Το show των παθών

[ivikos]

Από την γέννηση δεν πέρασε καιρός
διαδρομή με ταραχές, παντού που εφάνη,
ποιας αμαρτίας σε ταρίχευσε ο χορός,
και σε σταυρώνουν μ’ ένα ακάνθινο στεφάνι;

Ο Ιωσήφ ο ξυλουργός στην Ναζαρέτ
φτηνός, απόκληρος, αφέτης άγιου άγους,
το CNN το BBC μα και η ΝΕΤ
θα διαφημίσουνε κι εσένα και τους μάγους.

Κι εκεί στους τόπους που μιλούσες, ν’ ακουστείς,
παιδί αιμάτων έχει στέρηση από γάζα,
ο δολοφόνος ο φονιάς και ο ληστής
την Παλαιστίνη θα σκορπά, θα καίει την Γάζα.

Διδάσκεις λες για της αγάπης το άγιο φως,
θα ‘σαι μας λες ο τιμωρός για την πληγή μας,
μα πρέπει να ‘σαι γιος Θεού, είτε σοφός,
για να μαντέψεις  ποιοι ματώνουνε τη γη μας;

Και Φαρισαίους είχες διώξει και ληστές,
όταν τους είδες να εμπορεύονται ελπίδες,
τώρα Χριστέ μου πως δεν κόβεις τις κλωστές
αυτών που θάνατο σκορπούν σ’ άλλες πατρίδες;

Από την γέννηση δεν πέρασε καιρός
και καρφωμένο σ’ έχουν στήσει στο Σταυρό σου,
κάνε το show σου, θ’ αρχίσει ο χορός,
πάλι αθώους θα χτυπήσει ο κεραυνός σου