Σελίδες:
  • #1 από Ιππαρχος στις 27 Dec 2008
  • Σε σκιές δωματίου σκοτεινού και έρημου
    με κατακλύζουν συναισθήματα τα πιο μύχια
    κι όπως το κομμένο άκρο νιώθει ακόμα τα νύχια
    έχω την αίσθηση των μαλλιών σου στο χέρι μου

    Το δωμάτιο κελί υγρό και ανυπόφορο
    νομίζω πως θα με πνίξει ο τοίχος
    πόσο μου λείπει της φωνής σου ο ήχος
    και το γέλιο που χάριζες απλόχερο

    Πόσο αργά κυλάει απόψε η ώρα
    πόσο γρήγορα φεύγουν τα χρόνια
    μυρίζω στον αέρα τη δική σου κολόνια
    κι ας ξέρω πως είσαι στης λήθης τη χώρα

    Οι τέσσερεις τοίχοι τα σύνορα του κόσμου
    κι όλη μου η ζωή χωρά σ’ ένα μόνο βράδυ
    θαρρώ πως βλέπω στο σκοτάδι
    τη μορφή σου να στέκεται μπρος μου

    Μόνο η γεύση δε σ’ έχει ακόμα γνωρίσει
    μόνο αυτή απομένει με παράπονο
    και καθώς η αυγή με βρίσκει κατάμονο
    πόσο θα ‘θελα να σε είχα φιλήσει
  • #2 από gkou στις 27 Dec 2008
  • Ωραίο, μπράβο σου, με κέρδισε!
  • #3 από Ιππαρχος στις 27 Dec 2008
  • Χρόνια σας πολλά , ευχαριστώ gkou
  • #4 από pinelopi στις 31 Dec 2009
  • Η εικόνα της μοναξιάς που δίνεις είναι απτή
    Η ρίμα σου ζωντανή και ρέουσα κινείται μέσα στο μοτίβο της εναγώνιας μοναχικότητας, της σκληρής απουσίας.
    Μου άρεσε πολύ, χρόνια σου πολλά και καλά  :)
  • #5 από papous στις 31 Dec 2009
  • Σε σκιές δωματίου σκοτεινού και έρημου
    με κατακλύζουν συναισθήματα τα πιο μύχια

    Όραση... Εφόσον βλέπεις σκιές...

    Παράθεση
    κι όπως το κομμένο άκρο νιώθει ακόμα τα νύχια
    έχω την αίσθηση των μαλλιών σου στο χέρι μου
    Αφή....

    Παράθεση
    πόσο μου λείπει της φωνής σου ο ήχος
    και το γέλιο που χάριζες απλόχερο
    Ακοή....

    Παράθεση
    μυρίζω στον αέρα τη δική σου κολόνια
    κι ας ξέρω πως είσαι στης λήθης τη χώρα
    Όσφρηση....

    Παράθεση
    Μόνο η γεύση δε σ’ έχει ακόμα γνωρίσει
    μόνο αυτή απομένει με παράπονο
    και καθώς η αυγή με βρίσκει κατάμονο
    πόσο θα ‘θελα να σε είχα φιλήσει
    Γεύση.....

    Παράθεση
    θαρρώ πως βλέπω στο σκοτάδι
    τη μορφή σου να στέκεται μπρος μου
    Και... κάποια έκτη αίσθηση... θαρρώ...




    Μην λέμε και ότι θέλουμε...
  • #6 από lampros. στις 02 Jan 2009
  • Σε σκιές δωματίου σκοτεινού και έρημου
    με κατακλύζουν συναισθήματα τα πιο μύχια

    Όραση... Εφόσον βλέπεις σκιές...


    Παράθεση
    θαρρώ πως βλέπω στο σκοτάδι
    τη μορφή σου να στέκεται μπρος μου
    Και... κάποια έκτη αίσθηση... θαρρώ...


    Μην λέμε και ότι θέλουμε...



    τελικά ειναι πολύ ''ευκολο'' να λέμε οτι θέλουμε.... ή να εστιάζουμε μόνον όπου θέλουμε...


    Ιππαρχε, απο εμένα μπράβο σου...
Σελίδες: