VERSUS "Ειναι κατι παιδια..."
Καινουριο ελληνοφωνο ροκ γκρουπ...κι αυτη ειναι η πρωτη του δισκογραφικη δουλεια!
Αξιοπροσεχτη,αν σκεφτει κανεις και την κριση που περνα η σκηνη!
Περιεχει 12 τραγουδια rock και hardrock!Αρκετα δυνατα με καλο στιχο!Εντυπωση μου εκαναν οι μπαλαντες τους.Δημιουργουν πολυ καλο κλιμα!Επισης εντυπωση κανει και το γεγονος οτι υπαρχουν πολυ καλα σολιστικα μερη και πολλες μελοδιες της κιθαρας!Σπανιο αυτο για την ελληνικη σκηνη!Κινειται λιγο στα 80's στον σολιστικο τομεα!
Το cd ειναι λιγο δυσκολο να το βρεις στα δισκοπολεια!
Στο versus.rock-underground.gr υπαρχουν mp3 απο αυτον τον δισκο!Μπορειτε να ακουσετε και να κρινετε και μονοι σας!

Το cd ειναι λιγο δυσκολο να το βρεις στα δισκοπολεια!

Γιατί είναι δύσκολο ? 
Έχει εξαντληθεί ? 

Μηπως διακρινω μια ειρωνια?Anyway...

Απ'οτι ξερω ειναι δυσκολο να το βρεις στα δισκοπωλεια λογω κακης διανομης απ'την εταιρεια!εγω ρωτησα στα metropolis Αθηνα και Πειραια και μου ειπαν πως το ειχαν κι εξαντληθηκε!Σε αλλα δισκοπωλεια(π.χ. virgin)δεν ειχαν ιδεα για αυτο το cd.
Εγω προσωπικα εστειλα e-mail στο γκρουπ και μου το εστειλαν ταχυδρομικα!

Μηπως διακρινω μια ειρωνια?

Καμία απολύτως ειρώνεια...απλή απορία ήταν !!!

Κι ένα review του Δημήτρη Πετροβίτση από το rocking.gr (και στο θέμα των Εν Πλω, πάλι ο ίδιος τύποας από πίσω):


Είναι πολύ δύσκολο να κρίνεις πλέον δίσκους Ελληνόφωνου rock, τη στιγμή που η σκηνή περνάει μία παρατεταμένη ύφεση. Από τη μια δεν θέλεις να πιστέψεις πως μπορεί και όλα να τελείωσαν πια, αλλά καθώς δεν βλέπεις κάτι το συγκλονιστικό να κυκλοφορεί από νέα σχήματα, απογοητεύεσαι. Πριν λίγο καιρό έφτασε στα χέρια μου και το πρώτο αν δεν κάνω λάθος cd των Versus με τίτλο "Είναι Κάτι Παιδιά..." Ομολογώ ότι το άκουσα πάρα πολλές φορές και κατέληξα στο συμπέρασμα να προσπαθήσω να δώσω μερικές καλοπροαίρετες συμβουλές, αντί να κάνω μια αυστηρή και ξύλινη κριτική... (σημείωση Kiseichukan: με άλλα λόγια, θες να τους τα χώσεις, αλλά κρατιέσαι)

Το γνωρίζω εκ πείρας, η δισκογραφική εταιρεία και η εταιρεία διανομής (πολλές φορές είναι η ίδια) παίζει σπουδαίο ρόλο στην κάθε δισκογραφική απόπειρα. Η συγκεκριμένη εταιρεία των παιδιών, κάποια NMC, αν δεν είναι δικιά τους είναι ανυπόστατη και μπορεί να τους δημιουργήσει περισσότερο κακό από καλό. Από ότι είδα, το cd δεν υπάρχει σε κεντρικά δισκοπωλεία της Σταδίου και της Πανεπιστημίου στην Αθήνα και στην Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη, που σημαίνει ότι η εταιρεία απλά το κυκλοφόρησε και μετά άφησε την μπάντα στο έλεος της, χωρίς καμία βοήθεια. Η παραγωγή δεν είναι καλή και οι ήχοι στην κιθάρα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κομμάτι οι ίδιοι. Πάλι ρίχνω το φταίξιμο στην εταιρεία που όπως και κάθε άλλη, δεν πληρώνει ούτε μία δραχμή για την παραγωγή και έτσι η κάθε μπάντα προσπαθεί να φέρει σε πέρας μόνη της το δύσκολο έργο της παραγωγής αλλά και της χρηματοδότησης του cd. Η συμβουλή μου είναι καλύτερα να κυκλοφορείς δύο κομμάτια με σύγχρονους ήχους και δεμένα σε maxi single (αν και οι εταιρείες δεν το δέχονται εύκολα) παρά ολόκληρο cd σε γρήγορο διάστημα.

To στυλ της μουσικής, για μένα, είναι λίγο παλιομοδίτικο και φέρνει στο νου την δεκαετία του 80, χωρίς να είναι απαραίτητα κακό αυτό. Δεν υπάρχουν σύγχρονες φόρμες αν και τα κομμάτια είναι δουλεμένα σωστά. Τέλος η ενορχήστρωση είναι λιτή και απλή και οι στίχοι στεγνοί και επαναλαμβάνονται (παρατήρησα ότι τέσσερα κομμάτια ξεκινάνε με τις φράσεις ...είναι κάτι παιδιά... είναι κάτι ώρες... είναι κάτι μέρες... κι είναι φορές).

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω στα παιδιά να συνεχίζουν να κάνουν αυτό που αγαπούν, δηλαδή να παίζουν μουσική, από ότι έχω ακούσει και ένας συγκεκριμένος σταθμός που παίζει rock στην Αθήνα τους βοηθάει ιδιαίτερα (άλλωστε είναι και ο μόνος που παίζει ελληνικό rock πια).

Η τελευταία καλοπροαίρετη συμβουλή μου είναι ότι όταν στέλνεις ένα δελτίο τύπου κάπου, πρέπει να είναι τουλάχιστον καθαρογραμμένο και να περιλαμβάνει πληροφορίες αλλά και ένα βιογραφικό της μπάντας.

για να καταλαβω...συμφωνεις με αυτη την κριτικη ή διαφωνεις?

επισης υπαρχει μια κριτικη για τον ιδιο δισκο στο www.rock-underground.gr

για να καταλαβω...συμφωνεις με αυτη την κριτικη ή διαφωνεις?

Θα έμπαινα στη διαδικασία να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω αν είχα πλήρη άποψη για το δίσκο, κάτι που δε συμβαίνει. Δε σου κρύβω όμως πως ό,τι άκουσα από το site μου άφησε τη γεύση ενός παρωχημένου ήχου και προσωπικά έχω χορτάσει (ή μάλλον μπουχτίσει) από το συγκεκριμένο καμμιά δεκαετία πιο πριν, για να τον επιζητώ διακώς στο σήμερα.

Δεν το εχω ακουσει αλλα το ακλοκαιρι ακουγα Ατλαντις 105,2 και συνεχεια μα συνεχεια εβαζαν ειναι κατι παιδια που δεν φοβουνται να ζησουν χωρις να το ζηταει κανεις αλλα μπορει να ειναι καλο.