να οδηγηθεί κάποιος με τη χρήση του, ποιές οικονομικές παραμέτρους έχει το θέμα, πως θα είναι το αύριο μιάς κοινωνίας με ένα μεγάλο ποσοστό χρηστών και τελικά αν τόσα χρόνια λέμε σοβαρά και βαρύγδουπα π.χ ότι "το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού" , τι γίνεται όταν "το όπιο του λαού" γίνει το ίδιο το...όπιο;

89

Λοιπά / Αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών

« στις: 05/08/11, 14:51 »

Όπως θα έχετε ακούσει ετοιμάζεται νομοσχέδιο με θέμα την αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών, τη διεύρυνση του όρου χρήση, την αποποινικοποίηση της καλλιέργειας μικροποσότητας για ιδιωτική χρήση και κάποια αυστηροποίηση στις ποινές για την εμπορία.
 
Δεν είναι εύκολο θέμα...Από τη μιά το Κράτος ήταν εντελώς ανάλγητο απέναντι στους χρήστες, με την έννοια ότι η φυλάκιση ενός ανθρώπου που ουσιαστικά είναι άρρωστος και η ζημιά που του έκανε στη ζωή του η εμπειρία των φυλακών , αλλά φυσικά και το "λέρωμα" του ποινικού του μητρώου, ήταν τεράστια και έβαζε τον καθένα σε έναν δρόμο πολλές φορές χωρίς επιστροφή κοινωνικά.
 
Από την άλλη υπάρχει η άποψη και η φοβία ( ή ο φόβος) ότι μιά τέτοια χαλαρότητα θα οδηγήσει σε πολύ μεγάλη αύξηση των χρηστών . Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ποσοστού και εκείνων που μιά μέρα θα φτάσουν  στα "σκληρά" ναρκωτικά και πιθανότατα θα χάσουν τη ζωή τους.
 
Ποιά είναι η δική σας γνώμη για αυτή την ιστορία;
 
 
Υ.Γ Χαριτολογώντας ένας φίλος, μου έστειλε το εξής μήνυμα: "Κλειστό αύριο το Σύνταγμα, από διαμαρτυρία των εμπόρων ναρκωτικών για το "άνοιγμα" του επαγγέλματος"... Και επειδή κατά τη ρήση του αγαπητού ηθοποιού Σπύρου Καλογήρου " Είναι πολλά τα λεφτά Άρη", υπάρχει φυσικά και η μεγάλη διάσταση του "βρώμικου" χρήματος που κινείτε γύρω από τα ναρκωτικά. Είναι και αυτή μιά βασικότατη παράμετρος του ζητήματος.
 
 

90

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: ΑΝΘΙΑ ''Σε Παιχνίδι Στημένο'' 2011

« στις: 03/08/11, 15:47 »

Συγχαρητήρια Ανθή και καλή επιτυχία. Εμένα πάντως μου λείπει μιά βασική πληροφορία! Σε ποιά δισκάδικα εκτός από το e-shop μπορώ να πάω να αγοράσω το cd? Θα φύγω σε λίγες μέρες και θέλω οπωσδήποτε να το έχω μαζί μου στο αυτοκίνητο...Αν θυμάμαι καλά μερικά τραγούδια που είχα ακούσει παλιότερα ήταν αρκετά ταξιδιάρικα!!! Πολλά φιλιά!

91

Υγεία / Απ: Πολύποδας φωνητικών χορδών

« στις: 03/08/11, 15:42 »

Φίλε περαστικά κατ'αρχάς . Τα θέματα υγείας είναι σοβαρά και γι αυτό εννοείτε πως το πρώτο λόγο τον έχει ο γιατρός σου...Από εκεί και πέρα όμως , αυτό που μπορώ να σου πω εγώ είναι να είσαι αισιόδοξος και να ακολουθήσεις κατά γράμμα τις οδηγίες και θα πας καλά. Ξέρω  κάποιες περιπτώσεις και  όλοι ξανατραγουδήσανε. Θα πάρει όμως λίγο καιρό και θέλει υπομονή. Να είσαι καλά!

92

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΑ JUKE BOX ( AMY)

« στις: 01/08/11, 23:29 »

φιλε για ποιον ρυθμο-ειδος προοριζεις το κομματι ? ρωταω γιατι πρεπει να ξερουμε την ροη του κομματιου......αλλιως θα διαβαζουμε απλα του στοιχους χωρις να δινουμε ζωντανια στις στροφες

Το κομμάτι το έχω ήδη μελοποιήσει. Είναι κι αυτό παλιομοδίτικο ( τα juke box βλέπεις), τα κουπλέ σε ένα στυλ χορευτικού pop του 60 (αυτό που λέγαν τότε shake ) μαζί με κάποιες λίγες soul πινελιές και το ρεφρενάκι σε ένα πιο classic rock γύρισμα . Ορίστε ένα δείγμα αυτού που σου λέω

http://www.youtube.com/watch?v=IPj2zCSrkoU

στο πολύ... περίπου  . Όταν θα ετοιμαστεί από τη μπάντα κάποια στιγμή, θα το βγάλω να το ακούσετε.

93

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΑ JUKE BOX ( AMY)

« στις: 01/08/11, 19:47 »

Το πας ένα βήμα παραπέρα... Δεν μπορώ να γνωρίζω ούτε το σχέδιο, ούτε τη συνομωσία, ούτε πολύ περισσότερα τα προσωπικά της. Αυτό που μπορώ να ξέρω είναι τι με έκανε να νοιώσω σαν καλλιτέχνιδα και σαν παρουσία. Αυτά επίσης είναι υποκειμενικά και δεν περιμένω φυσικά από όλους να έχουν νοιώσει αντίστοιχα.
Το ότι το θάνατό της μπορεί να τον έχουν εκμεταλλευτεί πολλοί για να γράψουν το μακρύ τους και το κοντό τους και να γεμίσουν φύλλα εντύπων είναι άλλη μιά πραγματικότητα. Ε και; Σε τι θα εμποδίσει εμένα αυτό να γράψω κάτι , έτσι ακριβώς όπως το αισθάνομαι...Επειδή το θέμα κάποιοι το κατάντησαν αηδία; Είναι δικιά τους η αηδία και δικό μου το συναίσθημα. Οπότε δεν με αφορά.  Δεν αφορά την ανάγκη μου να γράψω κάτι για μιά αγαπημένη μου καλλιτέχνιδα, έτσι όπως την ένοιωσα εγώ.
 
Όσο για τα "ύψη" που αναφέρεις, δεν είναι τίποτα διαφορετικό από το ύψος που χωρίζει έναν καλλιτέχνη από το κοινό του. Η σκηνή και η αρένα. Αυτός που μπορεί και αυτός που βλέπει. Την έβλεπα εκεί ψηλά να λάμπει...Στη σκηνή δηλαδή.
 
Αν όμως το σχόλιό σου αναφέρεται στα "άκρα" και στα "όρια" και όχι στα "ύψη", αυτά είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί ναι το παιχνίδι παίζεται με άλλους όρους, έχει να κάνει με την έννοια του break on through ενός Morrison αν με καταλαβαίνεις. Δεν συγκρίνω βέβαια τους δύο καλλιτέχνες. Υπάρχουν όμως κάποιες ομοιότητες , όσον αφορά την αυτοκαταστροφή και την άγνοια κινδύνου με την οποία διαχειρίστηκαν τις ζωές τους σαν άτομα.
 
Τα παιδιά που τραβάνε το καθένα το προσωπικό τους ζόρι με κοινό παρονομαστή τα ναρκωτικά, είναι τα "άγνωστα" παιδιά κατά το "Ο άγνωστος στρατιώτης". Υπάρχουν και οι γνωστοί, τι να γίνει...

94

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Πέθανε η Amy Winehouse

« στις: 29/07/11, 00:17 »

Μόνο μιά διαφωνία let me know. Εγώ δεν μιλάω για κουβέντες. Μιλάω για πράξεις. Ότι κι αν λες σαν γονιός ίσως δεν έχει σημασία. Αλλά αυτά που κάνεις σαν γονιός έχουν τεράστια. Το παράδειγμα που δίνεις , έχει να κάνει με πράξη , ανώφελη και εντελώς λανθασμένη. Τον σκοτώνω με τα ίδια μου τα χέρια λίγο λίγο, για να μην αυτοκτονήσει με μιάς...
Από εκεί και πέρα ο κόσμος ασχολείτε με τα παιδιά που φεύγουν, απλά αυτό που αλλάζει είναι οι αριθμοί. Λογικό να ασχολείσε με κάποιον που ξέρεις. Ένας θάνατος από ναρκωτικά επηρεάζει έναν κύκλο ανθρώπων. Στη περίπτωση ενός "επωνύμου" αυτός ο κύκλος αναπόφευκτα είναι πιο μεγάλος.
Όσο για το μουσικό μέρος, γνώμη σου και ως τέτοια απόλυτα σεβαστή. Εγώ διαφωνώ βέβαια , οπότε και αυτό σεβαστό.

95

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Πέθανε η Amy Winehouse

« στις: 28/07/11, 15:06 »

Πολλά θέματα μαζεμένα...Πρώτα απ'όλα κρίμα για έναν νέο άνθρωπο και μετά για τον καλλιτέχνη. Βέβαια λογικό είναι ότι αυτή η ιδιότητα την έφερε στα σπίτια μας και την έκανε "δικό μας" άνθρωπο, οπότε γι αυτό και το συζητάμε...
 
Μετά το θέμα ναρκωτικά και έμπνευση...Μισή αλήθεια...Ο καλλιτέχνης για να είναι πραγματικός καλλιτέχνης καλείτε να εκφράσει τα συναισθήματα που δεν μπορούμε να εκφράσουμε οι περισσότεροι που είμαστε μετρίως ή ολικώς συναισθηματικά...ανάπηροι. Αυτό λοιπόν που οι περισσότεροι από εμάς το φοβόμαστε, έχουμε απαίτηση από αυτόν να το κάνει κάθε βράδυ, σε κάθε παράσταση , σε κάθε ηχογράφηση, σε κάθε δημόσια εμφάνιση, κλπ.κλπ.κλπ . Για να μπορέσει ένας άνθρωπος να "ξεγυμνώνεται" κάθε φορά μπροστά μας, καταλαβαίνετε ότι προυποθέτει πολλά και δύσκολα πράγματα. Πρέπει να έχεις νικήσει όλα σου τα "τέρατα". Τις ανασφάλειές σου για την εξωτερική σου εμφάνιση. Τις ανασφάλειες για το ταλέντο σου. Τις ανασφάλειές σου για τη γνώμη που έχουν οι άλλοι για σένα ακόμα και για τη προσωπική σου ζωή ( π**αράτσι, περιοδικά,τηλεοράσεις). Αλλά προπάντων την ανασφάλεια για το επόμενό σου βήμα. Θα έχω έμπνευση; Κι αν αποτύχω ;
Εδώ έρχονται τα ναρκωτικά (και το αλκοόλ μη το ξεχνάμε , δεν κάνει λίγη ζημιά κι αυτό), τα οποία "βοηθούν", με τα γνωστά αποτελέσματα. Και ναι αυτό το ταξίδι στο υποσυνείδητο, δίνει έμπνευση, κάποια έμπνευση , αλλά με ποιό τίμημα ; Αξίζει το κόστος ; Αν δηλαδή δεν είχαν γραφτεί κάποια αριστουργήματα και δεν τα είχαμε ακούσει ποτέ, θα μας έλειπαν; Αν σας ρώταγα  τι είναι πιο σημαντικό, ένα αριστούργημα που δεν έχεις ακούσει, ή η ζωή ενός καλλιτέχνη, τι θα μου απαντούσατε; Προφανής η απάντηση; Μάλλον...όχι βέβαια ότι παίρνω και όρκο....
Το σίγουρο πάντως είναι ότι έμπνευση , κάποια έμπνευση, μπορείς να την έχεις και χωρίς ουσίες...Κι ότι μπορείς να γράψεις αριστουργήματα, πάλι χωρίς ουσίες. Θέλει ένα χτίσιμο χαρακτήρα, θέλει εμπειρίες, θέλει καλλιέργεια, θέλει πειθαρχία, θέλει αφοσίωση, θέλει ενδοσκόπηση, θέλει αυτογνωσία και πάνω απ'όλα θέλει άνευ όρων αγάπη για τη τέχνη σου. Φυσικά και όλα αυτά είναι πολύ πιο δύσκολα από το να πάρεις μιά δόση, αλλά είναι μόνιμα και σε κάνουν πολύ καλύτερο άνθρωπο, αλλά βασικά δεν κινδυνεύεις να πεθάνεις από αυτά...τις περισσότερες φορές!
 
Το θέμα με τους γονείς. Θα συμφωνήσω με τον Βραζίλη και τον Υπνοβάτης. Δέχομαι αυτά που λένε κάποια παιδιά, ότι "όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος", αλλά πρέπει να δεχτούμε κιόλας ότι όταν έχεις ένα παιδί, 17,27,37,47 χρονών, είναι πάντα παιδί σου και έχεις ευθύνες...Εγώ προσωπικά θα βούταγα τη κόρη μου έτσι μαστουρωμένη ( οπότε με μειωμένες αντιστάσεις) θα την έβαζα στο αυτοκίνητο, μετά σε ένα πλοίο και θα την πήγαινα σε ένα ερημονήσι μαζί με γιατρούς και νοσοκόμες ( γιατί θα είχα και λεφτά να το κάνω) και ας μου έκανε μετά μήνυση για απαγωγή... Μη τρελλαθούμε κιόλας. Δικαιολογώ  όποιον δεν έχει κάνει παιδί, αλλά επειδή έγώ έχω και επειδή εχθές δεν με άφησε όλη νύχτα να κλείσω μάτι γιατί δεν κοιμόταν αν δεν την είχα αγκαλιά, ε ....Σιγά μην την αφήσω να μου λοιώνει κάθε μέρα και να περιμένω στωικά το μοιραίο. Δεν ξέρω, είναι θέμα εθνικής κουλτούρας; Ανθρωπιάς; Ή απλής μαλ***ας στον εγκέφαλο; Ότι κι αν είναι εγώ έτσι θα έκανα. Τέλος πάντων.
 
Βραζίλη να την ακούσεις την Amy γιατί δεν ήταν μόνο σπουδαία τραγουδίστρια αλλά και σπουδαία τραγουδοποιός. Κατάφερε ένα παλιομοδίτικο και γνώριμο είδος, να το κάνει να ακούγεται πολύ σύγχρονο πολύ ενδιαφέρον και καθόλου παρωχημένο . Το αντίθετο. Με έναν πολύ δυναμικό και εμπνευσμένο τρόπο. Τραγούδια που περιμένεις να ακούσεις σε ένα παλιό juke box , αλλά τελικά πολύ πολύ σύγχρονα και ικανά να εκφράσουν μιά ολόκληρη εποχή, αλλά να συγκινούν ταυτόχρονα μιά μεγάλη γκάμα ηλικιών. Amy Winehouse r.i.p .

96

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΑ JUKE BOX ( AMY)

« στις: 25/07/11, 16:53 »

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Είναι κάτι καθαρά συναισθηματικό αυτό που διαβάσατε , αφιερωμένο σε μιά καλλιτέχνη που έφυγε νωρίς και που είχε τεράστιο ταλέντο. Καλό ταξίδι Amy και εκεί πάνω ελπίζω να βρεις την γαλήνη που τόσο στερήθηκες.

97

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΑ JUKE BOX ( AMY)

« στις: 24/07/11, 02:09 »

         
ΤΑ JUKE BOX (AMY)


Tα άκρα που άγγιξες δεν τόλμησα ποτέ να πιάσω
φοβήθηκα τα όρια που μου ζήτησες να  ξεπεράσω.
Κι απόμεινα να σε κοιτάζω εκεί  ψηλά να λάμπεις
Κορίτσι μελαχροινό, με τη βαθειά σου τη φωνή


Που ήτανε   μάλλον κραυγή.
 


Δεν με γοήτευσε ποτέ η ομορφιά σου,
Δεν ήταν πόθος αυτό που ένοιωσα, ούτε λαγνεία.
Ήτανε η κάθε όμορφη σου ιστορία,
Που ήξερες να λες μονάχα εσύ,
Κορίτσι μελαχροινό, με τη γλυκειά σου τη φωνή                                     

Που ήταν σίγουρα κραυγή.
 
   

Έιμυ, Έιμυ ,απόψε η φωνή μου τρέμει,
Δεν το πιστεύω πως δεν θα σε ξαναδώ,
Να τραγουδάς έναν γνώριμο σκοπό
Να με γυρνας πίσω στα χρόνια 

Mε τα τζουκ  μποξ που τόσο αγαπώ

98

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 21/07/11, 02:23 »

Όλα τα συστήματα του κόσμου χρησιμοποίησαν πάνω κάτω τους ίδιους τρόπους άσκησης εξουσίας και επίδειξης δύναμης.  Στρατός-αστυνομία-παρακρατικοί-μυστικές υπηρεσίες-μπράβοι. Και φυσικά τη προπαγάνδα που έχει και την μεγαλύτερη αποτρεπτική ισχύ από "κακές σκέψεις".
Άσχετο λοιπόν από καπιταλισμούς-κομμουνισμούς και τα ρέστα, σε όλα τα συστήματα υπάρχει εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος.

Οι εχθροί ενός συστήματος, είναι οι εξής ένας. Ο κακός του εαυτός. Όταν συμβούν μία σειρά από απανωτά λάθη, όπως το να κάνεις την εξουσία σου ανυπόφορη και να επαναστατήσουν οι κατασταλτικές σου δυνάμεις, ή να σε τυφλώσει η αλλαζονεία σε τέτοιο βαθμό που δεν  μπορείς να δεις τις αδυναμίες σου, αλλά πρωτίστως το άλλο σύστημα που δυναμώνει συνέχεια εις βάρος σου ( ΕΣΣΔ-Διάλυση) .

Από αυτή την άποψη ο πολύς κόσμος μπορεί να καταπιέζεται  από ένα σύστημα, αλλά ταυτόχρονα έχει μεγαλώσει και εκπαιδευθεί  στο να το σέβεται , αλλά πρωτίστως να το φοβάται. Για να νικήσει ένας ολόκληρος λαός αυτό το φόβο, θα πρέπει να συμβούν κοσμοιστορικά γεγονότα και να μην έχει πραγματικά τίποτα να χάσει. Κακά τα ψέμματα , ακόμα υπάρχουν πάρα πολλά που φοβόμαστε να χάσουμε.

Αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι ένα "ξεκαθάρισμα λογαριασμών", ανάμεσα στους ισχυρούς αυτού του κόσμου και τους αστούς ή μικροαστούς στους οποίους επέτρεψαν να πάρουνε λίγο αέρα από τη δεκαετία του 60 και μετά. Οι αστοί φτιάξαν Δημοκρατίες και εκλέξαν κυβερνήσεις που είχανε λόγο στα πράγματα και που έπρεπε όπως πήγε το πράγμα , να επηρεαστούν, να λαδωθούν, να τους πάρουν με το μέρος τους με κάθε τρόπο για να κάνουν τις δουλειές τους. Πλέον οι ισχυροί του κόσμου ( ονομάστε τους όπως θέλετε, λίγη σημασία έχει) αποφάσισαν ότι θέλουν τον απόλυτο έλεγχο στα χέρια τους, χωρίς να έχουν ανάγκη ούτε καν τις κυβερνήσεις των ανδρείκελων. Δανείσαν, δημιουργήσαν αδιέξοδα και τώρα μαζεύουν εθνικές κυριαρχίες (Εντάξει εμείς έχουμε αποδειχθεί ιδιαίτερα πρόθυμοι αυτά τα τελευταία 2 χρόνια , αλλά αυτή είναι μιά άλλη ιστορία). Ο σκοπός είναι το τέλος των Εθνών-Κρατών και η πορεία σιγά -σιγά προς μιά παγκόσμια και απόλυτα δικτατορική κυβέρνηση. Οι χριστιανοί το λένε "προετοιμασία για τον Αντίχριστο" , οι πολιτικοί το λένε Παγκοσμιοποίηση, διαλέξτε και πάρτε. Φυσικά όλο αυτό γίνεται με τη βοήθεια των φερεφώνων τους με τέτοιο τρόπο, που σκέψεις σαν τις δικές μου , να μην είναι ούτε καν "υποθέσεις εργασίας", αλλά γραφικότητες.

Γιατί δεν έγινε πιο παλιά; Η απάντηση είναι εύκολη. Η σημερινή τεχνολογία είναι το κατάλληλο εργαλείο για παγκόσμιο έλεγχο.

Οπότε φίλοι μου η ιστορία έχει πάρει το δρόμο της πλέον. Η ανατροπή της μοιάζει αδύνατη και το μόνο σενάριο αναβολής της , είναι να επαναληφθεί ότι έγινε στο Μεσαίωνα με τους Ναίτες. Τώρα όμως δεν υπάρχουν Βασιλείς ούτε "ελέω Θεού", ούτε "ελέω της τσέπης τους". Υπάλληλοι υπάρχουν και μάλιστα χαμηλόβαθμοι.

99

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

« στις: 19/07/11, 15:33 »

ΚΛΕΙΣΤΟΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

Στην εποχή της κρίσης,
για τι άλλο να μιλήσεις
σε blogs τις απόψεις σου να πεις ;

Παράξενα θηρία,
γεμάτα αγωνία,
trolls και άλλοι τύποι ευφυείς...

Κάποιοι αγανακτισμένοι,
απ'όλα μπουχτισμένοι,
ψάχνουν για μιά λύση μαγική.

Μα είναι αυτή θαμμένη,
και καταχωνιασμένη
σε κάποια μαύρη τρύπα , ιστορική.


Όλοι για την Ελλάδα,
τη παχιά αγελάδα,
που τώρα αδυνάτισε πολύ,

Ευρωπαίοι Bodyline
φροντίσαν, κι όλα fine
στο τέλος δεν θα μείνη ούτε πετσί.

Και μοιάζουν όλα μαύρα,
γύρω φωτιά και λαύρα
καλοκαίρι με μούφα αντηλιακό

Πλατσουρίζουμε παρέα
και περνάμε ωραία
όσο για την Ελλάδα;...Από Σεπτέμβριο.

100

Συναυλίες, παραστάσεις, εκδηλώσεις / Απ: Roger Waters - The Wall Live in Greece in July

« στις: 10/07/11, 14:50 »

Πήγα εχθές...Εκστασιασμένος! Δεν έχω λόγια, πραγματικά εμπειρία ζωής...