Σκαλοπάτι σε είχα

Της ορφάνιας αγάπη στο βλέμμα σου
 οι ματιές σου του έρωτα ήττες
 πυρετός το αγαπώ μου στο αίμα σου
 κι εσύ σε άλλους γυρίζεις πλανήτες

 Δεν με αφήνεις καρδιά μου τον δύστυχο
 με φιλιά τον καημό να ομορφήνω
 του έρωτά μου το τέταρτο δίστιχο
 το ‘χες σβήσει και μου ‘πες: «σε αφήνω»

Τα φεγγάρια, μου είπες κανόνιζες
 των γιαλών σου το χρώμα ν’ αλλάξουν
 τα μαχαίρια τις νύχτες τ’ ακόνιζες
 τα στερνά σ’ αγαπώ μου να σφάξουν

 Κι όταν ρώτησα το Σαββατόβραδο
 τι έχω φταίξει, μου λες δίχως θλίψη:
«σκαλοπάτι σε είχα το απόβραδο
 για ν’ ανέβω μονάχη στα ύψη»