Σελίδες:
  • #1 από mackay στις 28 Feb 2012
  •  
    Παρά τις προτροπές του δασκάλου μου εγώ δέν μπορούσα ποτέ να δουλεύω ένα και μοναδικό τραγούδι, πάντα δούλευα δύο συγχρόνως (και τρία ενίοτε..) Οταν λέμε συχρόνως εννοούμε 1-1.5 ώρα το ένα, 1 το άλλο ή, μια μέρα το ένα μια το άλλο και ουτω καθ’εξης.  Μου έκανε κακό ή καλό δεν ξέρω αλλά δεν το έκοψα ποτέ.
    Ερωτώ γιατί βρέθηκα σε συζήτηση με φίλους ερασιτέχνες και υπήρξε μέγιστη διαφωνία επί του θέματος και είπα να το ανεβάσω στο φόρουμ να ακούσω απόψεις.
  • #2 από Μelexdy στις 28 Feb 2012
  • και στη δικη μ περιπτωση σαν νεος ερασιτεχνης. παντα επαιζα 3-4 διαφορετικα τραγουδια μεσα σε 1 αντε 1μιση ωρα κ δεν βαρεθηκα ποτε. Δεν βιαστηκα ποτε να μαθω κατι. Τωρα αλλος θα σου πει αν θες να μαθεις γρηγορα πιασε 1 κ λιωσε, αλλος θα σου πει κατι διαφορετικο... σε σενα τι βολευει
  • #3 από Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood στις 28 Feb 2012
  • Κοίτα.Πρώτο και βασικό επιχείρημα είναι οτι είτε πρόκειται για κάποιο live, είτε για εξετάσεις κιθάρας ξέρω γώ ΔΕΝ πρόκειται να έχεις ένα μόνο κομμάτι να μελετήσεις. Αν θέλεις να αναπτύξεις λίγο το πώς ακριβώς μπορείς να προετοιμαστείς για κάτι τέτοιο χωρίς παράλληλο διάβασμα, θα ήταν ωραία.

    Οπως κατάλαβες, και γώ δεν έχω θέμα να διαβάζω 1,2,3,4,5,6 κομμάτια ταυτόχρονα. Απλά με ενδιαφέρει η "άλλη πλευρά" που να πώ την αλήθεια, δεν ήξερα καν οτι υπήρχε.
  • #4 από Fourier στις 28 Feb 2012
  • Έχω την εξής αυθαίρετη θεωρία (που ισχύει σε μένα τουλάχιστον! :D ): Όταν ο εγκέφαλος μπαίνει σε διαδικασία έντονης δραστηριότητας, όπως όταν "μαθαίνει" ή όταν "δημιουργεί" κάτι καινούριο, δεν μπορεί να αντέξει για πάρα πολύ.

    Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί κάποιος που ξεκινά να μαθαίνει κιθάρα (όπως εσύ, υποθέτω) να κάθεται επί, ας πούμε, 5 ώρες την ημέρα να μαθαίνει αποκλειστικά ένα κομμάτι ή μία τεχνική. Το ίδιο πιστεύω δεν μπορεί να κάνει ούτε ένας έμπειρος κιθαρίστας όταν πάει να μάθει κάτι καινούριο (π.χ., να παίζει σε ένα εντελώς διαφορετικό είδος από αυτό που ειδικεύεται) ή όταν κάποιος ξεκινά να συνθέτει ένα κομμάτι από το μηδέν. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η αλλαγή είτε με διακοπή είτε με ενασχόληση με κάτι διαφορετικό ή παρεμφερές. Διαφορετικά, η επιπλέον ενασχόληση θα έχει μηδαμινά οφέλη λόγω πνευματικής κόπωσης, ακόμα και αν σωματικά αντέχεις και άλλο.

    Όταν το μυαλό είναι ξεκούραστο επιστρέφεις στο σημείο που σταμάτησες και το αντιμετωπίζεις όχι μόνο με περισσότερη όρεξη αλλά έχοντας πλέον και την δύναμη της εμπειρίας από την ενασχόληση με τα άλλα κομμάτια ή τις τεχνικές (πολύ σημαντικό!) που θα κάνουν την διαδικασία εκμάθησης ευκολότερη/ταχύτερη/καλύτερη.

    Μόνο σε θέματα χαμηλής εγκεφαλικής δραστηριότητας μπορείς να αντέξεις πολύ, όπως, π.χ., όταν εκτελείς καλά μια τεχνική αλλά θες να την τελειοποιήσεις. Αυτό είναι θέμα εξάσκησης των φυσικών σου ικανοτήτων (π.χ., συντονισμός των μυών σου) και μπορείς να το κάνεις για περισσότερο χρόνο. Το πρόβλημα σε αυτήν την περίπτωση είναι πως η δραστηριότητα του εγκεφάλου σου μπορεί να είναι πολύ μικρή με αποτέλεσμα να βαριέσαι γρήγορα (οπότε ένα επιπλέον ερέθισμα, όπως η τηλεόραση να παίζει στο background, βοηθά).
  • #5 από noe13 στις 29 Feb 2012
  • Έχω την εξής αυθαίρετη θεωρία (που ισχύει σε μένα τουλάχιστον! :D ): Όταν ο εγκέφαλος μπαίνει σε διαδικασία έντονης δραστηριότητας, όπως όταν "μαθαίνει" ή όταν "δημιουργεί" κάτι καινούριο, δεν μπορεί να αντέξει για πάρα πολύ.

    Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί κάποιος που ξεκινά να μαθαίνει κιθάρα (όπως εσύ, υποθέτω) να κάθεται επί, ας πούμε, 5 ώρες την ημέρα να μαθαίνει αποκλειστικά ένα κομμάτι ή μία τεχνική. Το ίδιο πιστεύω δεν μπορεί να κάνει ούτε ένας έμπειρος κιθαρίστας όταν πάει να μάθει κάτι καινούριο (π.χ., να παίζει σε ένα εντελώς διαφορετικό είδος από αυτό που ειδικεύεται) ή όταν κάποιος ξεκινά να συνθέτει ένα κομμάτι από το μηδέν. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η αλλαγή είτε με διακοπή είτε με ενασχόληση με κάτι διαφορετικό ή παρεμφερές. Διαφορετικά, η επιπλέον ενασχόληση θα έχει μηδαμινά οφέλη λόγω πνευματικής κόπωσης, ακόμα και αν σωματικά αντέχεις και άλλο.

    Όταν το μυαλό είναι ξεκούραστο επιστρέφεις στο σημείο που σταμάτησες και το αντιμετωπίζεις όχι μόνο με περισσότερη όρεξη αλλά έχοντας πλέον και την δύναμη της εμπειρίας από την ενασχόληση με τα άλλα κομμάτια ή τις τεχνικές (πολύ σημαντικό!) που θα κάνουν την διαδικασία εκμάθησης ευκολότερη/ταχύτερη/καλύτερη.

    Μόνο σε θέματα χαμηλής εγκεφαλικής δραστηριότητας μπορείς να αντέξεις πολύ, όπως, π.χ., όταν εκτελείς καλά μια τεχνική αλλά θες να την τελειοποιήσεις. Αυτό είναι θέμα εξάσκησης των φυσικών σου ικανοτήτων (π.χ., συντονισμός των μυών σου) και μπορείς να το κάνεις για περισσότερο χρόνο. Το πρόβλημα σε αυτήν την περίπτωση είναι πως η δραστηριότητα του εγκεφάλου σου μπορεί να είναι πολύ μικρή με αποτέλεσμα να βαριέσαι γρήγορα (οπότε ένα επιπλέον ερέθισμα, όπως η τηλεόραση να παίζει στο background, βοηθά).
    Δε θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο...δεν ειναι τυχαιο πως οταν μαθαινεις ενα τραγουδι η μια ασκηση 'πετας' κ ενα σολακι η ενα ριφφακι στο ξεκαρφωτο ετσι για να ξεσκασεις βρε αδερφε!!!!
  • #6 από gkou στις 29 Feb 2012
  • Έχω την εξής αυθαίρετη θεωρία (που ισχύει σε μένα τουλάχιστον! :D ): Όταν ο εγκέφαλος μπαίνει σε διαδικασία έντονης δραστηριότητας, όπως όταν "μαθαίνει" ή όταν "δημιουργεί" κάτι καινούριο, δεν μπορεί να αντέξει για πάρα πολύ.

    Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπορεί κάποιος που ξεκινά να μαθαίνει κιθάρα (όπως εσύ, υποθέτω) να κάθεται επί, ας πούμε, 5 ώρες την ημέρα να μαθαίνει αποκλειστικά ένα κομμάτι ή μία τεχνική. Το ίδιο πιστεύω δεν μπορεί να κάνει ούτε ένας έμπειρος κιθαρίστας όταν πάει να μάθει κάτι καινούριο (π.χ., να παίζει σε ένα εντελώς διαφορετικό είδος από αυτό που ειδικεύεται) ή όταν κάποιος ξεκινά να συνθέτει ένα κομμάτι από το μηδέν. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η αλλαγή είτε με διακοπή είτε με ενασχόληση με κάτι διαφορετικό ή παρεμφερές. Διαφορετικά, η επιπλέον ενασχόληση θα έχει μηδαμινά οφέλη λόγω πνευματικής κόπωσης, ακόμα και αν σωματικά αντέχεις και άλλο.

    Όταν το μυαλό είναι ξεκούραστο επιστρέφεις στο σημείο που σταμάτησες και το αντιμετωπίζεις όχι μόνο με περισσότερη όρεξη αλλά έχοντας πλέον και την δύναμη της εμπειρίας από την ενασχόληση με τα άλλα κομμάτια ή τις τεχνικές (πολύ σημαντικό!) που θα κάνουν την διαδικασία εκμάθησης ευκολότερη/ταχύτερη/καλύτερη.

    Μόνο σε θέματα χαμηλής εγκεφαλικής δραστηριότητας μπορείς να αντέξεις πολύ, όπως, π.χ., όταν εκτελείς καλά μια τεχνική αλλά θες να την τελειοποιήσεις. Αυτό είναι θέμα εξάσκησης των φυσικών σου ικανοτήτων (π.χ., συντονισμός των μυών σου) και μπορείς να το κάνεις για περισσότερο χρόνο. Το πρόβλημα σε αυτήν την περίπτωση είναι πως η δραστηριότητα του εγκεφάλου σου μπορεί να είναι πολύ μικρή με αποτέλεσμα να βαριέσαι γρήγορα (οπότε ένα επιπλέον ερέθισμα, όπως η τηλεόραση να παίζει στο background, βοηθά).
    Δε θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο...δεν ειναι τυχαιο πως οταν μαθαινεις ενα τραγουδι η μια ασκηση 'πετας' κ ενα σολακι η ενα ριφφακι στο ξεκαρφωτο ετσι για να ξεσκασεις βρε αδερφε!!!!


    Χαχα, κι εγώ που έπιασα κιθάρα τώρα στα ...γεράματα :P , τα ίδια κάνω  ;D Οκ, ωραίες οι ασκήσεις, αλλά επειδή ειδικά στην αρχή  όπως είμαι εγώ , οι αλλαγές από ακόρντο σε ακόρντο είναι δύσκολες , θες και κάτι άλλο πιο εύκολο για να ανέβεις λίγο ψυχολογικά. Οπότε εγώ παίρνω σβάρνα το you tube και ψάχνω τα πιο εύκολα για αρχάριους και προσπαθώ να βγάζω ένα από αυτά σιγά σιγά και όσο μου πάρει...
  • #7 από mackay στις 29 Feb 2012
  •  
    ΟΚ, αρα συμφωνούμε...
     
    Απλά, ακουσα πρόσφατα, και μάλιστα απά ανθρώπους που κατέχουν μουσική, την ακριβώς αντίθετη άποψη και πίστεψα πως ειμαι επ' αυτού λάθος.
     
    Τώρα ξέρω οτι είμαι με τους πολλούς...
     
     
     
     
     
     
     
  • #8 από Super Goofy στις 29 Feb 2012


  • Χαχα, κι εγώ που έπιασα κιθάρα τώρα στα ...γεράματα :P , τα ίδια κάνω  ;D Οκ, ωραίες οι ασκήσεις, αλλά επειδή ειδικά στην αρχή  όπως είμαι εγώ , οι αλλαγές από ακόρντο σε ακόρντο είναι δύσκολες , θες και κάτι άλλο πιο εύκολο για να ανέβεις λίγο ψυχολογικά. Οπότε εγώ παίρνω σβάρνα το you tube και ψάχνω τα πιο εύκολα για αρχάριους και προσπαθώ να βγάζω ένα από αυτά σιγά σιγά και όσο μου πάρει...


    Ακριβως ετσι και γω...! ;D
  • #9 από Wise_One στις 02 Mar 2012
  • Γενικά συμφωνώ με τον Fourier, πιστεύω βέβαια ότι είναι κι ανάλογα στο άτομο, αλλά κατά βάση θες μια ποικιλία για να μη βαρεθείς ή κουραστείς.


    Εγώ ας πούμε βαριέμαι/κουράζομαι πανεύκολα, θα προτιμήσω να κάνω 4 πεντάλεπτες δοκιμές ενός ριφ μέσα σε μια ώρα παρά να κάτσω ένα straight 20λεπτο για να βγάλω το ίδιο ριφ. Κι ανάμεσα σ' αυτές τις δοκιμές ή θα τζαμάρω μόνος μου ή θα δοκιμάσω άλλο ριφ.


    Μετά κάποια φάση πρέπει να δεις πως βολεύεσαι εσύ να δουλεύεις.
  • #10 από Υπνοβάτης... στις 02 Mar 2012
  • Μετά κάποια φάση πρέπει να δεις πως βολεύεσαι εσύ να δουλεύεις.

    Εδω έχω μια μικρή ένσταση βασισμένη σε εμπειρία και μαθητούδια μου αλλά εντάξει, σε γενικές γραμμές ισχύει το από πάνω
Σελίδες: