Δεν το περιμενα να εχει γραφτει για νανουρισμα αυτο το κομματι.Ειναι απο τα πιο συγκινητικα τραγουδια που εχω ακουσει.

Πάντως, έχει όμορφους στίχους και για νανούρισμα.
Απλά, αν το συνδυάσει κανείς με την "αποδοχή" που είχε ο Άσιμος απ' τον κόσμο στην εποχή του, περισσότερο μοιάζει σαν ένα "παράπονο" με σκληρή σημασία και απλά λόγια ("δεν μου καίγεται καρφί" για τους ανθρώπους, έχω τα ζωάκια ή και τα αντικείμενα για να μ' ακούν)

Και φυσικά ανήκει στα "τραγούδια-χαστούκια" της ελληνικής δισκογραφίας, παρέα με το "Κορίτσια Της Συγγνώμης", το "Ένας Μεγάλος Κόσμος" (των Στέρεο Νόβα) και το - σχετικά άγνωστο - "Φτάνει" της Λίνας Νικολακοπούλου...

 BLACK NIGHT (DEEP PURPLE)

Οταν, κοντα στο 1970, οι DEEP προσπαθουσαν να γινουν γνωστοι, ακολουθησαν την συμβουλη του manager τους, που τους συμβουλευσε να γραψουν ενα τραγουδι που να ειναι "αποδεκτο" απο το ευρυ βρετανικο κοινο, και να μπορεσει να το μεταδωσει το BBC.

μαζευτηκαν λοιπον (ως συνηθως) σε μια παμπ, και προσπαθησαν να βαλουν μια σειρα στις σκεψεις τους.. "τι θα ηθελε ο κοσμος" "τι θα ηταν αποδεκτο" κλπ . με λιγα λογια προσπαθησαν να μπουν στο καλουπι.
ΑΔΥΝΑΤΟΝ... εμειναν ολη τη νυχτα, εγιναν λιωμα απ το ποτο (ως συνηθως) και κατεληξαν τις πρωινες ωρες, αφου η παμπ εκλεισε... στο στουντιο.
κι εκει ο RICHIE επιασε την κιθαρα και αρχισε να παιζει ενα κομματι... ηταν τοσο λιωμα που δεν αναγνωρισαν οτι ηταν το SUMMERTIME του R.NELSON...
Ομως η ιδεα ειχε μπει στο μυαλο τους, το κομματι γραφτηκε εμπνευσμενο απ αυτη τη μουσικη, και ο τιτλος του ειναι "κλεμμενος" ΟΠΩΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, απο ενα τραγουδι των EPISODE SIX.
"το επενδυσαμε και με καποιους ανοητους στιχους...οτι ανοητο μας ερχοταν στο (μεθυσμενο) μυαλο ηταν ο.κ"

ΤΕΛΙΚΑ το black night εγινε η πρωτη τους επιτυχια, εφτασε νο 2 στα αγγλικα charts, και (ΝΑΙΙΙΙΙ) μεταδοθηκε απ το BBC.

(   Κοιταξτε στιχους)Black night is not right,
I don't feel so bright,
I don't care to sit tight.
Maybe i'll find on the way down the line
That i'm free, free to be me.
Black night is a long way from home.
I don't need a dark tree,
I don't want a rough sea,
I can't feel, i can't see.
Maybe i'll find on the way down the line

Tha pw ki egw mia istoria. Gia tous Floyd. Otan meta tin fygi tou Roger Waters apo to sigkrotima, o D.Gilmour thelise na apallaksei ton ixo twn Floyd apo tin retsinia tou Waters sinergastike me pollous synthetes kai evgale me tous Floyd ena poly diaforetiko album. To A Momentary Lapse Of Reason. Omws eide telika oti tha itan poli pio diskolo apo oso nomize na petaksei apo tous Floyd tin parousia tou Waters.

Tha anaferthw se dyo kommatia apo to teleftaio album twn Floyd, to Division Bell.
Ta dyo kommatia einai to Poles Apart kai to High Hopes. To Poles Apart exei eirwniko yfos kai apefthynetai ston Waters. Parathetw tous stixous:

Poles Apart

Did you know . . . it was all going to go so wrong for you
And did you see it was all going to be so right for me
Why did we tell you then
You were always the golden boy then
And that you'd never lose that light in your eyes

Hey you . . . did you ever realise what you'd become
And did you see that it wasn't only me you were running from
Did you know all the time but it never bothered you anyway
Leading the blind while I stared out the steel in your eyes

The rain fell slow, down on all the roofs of uncertainty
I thought of you and the years and all the sadness fell away from me
And did you know . . .

I never thought that you'd lose that light in your eyes

Edw o Gilmour deixnei ston Waters oti aftos (o Waters) itan o isxyrognwmwn kai o egwistis, o opoios den antilifthike pote ti mporouse na ginei. Omws oli tin pikra tou o Gilmour tin evgale me to High Hopes, opou deixnei ston Waters ta oneira tou gia tous Floyd. Kai opws ta parousiazei einai mesa kai o Waters, kai malista leei oti ta pragmata tha itan poli kalytera an eixe parameinei o Waters sto sigkrotima. Thelei megali psuxiki dynami gia paradexteis me tetoio tropo oti ekanes lathos pou tsakwthikes me kapoion. Parolafta o Waters den allakse gnwmi, epalithevontas gia mia akomi fora to poso egwistis einai:


High Hopes

Beyond the horizon of the place we lived when we were young
In a world of magnets and miracles
Our thoughts strayed constantly and without boundary
The ringing of the division bell had begun

Along the Long Road and on down the Causeway
Do they still meet there by the Cut

There was a ragged band that followed in our footsteps
Running before times took our dreams away
Leaving the myriad small creatures trying to tie us to the ground
To a life consumed by slow decay

The grass was greener
The light was brighter
When friends surrounded
The nights of wonder

Looking beyond the embers of bridges glowing behind us
To a glimpse of how green it was on the other side
Steps taken forwards but sleepwalking back again
Dragged by the force of some sleeping tide
At a higher altitude with flag unfurled
We reached the dizzy heights of that dreamed of world

Encumbered forever by desire and ambition
There's a hunger still unsatisfied
Our weary eyes still stray to the horizon
Though down this road we've been so many times

The grass was greener
The light was brighter
The taste was sweeter
The nights of wonder
With friends surrounded
The dawn mist glowing
The water flowing
The endless river

Forever and ever

Poli glyka kommatia den symfwneite?

Το House of the rising sun γράφτηκε για ένα σπίτι με τεράστια αυλή (10-15 στρέμματα) που υπήρχε στη Νέα Ορλεάνη και ήταν τόπος διακίνησης ναρκωτικών, οργίων και λοιπών ευφάνταστων και μη γεγονότων με αποκορύφωμα την δολοφονία τριών παιδιών (ηλικίες δεν θυμάμαι) όπου ο στρατός αναγκάστηκε να μπει και να το ισοπεδώσει. Μετά από αυτό ο Eric Burdon έγραψε το συγκεκριμένο τραγούδι το οποίο μπήκε και στο βιβλίο Guinnes επειδή ήταν το πρώτο που ξεπέρασε τα τέσσερα λεπτά.

HOUSE OF THE RISING SUN
There is a house in New Orleans they call the Rising Sun
It's been the ruin of many of poor boys and God I know I'm one
Mama, you got to tell your children not to do what I had done
To spend your life in sin and misery in the house of the rising sun
There is a house in New Orleans they call the rising sun
It's been the ruin of many of poor boys and God I know I'm one

* O ''μπαγάσας'', είναι ένα τραγούδι γραμμένο από τον Νικόλα Άσημο και μιλάει για το νεκρό σκυλί του...
* Ο ''κουρσάρος'' γράφτηκε για ένα παιδί που άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο, φήμες λένε ότι πρόκειται για τον αδελφό του Βασίλη...
* Το ''προσέχω δυστυχώς'', γραμμένο από τον Μάνο Ξυδούς και ερμηνευμένο από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, είναι εμπνευσμένο από την κόρη του Ξυδούς, την δεκαεφτάχρονη Νέλλη. Όπως είπε ο Παπακωνσταντίνου σε συνέντευξη του στο  ''συν και πλην'', η μικρή (που βρισκόταν στο στούντιο) βαρέθηκε και θέλησε να φύγει. Ο πατέρας της, της είπε να προσέχει κι αυτή του απάντησε ''προσέχω δυστυχώς...'' Αμέσως μετά, ο Μάνος το έκανε τραγούδι...
* Το ''stairway to heaven'' ξεκίνησε από μια κασετα από το home studio του Page. Τους στίχους έγραψε ο Robert Plant, μπροστά από ένα τζάκι, με τον Page να το τελειοποιεί με την βοήθεια του Jones.
* Kαι κάτι τελευταίο... Δεν ξέρω αν το ''Wish you were here'' είναι γραμμένο για τον Barrett, όπως κάπου αναφέρει κάποιος, αλλά σίγουρα, το τρελό διαμάντι από το οποίο οι Floyd ζητούν να λάμψει είναι ο Syd...

φήμες λένε ότι πρόκειται για τον αδελφό του Βασίλη...

Αυτό δεν ισχύει, τους στίχους έγραψε ο Π.Μάτεσης όταν είδε ένα παιδί στον δρόμο νεκρό...

Κι εγώ το αμφισβητούσα, αλλά δεν ήξερα τίποτα... Θενκς... Κι όπως βλέπεις, για αυτό έγραψα και τη λέξη ''φήμες''...

Το Stan του EMINEM είναι γραμμένο για έναν θαυμαστή του ο οποίος του έστελνε συνέχεια γράμματα κι ο Real Slim Shady δεν του απαντούσε....έτσι ο θαυμαστής αυτοκτόνησε με την έγγυο κοπέλα του στο port-baggage του αυτοκινήτου.
Δείτε εδώ τους στίχους...: http://www.lyricsdepot.com/eminem/stan.html

* Το Wish you were here, οπως και το Shine on you crazy diamond ειναι γραμμενα για τον Syd Barret...
* To The Wall των Pink Floyd ειναι ενα αριστουργημα, σωστα? Κι ομως ηχογραφηθηκε σε μια περιοδο οπου το συγκροτημα ηταν στα μαχαιρια... Μαλιστα λεγετε πως λογω διαφωνιων ο Waters και ο Gilmour ηχογραφησαν στο studio διαφορετικες ωρες, επειδη δεν ηθελαν καν να ερθουν σε επαφη...
* Το Pigs (The three different ones) εχει μια πολυυυυ μεγαλη ιστορια.. Βασιζεται στο βιβλιο του George Orwell "Η Φαρμα Των Ζωων"... Παρτε ενα link

Ξεκινάω με το Wish yoy were here των Pink Floyd...:
Το τραγούδι φαινομενικά είναι ερωτικό...σε μια συνέντευξή τους όμως εξήγησαν τα πάντα. Το τραγούδι γράφτηκε για τον παραγωγό τους ο οποίος βρέθηκε νεκρός στην λίμνη που απεικονίζεται στο οπισθόφυλλο του δίσκου τους...!

    Νομίζω ότι το κομμάτι αναφερόταν στον Syd Barrett ο οποίος δεν είχε αντέξει την εμπορευματοποίηση του γκρούπ κ είχε λυγίσει πρώτος από την πίεση των δισκογραφικών...Εκτός αυτού η φωτογραφία του εξωφύλλου είναι πραγματική κ τραβήχτηκε μετά την σύνθεση του κομματιού. Επίσης (κάτι που έμαθα πρόσφατα) λέγεται ότι ο Barret εμφανίστηκε στην ηχογράφηση του άλμπουμ ξαφνικά...

Να τι αναφέρει κ το www.pinkfloyd.gr:

"Μείναν λοιπόν έκπληκτα, τα μέλη του Floyd, όταν καά τη διάρκεια της ηχογράφησης του Shine on, εμφανίστηκε στο studio ο Syd Barrett. Ο Mason και ο Wright, ομολογούν ότι αρχικά δεν τον γνώρισαν, μιας και εμφανίστηκε με αρκετά περισσότερα κιλά, γένια και σε μια γενικότερα άσχημη και παρανϊκή κατάσταση. Είχαν να τον δουνε για πάνω από 6 χρόνια και ξαφνικά, τους εμφανίζεται απρόσκλητος, ατημέλητος, χοντρός και φαλακρός. Ο Waters είπε πως αργότερα έκλαψε με το γεγονός αυτό κι o Gilmour ότι σοκαρίστηκε. Τελικά τι ήθελε ο Syd; Ρώτησε απλά αν μπορούσε να βοηθήσει σε οτιδήποτε κι ότι ήταν ελεύθερος αν τον χρειαζόντουσαν. Από τότε δεν τον ξαναείδαν. [...] Η συνέχεια ανήκει στο "Wish You Were Here" .... Στο τραγούδι αυτό οι Floyd ουσιαστικά αναρωτιούνται τι θα γινόταν αν ο Syd δεν είχε φύγει. Με τον Gilmour να τραγουδάει, ακούμε τους πιο μελαγχολικούς και ταυτόχρονα νοσταλγικούς και σε κάποιο σημείο ερωτικούς στίχους που έχει γράψει ποτέ ο Waters."

   Αυτά....αλλά πάλι δεν αποκλείεται να κάνω κ λάθος...who knows!

o Syd apoxorise epidi ixe gini (kai akomi ine) ena peripou fito apo to LSD

Το "Άνοιξε πέτρα" που τραγουδάει η Μαρινέλλα στην ταινία "Γοργόνες και μάγκες" το ηχογράφησε μετά τον θάνατο του πατέρα της, γι αυτό και προς το τέλος κλαίει.

Το "Poor man's moody blues" των ΒJH γράφτηκε πάνω στους στίχους και στον ρυθμό του "Nights in white satin" των Moody Blues και είναι αφιερωμένο σ'αυτούς μετά τον θάνατο των περισσότερων μελών του σχήματος. Nα και οι στίχοι:
Poor Man's Moody Blues-Barclay James Harvest
All the nights that I've missed you
All the nights without end
All the times that I've called you
Only needing a friend
Now your eyes shine with beauty
That I missed long ago
Guess the truth is I love you
I can't say any more
Cause I need you
Yes I want you, yes I love you

As I look from my window
To the streets where you stand
I am gazing through dark glass
We can't walk hand in hand
Though your friends try to tell me
Though your friends you defend
They keep my heart from your heart
We must be in the end
Cause I love you
Yes I need you, yes I love you

Nights In White Satin-Μοοdy Blues
The Night: Nights In White Satin
Nights in white satin,
Never reaching the end,
Letters I've written,
Never meaning to send.
Beauty I'd always missed
With these eyes before,
Just what the truth is
I can't say anymore.
'Cause I love you,
Yes, I love you,
Oh, how, I love you.

Gazing at people,
Some hand in hand,
Just what I'm going thru
They can understand.
Some try to tell me
Thoughts they cannot defend,
Just what you want to be
You will be in the end,
And I love you,
Yes, I love you,
Oh, how, I love you.
Oh, how, I love you.

Μια αρκετά γλυκιά και όμορφη ιστορία,είναι του τραγουδιού "Πέμπτος Όροφος"του Μιχάλη Δέλτα,που έχει πει η Τάνια Τσανακλίδου στο δίσκο Το Χρώμα Της Ημέρας".
Είχαν βρεθεί και οι δύο στο σπίτι της Τάνιας για να πούν κάποια πράγματα για το δίσκο.Κουβέντα τη κουβέντα άρχισαν να ανοίγουν την καρδιά τους ο ένας στον άλλο.Τελικά κατέληξαν να είναι αγκαλιασμένοι στον καναπέ και να κλαίνε..Εκεί ξεκίνησε και το δέσιμο μεταξύ τους.Αφού λοιπόν τα ξέρασαν όλα και ο ένας και ο άλλος,ο Μιχάλης έφυγε απο το σπίτι τελείως διαφορετικός.Μπήκε στο ασανσέρ και απ' τον πέμπτο όροφο που μένει η Τάνια μέχρι το ισόγειο έγραψε αυτό το κομμάτι:

 Έσβησες πίσω απ'την πόρτα
απ'τον πέμπτο στο ισόγειο κατεβαίνω και μετρώ
κάθε όροφο κάθε τοίχο λευκό
κάθε σημάδι της καινούριας σου ζωής
πόσο μου φτάνει που είσαι εκεί.

Δεν μπορώ δεν αντέχω να σ'αφήσω
η ψυχή μου επιστρέφει και τα μάτια σου φιλά
και μαζί σου ξενυχτά καθώς κοιμάσαι
καθώς βαθαίνει το σκοτάδι που αγαπήσαμε κι οι δυό.

 Έσβησες πίσω απ'τους ήχους
απ τον πέμπτο στο ισόγειο είναι χρόνος αρκετός
για να υπάρξω άνθρωπος για να διασχίσω την καρδιά μου
έχοντας εσένα για θεό.

Δεν μπορώ δεν αντέχω να σ' αφήσω
απ' τον πέμπτο στο ισόγειο στ' ασανσέρ με τον καθρέφτη
απ'τα μάτια σου καιρδίζω
κι ανοίγω σ'ένα κόσμο μαγικό
απ'αυτήν την ευτιχία σου χαρίζω...

Μάλιστα ο Δέλτα είπε πως πρώτη φορά έγραψε και στίχους και μουσική σε τόσο μικρό διάστημα.Πρέπει να το ακούσετε..εγώ τώρα που το ξανακούω έχω ανατριχιάσει..Είναι πολύ δυνατό!!
Ελπίζω να μη σας κούρασα..

allh mia istorioula: --o clapton kai o vaughan eixan kanonisei na kanoun ena tour sthn amerikh sto opoio kapoios tha taksideve me ellikoptero kai kapoios me limouzina. logiko kai autonohto einai pos autos pou tha taksideve me limouzina tha htan poio kourasmenos klp klp klp. lene loipon na travixoun xylakia (to kontitero tha phgene me thn limouzina). travane loipon kai apofasizetai oti o clapton tha paei me thn limouzina. to thema einai oti to elikoptero epese kai telika o stivie ray vaughan skotothike.

allh mia asxhmh istorioula einai auth tou jeff buckley. nothos gios tou tim buckley kai mias groupie tou. o jeff thelontas na apofigei thn tyxh tou patera tou (narkwtika -pota kai telos thanatos) apofasise na mhn kanei kanena apo ta latoi tou. omws epeidh kseroume oti h moira paizei paraksena paixnidia o jeff pnighke se ena potami.

h marriane faithfull htan mia ap tis polles gynaikes tou mik jagger. o logos gia ton opoio xwrisan htan ta narkotika. logiko tha skeftei kapoios me tosa pou pernei o mik. am de, autoi oi dyo xwrisan giati h faithfull eperne tosa polla pou eftase ton jagger se shmeio na pei e oxi allo. skefteite ti eperne h typissa.

oi stixoi tou diskou twn jethro tull - thick as a brick anhkoun eksoloklhrou se ena 8xrono tote agoraki ton little milton. o opoios eixe kerdisei to prwto vravio se enan logotexniko diagonismo enos panepistimiou tou londinou. otan omws o mikros phge na paralavei to vraveio tou kai oi krites edromoi eidan to 8xrono agori tou apagorepsan na parei to vraveio kathos elegan pws th xalage h fhmh tou panepistimiou. tote o ian anderson agrapse to 22lepto afto kommati melopoiontas etsi tous stixous tou little milton kai grafontas enan apo tous megalyteroys ymnoys sthn istoria ths progressive rock.

ksero ki alles alla pragmatika variemai tora cu!!!!!!!!!1

nothos gios tou tim buckley kai mias groupie tou.

Η Mary Guibert δεν ήταν groupie, αλλά ο "high school" έρωτας του Tim. Την παράτησε στα 18 λίγο πριν γεννήσει τον Jeff.

Μιας και η eleftheria αναφέρθηκε στο δίσκο "Το Χρώμα της Μέρας", άλλη μια ιστορία τραγουδιού από το ίδιο album...

To τραγούδι-πρόζα "ENVY" γράφτηκε μετά από μια έξοδο της Τάνιας, της Δ.Γαλάνη και του "εθνικού μας ποπ-τενόρου" στο ομώνυμο club. H Τάνια Τσανακλίδου, συνειδητοποιώντας το πώς διασκεδάζει πλέον ο κόσμος σ' αυτά τα μέρη, γυρνώντας σπίτι της κάθησε κι "αποτύπωσε" στο χαρτί όλες τις εντυπώσεις και τα συναισθήματά της... Και ιδού το αποτέλεσμα:

Κατεβαίνω ξανά στην Κόλασή σου [...]
κατεβαίνω χορεύοντας κι αστράφτω

Σε τρομάζω και το ξέρω,
σε προγκάω κι ανάβω...

Κρατάς το ποτήρι σου άχαρα,
κοιτάζεις μα δε βλέπεις
απορείς πώς είναι να ζει κανείς,
πώς είναι να θέλει...

Χορεύω, μωρό μου,
κάνω όλα όσα δεν κάνεις,
όλα όσα φοβάσαι...

Χορεύω και σκηνοθετώ την πρωινή σου ονείρωξη
και τις μελλοντικές σου αναμνήσεις...

(κοινώς, ένα τραγούδι για το θέμα "όλοι μαζί διασκεδάζουμε και ο καθένας περνάει -αν περνάει- καλά μόνος του")

 

Μιας και η eleftheria αναφέρθηκε στο δίσκο "Το Χρώμα της Μέρας", άλλη μια ιστορία τραγουδιού από το ίδιο album...

To τραγούδι-πρόζα "ENVY" γράφτηκε μετά από μια έξοδο της Τάνιας, της Δ.Γαλάνη και του "εθνικού μας ποπ-τενόρου" στο ομώνυμο club. H Τάνια Τσανακλίδου, συνειδητοποιώντας το πώς διασκεδάζει πλέον ο κόσμος σ' αυτά τα μέρη, γυρνώντας σπίτι της κάθησε κι "αποτύπωσε" στο χαρτί όλες τις εντυπώσεις και τα συναισθήματά της... Και ιδού το αποτέλεσμα]

(κοινώς, ένα τραγούδι για το θέμα "όλοι μαζί διασκεδάζουμε και ο καθένας περνάει -αν περνάει- καλά μόνος του")

 

Έλα ρε σύ  kain δεν το ήξερα αυτό.Μάλιστα επειδή μ' αρέσει το κομμάτι έτσι όπως τα χώνει,είχα ψάξει να δώ τι σημαίνει ENVY και έμαθα οτι σημαίνει ζήλεια.Υπέθεσα λοιπόν οτι όλα αυτά του τα λέει επειδή τον ζηλεύει.Αλλά τώρα μου τα ανέτρεψες σχεδόν όλα!Τώρα μ' αρέσει πιό πολυ  

Μιάς και λέμε για Τάνια να πώ κι άλλο..Αυτή τη φορά "Μαμά Γερνάω".Όλοι σαφώς έχουμε καταλάβει το νόημά του.Για την ιστορία όμως,άλλοι λένε πως την εποχή που έβγαινε ο δίσκος αυτός,η Τάνια είχε χάσει τη μαμά της,γι' αυτό και ζήτησε απο τη Λίνα Νικολακοπούλου(που είναι και η στιχουργός του κομματιού)να γράψει ένα κομμάτι για τη μάνα της.Άλλοι πάλι λένε πως το κομμάτι υπήρχε καιρό πριν βγεί ο δίσκος και απλώς όταν το είδε η Τάνια ήθελε να το πεί οπωσδήποτε.Στο δίσκο υπάρχουν δύο εκτελέσεις.Η μια κανονική,και μια άλλη που στο τέλος η Τάνια κλέει,επειδή ακριβώς εχει χάσει τη μάνα της.Αυτά!!

Την Συννεφιασμένη Κυριακή ο Τσιτσάνης την έγραψε όταν μπήκαν οι γερμανοί στην Αθήνα. Την ίδια μέρα αυτοκτόνησε η συγγραφέας Πηνελόπη Δέλτα η οποία, παρεπιπτόντως, ήταν γιαγιά του Αντώνη Σαμαρά.

Μιάς και λέμε για Τάνια να πώ κι άλλο..Αυτή τη φορά "Μαμά Γερνάω".Όλοι σαφώς έχουμε καταλάβει το νόημά του.Για την ιστορία όμως,άλλοι λένε πως την εποχή που έβγαινε ο δίσκος αυτός,η Τάνια είχε χάσει τη μαμά της,γι' αυτό και ζήτησε απο τη Λίνα Νικολακοπούλου(που είναι και η στιχουργός του κομματιού)να γράψει ένα κομμάτι για τη μάνα της.Άλλοι πάλι λένε πως το κομμάτι υπήρχε καιρό πριν βγεί ο δίσκος και απλώς όταν το είδε η Τάνια ήθελε να το πεί οπωσδήποτε.Στο δίσκο υπάρχουν δύο εκτελέσεις.Η μια κανονική,και μια άλλη που στο τέλος η Τάνια κλέει,επειδή ακριβώς εχει χάσει τη μάνα της.Αυτά!!

αφού δηλώσω λατρεία προς την τσανακλίδου, πρέπει να σου πω πως, στο τέλος της δεύτερης εκτέλεσης, δεν κλαίει ακριβώς... ψιλογελάει κιόλας. είναι η πρώτη φορά που το έλεγε, και οι συνθήκες της ηχογράφησης ήταν κάπως...

Λοιπον εχουμε και λεμε...

Man Of Sorrows - Bruce Dickinson
Πολλοι νομιζουν οτι ειναι αυτοβιογραφικο, αλλα οπως εχει πει και ο ιδιος ο Bruce σε συνεντευξη του, το εγραψε για τον διασημο σατανιστη-μαγο Aleister Crowley.

Taking The Queen - Bruce Dickinson
Το κομματι αυτο ειναι γραμμενο για την ταφη της Κλεοπατρας και τις τελετες μουμοιοποιησης της. Το γεγονος οτι τους θαβανε μαζι με τους υπηρετες στους οποιους δινανε δηλητηριο. Για να εχουν και σκλαβους οι βασιλεις και την μετα-θανατον-ζωη!  

Και κατι τελευταιο (για τωρα...)

Το Battery των Metallica απο το Master Of Puppets δεν εχει καμια σχεση με Duracel και Energizer.
Battery ειναι η Πυροβολαρχια (μοναδα Πυροβολικου επιπεδου Λοχου, για τους μικρους και τις γυναικες). Εφ' οσον ολο το album ειναι γραμμενο για τον πολεμο του Βιετναμ, το κομματι λογικως αναφερεται σε μοναδα του αμερικανικου στρατου και συγκεκριμενα στην τακτικη συνηθεια που ειχαν και που επεβαλε μολις συναντησουν αντισταση να καλουν για καταιγισμο πυροβολικου... Εξου και η μαζικοι βοβμαρδισμοι που επιχειρει ο Αμερ. Στρατος σε καθε πολεμο απο το '70 και μετα...

Το τραγούδι "Παραμυθάκι μου" που τραγουδά ο Γιάννης Καλατζής γράφτηκε σε μισή ώρα στην κυριολεξία.. τραγούδι του ποδαριού το χαρακτήρισε ο ίδιος ο Λ. Παπαδόπουλος. Γράφτηκε για ταινία, για τα δυο χιλιάρικα που θα παίρνανε ο Λοίζος και ο Παπαδόπουλος. Ο ίδιος ο Λοίζος παρακάλεσε τον Λ. Παπαδόπουλο να βρεθούνε να το γράψουνε το τραγούδι στο πόδι για να πάρουνε τα λεφτά. Βρεθήκανε τότε.. στην πλάκα ο Παπαδόπουλος έγραψε τους στίχους και σε 5 λεπτά έβαλε την μουσική ο Λοϊζος. Το τραγούδι αυτό βέβαια έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία.. ο Λευτέρης Παπαδόπουλος όμως το χαρακτήριζε τραγούδι του ποδαριού και είπε ότι έχει γράψει πολλά τέτοια τραγούδια στο πόδι τα οποία οι "ειδικοί" έχουνε χαρακτηρίσει ποιοτικά και έχει γράψει και άλλα που θεωρούνται της πλάκας... Θαύμασα πάντως την ειλικρίνειά του και την ψυχραιμία με την οποία αντιμετώπισε το θέμα.. Θα μπορούσε να βρει χίλιες δυο ιστορίες να πει για να κάνει εντύπωση...

i sinnefiasmeni kiriaki den eine se stixous tsitsani,tha psaxo sta arxeia mou k tha sas po pianou eine;otsitsanis tous daneistike kata kapoio tropo...k oudemia sxesi exei me tous germanous k tin athina alla aploustata ....tin itta se match podosferou tis agapimenis omadas tou stixourgou..fenete geloio k isos na me kraxete alla etsi eine..se migo tha exo analitikotera ep'aytou

Αν δεν κάνω λάθος, είναι Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου πραγματικά... απλά η "γρια" έπαιζε πολύ χαρτί και τα μοίραζε τα τραγούδια της στην πλάκα...

Me to in the air tonight tou Collins i istoria einai ligo diaforetiki (an fysika den kano lathos alla nomizo oti tin exei apodextei kai o idios). Otan o Collins itan mikros i oikogenia tou eixe ena eksoxiko se ena nisi. To spiti toy itan xtismeno stin korifi enos mikrou ipsomatos  (san mikro lofaki) kai to ipsoma katalige se mia provlita. O mikros aderfos tou collins, mia mera kathos epeze sin provlita (kai san mikro paidi) epese kata lathos stin thalassa (den iksere mpanio) kai arxise na pnigete. Ligo para dipla itan enas psaras pou eblepe olo to simban alla den ekane tin paramikri antidrasi na boithisei to paidaki alla antihetos sinexise na psareuei amerimnos. O Collins tora apo to mpalkoni tou spiti tou, eide ton aderfo tou na pnigete kai etrekse na ton sosei, alla mataia. To paidaki itan idi nekro mexri na ftasei. Xronia meta otan o Collins eixe ginei pia enas kataksiomenos mousikos, egrapse ayto to tragoydi kai ekane mia mini synaylia stin problita pou eixe pnigei o aderfos tou. Frontise na kalesei ton psara kai tou ekleise to proto trapezi gia ayton kai ti oikogeneia tou (nomizo oti eixe mono ginaika, oxi paidia) kai kapia stigmi mesa stin synaylia, ekleisan ta fota kai epesan dio proboleis pano ston Collins kai ston psara kai ksekinese na tragouda to tragoudi "in the air tonight" se ayton (proti dimosia ektelesi tou tragoydi aytou ekei)!!

Ean exete to tragoydi ayto balte to kai akoyste me prosoxi ti elege mesa sta moutra tou psara. Gia tin istoria o psaras 2 - 3 meres meta, autoktonise!!

*
* To The Wall των Pink Floyd ειναι ενα αριστουργημα, σωστα? Κι ομως ηχογραφηθηκε σε μια περιοδο οπου το συγκροτημα ηταν στα μαχαιρια... Μαλιστα λεγετε πως λογω διαφωνιων ο Waters και ο Gilmour ηχογραφησαν στο studio διαφορετικες ωρες, επειδη δεν ηθελαν καν να ερθουν σε επαφη...
Παρτε ενα link

Ακριβώς!Ο Waters αρνούνταν να δώσει το υλικό του "The wall' το οποίο ετοίμαζε από καιρό αν δεν αποχωρούσε από το γκρούπ ο Wright.Τελικά συμφωνήθηκε να παραμείνει μόνο κ μόνο για τις συναυλίες.Ο Waters ενοχλήθηκε όταν είδε πως ενώ αυτός είχε υλικό για 3 δίσκους (το 'The wall' επιπλέον υλικό που εκδόθηκε αργότερα) τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ δεν είχαν τίποτα! Εν τέλει το άλμπουμ στο όποίο οι σχέσεις των floyd ήταν σε πραγματικά καλό επίπεδο ήταν μάλλον το "Dark side of moon"

-Στο "Τime" o ήχος από τα ρολόγια ήταν μια δοκιμαστική ηχογράφηση του alan parsons με σκοπό να δείξει τις ηχητικές δυνατότες της τετραφωνιάς...στο τέλος προστέθηκε στο κομμάτι!

-"Τα μπλούζ της άγριας νιότης" ο Πασχαλίδης τα έγραψε μετά από έναν τσακωμό του με τον Μάνο Ξυδούς.Ο Μίλτος σηκώθηκε κ έφυγε μες την νύχτα από το studio κ πήγε περπατώντας στην άλλη άκρη της Αθήνας στο σπίτι του όπου έπιασε κ έγραψε το κομμάτι.Ύστερα θυμήθηκε ότι ελιχε αφήσει το αυτοκίνητό του...στο studio!
-To "Aγύριστο κεφάλι" τέλος του το έγραψε ο Άλκης Αλκαίος κ του το έδωσε να βάλει την μουσική.Το "Αγύριστο κεφάλι" είναι ο Πασχαλίδης κ το κομμάτι γράφτηκε με αφορμή ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα του Μίλτου...βράδυ στην Εθνική οδό στούκαρε μόνος του κοιμισμένος (?) πάνω στο τιμόνι (κ η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει....)

   Μια ερώτηση: Ξέρει κανείς την ιστορία της 'Δραπετσώνας'? Δεν έχει τύχει να την ακούσω κ πρέπει να έχει ενδιαφέρον.