Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια => Μήνυμα ξεκίνησε από: paradoxologos στις 02/04/17, 11:08
-
Αγαπητοί φίλοι της Πρωτοβουλίας Παράδοξον,
το πρώτο βίντεοκλιπ, από μια σειρά τεσσάρων προγραμματισμένων για το πρότζεκτ ΣΑΠΦΩ, είναι έτοιμο.
Σας παρακαλώ να στηρίξετε αυτή την ανεξάρτητη παραγωγή, που βασίστηκε κυρίως σε χομπίστες μουσικούς και τραγουδιστές, πάρα πολύ κόπο και αγάπη, ακούγοντας/βλέποντάς την και κοινοποιώντας την.
Ερωτικό Δίστιχο είναι ο τίτλος του μουσικού θέματος, πάνω σε στίχους της Σαπφούς και τραγουδιέται στα αρχαία ελληνικά και στα γερμανικά.
Μια μουσική γέφυρα που ενώνει εποχές και ανθρώπινα συναισθήματα, σε μια διαδρομή 2.647 χρόνων, αν υπολογίσουμε από το 630 προ χριστιανικής χρονολόγησης, την ημερομηνία γέννησης δηλαδή της Σαπφούς, μέχρι σήμερα.
Στο βίντεο αναφέρονται οι συντελεστές και οι ρόλοι τους.
*(ακούστε καλύτερα με ακουστικά ή κανονικά ηχεία)
https://youtube.com/watch?v=SAkh0lPabzQ
-
Να σου πω τι μου θυμίζει. :
η εισαγωγή, αλλά και το όλο setup, θυμίζει τα βαλκανικά σλαβικά ωραιότατα παιδικά/χριστιανικά τραγούδια απο τα 100άδες που βρίσκουμε σε κόσοβο, νότια σερβία/βουλγαρία/ΠΓΔΜ, αλλά είναι πιο απλοϊκή και προβλέψιμη σαν μελωδία.
! No longer available (http://youtube.com/watch?v=iiUQZSwK7uY#)
Στο κυρίως μέρος, η υπόκρουση στην αφήγηση έχει στοιχεία απο μικρά Ασία, και ακούγεται όμορφα.
Πρόκειται για κάποιο Ευρωπαικό πρότζεκτ?
-
Πρόκειται για μια παραγωγή της Πρωτοβουλίας Παράδοξον (www.paradoxon-klangorchester.de (http://www.paradoxon-klangorchester.de)).
Αυτό σημαίνει… τα έχω κάνει όλα (εκτός στίχου και απόδοσης στην γερμανική μετάφραση) μόνος μου, και κυρίως, τα έχω "χρηματοδοτήσει μόνος μου".
Ένα μικρό ποσό δλδ. για τον μοναδικό επαγγελματία μουσικό μου και τις μετακινήσεις, υπομονή και κίνητρα με/για τους χομπίστες, πολλές εργατοώρες καθώς και τα
τεχνικά μέσα που χρειάζονται.
Με απλά λόγια, είναι μια “βιολογική” παραγωγή χωρίς κανέναν σπόνσορα αλλά με πολύ τρέξιμο και συναίσθημα.
Είμαι ο μόνος Έλληνας, τρεις Ελληνίδες (που ταξίδεψα για να ηχογραφήσω), η ελληνογερμανίδα γυναίκα μου και όλοι οι άλλοι Γερμανοί.
Σκέψου μόνο, πόσες πρόβες χρειάστηκα, ώστε όλοι αυτοί που τραγουδούν στο ισοκράτημα, να προφέρουν το «ρο» σαν τέτοιο κι όχι «γο» ή «ρρρρρρρο» :) .
Βρίσκομαι στα γερμανο-ολλανδικά σύνορα και έτσι, μπορεί να θεωρηθεί και «ευρωπαϊκό πρότζεκτ».
Σ΄ ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες και για την γνώμη σου.
-
Ενδιαφέρον πρότζεκτ! Μου αρέσει η ατμόσφαιρα που δίνεις με τον ήχο και τις εικόνες.
Νομίζω οτι θα μου άρεσε περισσότερο αν είχε περισσότερη ποικιλία στην βασική μελωδία, ή και επιπλέον μελωδίες.
Αναρωτιέμαι πως δέχονται οι Γερμανοί τέτοια έθνικ/οριεντάλ/κλπ ακούσματα (και ειδικά όταν περιέχουν την γλώσσα τους), τους φαίνονται πολύ περίεργα;
Αν θέλεις να κάνεις έκδοση/remix για Βραζιλιάνους, πες μου ;)
-
Ενδιαφέρον πρότζεκτ! Μου αρέσει η ατμόσφαιρα που δίνεις με τον ήχο και τις εικόνες.
Νομίζω οτι θα μου άρεσε περισσότερο αν είχε περισσότερη ποικιλία στην βασική μελωδία, ή και επιπλέον μελωδίες.
Αναρωτιέμαι πως δέχονται οι Γερμανοί τέτοια έθνικ/οριεντάλ/κλπ ακούσματα (και ειδικά όταν περιέχουν την γλώσσα τους), τους φαίνονται πολύ περίεργα;
Αν θέλεις να κάνεις έκδοση/remix για Βραζιλιάνους, πες μου ;)
υπάρχουν πολλοί τρελαμένοι γερμανοί με την περιοχή, αλλά δεν κολάνε σε χώρα όπως εμείς, δηλ ξανοίγονται απο χώρα σε χώρα απο Σλοβενία μέχρι και Περσία. Ενας γερμανός φίλος είναι Ορθόδοξος κληρικός στο επάγγελμα με σπουδές βυζαντινής μουσικής, και φοβερός παίκτης φλογέρας κάθε είδους, έχει καμια 10αριά, άλλη απο Τουρκία, άλλη απο Περσία άλλη απο Βαλκάνια. Εγώ αισθάνομαι σαν αμερικάνος τουρίστας με την 7-χορδη Ibanez όποτε κάνουμε πρόβες, ουσιαστικά μαθαίνω την μουσική της χώρας μου απο τον Γερμανό. (αλλά δεν ξέρει ηπειρώτικα - ΕΚΕΙ θα τον κουφάνω)
-
Ενδιαφέρον πρότζεκτ! Μου αρέσει η ατμόσφαιρα που δίνεις με τον ήχο και τις εικόνες.
Νομίζω οτι θα μου άρεσε περισσότερο αν είχε περισσότερη ποικιλία στην βασική μελωδία, ή και επιπλέον μελωδίες.
Αναρωτιέμαι πως δέχονται οι Γερμανοί τέτοια έθνικ/οριεντάλ/κλπ ακούσματα (και ειδικά όταν περιέχουν την γλώσσα τους), τους φαίνονται πολύ περίεργα;
Αν θέλεις να κάνεις έκδοση/remix για Βραζιλιάνους, πες μου ;)
Είναι η εισαγωγή στο πρότζεκτ. Αυτό, σε συνδιασμό με την απλότητα και διαχρονικότητα του στίχου με έσπρωξαν προς μια απλή μελωδία με κάποιες ελεύθερες εκφράσεις από το σαντούρι και το τσέλο. Θα ακολουθήσουν τουλάχιστον άλλα τρία κομμάτια, πιο σύνθετα (έως πολύ, ένα από αυτά).
Οι Γερμανοί τρελλαίνονται, παραδοσιακά, με το εξωτικό. Δυστυχώς, αυτό πρέπει να συνοδεύεται από ταχύτητα, ένταση (όπως παντού άλλωστε) και στολές, κάτι που δεν ευνοεί μουσικές σαν την δική μου. Επίσης στην γερμανία, η Ανατολή για τον περισσότερο κόσμο, ταυτίζεται με την Τουρκία (!!!), η οποία έχει ένα ισχυρό λόμπυ και επηρεάζει οργανωμένα και τις επιλογές αλλά και τις πολιτικές αποφάσεις. Έτσι, μια ανώτερη σχολή μουσικής, η οποία θα ανοίξει και ένα τμήμα ανατολικής μουσικής, παρουσιάζει την λεγόμενη κλασσική τουρκική μουσική, αγνοώντας και αποσιωπώντας τους αρχαίους ελληνικούς τρόπους, τους βυζαντινούς ήχους (πάνω στους οποίους ιστορικά στηρίχτηκε) και τους ανάλογους αραβικούς ή περσικούς μουσικούς δρόμους.
Η συμμετοχή της γλώσσας τους κινεί το ενδιαφέρον αλλά σε λίγους, μιας και η επικρατούσα μουσική σκηνή είναι στην αγγλική γλώσσα και οι περισσότεροι (κυρίως οι νέοι) είναι προς τα εκεί, μουσικά προασανατολισμένοι.
Στους κουλτουριάρικους κύκλους των ολίγων επικρατούν οι μόδες, όπως τους καθορίζουν οι διάφοροι "κουμπαράδες" με τα κονδύλια. Εκεί, κυριαρχούν τα πρότζεκτς με κλέτσμερ (πάντα δυνατός ο κουμπαράς) / μπαλκαν-ψευτοματσεδόνιεν και οι μουσικές και οι πολυπολιτισμικές συναντήσεις που αυτά εμπεριέχονται... Μεγάλη κουβέντα και σκαλίζω πληγές αλλά το χειρότερο είναι η αφασιακή στάση της Ελλάδας απέναντι σ΄ αυτά.
Δυστυχώς εμείς αντιπαραθέτουμε ένα παπα-πολιτικο-μεγαλοπαραγοντο-διαπλεκομενο κιτς που δεν έχει καμμία τύχη. Εξαιρούνται οι επαγγελματίες που πιάνουν τον σφυγμό και προσαρμόζονται στις απαιτήσεις και τα γούστα της γερμανικής αγοράς (π.χ. Λοκομόντο, Χαρούλης κ.α.).
Στο πρόσφατο 1ο ελληνικό φεστιβάλ Ντίσελντορφ, που οργάνωσε ο πρόξενος (και μπράβο του), οι μουσικές επιλογές έγιναν από Ελλάδα (υπουργείο πολιτισμού) και δεν νομίζω να έγιναν αξιοκρατικά αλλά όπως πάντα με τους «δικούς μας» και είναι άγνωστο ποιός αποφάσισε και πως για τα γκρουπ από Γερμανία. Μοντεράτορ μπήκε ένας δημοσιογράφος, ο οποίος αγωνίζεται για να ονομάζονται τα σκόπια μακεδονία, δηλώνει πανκ και άθεος αλλά σε αγιαστή συνεργασία για το φαγοπότι παρουσίασε το φεστιβάλ αγκαλιά με τον πρόξενο και τον μητροπολίτη Γερμανίας, ενώ τα δυο γκρουπάκι του τοπικού πριγράμματος ήταν δικά του «παίζει ή κολλητοί του» ...