-
Ανακατασκευή κιθάρας Sanox Sound Creator (made in Japan 1980)
Αρχικά να πούμε ότι η κιθάρα είναι η Sanox Sound Creator (made in Japan 1980) αντιγραφή της Fender Red Lead II (1979).
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΙΘΑΡΑΣ
Παίζουμε την κιθάρα να δούμε σε τι κατάσταση είναι. Από ότι φάνηκε η κιθάρα κατά ένα μεγάλο ποσοστό έπρεπε στην ουσία να φτιαχτεί από την αρχή γιατί διαπιστώθηκε ότι είχε:
1- Στρεβλωμένο μανίκι (neck wrapping) από το 5ο τάστο και μετά. Στην κάτω εικόνα παρατηρούμε ότι το μπράτσο είναι στραβό και παρεκκλίνει προς μια μεριά:
-
2- Βέργα ρύθμισης μπράτσου (truss rod): κατεστραμμένο σπείρωμα/πάσα! Αδυναμία ρύθμισης ισιάδας-καμπύλης μπράτσου για ρύθμιση του action:
-
3- Τάστα: φθαρμένα, χαμηλά, αυλακώσεις…
-
4- Nut: πλαστικό, σπασμένο nut με όλα τα περιπλεκόμενα προβλήματα (βαθιά αυλάκια ,η χορδή «πατούσε» σε όλο το αυλάκι κατά μήκος και όχι στην μπροστά άκρη του nut, ψηλό nut action κτλ
-
5- String Action: πολύ ψηλό action των χορδών που έκανε την κιθάρα σχεδόν αδύνατη στο παίξιμο:
-
6- Γέφυρα (fixed fridge): παραμορφωμένα βαγονάκια, το σημείο επαφής της χορδής ανάμεσα στις δυο μικρές εξάγωνες βίδες, δεν ήταν στο κέντρο, έλειπαν ελατήρια και βίδες, οι αποστάσεις μεταξύ των χορδών ΔΕΝ ήταν σωστές, κατεστραμμένες βίδες στα σπειρώματα και στην κεφαλή και γενικά μια πολύ χαμηλής ποιότητας γέφυρα:
-
7- Ηλεκτρικά: χαλασμένα ποτενσιόμετρα (volume, tone),χαλασμένοι διακόπτες, κομμένα καλώδια, μόνο ο ένας μαγνήτες ήταν άθικτος και σε καλή λειτουργική κατάσταση.
8- Neckplate: κατεστραμμένες βίδες στην κεφαλή τους:
-
9- Κλειδιά κουρδίσματος και string trees: τα κλειδιά είχαν πρόβλημα στα γρανάζια τους και αδυνατούσαν να κρατήσουν σταθερό κούρδισμα. Τα string strees ήταν παλιού τύπου όπου τα συγκεκριμένα «μαγκώνουν τις χορδές» και ΔΕΝ τις αφήνουν να τεντωθούν ομαλά στο κούρδισμα, στο intonation και στα bendings:
-
Παρακάτω θα αναλύσουμε ένα προς ένα τα βήματα ανακατασκευής της:
Το πιο ΣΟΒΑΡΟ πρόβλημα της κιθάρας ήταν στο μανίκι. Πιο ειδικά διαπιστώθηκε ότι ήταν στρεβλωμένο (neck warped).
Βλέπουμε στην παρακάτω εικόνα ότι το μπράτσο έχει μια κλίση της τάξης περίπου 3 χιλιοστών από την υπόλοιπη ταστιέρα:
-
Οι αιτίες τις στρέβλωσης του μπράτσου πολλές, μια από αυτές είναι το ξύλο να ήταν προβληματικό από την ΑΡΧΗ. Πιο ειδικά το ξύλο να μην μπορεί να παραμένει σταθερό μετά την κοπή του και τον εγκλιματισμό του και να έχει την ΤΑΣΗ να παρεκκλίνει προς διάφορες κατευθύνσεις, όσες φορές και να πλανηθεί. Συνήθως τέτοια ξύλα ΔΕΝ τα χρησιμοποιούμε σε μουσικά όργανα και τα συναντάμε σε κιθάρας του εμπορίου μαζικής παραγωγής και χαμηλού κόστους.
Επιδιόρθωση στρέβλωσης μπράτσου: Οι παρεμβάσεις που θα γίνουν είναι:
-Αφαίρεση ταστιέρας
-Ισοπέδωση μπράτσου
-Αλλαγή του trussrod
-Τοποθέτηση με δυο μπάρες ανθρακονήματος
-Καινούρια ταστιέρα σφενδάμι (rock maple)
-Διαμόρφωση radius 16”
-Refret
-Βάψιμο
-
1. Αφαιρούμε τα τάστα και την ταστιέρα με θερμότητα:
-
Αξιολόγηση: στην πάνω εικόνα παρατηρούμε την αφαίρεση της ταστιέρας και το trussrod μονής δράσης παρόμοιο με το trussrod που χρησιμοποιεί η Martin.
Διαπιστώθηκε ότι το αυλάκι του trussrod είχε πολύ μεγάλα κενά με αποτέλεσμα η βέργα να ΜΗΝ είναι τοποθετημένη ΣΦΙΧΤΑ και ΣΤΑΘΕΡΑ μέσα του (βλέπε κάτω εικόνα). Το γεγονός ότι η βέργα ΔΕΝ ήταν «σφιχτή» στο αυλάκι του trussrod μπορεί να ήταν και αυτός ένας λόγος στρέβλωσης του μάνικου (βλέπε κάτω εικόνα). Επίσης, η βέργα δεν λειτουργούσε γιατί ήταν χαλασμένα τα σπειρώματά της, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ρυθμιστεί η καμπυλότητα-ισιάδα του μπράτσου και κατ επέκταση να μην μπορούμε να ρυθμίσουμε και το action της κιθάρας:
-
2. Αντικατάσταση του παλιού truss rod με καινούριο διπλή δράσης. Για να τοποθετηθεί το καινούριο truss rod ΣΦΙΧΤΑ και ΣΤΑΘΕΡΑ στο μανίκι επιβάλλεται να γεμιστεί το κανάλι του truss rod με ξύλο σφενδάμι (rock maple) και στη συνέχεια άνοιγμα ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ καναλιού, για να τοποθετηθεί η καινούρια βέργα.
Στην παρακάτω εικόνα βλέπουμε το κανάλι του truss rod έχει καθαριστεί και είναι έτοιμο να κολληθεί σε αυτό ένα ΝΕΟ κομμάτι ξύλο από σφενδάμι:
-
3. Μετά το κόλλημα του ξύλου, ΠΛΑΝΙΣΜΑ της πάνω επιφάνειας του μπράτσου.
Σε αυτό το σημείο πλανίζετε και η στρέβλωση του μάνικου που είδαμε πιο πάνω και πλέον το ξύλο είναι ολόισιο:
-
4. Το καινούριο truss rod είναι διπλής δράσης (double action) τύπου wheel, το οποίο ρυθμίζεται από την πίσω άκρη του μάνικου, χωρίς να είναι απαραίτητο να βγαίνει το μπράτσο κάθε φορά που θα χρειάζεται ρύθμιση, όπως γινόταν σε παλιές fender.
-
5. Άνοιγμα καναλιού truss rod:
-
6. Ενίσχυση του μάνικου: ανοίγουμε δυο κανάλια δεξιά και αριστερά του truss rod για να τοποθετήσουμε σε αυτά δυο βέργες ανθρακονήματος (carbonfiber).
Να πούμε ότι, οι βέργες ανθρακονήματος σε συνδυασμό με καινούρια ταστιέρα από σφενδάμι (rock maple) και καινούρια τάστα από ατσάλι ΘΑ προσδώσουν την απόλυτη σταθερότητα στο μάνικο χωρίς να υπάρχουν πλέον προβλήματα στρέβλωσης.
-
TIP: να πούμε εδώ ότι με μια γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο θα δούμε ότι σε περιπτώσεις στρέβλωσης του μάνικου, κάποιοι εφαρμόζουν την μέθοδο του ατμού. Με αυτήν την μέθοδο μαλακώνουν το ξύλο με ατμό, το ευθυγραμμίζουν (διόρθωση στρέβλωσης), το αφήνουν να στεγνώσει και μετά το ξύλο έχει αποκτήσει την ισιάδα του.
Παρόλα αυτά αυτή η μέθοδος ΔΕΝ είναι αξιόπιστη γιατί μετά από λίγο καιρό το ξύλο θα επανέλθει πάλι στην αρχική του κατάσταση, γιατί πολύ απλά τέτοια ξύλα είναι προβληματικά από την αρχή.
Η λύση του ατμού, είναι γρήγορη λύση, οικονομική, δεν απαιτεί εξειδικευμένα εργαλεία και το σημαντικότερο ΔΕΝ είναι αποτελεσματική σε βάθος χρόνου.
-
7. Τοποθέτηση truss rod και ανθρακονημάτων. Η κόλληση των ανθρακονημάτων γίνετε με εποξική 2 συστατικών:
-
TIP: όταν τοποθετούμε το truss rod, βάζουμε σε διάφορα σημεία λίγο σιλικόνη κυρίως στις ΑΚΡΕΣ και μεταξύ 7ου και 9ου τάστου. Αυτό το κάνουμε για να μην ακούγονται «τριξίματα» κατά το παίξιμο της κιθάρας:
-
ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑΣ ΤΑΣΤΙΕΡΑΣ
1. Σφενδάμι (rock maple), ακατέργαστο (rough), πλατύβενο (plain sawn):
-
2. Πλάνισμα πάνω και κάτω επιφάνειας και τρίψιμο με 120 γυαλόχαρτο.
Μαρκάρουμε το ξύλο για να φανούν τα χαμηλά σημεία κατά το τρίψιμο.
Έλεγχος πάχους ταστιέρας.
-
3. Διαμορφώνουμε στην ταστιέρα, καμπύλη ακτίνας 16’’ ιντσών με το παρακάτω εργαλείο:
-
4. Το επόμενο βήμα αφορά το κόψιμο των εγκοπών στην ταστιέρα για να μπουν στη συνέχεια τα τάστα.
Αυτό το βήμα είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρέπει να είναι να έχει 100% ακρίβεια, γιατί η κιθάρα θα ακούγεται εκτός τόνου (flat-sharp).
Επιβάλλετε οι εγκοπές να ανοίγονται με εξειδικευμένα εργαλεία που είναι φτιαγμένα για αυτή τη δουλειά, όπως είναι τα παρακάτω εργαλεία:
-
5. Ανοίγουμε τα σημάδια (fretboard dots) στην ταστιέρα με το παρακάτω μίνι ρούτερ, αφού πρώτα τοποθετήσουμε στην επιφάνεια της ταστιέρας χαρτοταινία για να την προστατέψουμε από γδαρσίματα:
-
6. Αποφασίστηκε η ταστιέρα να φαίνεται κατά κάποιο τρόπο παλαιωμένη (relic).
Ρίχνουμε διάσπαρτα και σε σημεία που τα δάχτυλα έχουν την μεγαλύτερη συχνότητα επαφής με την ταστιέρα, μια σταγόνα μαύρη βαφή διαλύτου και τρίβουμε με δέρμα εμποτισμένο σε διαλυτικό:
-
-Μετά γεμίζουμε τα σημάδια (fretboard dots) με κόλλα (ανάμιξη εποξική 2 συστατικών και μαύρης βαφής διαλύτου:
-
7. Έτσι θα δείξει η ταστιέρα παλαιωμένη (relic) στο τέλος της (προκαταβολική φωτογραφία!) :
-
8. Για δεύτερη φορά ΠΡΙΝ την εισαγωγή τάστων, διαμορφώνουμε την καμπύλη της ταστιέρας με το εργαλείο 16” radius block.
9. Κόλλημα της ταστιέρας στο μπράτσο.
TIP: Τοποθετούμε το 16” radius block πάνω στην ταστιέρα ΓΙΑ να πετύχουμε όσο το δυνατόν ΙΣΗ πίεση σε όλο το μήκος της.
-
TIP: ΠΡΙΝ κολλήσουμε την ταστιέρα, την ευθυγραμμίζουμε πάνω στο μανίκι και ανοίγουμε 2 τρύπες του 1χιλιοστού στο 18ο και στο 1ο τάστο όπου σε αυτές τις τρύπες θα τοποθετηθούν μικρά καρφάκια για να κρατήσουν σταθερή την ταστιέρα (από γλιστρήματα) κατά την κόλλησή της (βλέπε κάτω εικόνα):
-
10. Παρακάτω βλέπουμε την ταστιέρα κολλημένη στο μανίκι:
-
11. Αφού κολληθεί η ταστιέρα, την αφήνουμε να στεγνώσει τουλάχιστον 24 ώρες.
Στο επόμενο βήμα μαρκάρουμε με μολύβι την ταστιέρα και ισοπεδώνουμε με 16΄΄radius block έως εξαφανιστούν οι γραμμές από το μολύβι:
-
12. Ανοίγουμε τρύπες στα πλαϊνά της ταστιέρας και βάζουμε τα πλαϊνά σημάδια (side dots), κόλλημα με κυανοακρυλική κόλλα.
ΠΡΟΣΟΧΗ όταν δουλεύουμε με κυανοακρυλικη κόλλα φοράμε προστατευτικά γυαλιά και γάντια!!
-
13. Στρογγυλοποίηση άκρης ταστιέρας:
-
ΑΛΛΑΓΗ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ ΣΤΟ HEADSTOCK
14. Ευθυγραμμίζουμε το λογότυπο και μετά με cnc δίνουμε το όνομα του ιδιοκτήτη της κιθάρας κατόπιν συνεννόησης!:
-
15. Αναμιγνύουμε: κόλλα εποξική 2 συστατικών + κόκκινη βαφή διαλύτου και γεμίζουμε, μετά απαλό τρίψιμο με 120 γυαλόχαρτο:
-
16. Τοποθετούμε το μπράτσο στο σώμα και ελέγχουμε την κλίμακα της κιθάρας να είναι σύμφωνη με την γέφυρα για την σωστή ρύθμιση του intonation αργότερα:
-
17-18. Έλεγχος ύψους μπράτσου και neck pocket:
Το neck pocket πρέπει να είναι 16χιλιοστά βαθύ.
Στην κιθάρα αυτή ήταν 19χιλιοστά.
Το γέμισμα με ξύλο 3χιλιοστών ήταν απαραίτητο, βλέπε παρακάτω εικόνες:
-
19. Καθάρισμα, ισοπέδωση και κόλλημα ξύλου σφενδάμι 3χιλιοστών:
-
20. Πειραματισμός για να πετύχουμε την απόχρωση χρώματος, αναμιγνύοντας εποξική 2 συστατικών και κόκκινη βαφή διαλύτου:
-
ΒΑΨΙΜΟ ΜΑΝΙΚΟΥ
21. Αφαιρούμε το παλιό βερνίκι με υαλόχαρτο 120/240/320/400/600/ατσαλόμαλο τύπου 00:
-
22. Βάψιμο με γομαλ**α. Η γομαλ**α είναι φυσικό βερνίκι που χρησιμοποιούν στα καπάκια των κλασσικών κιθάρων. Αραίωση με καθαρό οινόπνευμα 95 βαθμών και εφαρμόζουμε με την «μέθοδο της μπάλας» όπως γίνετε στις κλασσικές κιθάρες και σε άλλα όργανα:
-
23. Βαφή μάνικου με γομαλ**α.
Πιο πάνω είδαμε ότι θέλαμε να προσδώσουμε στην ταστιέρα την εικόνα του παλιού (relic), όπου είχαμε βάλει διάσπαρτα μαύρη βαφή διαλύτου.
Παρακάτω είναι το τελικό αποτέλεσμα:
-
24. Πριν την εισαγωγή των τάστων ελέγχουμε πρώτα με το παρακάτω εργαλείο το βάθος που πρέπει να έχει το κάθε αυλάκι ξεχωριστά, ώστε να τοποθετηθεί ακριβώς το τάστο χωρίς να προεξέχει πάνω στην ταστιέρα:
-
25. Στη συνέχεια με μια τριγωνική λίμα, λιμάρουμε πολύ ελαφριά το πάνω μέρος της εγκοπής ώστε να μπορεί να γίνει εισαγωγή-εξαγωγή των τάστων χωρίς να τραυματίσουμε το ξύλο τα λεγόμενα fret chips:
-
26. Εισαγωγή ατσάλινων τάστων (stainless steel Jumbo Jescar frets) με πρέσα για τάστα:
-
TIP: θα πρέπει ΠΡΙΝ την τοποθέτηση των τάστων, να διαμορφώσουμε την καμπύλη το radius των τάστων να είναι ίδιο με αυτό της ταστιέρας. Με αυτόν τον τρόπο θα πετύχουμε την ΤΕΛΕΙΑ επαφή ταστιέρας και τάστου.
Η διαδικασία αυτή γίνετε με το παρακάτω εργαλείο:
-
27. Κόψιμο των τάστων με μικρό τροχό:
TIP: κατά το κόψιμο με τροχό, στις άκρες το τάστο αναπτύσσει μεγάλες θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να ΚΑΙΓΕΤΑΙ και να μαυρίζει η άκρη του ξύλου της ταστιέρας και ειδικά στο σφενδάμι που είναι ανοιχτόχρωμο ξύλο.
Για περισσότερη ασφάλεια χρησιμοποιείστε κοπτικό για ατσάλι:
-
28. Οι άκρες των καινούριων τάστων έχουν γωνία 90ο.
Με ειδικό εργαλείο τα λιμάρουμε για να προσδώσουμε γωνία 35ο για να μην ενοχλούν κατά το παίξιμο (fret bevel):
Tip: το συγκεκριμένο εργαλείο είναι φτιαγμένο από τεφλόν, το οποίο ΔΕΝ γδέρνει την πάνω επιφάνεια των τάστων κατά το λιμάρισμα.
-
29. Ισοπέδωση τάστων (fret leveling). Κατά την ισοπέδωση των τάστων πρέπει να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν λιγότερο υλικό, για να μην μειωθεί πολύ το ύψος τους και για να πετύχουμε όσο το δυνατόν περισσότερη υψομετρική ομοιομορφία των τάστων μεταξύ τους.
Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες που είδαμε ΠΙΟ πάνω ΠΡΙΝ την εισαγωγή τάστων.
Σε αυτό το βήμα, ρυθμίζουμε την ταστιέρα να είναι ολόισια κατά μήκος με το παρακάτω μεταλλικό χάρακα:
-
Συνέχεια, ισοπέδωση τάστων:
Στο ΠΡΩΤΟ βήμα μαρκάρουμε την κορυφή όλων των τάστων με έναν σκουρόχρωμο μαρκαδόρο, για να ελέγξουμε τα χαμηλά σημεία των τάστων κατά το λιμάρισμά τους.
Μετά με μια λίμα ειδική για τάστα (fretleveler) μήκους 15 εκατοστών, περνάμε όλα τα τάστα κατά μήκος.
-
Η φορά ισοπέδωσης των τάστων πρέπει να ακολουθεί την πορεία των κόκκινων βέλων, που αυτό σημαίνει ότι κάποια περάσματα θα πρέπει να γίνουν έξω από την ταστιέρα, βλέπε κάτω εικόνα:
-
Στη συνέχεια, ξανά μαρκάρουμε την κορυφή τον τάστων και με το radius block, ξανά περνάμε κατά μήκος αλλά κυρίως κατά πλάτος όλα τα τάστα, ώσπου να σβηστούν όλα τα σημεία του μαρκαδόρου από την κορυφή των τάστων:
-
TIP1: κατά την ισοπέδωση των τάστων, με το 16 radius block θα πρέπει να είναι σε ΣΥΝΕΧΗ επαφή με όλα τα τάστα χωρίς να μένει κανένα εκτός τόσο κατά την κίνηση μπρος-πίσω (κατά μήκος), τόσο και κατά πλάτος. Αυτό για να το πετύχουμε θα πρέπει το radius block να έχει μεγαλύτερο μήκος από την ταστιέρα.
TIP2: σε αυτό το βήμα επειδή κατά το λιμάρισμα των τάστων ασκείτε κάθετη πίεση πάνω τους, και υπάρχει περίπτωση να καμπυλώσει το μανίκι ελάχιστα, θα πρέπει να ακυρώσουμε αυτήν την κάθετη πίεση για να διατηρήσουμε την ισιάδα του μπράτσου και αυτό θα το πετύχουμε πολύ απλά, υποστηρίζοντας με το χέρι την κάτω μεριά του μάνικου.
-
30. Fret Crowing: μόλις τοποθετηθούν τα τάστα έχουν την μορφή στην Α τάστο. Μετά την ισοπέδωση των τάστων, η πάνω επιφάνειά τους έγινε επίπεδη Β τάστο, επαναφέρουμε την κορώνα (στρογγυλοποίηση) του κάθε τάστου ξεχωριστά με ειδικές λίμες Fret crowing. Τελικό αποτέλεσμα Γ τάστο:
-
31. Στρογγυλοποίηση της άκρης του κάθε τάστου ξεχωριστά, με ειδική λίμα:
-
32. Γυάλισμα τάστων: τοποθετούμε χαρτοταινία ανάμεσα στα τάστα για να προστατέψουμε την ταστιέρα και γυάλισμα των τάστων με γυαλόχαρτα 120/240/260/400/600/ και τέλος polishing με dremer:
-
TIP: μερικά περάσματα πρέπει να γίνουν με τον παρακάτω τρόπο. Τυλίγουμε σε ένα τύπου σφουγγάρι το γυαλόχαρτο και το περνάμε με γρήγορες κινήσεις κατά μήκος της ταστιέρας (θα λέγαμε στρογγυλοποίηση τάστων):
-
33. Με ένα αιχμηρό αντικείμενο κάνουμε επίτηδες «σημάδια» σε διάφορα σημεία στην ταστιέρα για να προσδώσουμε την εικόνα του παλιού:
-
ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ
34. Για την μείωση του θορύβου (feedback) βάζουμε θωράκιση από χαλκό, στα cavities του σώματος και πίσω στο pickguard και γειώνουμε:
-
35. Αντικατάσταση των παλιών εξαρτημάτων με καινούρια ποτενσιόμετρα 250Kohms Bourns (Made in Germany), Jack και διακόπτες (switchcraft Made in USA):
-
ΜΑΓΝΗΤΕΣ
36. Servise μαγνήτη: άνοιγμα μαγνήτη και καθάρισμα από σκουριά κυρίως.
-
37. Καθάρισμα των polepieces από την σκουριά με dremer:
-
38. Παλιά λόγο έλλειψης τεχνογνωσίας, τους μαγνήτες ΔΕΝ του βύθιζαν σε υγρό (παραφίνη + κερί) για την μείωση του θορύβου-μια διαδικασία που ονομάζεται potting. Έτσι ήταν και αυτοί οι μαγνήτες. Οπότε potting:
-
39. Καινούρια:
κλειδιά κουρδίσματος,
roller (με ροδάκια) string trees,
neck βίδες,
pickguard βίδες και
καινούρια γέφυρα:
-
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥ NUT
40. Αντικαταστάθηκε το παλιό πλαστικό nut με κοκάλινο. Υπάρχουν πολλοί τύποι nut (κόκκαλο, γραφίτης, μπρούτζος, τιτάνιο, ανθρακόνημα μέχρι και μαργαριτάρι). Σε αυτή την κιθάρα χρησιμοποιήθηκε nut από νεροβούβαλο (buffalo). Τοποθέτηση και ρύθμιση με τις παρακάτω λίμες:
-
TIP: οι εγκοπές/αυλάκια του nut, στις οποίες κάθονται οι χορδές πρέπει να έχουν βάθος το ΜΙΣΟ της διαμέτρου της χορδής (βλέπε κάτω εικόνα). Για να μπορεί η χορδή να κινείτε ελεύθερα χωρίς να μαγκώνει κατά το bending, κούρδισμα, ρύθμιση του intonation...
-
SETUP κιθάρας
και
Τελικό Αποτέλεσμα
-
Ευχαριστώ πολύ και τα λέμε σύντομα…
-
Άψογη δουλειά, και παρουσίαση με φωτογραφίες και περιγραφή!
Πολύ χρήσιμα αυτά που λες και ευχαριστούμε που τα μοιράζεσαι μαζί μας!
Τελικά δεν έμεινε τίποτα από την παλιά κιθάρα, εκτός από τα ξύλα και ένα(?) μαγνήτη...
-
Πραγματικα πολυ ομορφο αρθρο,και πολυ καθαρη δουλεια.
Εμενα επιτρεψτε μου ομως να εχω μια αμφιβολια για την λυση των carbon rods.
Και αυτε εχουν μια ελαστικοτιτα,γιαυτο και μπορουμε να ρυθμιζουμε το truss rod ενω εχουμε carbon rods,οποτε πιστευω πως το twist θα επιστρεψει και μαλον οχι και πολυ αργα.
Θα με ενδιεφερε να βλεπαμε τα αποτελεσματα σε καποιο χρονικο διαστιμα.
ΥΓ εννοειτε οτι ΘΕΛΩ να βγω λαθος και το twist να εχει εξαφανιστει
-
Πραγματικα πολυ ομορφο αρθρο,και πολυ καθαρη δουλεια.
Εμενα επιτρεψτε μου ομως να εχω μια αμφιβολια για την λυση των carbon rods.
Και αυτε εχουν μια ελαστικοτιτα,γιαυτο και μπορουμε να ρυθμιζουμε το truss rod ενω εχουμε carbon rods,οποτε πιστευω πως το twist θα επιστρεψει και μαλον οχι και πολυ αργα.
Θα με ενδιεφερε να βλεπαμε τα αποτελεσματα σε καποιο χρονικο διαστιμα.
ΥΓ εννοειτε οτι ΘΕΛΩ να βγω λαθος και το twist να εχει εξαφανιστει
Φίλε Saved ευχαριστώ για την ερώτησή σου και τα καλά σου λόγια,
Υπάρχουν πολλά είδη και τύποι ανθρακονημάτων (carbon rods) όπως είναι τα uni-directional και bi-directional που έχουν να κάνουν με την κατεύθυνση του πλέγματος.
Εμείς χρησιμοποιούμε μπάρες ανθρακονήματος που είναι σχεδιασμένες και φτιαγμένες ΕΙΔΙΚΑ για ΚΙΘΑΡΕΣ που επιτρέπουν ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ώστε να μπορούμε να ρυθμίσουμε την καμπυλότητα του μπράτσου το λεγόμενο relief. Εξάλλου μην ξεχνάμε για παράδειγμα σε μια κιθάρα Gibson χονδρικά, όταν ρυθμίζουμε το truss rod το relief πρέπει να έχει ύψος στο 7ο τάστο, λιγότερο από μισό χιλιοστό!
Αντίθετα, οι Γαλλικές κιθάρες Vigier χρησιμοποιούν στα μπράτσα τους ένα είδος ανθρακονήματος που ΔΕΝ έχει ΚΑΘΟΛΟΥ ελαστικότητα και για αυτό αυτές οι κιθάρες ΔΕΝ έχουν truss rod. Τα μπράτσο σε αυτές τις κιθάρες ΔΕΝ ρυθμίζετε.
Σε αυτό το σημείο απαντήσαμε την ερώτησή σου όσο αφορά την ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ του ανθρακονήματος.
Όσο αφορά για την στρέβλωση:
όπως ανέφερα και στην δημοσίευσή μου, …διαπιστώθηκε ότι το αυλάκι του truss rod είχε πολύ μεγάλα ΚΕΝΑ με αποτέλεσμα η βέργα να ΜΗΝ είναι τοποθετημένη ΣΦΙΧΤΑ και ΣΤΑΘΕΡΑ μέσα του. Το γεγονός ότι η βέργα ΔΕΝ ήταν «σφιχτή» στο αυλάκι του truss rod μπορεί να ήταν και αυτός ένας λόγος στρέβλωσης του μάνικου.
Από την στιγμή που η βέργα θα λέγαμε «κολυμπούσε» μέσα στο αυλάκι ήταν το αδύναμο σημείο του μπράτσου που προκάλεσε την στρέβλωση.
-πρώτον, το truss rod τύπου Martin που είχε η κιθάρα είχε πλάτος 12 χιλιοστά. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι πρέπει να ανοιχτεί ένα κανάλι 12 χιλιοστών για να τοποθετηθεί αυτού του είδους truss rod. Σε μια ηλεκτρική κιθάρα όμως, αυτά τα 12 χιλιοστά είναι πολύ μεγάλη ποσότητα αφαίρεσης ξύλου, καθώς αυτό συνεπάγεται ταυτόχρονα και στην αποδυνάμωση του μάνικου. Σκεφτείτε ότι τα σύγχρονα truss rod που βάζουν οι περισσότεροι έχουν πλάτος μόλις 5.5χιλιοστά! 5.5 χιλιοστών τοποθετήθηκε και σε αυτήν την επισκευή. Το γεγονός ότι μπήκε «μικρότερο» truss rod μας έδωσε μια επιπλέον ενίσχυση του μάνικου.
-δεύτερον, ΑΦΑΙΡΕΣΑΜΕ όσο γινόταν, μεγάλη ποσότητα του «προβληματικού ξύλου» και κολλήσαμε καινούριο. Οπότε και σε αυτό το βήμα προσδώσαμε επιπλέον ενίσχυση του μάνικου.
-τρίτον, η ταστιέρα που αφαιρέθηκε είχε μόλις 5 Χιλιοστά πάχος. Εμείς βάλαμε 7 χιλιοστά ταστιέρα που έχει τεράστια διαφορά στην ενίσχυση του μάνικου. Οπότε και σε αυτό το βήμα προσδώσαμε επιπλέον ενίσχυση του μάνικου.
-τέταρτον, μην ξεχνάμε και τα ατσαλένια τάστα που και αυτά έχουν πολύ μεγάλο ποσοστό στην ενίσχυση του μπράτσου.
Ακόμα και το ξύλο να είναι προβληματικό με το τόσες ενισχύσεις που τοποθετήθηκαν στο μπράτσο δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα γιατί το έχουμε κάνει επανειλημμένα και στο παρελθόν, σε άλλες επισκευές και δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα. Γι΄ αυτό και δίνουμε 100% εγγύηση σε θέματα στρέβλωσης του μάνικου εφόρου ζωής.
Σε τέτοιου είδους επισκευές, τα μπράτσα αυτά ΕΝΙΣΧΥΟΝΤΑΙ ΤΟΣΟ, ώστε έχουμε τη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ και να ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ και το πάχος του μπράτσου και να το κάνουμε λεπτότερο. Για παράδειγμα σε αυτήν την κιθάρα το πάχος στο 1ο και 12ο τάστο ήταν 21 και 23 χιλιοστά αντίστοιχα. Μετά την επισκευή του, μειώσουμε το πάχος σε 19.5 και 21.5 αντίστοιχα και κάναμε την ταστιέρα πιο «γρήγορη».
Ευχαριστώ πολύ για το μήνυμα σου
-
Σε ευχαριστω για την απαντηση σου,και καλιφθηκα πληρος.
Εχω δοκημασει carbon rods απο καταστημα με ειδη οργανοποιειας,και ειχαν καποια ελαστικοτιτα οποτε υπεθεσα πως ολα εχουνγιατι οκ,6mm παχος ειναι,ποσο σταθερα μπορουν να ειναι..;να ηταν 2-3cm δεν θα το συλητουσα καν.
Εγω για να αποφηγω το μελοντικο twist εχω καταλιξει να κανω μπρατσα απο 3 κοματια ωστε αν καποιο παει να στραβωσει,τα αλλα να το κοντραρουν.
Και για καρμπον χρεισημοποιω μια πολυ μπελαλιδικη μεθοδο αλλα τα carbon rods φτανουν απο την ταστιερα μεχρι την πισο μερια του μπρατσου και ειναι ορατα απο πισο μιας και η κυριοτερη ιδιοτιτα του carbon ειναι η μεγαλη αντοχη στον εφελκισμο (τεντομα) και οσο πιο πισο παμι στο μπρατσο τοσο πιο πολυ τεντωνει οταν γινετε τοξο.
Εδω ειναι μια φωτο με το τι ακριβως λεω
-
Και μια δευτερη φωτογραφια με την τομη
-
Σε ευχαριστω για την απαντηση σου,και καλιφθηκα πληρος.
Εχω δοκημασει carbon rods απο καταστημα με ειδη οργανοποιειας,και ειχαν καποια ελαστικοτιτα οποτε υπεθεσα πως ολα εχουνγιατι οκ,6mm παχος ειναι,ποσο σταθερα μπορουν να ειναι..;να ηταν 2-3cm δεν θα το συλητουσα καν.
Εγω για να αποφηγω το μελοντικο twist εχω καταλιξει να κανω μπρατσα απο 3 κοματια ωστε αν καποιο παει να στραβωσει,τα αλλα να το κοντραρουν.
Και για καρμπον χρεισημοποιω μια πολυ μπελαλιδικη μεθοδο αλλα τα carbon rods φτανουν απο την ταστιερα μεχρι την πισο μερια του μπρατσου και ειναι ορατα απο πισο μιας και η κυριοτερη ιδιοτιτα του carbon ειναι η μεγαλη αντοχη στον εφελκισμο (τεντομα) και οσο πιο πισο παμι στο μπρατσο τοσο πιο πολυ τεντωνει οταν γινετε τοξο.
Εδω ειναι μια φωτο με το τι ακριβως λεω
Φίλε saved χαίρομαι που σε κάλυψα με την απάντησή μου,
Το γεγονός που χρησιμοποιείς μια δικιά σου μέθοδο όσο αφορά την τοποθέτηση ανθρακονημάτων είναι ένα μεγάλο συν (+) για σένα..
αυτό που αναφέρεις στο μήνυμα σου σχετικά με την κατασκευή μπράτσων με 3 ξύλα (3 piece guitar neck) για την στρέβλωση, ισχύει ΑΛΛΑ:
σε αυτό το σημείο θα πούμε μια πάρα πολύ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ συμβουλή για την στρέβλωση (guitar neck twist) του μάνικου. Πριν την πούμε όμως θα σου πως ότι, το μπράτσο που ανακατασκεύασα ήταν από το εργοστάσιο κατασκευασμένο από 3 κομμάτια!!!!
Οπότε ΔΕΝ σημαίνει ότι η κατασκευή μπράτσου από 3 ξύλα αυτομάτως καταργεί και την μελλοντική στρέβλωση του μάνικου, το ΣΙΓΟΥΡΟ σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι μειώνει πολύ την ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ στρέβλωσης του μάνικου ένα μπράτσο 3 ξύλων.
Επομένως, το ΕΡΩΤΗΜΑ είναι, πως όμως εμείς θα είμαστε 99% σίγουροι ότι το μπράτσο που θα κατασκευάσουμε από 3 ξύλα ΔΕΝ θα στρεβλώσει?
Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ μου εδώ έχει να κάνει με τις ΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ που έχει το κάθε ξύλο στην εσωτερική δομή του, δηλ όταν κόβουμε το ΙΔΙΟ ξύλο σε 3 μέρη, αυτές οι ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ και ΔΥΝΑΜΕΙΣ χωρίζονται σε κάθε ξύλο ξεχωριστά.
Όταν λοιπόν σε ΚΑΘΕ ΕΝΑ από αυτά τα 3 ξύλα οι ΤΑΣΕΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΟΥΝ ΟΜΑΛΑ μεταξύ τους, ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι το ξύλο ΔΕΝ θα μεταβάλλει την διαστασιακή του σταθερότητα ΚΑΙ τότε το ξύλο είναι κατάλληλο για να το χρησιμοποιήσουμε.
ΑΝ όμως ΑΝΤΙΘΕΤΑ οι τάσεις ΔΕΝ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΟΥΝ ΟΜΑΛΑ μεταξύ τους μέσα στο ξύλο, ΤΟΤΕ το ξύλο θα στραβώσει και πλέον είναι προβληματικό και ΔΕΝ το χρησιμοποιούμε σε όργανα.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ τώρα: κόβεις το ξύλο σε 3 κομμάτια και ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ λίγες μέρες, μέχρι που να εξισορροπήσουν οι ΤΑΣΕΙΣ μέσα στο ξύλο. Αν δεις ότι κάποιο ξύλο ΔΕΝ μεταβάλει τις διαστάσεις του είναι καλό ξύλο. Αν αντίθετα δεις ότι κάποιο από αυτά τα ξύλα έχει στραβώσει τότε αυτό το ξύλο ΔΕΝ το χρησιμοποιείς, γιατί πολύ απλά οι ΤΑΣΕΙΣ είναι πολύ μεγάλες μέσα του και όσο φορές και να πλανηθεί αυτό θα μεταβάλετε διαρκώς.
Και άλλη μια πολύ σημαντική ΣΥΜΒΟΥΛΗ είναι ότι όταν κόβεις το ΙΔΙΟ ξύλο σε 3 κομμάτια, το μεσαίο ξύλο το τοποθετούμε ανάποδα (το πίσω τμήμα το γυρνάμε μπροστά) και αυτό το κάνουμε για να ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ τις τάσεις.