Holy Tone - Απόψεις, προσέγγιση, επιτεύγματα

[faser]

O τίτλος νομίζω ότι τα λέει όλα.. To Holy Tone βρίσκεται όταν επιτέλους η εξίσωση με τις δεκάδες παραμέτρους (κιθάρα, μαγνήτες, ενισχυτής, rack units όλων των ειδών, πεταλάκια επίσης ολων των ειδών) λύνεται.. Στο σημείο εκείνο ο καλλιτέχνης παύει πλέον να ψάχνει με τις ώρες για βελτιώσεις στον ήχο του γιατί πλέον έχει φτάσει εκεί που θα ήθελε να φτάσει.. Επιτέλους θα ασχοληθεί και λίγο με την τεχνική του γιατί τόσα χρόνια γύρναγε knobs αντί να μελετάει licks..

Η ερώτηση (ή καλύτερα αντικείμενο συζήτησης) έχει να κάνει με το αν εσείς έχετε κάποιο Holy Tone σαν στόχο και αν ναι, αν το έχετε καταφέρει. Ποιος ήταν ο αποφασιστικός (decisive όπως λέμε και στα ελληνικά) παράγοντας (ή μάλλον εξάρτημα) όπου συνετέλεσε στο να λυθεί η εξίσωση και με ποιον τρόπο; Απαντήσεις του στυλ "ο ήχος είναι στα χέρια" είναι οι σωστότερες αλλά για χάριν ευκολίας παρακαλώ να τις αφήσουμε απ'έξω..

Ας αρχίσω λοιπόν με εμένα.. Από καιρό έψαχνα έναν ήχο περίπου σαν Satriani (λίγο gain, αρκετά καλό flow νοτών, creamy με αρκετό sustain για το απαιτούμενο feedback).. Την ίδια όμως στιγμή ήθελα και την δυνατότητα με το πάτημα/γύρισμα ενός (το πολύ δύο κουμπιών/knobs) να μεταφέρομαι σε ήχους που ευνοούν τα heavy/thrash riffs (βλ. Iced Earth, Nevermore).. Εγχείρημα γενικά δύσκολο.. Επίσης ήθελα κρυστάλλινα καθαρά, αλλά όλοι μας μετά από λίγο καιρό καταλαβαίνουμε ότι με λίγο chorus τα καθαρά μας ακούγονται σαν να παίζει CD.. Α, να μη ξεχάσω το ότι τα 1 από τα 2 βρώμικα κανάλια του JSX το ήθελα όχι crunchαριστό (δεν αρέσκομαι ιδιαίτερα σε τέτοια ακούσματα) αλλά κάτι σαν overdrive (δηλαδή όπως ακούγεται ένας τερματισμένος λαμπάτος στο καθαρό του αν παίζεις με δύναμη τις χορδές).. Μόνο που εγώ δεν ήθελα να παίζω δυνατά επομένως δεν μπορούσα να μείνω στο καθαρό κανάλι, αλλά προτιμούσα το βρώμικο με ελάχιστο gain.. To τελευταίο δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο.. Gain στο 3 με τέρμα mids και μπάσα/πρίμα στο κέντρο και αρκετό compression (πάνω από 2:1) για να δίνει την αίσθηση του "εγκλωβισμού" του ήχου.. Από εφφέ λίγο reverb και ελάχιστο delay βοηθάει (γενικά το ελάχιστο delay βοηθάει οποιοδήποτε ήχο)..

Με τους άλλους δύο ήχους είχα πρόβλημα.. Χρειαζόντουσαν πολύ περισσότερο από 1-2 knobs για να περάσω από Satch σε Loomis.. Τα εφφέ δεν βοηθάνε.. ΟΚ, βάζεις λίγο phaser ή flanger στον πρώτο ήχο τόσο όσο να μην ακούγεται ξερός (μην το παρακάνουμε κιόλας) και στο δεύτερο βγάζεις τα εφφέ αυτά αλλά πρέπει να προσθέσεις μπάσα και να μειώσεις λίγο τα μεσαία.. Ε, λοιπόν τη λύση μου την έδωσε το eq της Alesis.. Με τα presets του μπορείς να πας από την μία κυματομορφή στην άλλη με το πάτημα ενός κουμπιού.. Απίστευτο εργαλείο.. Μου έλυσε τα χέρια.. Αυτός λοιπόν ήταν ο σημαντικότερος μου παράγοντας για να βρω το Holy Tone μου.. Περιμένω τις δικές σας απόψεις.. Αν γίνεται όσο πιο λεπτομερείς μπορείτε θα βοηθήσετε πολλά άλλα μέλη να προσεγγίσουν τα δικά τους Holy Tone όσο το δυνατό πιο γρήγορα. μπας και στρωθούμε στη μελέτη ..

[BluesMe]

Εγώ ακόμη δεν έχω δημιουργήσει το Holy Tone μου, καθώς μέρα με τη μέρα γίνονται αλλαγές στον ήχο μου και μήνα με μήνα στον εξοπλισμό μου. Όλα αυτά βέβαια μέχρι να κατασταλάξω σε συγκεκριμένο εξοπλισμό, ρυθμίσεις και συνεπώς ... ήχο !! Όταν συμβεί αυτό...θα επανέλθω 


Πάντως το Holy Tone (πολύ μου άρεσε ο ορισμός που του έδωσες) είναι όντως πολύ μεγάααααλο πράγμα. Πολλές φορές γίνεται και άπιαστο όνειρο.

[Baroness]

To μυστικο για πετυχεις τον τελειο ηχο, ειναι να μην εχεις καθολου απαιτησεις για το πως ακουγεται.

[hot_sauce (φλουτσ)]

ε τοτε ας παίζουμε με την κιθάρα του guitar hero...!!!

[RoyBatty]

"Holy Tone";Τελικά υπάρχει κάτι τέτοιο; Μην κουράζεστε άδικα.
Καλύτερα να ψάξουμε τον ήχο στα δάχτυλά μας πρώτα   
O Satriani ακούγεται σαν Satriani με ότι κι αν παίξει:

http://www.youtube.com/watch?v=D9v5e1TTwts

(ακόμα και με τη σαβούρα Ibanez του video    )




















(κανονικά δεν θα απαντούσα,αλλά κάθε φορά που βλέπω αυτό το "θέλω βαρυ distortion και κρυσταλλινα καθαρά" κάτι με πιάνει) 

[faser]

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι υπάρχει Holy Tone με την έννοια ότι όλοι μας μπορούμε όταν πάμε σε μια συναυλία να ξεχωρίσουμε αν ο ήχος ήταν καλός, μέτριος ή κακός (αντικειμενικό στοιχείο ήχου).. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν διαφορετικά γούστα και συνεπώς διαφορετικά holy tones (υποκειμενικό στοιχείο ήχου).. Ο ήχος που έχει στο μυαλό του ένας κιθαρίστας συναρτάται άμεσα με τα ακούσματα του, την εμπειρία του και φυσικά το βαθμό που είναι διατεθειμένος να συμβιβαστεί..

Φυσικά και τα δάχτυλα μας (δηλαδή ο τρόπος παιξίματος) διαμορφώνουν σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό το τι θα ακουστεί από το ηχείο μας, αλλά φίλε RoyBatty στο πρώτο μου post έγραψα ότι για να προχωρήσει το θέμα κάπως (μπας και ακουστούν τίποτα ενδιαφέρουσες γνώμες) ας αφήσουμε αυτή την άποψη (η οποία είναι σωστή βέβαια) απ' έξω..

Όσον αφορά το video του Satch, ξέρεις ότι τον λατρεύω αλλά στο συγκεκριμένο βίντεο που μας έδωσες ο ήχος δεν μου αρέσει αν και το phaser του είναι συμπαθητικό όπως επίσης και το wah του, αλλά ακούγεται αρκετά ψηφιακό (χώρια από το κακής ποιότητας μικρόφωνο της κάμερας, εννοείται)..

Κρυστάλλινα καθαρά δεν είναι δύσκολο να επιτευχθούν (θα έλεγα το αντίθετο), το θέμα είναι το βαρύ αλλά συνάμα "διαυγές" distortion.. Δεν νομίζω ότι είναι term "non grata" το να επιζητάς ένα καλό ήχο, με την έννοια ότι η τεχνολογία έχει προοδεύσει απίστευτα και επίσης με τα ευρωπαικά καταστήματα, gear που πριν πολλά χρόνια τα βλέπαμε στις βιτρίνες και ξέραμε ότι ισχύει το "don't touch" είναι πλέον διαθέσιμα σε καλές τιμές.. Ισορροπία μεταξύ knob fiddling και practising χρειάζεται, όχι απλά το ένα να αποκλείει το άλλο..

[Spell@lchemist!]

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι υπάρχει Holy Tone με την έννοια ότι όλοι μας μπορούμε όταν πάμε σε μια συναυλία να ξεχωρίσουμε αν ο ήχος ήταν καλός, μέτριος ή κακός (αντικειμενικό στοιχείο ήχου).. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν διαφορετικά γούστα και συνεπώς διαφορετικά holy tones (υποκειμενικό στοιχείο ήχου).. Ο ήχος που έχει στο μυαλό του ένας κιθαρίστας συναρτάται άμεσα με τα ακούσματα του, την εμπειρία του και φυσικά το βαθμό που είναι διατεθειμένος να συμβιβαστεί..

Φυσικά και τα δάχτυλα μας (δηλαδή ο τρόπος παιξίματος) διαμορφώνουν σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό το τι θα ακουστεί από το ηχείο μας, αλλά φίλε RoyBatty στο πρώτο μου post έγραψα ότι για να προχωρήσει το θέμα κάπως (μπας και ακουστούν τίποτα ενδιαφέρουσες γνώμες) ας αφήσουμε αυτή την άποψη (η οποία είναι σωστή βέβαια) απ' έξω..

Όσον αφορά το video του Satch, ξέρεις ότι τον λατρεύω αλλά στο συγκεκριμένο βίντεο που μας έδωσες ο ήχος δεν μου αρέσει αν και το phaser του είναι συμπαθητικό όπως επίσης και το wah του, αλλά ακούγεται αρκετά ψηφιακό (χώρια από το κακής ποιότητας μικρόφωνο της κάμερας, εννοείται)..

Κρυστάλλινα καθαρά δεν είναι δύσκολο να επιτευχθούν (θα έλεγα το αντίθετο), το θέμα είναι το βαρύ αλλά συνάμα "διαυγές" distortion.. Δεν νομίζω ότι είναι term "non grata" το να επιζητάς ένα καλό ήχο, με την έννοια ότι η τεχνολογία έχει προοδεύσει απίστευτα και επίσης με τα ευρωπαικά καταστήματα, gear που πριν πολλά χρόνια τα βλέπαμε στις βιτρίνες και ξέραμε ότι ισχύει το "don't touch" είναι πλέον διαθέσιμα σε καλές τιμές.. Ισορροπία μεταξύ knob fiddling και practising χρειάζεται, όχι απλά το ένα να αποκλείει το άλλο..

τελεια λογια ειπωθηκαν!+1!

[RoyBatty]

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι υπάρχει Holy Tone με την έννοια ότι όλοι μας μπορούμε όταν πάμε σε μια συναυλία να ξεχωρίσουμε αν ο ήχος ήταν καλός, μέτριος ή κακός (αντικειμενικό στοιχείο ήχου)..

Αυτό έχει να κάνει με την ηχοληψία,όχι με τους ενισχυτές και με τις κιθάρες.
Το ίδιο ισχύει και στο Studio.Aναλογίσου πόσα albums είναι γραμμένα με POD.Μπορείς να ξεχωρίσεις τη διαφορά,ειδικά αν μιλάμε για βαρυ distortion; Πάω στοίχημα πως αν όχι όλοι,η πλειοψηφία δεν μπορεί 
Η αντικειμενικότητα έχει νόημα να συζητηθεί όταν υπάρχει και το ανάλογο σημείο αναφοράς,το οποίο είναι πρακτικά αδύνατο να οριστεί δεδομένου ότι όπως ανέφερες ο κάθε κιθαρίστας έχει διαφορετικά ακούσματα και εμπειρίες.Προσωπικά βρίσκω τον ήχο των Loomis,Iced Earth,Nevermore και τον ήχο του jsx απεχθή.Για μένα πχ. "Holy Tone" είναι μια Les Paul καρφί σε ένα τσιταρισμένο Plexi.Αν πιστεύεις πως η άποψή μου προχωράει το θέμα,τότε να σαι καλά 
Σίγουρα δεν είναι κακό να επιζητάς τον καλό ήχο,αλλά καλό είναι να μη γίνεται αυτοσκοπός.Στο video,παρά την σαβούρα ο Satch ακούγεται σαν Satch.Αυτό είναι που μετράει τελικά (τουλάχιστον για μένα).

[GreekDudeCovers]

Mike Amott - Zoom G9.2
Mikael Akerfeldt - Boss GT6
Geddy Lee - Sansamp RBI (αν θυμάμαι καλά)

Και η λίστα συνεχίζει κατά πολύ, απλά δεν μπαίνω στον κόπο. Holy tone είναι προφανώς ο ήχος που κάνει τα δάχτυλα του καθενός να πηγαίνουν "καλύτερα". Όπως είπε ο RoyBatty, γι'αυτόν holy tone είναι μια LP καρφί σε Plexi, για τον Vai η JEM του σ'ένα χάος rack και πάει λέγοντας... Τα δάχτυλα σαφώς και έχουν σημασία, αλλά έχει επίσης μεγάλη σημασία κι ο ήχος που βγαίνει απ'την κιθάρα που παίζουν αυτά τα δάχτυλα, μια και στη μουσική ας μην ξεχνάμε πως τεράστιο ρόλο βαράει η ψυχολογία.



Οπότε πέραν αυτού, για μένα holy tone σταθερό δεν υπάρχει. Όσο μ'αρέσουν τα γκάζια των EMG σ'έναν marshall ξέρω γω, άλλο τόσο μπορεί να μ'αρέσει και το crunch μιας strat σ'έναν fender (φτού φτού μακριά από 'μας  ).

Στο μπάσσο πάλι, αν "παίζουν" τα κάδρα στους τοίχους είμαι συνήθως οκ!     

[faser]

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι υπάρχει Holy Tone με την έννοια ότι όλοι μας μπορούμε όταν πάμε σε μια συναυλία να ξεχωρίσουμε αν ο ήχος ήταν καλός, μέτριος ή κακός (αντικειμενικό στοιχείο ήχου)..

Αυτό έχει να κάνει με την ηχοληψία,όχι με τους ενισχυτές και με τις κιθάρες.
Το ίδιο ισχύει και στο Studio.Aναλογίσου πόσα albums είναι γραμμένα με POD.Μπορείς να ξεχωρίσεις τη διαφορά,ειδικά αν μιλάμε για βαρυ distortion; Πάω στοίχημα πως αν όχι όλοι,η πλειοψηφία δεν μπορεί 
Η αντικειμενικότητα έχει νόημα να συζητηθεί όταν υπάρχει και το ανάλογο σημείο αναφοράς,το οποίο είναι πρακτικά αδύνατο να οριστεί δεδομένου ότι όπως ανέφερες ο κάθε κιθαρίστας έχει διαφορετικά ακούσματα και εμπειρίες.Προσωπικά βρίσκω τον ήχο των Loomis,Iced Earth,Nevermore και τον ήχο του jsx απεχθή.Για μένα πχ. "Holy Tone" είναι μια Les Paul καρφί σε ένα τσιταρισμένο Plexi.Αν πιστεύεις πως η άποψή μου προχωράει το θέμα,τότε να σαι καλά 
Σίγουρα δεν είναι κακό να επιζητάς τον καλό ήχο,αλλά καλό είναι να μη γίνεται αυτοσκοπός.Στο video,παρά την σαβούρα ο Satch ακούγεται σαν Satch.Αυτό είναι που μετράει τελικά (τουλάχιστον για μένα).

Δεν διαφωνώ για την ηχοληψία αν και δεν είναι αυτό το θέμα μας.. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι ενώ σίγουρα υπάρχουν προτιμήσεις για το Holy Tone του καθενός, ο κακός ο ήχος ακούγεται από χιλιόμετρα.. Αν για παράδειγμα κάποιος καταφέρει με ένα Pod των €300 να βρει το Holy Tone του δεν βρίσκω κανένα κακό σε αυτό.. Holy Tone δεν σημαίνει αυτόματα και €€€€€.. Αυτό είναι ίσως το λάθος που κάνουν πολλοί..

Τώρα επειδή μάλλον δεν έδωσα να γίνει αντιληπτό το νόημα του post, αυτό που ήθελα να μοιραστούμε σαν εντυπώσεις είναι το τι επιζητούσαμε (από πλευράς ήχου) και πως (και αν) το επιτύχαμε.. Επειδή με ρώτησες αν βοηθάει το post σου με το να λες ότι εσένα σου αρέσει μια LP σε έναν dimmed Marshall, σου λέω ότι βοηθάει το θέμα αλλά μόνο κατά το ήμισυ.. Πως θα βοηθούσε ολοκληρωτικά; Αν μας έλεγες ότι έψαχνα να βρω ένα ήχο που θα προσέγγιζε τους Whitesnake (για παράδειγμα) και με αυτό το συνδυασμό που αναφέρθηκε προηγουμένως τον βρήκα.. Με αυτόν τον τρόπο ένας άλλος που θέλει περίπου ή ακριβώς αυτό τον ήχο δεν θα ψαχτεί σε Boogie, Soldano, Diezel, Orange, κ.λ.π., αλλά θα πάει καρφί στον Plexi.. Αυτό ήταν το νόημα του topic και το έβαλα μπας και βγει κανένα λαβράκι, όπως εγώ θεωρώ λαβράκι το eq που τόσα χρόνια πίστευα ότι χρειαζόταν μόνο για να διορθώσεις τις συχνότητες που βγάζουν οι διαφορετικές καμπίνες (αν κάνεις live και δεν θέλεις να κουβαλάς τη καμπίνα σου σε κάθε χώρο) ή για να καταπολεμήσεις το feedback.. Όμως πλέον με το που αγόρασα ένα eq με δυνατότητα presets (πριν είχα το κλασικό χειροκίνητο "set it & forget it"), διαπίστωσα με χαρά ότι μπορώ να μεταφερθώ από τον ένα ήχο στον άλλο με το πάτημα ενός κουμπιού..

[Arg0]

Η αλήθεια είναι οτι το υποκειμενικό του Holy Tone και ή αυταπάτη οτι με το να ξοδεύεις λεφτά μπορεί και να το αποκτήσεις είναι μία από τις βάσεις στην οποία κινείται η βιομηχανία μουσικών οργάνων.

Από κει και πέρα, τώρα τελευταία κατάλαβα οτι ο ήχος είναι στα δάκτυλα. Όσα και να χαλάσεις μπορεί ποτέ να μη το καταφέρεις αν δεν έχεις αποκτήσει τα δάκτυλα που θα σου επιτρέψουν να μετατρέψεις τον ήχο που ακούς εντός του κεφαλίου σου και εκτός αυτού.

Βέβαια δεν σημαίνει οτι δεν σκοπεύω να ξαναγοράσω εξοπλισμό. Απλά έφτασα στο σημείο που αναγνωρίζω τον εθισμό μου... 

Είμαι ο Arg0 και είμαι equipment junkie... 

[hoba]

"Holy Tone";Τελικά υπάρχει κάτι τέτοιο; Μην κουράζεστε άδικα.
Καλύτερα να ψάξουμε τον ήχο στα δάχτυλά μας πρώτα   
O Satriani ακούγεται σαν Satriani με ότι κι αν παίξει: http://www.youtube.com/watch?v=D9v5e1TTwts
(ακόμα και με τη σαβούρα Ibanez του video    )




















(κανονικά δεν θα απαντούσα,αλλά κάθε φορά που βλέπω αυτό το "θέλω βαρυ distortion και κρυσταλλινα καθαρά" κάτι με πιάνει) 

Εν τω μεταξυ στο τελος κοιταει την κιθαρα και με μια εκφραση (μισοκλειστο ματι η καπως ετσι τελος παντων) κουρασμενου χεριου: "That was a little painful on this guitar.."

[woodaki]

Χαζομαρες... Ολα ειναι στα χερια... Χαζευω καμια φορα vids στο youtube ... Soldano Diesel Bogner VHT κλπ Βλεπω κατι τυπακια με Bogner Uberschall πχ και ακουγονται οπως ακουγομουν εγω πριν 12 χρονια οταν επαιζα στον Crate 15w που ειχα τοτε... Και λεω ελεος.... Οχι οτι το gear δεν συνδραμει δραματικα στον ηχο ... αλλα τι να το κανεις αν δεν ξερεις να παιζεις??? Anyway... Για να γινω λιγο πιο in topic ... για μενα??? Jcm 800 , ενα tube creamer η sd1 για boost, κανα boss chorus... αναμα οι λαμπες στο 800 και παρε να χεις...  Α! και Gibson Explorer (γιατι οπου και να την εχω κανει plug ακουγεται υπεροχη)

[MISTREATED]

Τελικά απητοί μου το Holy Tone είναι καθαρά υποκειμενικό. Η διαφορετικότητα του ήχου δεν συνβαδίζει απαραίτητα μόνο με την μουσική που παίζεις αλλά και με το συγκεκιμένο κομμάτι που ερμηνεύεις.
Το εάν είναι ένας απλά καθαρός ήχος (που και αυτός δεν είναι όσο απλός φαίνεται...) ή κάτι περισσότερο σύνθετο , έχει να κάνει με τις προσωπικές απαιτήσεις του καθενός. Θυμάμαι σε μια συνέντευξη του Gary Moore στο περιοδικό Guitarist το 92 , αν δεν κάνω λάθος, που έδινε συμβουλές για τον ήχο του σε κάποιο μεγάλο συγκρότημα της εποχής που του ζήτησε να αποκαλύψει τι χρησιμοποιεί , λέγοντας ότι δεν χρειάζονται ηλεκτρονικά βοηθήματα παρα μόνο μια Gibson Les Paul του 59 - λεφτά έχετε πάρτε την, ένα Govnor πετάλι και ένας Marshall JTM 45 αυτά.
Μπορεί λοιπόν ένας επιθυμητός ήχος να φορμάρεται πολύ απλά σύμφωνα πάντοτε με τις απαιτήσεις μας και με αρκετό ψάξιμο.

[faser]

Επειδή τελικά άκουσα περισσότερες φορές απ' ότι περίμενα το ρητό "ο ήχος είναι στα χέρια" αναγκάστηκα να boldάρω αυτό το σημείο στο πρώτο μου post μπας και γίνει πιο conspicuous ..

Τώρα όσον αφορά αυτή την άποψη.. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι είναι σωστή αλλά εν μέρει.. Το να ακούς ένα καλλιτέχνη να παίρνει όποια κιθάρα βρεθεί στο δρόμο του και να την κουμπώνει σε οποιοδήποτε ενισχυτή είναι εύκαιρος και στο τέλος να ακούγεται ίδιος δεν είναι θέμα τόνου αλλά θέμα τεχνοτροπίας.. Δηλαδή πως παίζει γενικότερα, πόση δύναμη βάζει στο stroke, το πως κατεβάζει το tremolo, πως κάνει τα bendings ή τα vibrato, κ.λ.π.. Αν για παράδειγμα, στο διάλλειμα μιας συναυλίας του Eric Johnson, πάω και ανέβω στη σκηνή και παίξω με μία από τις Fender του τότε σαφώς και θα έχω το ίδιο tone.. Μόνο που όταν αρχίσω να παίζω λίγο περισσότερο από 2-3 πρώτα ακόρντα δεν θα έχω τον ίδιο χαρακτήρα στο παίξιμο μου.. Παρόλα αυτά σαφώς και θα έχω τον τόνο του Johnson, αφού θα παίζω με το gear του και τις ρυθμίσεις του.. Ελπίζω να έγινα αντιληπτός..

Για του λόγου το αληθές τσεκάρετε (όσοι δεν το έχετε ήδη δει) αυτό το

video

.. Όποιος μου πει ότι αυτό που ακούγεται δεν είναι ο τόνος του Vai, ε τότε συγνώμη, αλλά θα τον παραπέμψω να ακούσει το Passion & Warfare αμέσως και χωρίς παρεκτροπές ..

[Johnie Darko]

Βασικα νομιζω το σημαντικοτερο στο θεμα ηχου ειναι παρολες τις επιρροες που εχει καποιος να μπορεσει να φτιαξει τον προσωπικο του ηχο και οσων αφορα τα χερια του και οσων αφορα τα settings στα μηχανηματα του...
Εγω αυτο που εχω δει μετα απο αρκετα χρονια, για αυτα που μου αρεσουν να παιζω, ειναι κιθαρες τυπου strat, modded συνηθως χωρις pickguard (περισσοτερο ξυλο) με 2 διπλους που σπλιταρρονται, να ναι γκαζωμενοι αλλα οχι υπερβολικα, να εχουν πολυ καλο διαχωρισμο των χορδων και βεβαια ενα floyd rose original. Εχω επισης καταληξει οτι παρολο που μπορω να γουσταρω και ebony & rosewood ταστιερα, συνηθως μου αρεσουν περισσοτερο ηχητικα οι maple. Σαν μπρατσο εχω δει να μου ταιριαζει καλυτερα το soft V σε ουτε πολυ λεπτο ουτε πολυ χοντρο μπρατσο.
Βεβαια οταν θελω να παιξω πιο καθαροαιμα blues, απλα αρπαζω την 1η stratocaster που βλεπω και δεν χρειαζομαι τπτ αλλο 
Τωρα για το θεμα ενισχυτη κτλ, ακομα το ψαχνω για να μπορεσω να καταληξω καπου, αλλα εχω δει οτι με τραβανε πιο πολυ για ρυθμικα και σολο στον bridge μαγνητη οι ηχοι τσιτωμενων και πουσαρισμενων (με κανα boost) παλιων marshall (μεχρι Jubille, jcm 800, plexi κτλ), ενω για solo σε neck μαγνητη προτιμω Mesa Boogie Mark series που εχει αυτο το singing ηχο.
Προτιμω 4x12 καμπινες αν κι εχω δει οτι οταν μπορω και συνδυαζω μια 4x12 μαζι με την 2x12" (ανοικτη) που εχει ο Vetta ο ηχος γεμιζει ακομα πιο πολυ και μου αρεσει που η μια καμπινα δινει πολυ focused ηχο ενω η αλλη πιο "σκορπιο".
Απο αποψης EQ γενικα μου αρεσει να ακουγονται πολυ καθαρα τα πριμα και υψηλομεσαια, να μην υπαρχει ελειψη μεσαιων (συνηθως στο κεντρο, λιγο πανω ή λιγο κατω απο το κεντρο) και τα μπασσα τοσο ωστε να μην μπουκωνουν μεν, να δινουν ομως αυτο το oomph... Συνηθως χρησιμοποιω το eq του ενισχυτη για να δωσω αρκετα μπασσα και μετα κοβω συγκεκριμενες συχνοτητες απο γραφικο.
Το gain αναλογα τον ενισχυτη που χρησιμοποιω μπορει να το εχω τερμα ή και λιγο. Επειδη ομως οι ενισχυτες που μου αρεσουν ειναι συνηθως mid gain, συνηθως το τσιτωνω, μιας και τετοιοι ενισχυτες με τους αναλογους μαγνητες εχουν το καλο οτι μπορεις να ρυθμισει μονο με το χερικαι το volume στην κιθαρα ποσο βρωμικος θα ειναι ο ηχος σου. Ετσι το βαζω τερμα και αναλογα τι θελω ρυθμιζω το χερικαι το volume της κιθαρας.
Απο εφφεδακια χρησιμοποιω ελαχιστα εως καθολου... Ενα μικρο delay (300msec), κανα βαθακι αν θελω περισσοτερο ambience, κανα chorus για πιο αερατους ηχους και κανα wah πολυ σπανια... Παραμορφωτικα πεταλια δεν χρησιμοποιω ποτε... μονο κανα boost αν χρειαζεται... Α και βεβαια καναν compressor και γραφικο/παραμετρικο eq.

[Jimi Pap]

Παιδια σορι αλλα αν ο ηχος ηταν στα χερια,τοτε Vaiδες Petrucciδες και λοιποι δεν θα ειχαν σαραντα τεχνικους να τους κουβαλανε τα ψυγεια αλλα θα επαιζαν με εναν Gorilla 15 watt και μια yamaha των 100 ευρω και θα γλυτωναν και το κοστος της μεταφορας.Πρεπει επιτελους να καταλαβουμε το εξης:Στον ηχο παιζουν ρολο ΟΛΑ!Απο το κεφαλι και το μεγεθος της καμπινας,τα καλωδια,η ποιοτητα των εφφε,οι ρυθμισεις που θα γινουν,η κατασκευη,το ειδος και η ποιοτητα της κιθαρας,μεχρι τα δαχτυλα και το "touch" που εχει ο καθε παιχτης στο οργανο!

Και τωρα στο θεμα μας:

High gain ρυθμικα Metallica,Blues ηχος SRV,Σολο ηχος Gary Moore,crunch ρυθμικος vintage ηχος Richie kotzen,Καθαρα Peppers.Αυτα ειναι τα επιθυμητα.Και φυσικα ειναι προφανες πως δεν γινεται να τα εχεις ολα αυτα με μια κιθαρα και ενα setup.Παρολα αυτα,προσεγγιζω αρκετα με το ADA(χρυση μεταγραφη!!!) και μια ibanez artist του 86 που εχει πεσει στα χερια μου τον τελευταιο καιρο.

[Como Esta Loco]

Εμενα με φοβιζει να δωσω πολλα χρηματα για ενα holy tone... τοσα λεφτα και θα εχω εναν ηχο.. και αν θελω να παιξω κατι διαφορετικο?

γι'αυτο προς το παρον εχω ενα Pod για το σπιτι και ετσι 'προσεγγιζω' καποιους επιθυμητους ηχους..

[RoyBatty]

Παιδια σορι αλλα αν ο ηχος ηταν στα χερια,τοτε Vaiδες Petrucciδες και λοιποι δεν θα ειχαν σαραντα τεχνικους να τους κουβαλανε τα ψυγεια αλλα θα επαιζαν με εναν Gorilla 15 watt και μια yamaha των 100 ευρω και θα γλυτωναν και το κοστος της μεταφορας.Πρεπει επιτελους να καταλαβουμε το εξης:Στον ηχο παιζουν ρολο ΟΛΑ!Απο το κεφαλι και το μεγεθος της καμπινας,τα καλωδια,η ποιοτητα των εφφε,οι ρυθμισεις που θα γινουν,η κατασκευη,το ειδος και η ποιοτητα της κιθαρας,μεχρι τα δαχτυλα και το "touch" που εχει ο καθε παιχτης στο οργανο!

Δεν έχεις άδικο σ'αυτό.Όλα παίζουν ρόλο.
Αλλά πιάνεις το επιχείρημα του εξοπλισμού "από την ανάποδη".Οι μουσικοί που αναφέρεις είναι επαγγελματίες.Λογικό είναι να έχουν ένα κάρο μηχανήματα μιας και θέλουν το καλύτερο (και πιο αξιόπιστο) όταν ηχογραφούν ή παίζουν live.Αλλά....
Ο Vai όταν ξεκίνησε την καριέρα του έπαιζε με μια Charvel και έναν Carvin Χ100Β.Ο Satriani με partscaster,μια Ιbanez της κακιάς ώρας και ένα..τζιτζικομάρσαλ 
Πολλοί από εμάς έχουμε καλύτερο εξοπλισμό στο σπίτι μας απ'ότι είχαν αυτοί όταν ηχογράφησαν τα Flexable και Not Of This Earth αντίστοιχα.   
Όσο καλή και να είναι η πρώτη ύλη,ο "καταλύτης" πάντα είναι τα χέρια και το μυαλό.

[hot_sauce (φλουτσ)]

Δεν έχεις άδικο σ'αυτό.Όλα παίζουν ρόλο.
Αλλά πιάνεις το επιχείρημα του εξοπλισμού "από την ανάποδη".Οι μουσικοί που αναφέρεις είναι επαγγελματίες.Λογικό είναι να έχουν ένα κάρο μηχανήματα μιας και θέλουν το καλύτερο (και πιο αξιόπιστο) όταν ηχογραφούν ή παίζουν live.Αλλά....
Ο Vai όταν ξεκίνησε την καριέρα του έπαιζε με μια Charvel και έναν Carvin Χ100Β.Ο Satriani με partscaster,μια Ιbanez της κακιάς ώρας και ένα..τζιτζικομάρσαλ 
Πολλοί από εμάς έχουμε καλύτερο εξοπλισμό στο σπίτι μας απ'ότι είχαν αυτοί όταν ηχογράφησαν τα Flexable και Not Of This Earth αντίστοιχα.  
Όσο καλή και να είναι η πρώτη ύλη,ο "καταλύτης" πάντα είναι τα χέρια και το μυαλό.

+1

[BluesMe]

Δεν θα διαφωνήσω με όσους θέλουν το Α και το Ω στον ήχο ενός κιθαρίστα, να είναι τα χέρια και η τεχνική του. Σίγουρα αυτό είναι κάτι που ισχύει, καθώς όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, ένας καλός κιθαρίστας που ξέρει τα "κόλπα" και τα "κουμπιά" της εξάχορδης θεάς, ξέρει και πως θα βγάλει ήχο από κάθε κιθάρα. Ό,τι μπορεί να βγάλει δηλαδή η κάθε μία.


Στο θέμα όμως τώρα. Μου φαίνεται λίγο παράξενο που όλοι μας (σχεδόν) προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα ήχο που να μοιάζει με...και με...και με....και με...!! Δεν γίνεται να έχει κανείς έναν ήχο που να μοιάζει σχεδόν με όλα. Κάπου θα υστερεί. Κι αυτό γιατί κάθε κιθάρα δεν έιναι κατασκευασμένη να παίζει τα πάντα, ότι gear κι αν την ακολουθεί. Όπως και το gear, στο οποίο αναφέρεται και το θέμα, δεν μπορεί να καλύπτει όλα τα γούστα. Ο Vai δηλαδή έχει ένα υπερπλήρες gear, που στον Shaffer όμως (επειδή κάπου διάβασα και για Iced Earth) είναι εντελώς άχρηστο. Από την κιθάρα, μέχρι τα racks και τους ενισχυτές.


Το θέμα δεν είναι να έχουμε έναν ήχο που να μοιάζει με ... και με....και με...!! Το θέμα είναι να έχουμε έναν ήχο που μας εμπνέει, μας ικανοποιεί, μας εκφράζει και πάνω απ'όλα ταιριάζει σε αυτό που προσπαθούμε να παίξουμε. Άπειρες φορές προσπάθησα να παίξω metal για παράδειγμα με πιο grunge παραμόρφωση και αυτό επειδή βαριόμουνα να γυρίσω τα knobs του ενισχυτή, (όταν ακόμη δεν υπήρχαν στην κατοχή μου πετάλια κτλ κτλ) και το αποτέλεσμα ήταν φρικτό. Φρικτό όμως ήταν και αφού γύρισα τα knobs και αυτό γιατί ούτε ο ενισχυτής, ούτε κι η κιθάρα μου μπορούσαν να βγάλουν τέτοιο ήχο (τύπου Metallica για να γίνω πιο σαφής). Όλα αυτά πριν αρκετά χρόνια, όταν ακόμα δεν φανταζόμουν τι χρειάζεται για να βγει αυτός ο ήχος, πέρα από την τεχνική, για την οποία καταντά κουραστικό να μιλάμε. Αν αναλογιστεί κανείς τι κακό στον ήχο κάνει απλά και μόνο ένα "κακό" καλώδιο....

[Kostas Laiho]

Ο καλός μουσικός θα φανεί με τον όχι πολύ καλό εξοπλισμό..εκεί φαίνεται πόσο καλό ήχο θα βγάλει κανεις απ'τα χέρια του.Έχει τύχει να δω άνθρωπο να παίζει με κιθάρα και ενισχυτή των 150 ευρώ και να ακους κάτι μαγικό..σίγουρα όμως με έναν καλό εξοπλισμό θα έχεις και έναν καλύτερο ήχο.

[Jezus]

Ε, λοιπόν τη λύση μου την έδωσε το eq της Alesis.. Με τα presets του μπορείς να πας από την μία κυματομορφή στην άλλη με το πάτημα ενός κουμπιού.. Απίστευτο εργαλείο.. Μου έλυσε τα χέρια.. Αυτός λοιπόν ήταν ο σημαντικότερος μου παράγοντας για να βρω το Holy Tone μου.. 

Ειδες που λεγαμε πριν λιγο καιρο οτι ενα εκουαλαιζερ στη λουπα κανει θαυματα 
Παντως μολις βρεις το χολυ-τον, αρχιζεις και δεν θελεις τον απολυτο ηχο, αλλα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ, και εκει χανεις το παιχνιδι 

Χειροτερος στο ψαξιμο του ηχου του ειναι ο κιθαριστας μας, με εχει βαλει 4 φορες να κανω μετατροπες στον Mesa προενισχυτη του... (να βαλω ενα μοντ ,να το ξαναβγαλω, το βαζω παλι κοκ...)Και για να απαντησω και στο αλλο ερωτημα, δεν ειχα τον ηχο ενος καλλιτεχνη στο μυαλο μου που εψαχνα, αλλα ειχα εναν ηχο στο μυαλο μου... κατι με πολυ saturation και αρμονικες, και συγκεκριμενο χαρακτηρα... ακουγωντας κλιπ, καποια στιγμη τον ακουσα αυτον τον ηχο σε 2-3 ενισχυτες! Οι 2 ηταν μονταρισμενοι/ιδιοκατασκευες, ο τριτος ηταν ο Bogner Uber (που αναφερθηκε και πιο πανω).
Αφου διαπιστωσα οτι ακουγεται ετσι και απο κοντα και χωρις την βοηθεια καποιου αλλου εξαρτηματος, τον αγορασα δινωντας οικονομιες χρονων! (και παρ'οτι ειμαι μπασιστας  ).
Ο ενισχυτης εχει τον ηχο που ειχα στο μυαλο μου, αλλα δεν ειναι ευελικτος για πολλους ηχους, αυτο δεν με πειραζει καθολου ομως... αυτο που διαπιστωσα με τον καιρο ειναι οτι σε συγκεκριμενες καμπινες και με συγκεκριμενους μαγνητες πιανει στο τελειο, ενω με αλλοι συνδιασμοι κοβουν κατι απο την μαγεια και τον χαρακτηρα του...
Το κακο ειναι οτι μετα απο μια τετοια αγορα σε παρνει η κατω βολτα και θεωρεις τετοιες αγορες δεδομενες, και εκει αρχιζεις και χανεις τα πολλα $$

[faser]

Ε, λοιπόν τη λύση μου την έδωσε το eq της Alesis.. Με τα presets του μπορείς να πας από την μία κυματομορφή στην άλλη με το πάτημα ενός κουμπιού.. Απίστευτο εργαλείο.. Μου έλυσε τα χέρια.. Αυτός λοιπόν ήταν ο σημαντικότερος μου παράγοντας για να βρω το Holy Tone μου.. 

Ειδες που λεγαμε πριν λιγο καιρο οτι ενα εκουαλαιζερ στη λουπα κανει θαυματα 
Παντως μολις βρεις το χολυ-τον, αρχιζεις και δεν θελεις τον απολυτο ηχο, αλλα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ, και εκει χανεις το παιχνιδι 

Χειροτερος στο ψαξιμο του ηχου του ειναι ο κιθαριστας μας, με εχει βαλει 4 φορες να κανω μετατροπες στον Mesa προενισχυτη του... (να βαλω ενα μοντ ,να το ξαναβγαλω, το βαζω παλι κοκ...

Άσε Κώστα με έσωσε το eq.. Μεγάλη εφεύρεση ..

Τυχερός ο κιθαρίστας σου.. Μακάρι να είχα και εγώ ένα φίλο modder .. Από την πρώτη μέρα κιόλας θα είχα αλλάξει το buffer με true bypass σε όλα τα μηχανήματα μου και έπειτα θα έκανα ότι μετατροπή μου ερχόταν στο κεφάλι.. Με το αζημίωτο φυσικά.. ..

[Baroness]

Α, και κατι αλλο, οταν λετε ΤΟΝΕ, εννοειτε τον συνολικο ηχο που ακουτε (νοτες και τροπο που παιζονται) ή μονο την χροια του ηχου?

Γιατι αν παιξει ο σατριανι μια συγχορδια A major, και μετα μου δωσει την κιθαρα και παιξω και γω μια A major, δεν πιστευω οτι θα ακουγεται διαφορετικα