Εχετε δει ποτε τον "χαρο"με τα ματια σας???

[Fusalida]

Λοιπόν....
'Ηταν η γιορτή του Αγιόυ Κων/νου και της Αγίας Ελένης...Γιόρταζε ο πατέρας μου και πήγα ν'ανοίξω την προβληματική πόρτα της πολυκατοικίας στους επισκέπτες...Τότε πάτησα στην άκρη του σκαλοπατιού και χτύπησα με το κεφάλι μου στο σίδερο της πόρτας...Έσκισα κάθετα το φρύδι μου ενώ παραλίγο να τυφλωθώ! Εντρομεταξύ δεν πόνεσα καθόλου και συνέχισα τη δουλειά μου όταν ξαφνικά είδα λίγο αιματάκι να μου πλημμυρίζει το μάτι μου...σε λίγα λεπτά έμοιαζα με βρυκόλακα που μόλις είχε τραφεί! Δεν έβλεπα μπροστά μου απ'το αίμα...Κάλεσα ασανσερ αλλά αργούσε και άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες! Μέναμε στον 4ο όροφο αλλά καθώς δεν έβλεπα τίποτα και είχα πανικοβληθεί ανεβαίνω στον 5ο...! Ύστερα ξανακατεβαίνω στον 4ο, χτυπάω το κουδούνι, η μάνα μου ανοίγει την πόρτα και....(η απόκορύφωση!)....λιποθυμάει! Εκεί τα 'παιξα λιγάκι...! 

[Ρηνιώ-kouzoulotetia]

ενα βραδυ που ημουν σε καπως περιεργη φαση ειχα βγει με την παρεα μου για να ηρεμησω λιγο..

σε καποια φαση περνουσαμε στο απεναντι πεζοδρομιο εναν δρομο πολυσυχναστο και μεγαλης ταχυτητας χωρις φαναρια,διαβασεις κτλπ..

τα υπολοιπα παιδια ειχαν περασει απεναντι κι ειχα μεινει εγω με έναν φιλο μου.. κοιταζω αριστερα να δω αν ερχεται κανενα αμαξι και οντως ερχοταν..ειχα ομως προχωρησει αρκετα μεσα στο δρομο,μακρυα από το πεζοδρομιο κι ο οδηγος ενω με ειχε δει δεν ελλατωσε την ταχυτητα..

εβλεπα το αμαξι να ερχεται κατα πανω μου..με κολλησαν ομως τα φωτα του..δεν μπορουσα να κουνηθω..κοκκαλωσα..και ειχε σταματησει το μυαλο..αυτο κρατησε γυρω στα 4-5 δευτερολεπτα..

ο φιλος μου καταλαβε αμεσως τι γινοταν και με τραβηξε πολυ δυνατα προς τα μεσα,τοσο δυνατα που επεσα...

μαλλον εκεινος ειδε το χαρο να ερχεται σε μενα..

[aris 13888, ο saprikios anathematistis]

Εγω δεν εχω δει το χαρο, αλλα συνεβη κατι πολυ αστειο!!!

Γυρνουσαμε απο πενταημερη απο Ροδο, με το αεροπλανο (εχει εναμιση μηνα), και ειχε συννεφια. Εγω υποψιν με καθαρο ουρανο χαιρομουν την πτηση, αλλα με συννεφια, κατι ειχα βαθια μεσα μου...Στην απογειωση ειχε παθει και λιγο λοξυγκα το ααεροπλανο, τελος παντων!!! Κατα τη μεση (ετσι νομιζα) της διαδρομης αρχιζει να κουναει το αεροπλανο.. Λεω ωχ ωχ ωχ, και βλεπω να αναβουν τα φωτα για τις ζωνες!!! Σημειωτεον καθομουν πανω στην εξοδο κινδυνου και ειχα φατσα καρτα το φτερο!!! Παναγια μου...

Ερχεται που λετε η αεροσυνοδος και μου λεει να μαζεψω τα πραγματα μου για να ειναι ελευθερη η εξοδος κινδυνου!! Τα παιζω εγω, λεω τι γινεται, στη μεση της διαδρομης θα πεσουμε, και αλλα σχετικα. Μετα απο λιγο βγαζει ανακοινωση ο πιλοτος λεω "παει, τελειωσαμε" και λεει ο πιλοτος "παρακαλω προσδεθειτε, γιατι σε λιγα λεπτα φτανουμε στο αεροδρομιο Μακεδονια"... Εντωμτξ ειχε περασει μονο μιση ωρα περιπου πτησης... Στο διαολο, κοψοχολιαστηκα..

ΥΓ προσγειωθηκαμε μετα απο κανα εικοσαλεπτο... γκρρρρρ

[sun]

'Εχω χάσει την ισορροπία μου σε ένα γιαπί στις οικοδομές και πιάστηκα απο το σίδερο της σκαλωσιάς τελευταία στιγμή

[Baroness]

Εγω κοντεψα να πεσω σε γκρεμο απο δικια μου μλκα.
Πηγα να κατεβω μια πλαγια, αλλα εκει που κατεβαινα, εφαγα μια βουτα και αρχισα να τσουλαω προς τα κατω.
Το ωραιο της υποθεσης ειναι οτι εβλεπα χαλαρα τι γινοταν, αλλα απλα δεν μπορουσα να πιαστω απο καπου για να σταματησω.
Τελος, σταματησα με τα ποδια μου να κρεμονται στο κενο, και εγω να κοιταω σαν μλκας και να προσπαθω να καταλαβω τι εγινε.
Περριτο να πω οτι εκανα πανω απο μια ωρα να συνελθω.

[stavros75]

Ήμουν στην οδό Πανεπιστημίου, όταν είχε ένα ρεύμα ειδικά για λεωφορεία... στο ύψος της Μεγάλης Βρετανίας (ήθελα να περάσω από τη πλευρά της Μ.Βρετ. προς τη μεριά της Βουλής)...εγώ δεν είχα καταλάβει οτι υπήρχε αυτό τ ρεύμα οπότε κοιτάω δεξιά μου δε βλέπω τίποτα...ερχόταν όμως ένα λεωφορείο με ταχύτητα από τα αριστερά... τελευταία στιγμή μου τραβάει τη μπλούζα ένας φίλος μου, και τελικά τη γλίτωσα...αν δεν με είχε κρατήσει ο φίλος, θα είχα γίνει χαλκομανία.... 

[actr]

αν δεν με είχε κρατήσει ο φίλος, θα είχα γίνει χαλκομανία.... 

πάλι λάθος άτομο έσωσε ο μ@λ@κας...

[Ε!ΜΑ]

λοιπον εχω βρεθει πολλες φορες σε διαφορες πολυ επικυνδηνες καταστασεις και μαλλιστα πολυ περισσοτερες απ΄οτι επιτρεπει η ηλικια μου και αυτοι γιατι και οι δυο μου γονεισ ειναι ορειβατες/αναριχητες και ετσι σε διαφορες εκδρομες στα διαφορα βουνα πολυ συχνα εχουμε κυνδηνεψει..  βεβαια ενα περιστατικο που μου εχει μεινει και που στην ουσια δν εχει να κανει με αναριχηση / ορειβασια ειναι εκεινη η μερα "μαθηματα οδηγησης"
   λοιπον αν και ειμαι μονο 17 οδηγαω απο 12 χρονων...στην ουσια ειχα και ενα δικο μου αυτοκινητο ενα σουμπαρου εξακοσαρακι, παλιο της αδρφης μου που για να μην πεταχτει ( μιας και ηταν σε λιγο αθλια κατασταση) ο πατερας μου το εδωσε για να μαθω να οδηγαω....ετσι λοιπον αρχισα να μαθαινω, στην ουσια μονη μου....το σπιτι μας  ειναι στη πεντελη ( του πατερα μ βασικα....χωεισμενοι γονεις), τεσπα η πεντελη ειναι βουνο και τη καλυτερο απο το να περνω το αυτοκινητο και να γυρναω στους ακυνδηνους χωματοδρομους...επερνα και τους φιλους μου και πηγαιναμε βολτες ε! και λογικο ηταν να μου ζητανε να οδηγησουν και αυτοι καμια φορα....μια μερα λοιπον εδωσα το αυτοκινητο σε μια φιλη μου προσπαθουσα να τη μαθω πως να τ οοδηγει.... τα πηγαινε μια χαρα!!!! οδηγουσαμε σε ενα χωματοδρομο με γκρεμο απο τα αριστερα....φτανοντας στο τελος του δρομου και επηδη την ειδα πολυ ανετη την αφισα να κανει αυτη τη  μανουβρα, με της οδηγειεσ μου βεβαια...τεσπα ειχαμε κανει τη μιση μανουβρα της λεω ωραια ισιωσε τωρα το τιμονη βαλε πρωτη και ξεκινα....μονο που αυτη ξεχασε να ισιωσει το τιμονη!!!!! φευγουμε λοιπον της λεω τερμα φρενο και μπλεχτικε πατοντας τερμα κγαζι μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου καταλαβιανω οτι στην ουσια ετημαζομαστε να πεσουμε στο γκρεμο οποτε μην μποροντας να κανω τπτ αλλο τραβαω το χειροφρενο αυτη εχει αφησει και τα χερια απο το τιμονη και μεσα στο πανικο εξακολουθει να παταει το γκαζι....το χειροφρενο μας εσωσε,οι μπροστεινες ροδες του αυτοκινητου κρεμονταν στο κενο, η κοιλια του ειχε κατσει στο χειλος και εμεις μεσα απλα ειχαμε χεστει πανω μας...πως γλυτωσαμε εκεινη τη μερα!!!!!δν ισσοποπεις καθημερινα μεσα σε ενα αυτοκινητο που κρεμεται στο κγρεμο!!!! εκει και αν ειδα το χαρο!!! ποσο απερικεπτα ειμασταν τελικα....

[aris 13888, ο saprikios anathematistis]

Γλουπ!!!!

Τελειως αχρειαστο ποστ, αλλα επρεπε να το κανω...

Φιουυυυυυυυυυυ

[AnGeL_F]

Μια φορά που έκανα ορειβασία...Ακόμα το θυμάμαι...Ένας μήνας(μπορεί και παραπάνω)χρειάστηκε για να κλείσουν οι πληγές και στα πόδια και στα χέρια..

[lora_pap]

Πριν 8 μήνες (νομίζω) είχα πάει στη θάλασσα, όπως πάντα ανέβαινα σε ψηλά βράχια και διάβαζα εκείνη την περίοδο είχα αρχίσει εξαντλητική δίαιτα και ζαλιζόμουνα. Μόλις άρχισα να διαβάζω κόντευα να λυποθημήσω, σκέφτηκα ότι θα ήτανε καλύτερο να πάω σπίτι κατεβαίνοντας όμως ζαλίστηκα και κόντευα να πέσω. Το κακό ήτανε ότι είχα ανεβεί αρκετά ψηλά σχεδόν 4 μέτρα άμα έπεφτα την είχα "βάψει" κάτω έχει όλο πέτρες και μικρά βραχάκια.

[fallen_angel]

Μαλλον οι αλλοι τον εχουν δει μαζι μου!!!!!!
Εγω σε κριση πανικου,κλαμα,τρεμουλο,σπαστικες κινησεις(ουτε επιλιπτικη να μουνα!),ιδρωμενη και ουρλιαχτα..πολλα ουρλιαχτα... Αυτοι που γυρω σιγουρα ειδαν το χαρο αφου ηταν βεβαιοι πως θα τους μεινω στα χερια!!! Εγω παλι...αναισθητη κυριολεκτικα!!

[Joe Santriani]

Καφε φορα που αναιβενω σε αεροπλανο το παθαινω!!!!!!!!!!Οπως και οι αλλοι που βλεπουν την υστερια που με πιανει
εκεινη την ωρα.

[sv1cdm_The_Sailor]

1983 όταν ο σταθμός Α΄βοηθειών ήταν ακόμη στην γωνία Γ΄Σεπτεμβριου και Καποδιστριου
στο κέντρο της Αθήνας και για γιά κάποιο λόγο το ΚΑΤ ήταν στην επόμενη γωνία (Καποδιστρίου και Αριστοτέλους).....και μήν το αμφισβητήσει κανείς γιατί αφού πέρασα την Γ΄Σεπτεμβριου μόλις άνοιξα τα μάτια μου ήμουνα στο ΚΑΤ....μετά από 3 ημέρες.
Έκτοτε δεν ξανακαβάλησα μηχανή συστηματικά. Υπάρχει αλλά γιά minimum χρήση.

[ship_me_out!!!]

Οποτε βλεπω συναυλια του alice cooper(σε βιντεο)

[Vinyl Break]

Υπάρχει ένας πιλότος της Ολυμπιακής που λέγεται Χάρος... Σοβαρά!

Κάπως καθυστερημένα απαντάω, μόλις πριν λίγες μέρες ανακάλυψα το φόρουμ
Λογικά θα έχει πάρει σύνταξη ο άνθρωπος.. Ηταν το 83 πιλότος όταν υπηρετούσα στη Σάμο, και από τους καλύτερους.. Κατέβαζε το αεροσκάφος ότι καιρό και να είχε σε αεροδρόμιο λάθος προσανατολισμένο στον καιρό, αυτό του Πυθαγορείου..
Το όνομα είναι πολύ συνηθισμένο στα Κήθυρα.. Δεν ξέρω αν είναι Χιώτης..

[Δαμιανός]

Μια φορα οταν ημουν μικρος παιζοντας στον δρομο πηγα να τον διασχισω χωρις να ελεγξω και ενα αμαξι περασε με ταχυτητα και μου πατησε το κουτουπιε...!Δεν ποναει αλληθεια...!

Τωρα που μεγαλωσα πριν απο κανα εξαμηνο ειχα ανεβει στον Υμμητο με λιωμενα λαστιχα και σε ενα οχι πολυ επικινδυνο S ενιωσα το αμαξι να γλυστραει προς τον βραχο και με την ταχυτητα που ειχα θα με πεταγε στον γκρεμο...Σαν απο θαυμα παντως δεν ακουμπησα για χιλιοστα..Εκει μου κοπηκαν τα ποδια...!

Και πριν απο καμια βδομαδα πηγαινα στο Mall με βροχη και κατω απο το Ολυμπιακο σταδιο πηρα μια στροφη με περισσοτερα χιλιομετρα απ οσο επρεπε γλυστρησα και βγηκε για λιγο ο κωλος του αυτοκινητου στο αντιθετο ρευμα στο οποιο ομως ερχοταν ενα φορτηγο...!Στο τσακ προλαβα αλλα πρεπει να εφαγα πολυ βρισιμο!Παλι ομως χεστηκα απ τον φοβο μου μεχρι να καταλαβω οτι την γλυτωσα...!

Οταν οδηγαω και ξερω οτι αυτο που κανω μπορει να εξελιχθει σε κατι κακο δεν φοβαμαι απλα να το εχω σκεφτει..Αν ερθει κατι απροοπτα τοτε...

[Σ.απ.φώΣ]

Ναι, χθες!!!  Κι αυτή τη φορά δεν οδηγούσα εγώ!! Ναι ναι! 'Ελεος πια! 
Να είσαι σε διασταύρωση, να έχει ανάψει το πράσινο φως για να περάσεις, να βρίσκεσαι ήδη στη μέση του δρόμου καθώς από τη μια πλευρά, τα αυτοκίνητα έχουνε σταματήσει και να περνάει μια βολίδα από την άλλη πλευρά χωρίς να σταματήσει! Παρολίγο να με πατήσει! 

Καλά το είπα... Από αυτοκίνητο θα πάω εγώ...

[aris 13888, ο saprikios anathematistis]

Πεζή ήσουν;

[foris696]

pw pw pw mia fora sti thalassa...ekana boutia k ipia 12.345.000.000.000litra nero
eida thn zwi m na perna apo mprosta m se deuterolepta...ennoeite oti ta ekana panw
m....

[LuNaFrEaK]

Τις 2 φορες που ειχα τρακαρει βασικα...

[Αγγέλα]

Δύο φορές:
Την πρώτη ήμουν 7 χρονών και είχα μπει σε ένα σωσίβιο και χωρίς να το καταλάβω άρχισα να απομακρύνομαι από τη στεριά. Είχα φτάσει σε σημείο που δεν πάτωνα και φοβήθηκα, ήμουν και μικρή τότε. Έκτοτε αντιπαθώ τη θάλασσα.
Η δεύτερη φορά ήταν τώρα τα Χριστούγεννα, όταν πήγα να περάσω έναν δρόμο που δεν έχει φανάρι και για να περάσεις απέναντι πρέπει να κάνεις υπομονή να αραιώσουν τα αυτοκίνητα. Σημειοτέον είναι διπλός δρόμος και έρχονται αυτοκίνητα και από τις δύο μεριές. Εγώ είδα ότι από τα δεξιά μου δεν ερχόταν αυτοκίνητο, ενώ από τα αριστερά δεν γύρισα καν να κοιτάξω (είμαι και λίγο αφηρημένη) και ξεκίνησα να περνάω τον δρόμο. Τότε άκουσα τα φρένα ενός αυτοκινήτου και γύρισα και είδα ένα αυτοκίνητο που είχε σταματήσει ούτε μισό μέτρο μακριά μου και ο οδηγός με κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια. Σίγουρα ευχαριστούσε τον Θεό που δεν πάτησε... Από τότε με πιάνει πανικός όταν πρέπει να περάσω αυτόν τον δρόμο και ποτέ δεν πάω μόνη μου...

[Joevaicci]

2-3 φορές, αλλά η πιο επικίνδυνη ήταν η πρώτη. 4 χρονών ΄μουνα και κατέβαινα με τη μάνα μου απ το λεωφορείο(14) στη στάση Αγ. Χριστόφορος στη Λαμπράκη. Πήγα να κατέβω πριν απ τη μάνα μου χωρίς να κοιτάξω έξω και βλέπω έναν τύπο με μηχανάκι που πήγαινε να περάσει ο μαλέας ανάμεσα απ το λεωφορείο και τη στάση ενώ πήγα να κατέβω. Μισό μέτρο πριν με φτάσει έπεσε επίτηδες στα πλάγια προς το πεζοδρόμιο και τσακίστηκε άσχημα, αλλά μετά από λίγο σηκώθηκε ζαλισμένος. Τον είδαμε το χάρο κι οι δυο μας...

[Minotaur]

2-3 φορές, αλλά η πιο επικίνδυνη ήταν η πρώτη. 4 χρονών ΄μουνα και κατέβαινα με τη μάνα μου απ το λεωφορείο(14) στη στάση Αγ. Χριστόφορος στη Λαμπράκη. Πήγα να κατέβω πριν απ τη μάνα μου χωρίς να κοιτάξω έξω και βλέπω έναν τύπο με μηχανάκι που πήγαινε να περάσει ο μαλέας ανάμεσα απ το λεωφορείο και τη στάση ενώ πήγα να κατέβω. Μισό μέτρο πριν με φτάσει έπεσε επίτηδες στα πλάγια προς το πεζοδρόμιο και τσακίστηκε άσχημα, αλλά μετά από λίγο σηκώθηκε ζαλισμένος. Τον είδαμε το χάρο κι οι δυο μας...

Κάτι ανάλογο μου έκανε ένας πιτσιρικάς αλλά εγώ πήγα να περάσω από την αριστερή πλευρά του λεωφορείο.Αυτός κατέβηκε, πέρασε μπροστά από το λεωφορείο και χωρίς καθόλου να κοιτάξει πήγε να περάσει το μικρό κομμάτι δρόμου που απέμενε ως τη νησίδα.
Πέφτω στα φρένα ο δρόμος σαπούνι και πλαγιάζω όσο προλαβαίνω τη μηχανή για να μην τον χτυπήσω.Ολα αυτά σε ένα πλάτος λίγο πάνω από μέτρο.Τελικά η μηχανή αποφεύγει να τον χτυπήσει αλλά πλαγιάζοντας την απότομα έχω μείνει σε μια όρθια θέση και χτυπάμε κεφάλι με κεφάλι .Ζαλισμένος πέφτω καπάκι επάνω στη νησίδα και καταγδέρνομαι.Σηκώνομαι με τα πολλά-πολλά και του λέω να τον πάω σε νοσοκομείο για καμμιά εξέταση.Μέχρι να σηκώσω τη μηχανή και να τη βάλω σε μια άκρια είχε εξαφανιστεί και άρχισα μες τη ζαλάδα μου να τον κυνηγάω κι από πάνω και να προσπαθώ να τον πείσω να μπούμε σε ένα ταξί.Ευτηχώς όλα καλά στο τέλος.

Από τα 13 καβαλάω μηχανές και έχω πέσει κάμποσες φορές από μαύρη γάτα(κυριολεκτικά όχι δυσειδαιμονίες) από λάδια, έχω φύγει από στροφές , αλλά η χειρότερη μάλλον ήταν όταν με έριξε ένας φίλος με τη βέσπα του.Πιωμένοι τώρα να γυρνάμε από club και να τρέχει
σαν παλαβός.Να του χτυπάω την πλάτη και να του φωνάζω μη τρέχεις ρεεε θα πέσουμε.Σε κάποια φάση φτάνουμε σε μια μικρή γέφυρα που περνάει ποταμός από κάτω και πάει να μπεί στη γέφυρα που άρχιζε στο τέλος στροφής πλαγιασμένος όσο δε πάει άλλο.Στην αρχή της γέφυρας είχε ένα σαμαράκι και όπως ήταν φυσικό φεύγει η βέσπα αλλά δεν πέφτουμε διότι ξαναβρίσκει πρόσφυση και μας εκτοξεύει από την άλλη πλευρά(high siding που λένε και στα μοτοσικλετιστικά).Αφού περάσαμε λίγα κλάσματα ως ιπτάμενοι σκάω επάνω στο φίλο και σε αυτήν τη στάση να πηγαίνουμε σέρνοντας για κάμποσα μέτρα .Αφού σηκωθήκαμε,εγώ ούτε γρατζουνιά, ο άλλος ξεσκισμένος
αφού με έκανε βόλτα πάνω του,  με πιάνει ένα απίστευτό νευρικό γέλιο που στο τέλος με παρακάλαγε τσατισμένος να σταματήσω
και να σηκωθούμε να φύγουμε.Για πολύ λίγο θα μπορόυσαμε να έχουμε ανοίξει τα κεφάλια μας επάνω στις πλαινές μπαριέρες φτιαγμένες από τσιμέντο ή ακόμα και με λίγα χιλιόμετρα παραπάνω να έιχαμε πάει από κάτω στον ποταμό.

Εχουν πολύ ενδιαφέρον πάντως τα κλάσματα χρόνου πριν από την πτώση εκεί που το έχεις πια αποδεχτεί ως τετελεσμένο γεγονός.
Καταρχάς κρατάνε νομίζεις για ώρες και εγώ τουλάχιστον όσες φορές έχω πέσει είχα ένα είδος απάθειας για το τι θα συμβεί αυτές τις
λίγες στιγμές πριν το χτύπημα.

[Olympus-Zeus]

Μία φορά, όταν ένας με οδηγός μηχανής με πέτυχε στα πλευρά.
Εντάξει, δεν έπαθα και τίποτα βρε αδερφέ..
Μόνο ένα σπάσιμο στο κρανίο και πιθανή ρίξη σπληνός...
Μετά από 20 μέρες νοσοκομείου και 10 στο σπίτι σε ακινησία έγινα πάλι καλά...
Σε καλό μου...
Αλλά ξέχασα ότι είμαι ο Δίας, άρα και πως δεν μπορώ να πεθάνω!!!