Σελίδες:
  • #1 από skywalk3r στις 14 Nov 2005
  • ?
  • #2 από Ρηνιώ-kouzoulotetia στις 14 Nov 2005
  • εκείνος που δήλωσε ότι δεν ειναι φιλόσοφος..

    εν οίδα ότι ουδέν οίδα

    ο τρισμέγιστος Σωκράτης

    οι υπόλοιποι ακολουθούν αφορμόμενοι από αυτόν
  • #3 από Ιανός στις 14 Nov 2005
  • Αναμφίβολα ο μέγιστος Αριστοτέλης.
  • #4 από VASILISHARA στις 14 Nov 2005
  • Ο Καζαντζάκης,άσχετα αν έχει μείνει στην ιστορία σαν "συγγραφέας"...Η 'Ασκητική' του είναι μια από τις μεγαλύτερες φιλοσοφικές αναζητήσεις που έχω διαβάσει.
    Από αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους,ψηφίζω Αριστοτέλη για τον τρόπο σκέψης του και Αντιφώντα για τις ακραίες -για την εποχή-  απόψεις του.
  • #5 από Ιανός στις 14 Nov 2005
  • (...)
    Από αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους,ψηφίζω Αριστοτέλη για τον τρόπο σκέψης του και Αντιφώντα για τις ακραίες -για την εποχή-  απόψεις του.

    Χα,χα! Ήμουν σίγουρος. Ο σοφιστής που πρέσβευε την αξία του φυσικού δικαίου!!!
    Γειά σου ρε Βασίλη, συμπολεμιστή!  ;D ;)
  • #6 από VASILISHARA στις 14 Nov 2005
  • (...)
    Από αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους,ψηφίζω Αριστοτέλη για τον τρόπο σκέψης του και Αντιφώντα για τις ακραίες -για την εποχή-  απόψεις του.

    Χα,χα! Ήμουν σίγουρος. Ο σοφιστής που πρέσβευε την αξία του φυσικού δικαίου!!!
    Γειά σου ρε Βασίλη, συμπολεμιστή!  ;D ;)


    Γεια και σε σένα καπετάνιο!!!

     :D ;D :D
  • #7 από freemind στις 14 Nov 2005
  • Ο βοσκος που καθεται στην ακρη του βουνου, μεσα στην ησυχια, και σκεφτεται ποσο απλος ειναι ο κοσμος αν πιστεψεις οτι ειναι απλος...
  • #8 από jagmaster στις 14 Nov 2005
  • O pappous mou... (apo tin pleura tis manas mou). As einai alafro to xwma pou ton skepazei...
    Mas leipeis mparmpa Panagioti...
  • #9 από ang6247 στις 16 Nov 2005
  • Αναμφίολα ο Μαρξ και ο Λενιν οι οποίοι απόδιξαν και θεωρητικα και πρακτικά πως ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι τα ιδανικότερα συστήματα!
  • #10 από skywalk3r στις 16 Nov 2005
  • O Verghs paidia einai o megalyteros filosofos olwn twn epoxwn.
    To exei filosofhsei to pragma.
    Founta, fai, mamhsi, kai epistrofh sth fysh.... :o
  • #11 από Σ.απ.φώΣ στις 16 Nov 2005
  • ο καθένας που έχει βρει τον εαυτό του και αγωνίζεται για αυτό που πιστεύει...
  • #12 από *PRATINAS* The return of the King στις 16 Nov 2005
  • Αναμφίολα ο Μαρξ και ο Λενιν οι οποίοι απόδιξαν και θεωρητικα και πρακτικά πως ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι τα ιδανικότερα συστήματα!
    Ο Μαρξ δεν ηταν αυτος που ειπε στα τελευταια του πως οτι σας ελεγα ηταν Μα******???

    Anyway.
    Δεν μπορω να κανω διαχωρισμο μεταξυ Σωκρατη και Αριστοτελη.
  • #13 από bluechild στις 16 Nov 2005
  • Ναι ... Κάτσε δυο λεπτά να βγάλω τη μεζούρα ... Χμμμ ... ;D
  • #14 από YmiRLinG στις 16 Nov 2005
  • Για μενα ο μεγαλυτερος φιλοσοφος ολων ηταν ο Πλατωνας
  • #15 από pinelopi στις 17 Nov 2005
  • εκείνος που δήλωσε ότι δεν ειναι φιλόσοφος..

    εν οίδα ότι ουδέν οίδα

    ο τρισμέγιστος Σωκράτης

    Ο Σωκράτης (σύμφωνα πάντα με τον Πλάτωνα αφού ο ίδιος δεν έγραψε ούτε μια λέξη) δεν θεωρούσε τον εαυτό του σοφιστή - μορφωμένο δηλαδή ή σοφό άνθρωπο. Ο Σωκράτης αποκαλούσε τον εαυτό του φιλόσοφο, με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, φίλος της σοφίας, αυτός που αγαπάει τη σοφία και θέλει να την κατακτήσει.  :)
  • #16 από YmiRLinG στις 17 Nov 2005
  • Βασικα ο Σωκρατης ηταν κατα των σοφιστων και πιστευε οτι σοφος ειναι μονο ο Θεος. Αυτο που εκανε τον Σωκρατη να ξεχωριζει ηταν κυριως ο τροπος που ερευνουσε τα ζητηματα  και το πως εκανε τους ανθρωπους να φτανουν στην αληθεια για καθε ζητημα
  • #17 από pinelopi στις 17 Nov 2005
  • Το βασικό χαρακτηριστικό του Σωκράτη ήταν ότι δεν το έπαιζε δάσκαλος. Συζητούσε και ήταν εξαιρετικά ικανός στην τέχνη της συζήτησης.  Κάνοντας ερωτήσεις κατάφερνε να κάνει το συνομιλητή του να διακρίνει μόνος του τις ατέλειες του συλλογισμού του πολλές φορές υποκρινόμενος ο ίδιος τον αδαή (αυτό ονομάστηκε σωκρατική ειρωνία).
    Ο Σωκράτης θεωρούσε καθήκον του να βοηθήσει το συνομιλητή του να ''γεννήσει'' την ορθή γνώμη γι' αυτό και μόνος του παρομοίαζε την τεχνική αυτή ως μαιευτική. Πίστευε πως όλοι μέσα μας γνωρίζουμε την αλήθεια, την κατέχουμε και πως μόνο η γνώση που έρχεται απο μέσα μας είναι αληθινή γνώση σε αντίθεση με τους σοφιστές που υποστήριζαν ότι η δυνατότητα διάκρισης του Καλού απο το Κακό είναι επίκτητη και όχι έμφυτη.
    Ο Σωκράτης πίστευε ότι υπάρχουν κάποιες αξίες που είναι σταθερές και απόλυτες και ισχύουν παντού και πάντα ενώ οι σοφιστές ισχυρίζονταν πως δεν υπάρχουν σταθερές και αμετάβλητες αξίες παρά αυτές ανάλογα με τα κοινωνικά πρότυπα διαμορφώνονται.
  • #18 από YmiRLinG στις 17 Nov 2005
  • Ακριβως αυτα ειχα να πω και εγω. Δεν εχω τιποτα να προσθεσω.

    Η μεθοδος που ακολουθουσε ο Σωκρατης ηταν:

    1)να ξεδιαλυνει το μυαλο του απο τις προκαταληψεις
    2)να διεξαγει ερευνα πανω στο θεμα απο ολεσ τις πλευρες
    3) να δωσει τον ορισμο της εννοιας την οποια αναζητουσε.

    Ο Σωκρατης πιστευε πως η γνωση δεν ειναι κατι δεδομενο και ανοδυνο. Απεναντιας για την αποκτηση της απαιτειτε μια επιπονη διαδικασι οπως η μεθοδος που ανεφερα παραπανω
  • #19 από Malezyanni στις 18 Nov 2005
  • Σερεν Κικερκορντ.

    Οσο για τον παππου Σωκρατη...εν οίδα ότι ουδέν οίδα αρα δεν ξερει ουτε οτι δεν ξερει τιποτα(αυτοαναιρουμενο)

    Μαρξ:Δεν ειμαι μαρξιστης.  11η θεση για τον Feuerbach:Σκοπος των φιλοσοφων πλεον δεν πρεπει να ειναι πως θα ερμηνευσουν τον κοσμο,αλλα πως θα τον αλλαξουν.
  • #20 από echo στις 18 Nov 2005
  • Σωκράτης
    Πλάτωνας
    Ντεκάρτ
  • #21 από Witchking στις 18 Nov 2005

  • Μαρξ:Δεν ειμαι μαρξιστης. 11η θεση για τον Feuerbach:Σκοπος των φιλοσοφων πλεον δεν πρεπει να ειναι πως θα ερμηνευσουν τον κοσμο,αλλα πως θα τον αλλαξουν.

    Για αυτό και κατά την προσωπική μου άποψη απέτυχε...
  • #22 από marfy στις 18 Nov 2005
  • η ζωή



    μαρφ μαρφ μαρφ
  • #23 από Holy Diver στις 18 Nov 2005
  • Marx . ( Grautso. Πλάκα κάνω! Karl )
  • #24 από old_lion στις 19 Nov 2005
  • "...Ο Σωκράτης (σύμφωνα πάντα με τον Πλάτωνα αφού ο ίδιος δεν έγραψε ούτε μια λέξη)
        δε θεωρούσε τον εαυτό του σοφιστή - μορφωμένο δηλαδή ή σοφό άνθρωπο. ..."

    Ο σοφισμός και όλοι οι σοφιστές θεωρήθηκαν και ήταν και είναι απατεώνες .
    Τα σοφίσματα τών σοφιστών είναι μία παράσταση , μία ταχυδακτυλουργία ,
    όπου κάτι εκλογικεύεται και μοιάζει με λογικό και σωστό
    αλλά όμως είναι μία προσποίηση και μία προσπάθεια εξαπάτησης .

    Αυτό σημαίνει σόφισμα , σύμφωνα και με όλα τα λεξικά .
    Αν και δε χρειάζονται τα λεξικά .
    Μία απλή μελέτη τής ζωής τών σοφιστών το καταδείχνει .

    Τώρα όσον αφορά τον Σωκράτη σε τίποτα και με τίποτα δεν ήταν σοφιστής
    και ασφαλώς ήταν εχθρός τών σοφιστών .
    Φιλόσοφος , ναι , ήταν .
    Μα πάνω από όλα ήταν ένας γλυκύτατος άνθρωπος.
    Γι΄αυτό και αποκλήθηκε Χριστός πριν τον Χριστό.
    Πέθανε επάνω στις ιδέες του για να μην τις προδώσει .
    Πόσες και πόσοι το κάνουν αυτό ?
    Όσες και όσοι μπορούν να το κάνουν αυτό ας σηκώσουν το χέρι .
    Κι ας πιουν μετά το κώνειο .

    Εντελώς άλλο πράγμα είναι ο σοφιστής και εντελώς άλλο ο φιλόσοφος .

    Θυμίζω ότι μήτε ο Βούδδας μήτε ο Χριστός έγραψαν έστω μια λέξη .
    Θυμίζω ακόμη ότι δεν είναι διόλου ντροπή να έχουμε έναν διδάσκαλο να μάς μαθαίνει ,
    και πως είναι παράλογο το να πιστεύουμε ότι όλα τα γνωρίζουμε
    έτσι αφ΄εαυτού , δίχως προσπάθεια , χωρίς σπουδή , δίχως μελέτη .
    Σκοταδισμό και Μεσαίωνα θυμίζει αυτό .

    Όλα τα πρόσωπα σε κάποιον από παλιά χαραγμένο δρόμο τραβούν ,
    και μετά χαράζουν νέα μονοπάτια επάνω στα παλιά εφόσον και εάν μπορούν .

    Η όποια αλήθεια έρχεται από μέσα μας είναι αληθινά μεταφυσική .
    Όμως δεν έχει καμμιά θέση στην καθημερινή ζωή μας
    και δεν ορίζει μήτε στο ελάχιστο αυτή η υποκειμενική αλήθεια τη ζωή τών άλλων .
    Μπορεί μονάχα να ορίσει τη δική μας ζωή , έτσι αυθαίρετα , ή και ψυχαναγκαστικά .

    Τέλος θυμίζω για μιά ακόμη φορά ότι τα λόγια τού Σωκράτη είχαν ένα αντίκρυσμα :
    τον θάνατό του .
    Άρα για μια μεταφυσική αλήθεια μιλούσε και όχι για κάτι καθημερινό τής ζωής μας.
    Άρα δεν ήταν κάποιος τυχαίος που έλεγε σοφίσματα σαν τους σοφιστές .

    Η αλήθεια δεν είναι κάτι που εμείς επίπλαστα το φτιάχνουμε κατά πώς θέλουμε .
    Με αυτή την έννοια το κάθε ψέμμα μας αλήθεια είναι , όμως για εμάς μονάχα !!!

    Η μόνη αλήθεια που υπάρχει μέσα μας , έτσι από φύση μας ,
    είναι μεταφυσική και όχι αυτό το καθημερινό που εμείς θέλουμε να θεωρούμε ως αλήθεια .

    Για τούτη την αλήθεια μίλησε ο Σωκράτης , όπως και ο Βούδδας , όπως και ο Χριστός ,
    όπως τόσοι και τόσοι άλλοι .

  • #25 από pinelopi στις 19 Nov 2005
  • Οι σοφιστές, στην κλασσική αρχαιότητα, ήταν περιπλανώμενοι δάσκαλοι και φιλόσοφοι (επί πληρωμή). Οι ίδιοι αποκαλούσαν τους εαυτούς τους σοφιστές, δηλώνοντας με τη λέξη αυτή άνθρωπο με πολλές γνώσεις και ξεχωριστή μόρφωση.
    Αντιμετώπισαν (όπως και οι φυσικοί φιλόσοφοι) με κριτικό πνεύμα τους μύθους της παράδοσης αρνούμενοι ταυτόχρονα να αποδεχθούν ό,τι  στα μάτια τους φαινόταν περιττά υπερβολικό εκ μέρους της φιλοσοφίας. Πίστευαν πως ακόμα κι αν υπάρχουν κάπου απαντήσεις σε όλα τα φιλοσοφικά ερωτήματα , ο άνθρωπος θα είναι αδύνατον να δώσει λύση στα αινίγματα της φύσης και του Σύμπαντος. Η άποψη αυτή στη φιλοσοφία ονομάζεται σκεπτικισμός.
    Οι σοφιστές καθώς ταξίδευαν πολύ γνώριζαν πολλά συστήματα διακυβέρνησης και διαφορετικά ήθη και έθιμα στις κοινωνίες που επισκέπτονταν. Ήταν οι πρώτοι που έθεσαν τα θεμέλια γι αυτό που σήμερα ονομάζουμε κοινωνιολογία.
    Όλα αυτά στην κλασσική αρχαιότητα... :)

    Σήμερα (κατά Μπαμπινιώτη) σημαίνει δάσκαλος αμφισβητούμενων γνώσεων και συνεκδοχικά αυτός που καταφεύγει σε σοφίσματα (ο σκοπίμως παραπλανητικός συλλογισμός που έχει σκοπό να πείσει με λογικοφανή συμπεράσματα) προκειμένου να παραπλανήσει.

    Σχετικά με το θέμα της ''υποκειμενικής αλήθειας'' τώρα...
    Ο Κίρκεγκορ΄θεωρούσε ότι οι πραγματικά σημαντικά αλήθειες είναι προσωπικές. ''Το σπουδαίο είναι '', έλεγε, ''να βρω τη δική μου αλήθεια''. Και φυσικά δεν εννοούσε τις αλήθειες που μπορούμε να αντιληφθούμε με τη λογική και το μυαλό μας όπως το ότι το άθροισμα των γωνιών ενός τριγώνου είναι πάντα 180 μοίρες. Αυτές τις αλήθειες τις θεωρούσε ασήμαντες και εντελώς αδιάφορες για την ανθρώπινη ύπαρξη.

    Κάθε θεώρηση απο τις παραπάνω έχει, για μένα, κάτι σημαντικό...

    Δεν ξέρω αν βοήθησα κάπως...

Σελίδες: