Σελίδες:
  • #1 από Ρηνιώ-kouzoulotetia στις 27 Dec 2005
  • Το αντιο πως το λες, με τι λόγια, ποια φωνή
    πως να βγάλουν οι ψυχές τον καημό απ' την πληγή
    με δυο λέξεις σιγανές ψιθυρίζεις στη σιωπή
    πως το αντιο δεν το λενε όσοι έχουν πληγωθεί

    Λένε μονάχα "γεια χαρά" και φιλιούνται σταυρωτα
    μια αγκαλιά θα τους σκεπάσει στα ζεστά να τους φυλάξει
    το βραδυ μόνοι σαν θα μένουν χωρίς παρέα δραπετευουν
    απ' το φόβο πως ο εφιάλτης στ' όνειρό τους μονο δεν μενει

    Και μένουν ξάγρυπνοι εκεί ν' ανταμώσουν την αυγή
    να τους πει πως την αλήθεια δεν την άντεξε κανείς
    ούτε κι όσοι υπομένουν μοναξιά και περιμένουν
    ο δικός τους ήλιος να ανατείλει σαν χαμογελούν οι φίλοι

    Μα την αλήθεια αναζητούν μέσα στο ψέμα και ρωτούν
    πόσες αλήθειες το ψέμα σκοτώνει:
    ότι ταχα στον κόσμο δεν είμαστε μόνοι
    και ζούμε - αν ζούμε - στεγνά και με θάρρος ζητούμε
    το ψέμα βαθιά τον πάτο να πιάσει,
    σε ανθρώπου ψυχή ποτε να μην φτάσει

    Να ζήσουμε εδώ όλοι μαζί μια παρέα γλυκιά και ζεστή
    με όνειρο πάντα και αληθεια,πως ο μόνος δεν είναι πια μόνος
    και ο,τι μας λεν τα παραμυθια μόνος κριτής τους ειναι ο χρόνος

    Γύρνα και δες με λοιπόν,όχι στο αυριο μα εδώ στο παρόν
    ακούω το χρόνο σε κύκλο γυρνά, δικάζει,χωρίζει και κλέβει φιλιά
    όσοι όμως μπορούν και επιμένουν για όσα με όνειρα τα δένουν
    να είστε εκεί τη στιγμή που χαρίζει τον έναν στον άλλο και το ψέμα ξορκίζει...



    -δεν ξερω γιατι,αλλα απλα ηθελα να το ανεβασω..-
  • #2 από Stergios Kourou στις 27 Dec 2005
  • Είναι γλυκούλι και ευαισθητούλι Ρηνιώ μου....
    Μπράβο σου!
  • #3 από xaraaaa στις 27 Dec 2005
  • ...Ρηνιώ μας, είναι καταπληκτικό. Σου μένει διαβάζοντας ένας κόμπος στο λαιμό γιατί επεναφέρει στο μυαλό οδυνηρές στιγμές χωρισμού, κάτι που δείχνει πόσο αληθινό είναι!!! Προσωπικά θέλω να σου πω ότι δεν μπορώ να πω με τίποτα το 'αντίο'. Οσες φορές το προσπάθησα με πληγώνει ακόμα περισσότερο. Προτιμώ το επ'ανειδείν, ή το ελπίζω να σε δω σύντομα ακόμα και σε περιπτώσεις που αυτό καθίσταται αδύνατο.....
  • #4 από Ρηνιώ-kouzoulotetia στις 31 Dec 2005
  • qrusticks xaraaaa σας ευχαριστω πολυ!  :)

    Προσωπικά θέλω να σου πω ότι δεν μπορώ να πω με τίποτα το 'αντίο'. Οσες φορές το προσπάθησα με πληγώνει ακόμα περισσότερο. Προτιμώ το επ'ανειδείν, ή το ελπίζω να σε δω σύντομα ακόμα και σε περιπτώσεις που αυτό καθίσταται αδύνατο.....
    προσωπικα,δεν λεω ποτε αντιο..
    παντα εχω την αισθηση οτι θα ξαναβρεθω με καποια ατομα,για παραδειγμα με την φοιτητικη μου παρεα που εχει διασκορπιστει σε ολοκληρη την Ελλαδα..απο καστορια και Ξανθη μεχρι Κεφαλλονια και Ικαρια.
    καλη ανταμωση ήταν οι τελευταιες μας κουβεντες...

    οι ανθρωποι χανονται μεταξυ τους μονο οταν οι ιδιοι το επιτρεψουν..

    σας ευχαριστω και παλι για το χρονο σας - καλη χρονια να εχετε!
  • #5 από alex68 στις 01 Jan 2005
  • οχι αντιο ...μοναχα γεια και χαρα
    κι αν τα ματια μας το λεν καθε φορα
    ειναι ακομα ενα ψεμα της στιγμης
    ωσπου μπροστα σου παλι να βρεθεις:)
  • #6 από old_lion στις 01 Jan 2005
  • "...Γύρνα και δες με λοιπόν,
        όχι στο αυριο μα εδώ στο παρόν
        ακούω το χρόνο σε κύκλο γυρνά,
        δικάζει, χωρίζει και κλέβει φιλιά
        όσοι όμως μπορούν και επιμένουν
        για όσα με όνειρα τα δένουν
        ας είναι εκεί τη στιγμή
        που χαρίζεται ο ένας στον άλλο
        και το ψέμα ξορκίζεται..."

    -δεν ξερω γιατι, αλλα ετσι απλα ηθελα να το ανεβασω..-

    Και πάρα πολύ καλά έκανες Ειρήνη , Ρηνιώ .
    Στις μικρές αλλαγές μου στο κείμενο μη δώσεις σημασία .
    Απλώς σού λέω το πώς περνάω εγώ μέσα μου το ποιήμα σου .

    Όπως γίνεται με κάθε ποιήμα ή κείμενο .

    Γεια σου Ρηνιώ.  :)
  • #7 από vert στις 03 Jan 2006
  • -δεν ξερω γιατι,αλλα απλα ηθελα να το ανεβασω..-

       ναι πολύ καλά έκανες Ρηνιώ... Όμορφο ! γλυκό, στήριγμα για τους απανταχού μοναχούς ή μοναχικούς...
       θα φαινόταν καλύτερο αν χώριζες τις στροφές πετυχαίνοντας καλύτερα το μέτρο...(όπως το διορθώνει το λιοντάρι π.χ.)
  • #8 από Μαργαρίτα Π. στις 03 Jan 2006
  • Γλυκύτατο!  ::)
  • #9 από monalizagreen στις 03 Jan 2006
  • Ρηνουλα,μου αρεσε!!  :) .....  κι επειδη ποτε δεν λεμε αντιο...μονο γεια χαρα....
                                                  για θυμισου αυτα που λεγαμε...ξερεις εσυ...δε σε φοβαμαι....     
                                                                                                                      Εισαι Πρωωωωωωωτο!!!!
                                                                                                                                       ;)      :P   
  • #10 από Ρηνιώ-kouzoulotetia στις 04 Jan 2006
  • Άλεξ,οντως ειναι ενα ψεμα..αυτο ποτε δεν το πιστεψα

    Λεοντα,σημασια οντως δεν εχουν οι αλλαγες..αλλα το γεγονος οτι οι στιχοι αυτοι καταφεραν να περασουν μεσα σου..και χαιρομαι γι'αυτο

    Θοδωρη,ευχαριστω για τον χαρακτηρισμο που του εδωσες "στήριγμα για τους απανταχού μοναχούς ή μοναχικούς..." γιατι ειναι κατι που δεν μπορουσα να το περιορισω σε τοσο λιγες λεξεις..οσον αφορα το μετρο και τη μορφη,το δοκιμασα με διαφορες παραλλαγες,αλλα αυτη ειναι που με ικανοποιησε περισσοτερο..

    Μαργαριτα, ευχαριστω ιδιαιτερως

    Ευτυχια,μονο εγω με φοβαμαι...αλλα,ναι...οπως τα λεγαμε ειναι

    σας ευχαριστω πολυ ολους!! ειλικρινα..
  • #11 από ερεβος στις 04 Jan 2006
  • Πανεμορφο με ολη τη σημασια της λεξεως.!!!! ;)
  • #12 από Ρηνιώ-kouzoulotetia στις 04 Jan 2006
  • Πανεμορφο με ολη τη σημασια της λεξεως.!!!! ;)
    Σε ευχαριστω πολυ Χρηστο  :)
  • #13 από Ιανός στις 05 Jan 2006
  • Ακόμα ένα γλυκό κι ευαίσθητο ποιήμα, όπως αυτά που μ' αρέσουν!
    Κλαπ, κλαπ, κλαπ (παλαμάκια) ;D
    Μπράβο σου κορίτσι μου, αλλά μην τους παίρνεις και πολύ στα σοβαρά ;)
  • #14 από Ρηνιώ-kouzoulotetia στις 05 Jan 2006
  • Σε ευχαριστω πολυ Ιανε  :)

    σε ποιους ομως αναφερεσαι;
  • #15 από Ιανός στις 05 Jan 2006
  • Όλους εκείνους που μετρούν τα όνειρα με το καντάρι και φεύγουν μ' ένα αντίο  ;)
Σελίδες: