Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Είναι αλήθεια, πέρασαν τα χρόνια. Μα έχει μείνει δαχτυλικό αποτύπωμα στου φεγγαριού την πλάτη. Είμαι εγώ που τ' άγγιξα κι απ' τη δικαιοσύνη ζητώ την τιμωρία μου γι' αυτή μου την απάτη.
Κι ενώ ειν' στα χείλη τ' ουρανού η ετυμηγορία κανείς δε δίνει τελικά σε μένα σημασία. Εκείνο τ' άθλιο ίχνος μου χάνεται μεσ' στη σκόνη άδικα, καθώς φαίνεται, πέρασαν τόσοι χρόνοι..
Έξοχο! Γεμάτο εικόνες! Με ενδιαφέρουσα ρίμα και ρυθμό! και η τελευταία στροφή κλείνει το ποίημά σου όπως του πρέπει... ανατριχίλα! Αξίζει να αναφερθώ και στον εύστοχο τίτλο!
Εύγε! καιρό είχα να διαβάσω κάτι τέτοιο στο φόρουμ!
δίπλα στο ποτάμι χορεύουν τα πουλιά μα κανένα τους ποτέ να πιει νερό δε σκύβει. Τα χάδια μου μπλεγμένα στα λυτά σου τα μαλλιά Μα τα βαθιά σου μυστικά η θάλασσα τα κρύβει
Όπως το παραθύρι σου οι σκέψεις μου ραμφίζουν Τα δάχτυλά σου ακροπατουν στο βλέμμα σου επάνω Όλα όσα βλέπεις κελαηδούν κι οι ουρανοί γυρίζουν, ακολουθούν το βήμα σου κι εγώ το φως μου χάνω!
Στα κύματα χορεύεις κι η μορφή σου ακροβατεί Του ήλιου το ναυάγιο στα πόδια σου αποσταίνει Οι άνεμοι επάνω στο κορμί σου έχουν πιαστεί Και σέρνουν το τραγούδι από τα χείλη μου που βγαίνει..
και όσο για τα δύο "μικρός" έκανα την παρατήρηση χωρίς να είμαι σίγουρος αν εχω το δικαίωμα... Βλέπεις και τα δύο ταιριάζουν εξίσου.. Το έθεσα τελείως τεχνικά.. Καλημέρα σ όλους!
χμ.. Μ αρέσει που δε συμφωνείς με την οπτική μας.. Δηλαδή που υποστηρίζεις το κείμενό σου.. Πάντως είναι ένα ποίημα καλό. Απόδειξη το ότι δεν έχει περάσει απαρατήρητο! περιμένω κι άλλη δουλειά σου
ενδιαφέρον! Έχει κάποια σημεία αδύνατα βέβαια.. Το μικρός με το μικρός κάνουν ρίμα βέβαια, αλλά είναι.. η ίδια λέξη. Και το μέτρο στη δεύτερη στροφή έχει ένα θέμα.. Όμως είναι όμορφο..
είναι μια έντονη προσωπική στιγμή που αναζητά τρόπο να εκφραστεί.. Και τον βρίσκει στον γραπτό λόγο.. για παραπέρα δεν ξέρω.. κρατώ απόσταση από τον ενθουσιασμό των υπολοίπων όσον αφορά στο συγκεκριμένο κείμενο! έχω διαβάσει πολύ δυνατότερα δικά σου..
είναι ένα δυνατό κείμενο.. Μέσα στην τεχνική του αρτιότητα είναι πλημμυρισμένο με εικόνες. Η νύχτα που περιμένει το θείο βρέφος στην τελευταία στροφή, η νύχτα που βραδυπορεί στην πρώτη στροφή... ο πόθος στην τέταρτη στροφή μένει πόθος.. "καλύτερα να λείπεις.." Μια θυσία, ένα μακελειό και τι ωραία το αφήνεις να αιωρείται με την υπόνοια της αρνητικής εξέλιξης της γνωστής ιστορίας την νύχτα της γέννησης..
Παναγιώτης είπαμε; Μπράβο Παναγιώτη! Στόφα στιχουργου! χρειάζονται τέτοια τραγούδια! Ίσως ο μουσικός που θα το μελλοποιήσει να θέλει να "κόψει" μια-δυο στροφές για λόγους -πώς να το πώ- λειτουργικούς.... ίσως..
ipeas αυτός ο "τρόπος" να μη σπάσουμε τα μούτρα μας, είναι αυτό που λέω ένδοξο ή και άδοξο αδιέξοδο! αν ανάψει το πράσινο του σηματοδότη (που λέει και ο Γιάννης στο πόνημά του) και αποφασίσουμε να περάσουμε, τότε κάποια ζημιά θα γίνει... Βασίλη χαιρετώ! Να 'στε καλά!
κι αφήνει μια γεύση λίγο αισιόδοξη.. δηλαδή την ελπίδα πως θα ανάψει το πράσινο... μα και πάλι, λες, ο δρόμος είναι δύσκολος.. έτσι ειν' η ζωή! Γιάννη τα χαιρετίσματά μου!
η συνεργασία μεταξύ των μελών ορθότατα επιδοκιμάζεται! Και κάθε φορά που κοινοποιείται μια τέτοια συνεργασία στο φορουμ είναι η πιο χειροπιαστή απόδειξη του διαδραστικού του χαρακτήρα... το δημιούργημα όμως το οποίο σε γενικές γραμμές δε σχολιάστηκε από τους προλαλλήσαντες, δεν ικανοποιεί τη μουσική αισθητική μου.. το βρήκα λίγο μονότονο.. Τα λόγια είναι ένα έξυπνο στιχούργημα του ivikos.. (κλασικά..)
Φίλε Δημήτρη, μάλλον δε θα σου πω καινούρια πράγματα..., Οι φωνητικές χορδές είναι το εργαλείο του τραγουδιστή, όπως είναι για παράδειγμα τα πόδια για τον ποδοσφαιριστή.. 'Ενας ποδοσφαιριστής λοιπόν, προσέχει τα πόδια του, κάνει ζέσταμα πριν τον αγώνα, και όταν νιώσει πόνο στο πόδι τρέχει στον ειδικό γιατρό να τον συμβουλεύσει.. Σωστά; Το να αναπνέεις απ' το διάφραγμα το έχεις ακούσει φαντάζομαι.. θέλει άσκηση, θέλει τη συμβουλή ειδικού κι ίσως ακόμα και τότε να μην το καταφέρεις. Το να αποφεύγεις φωνές κλπ που μπορεί να τραυματίσουν τη φωνή σου είναι κάτι άλλο που μπορείς να κάνεις.. Να μην καπνιζεις.... Να πίνεις νερό όταν χρησιμοποιείς πολύ τη φωνή σου..
Πριν 1,5 χρόνο έβγαλα πολύποδα από τις χορδές (εγχείρηση)... απ' ότι μου είπε ο γιατρός, δεν έγινε σε μια νύχτα.. Μετά από 6 χρόνια κακής χρήσης φωνής έγινε αυτό και απλά όταν έφτασα στο αμήν (κοκοράκια στην ομιλία) πήγα σε ΩΡΛ.. Τώρα έκοψα το τσιγάρο και σταμάτησα τις υπερβολές στο τραγούδι.. Για το διάφραγμα δύσκολο αλλά το προσπαθώ...
Για τα μέλια και τα τσάγια δεν ξέρω... τα 'εκανα κι εγώ παλιά.. μάλλον δε βοηθούν ουσιαστικά.. ίσως μονο ανακουφίζουν αν πονάς..
Προχωρούσαμε πάνω στην παραλία με τα χέρια Μοιράζαμε το χάδι μας σε χιλιάδες κόκκους άμμου Τα πόδια μας έγραφαν έναν χορό στον ουρανό δίχως ρίμα και μέτρο Κι όπως μας κατέβαινε το αίμα στο κεφάλι τα όνειρά μας σκαρφάλωσαν στις πατούσες Δεν είμαστε ξυπόλυτοι πια μα τα παιδικά νούμερα μας στενεύουν αφόρητα Ένα φιλί μας θα δώζει ζωή στην άμμο μα θα πρέπει να σπάσουμε τα μούτρα μας
Παραθέτω τα παρακάτω κατά τη γνώμη μου αποσπάσματα-σχεδόν από μόνα τους ποιήματα:
"σοφοί και νικημένοι"
"τώρα πια προχωρούμε σαν τρομαγμένο υπόλοιπο διαίρεσης"
" "μα μέχρι πότε;" ένας ψίθυρος ακάλεστος στάθηκε ανάμεσά μας δίχως κανείς μας να μιλά, δίχως κανείς να ξέρει πώς βρέθηκε εδώ πέρα. Μια λερωμένη ερώτηση, κρυφή σαν μια παγίδα που χουν στήσει κυνηγοί καταμεσής του δάσους"
Εμφάνιση μηνυμάτων