Ωδή στη θέλησή μας

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Σ' αυτό το καρναβάλι
των σοβαροφανών,
ανύπαρκτες οι σχέσεις
ανθρώπων αδειανών.


Μετρώντας τις κουβέντες
της κίτρινης γενιάς,
δραπέτης υποψήφιος
θα γίνεις μονομιάς.


Σ' αυτό το καρναβάλι
των άβουλων σκιών,
απάτη και παγίδα
των στείρων θρησκειών.


Οι παθογόνες νότες
των κοσμικών σκυλιών,
ρυπαίνουν τον πλανήτη
των φλογερών φιλιών.


Σ' αυτό το καρναβάλι
των σοβαροφανών,
κλεμμένες οι ατάκες
των νεκροζωντανών.


Κοιτώντας την αλήθεια
μιας άλλης εποχής,
θα κλείνεσαι συνέχεια
στα βάθη της ψυχής.


Σ' αυτό το καρναβάλι
των σοβαροφανών
εικόνες του καθρέφτη
των ίδιων εαυτών.


Πορείες χωρίς μέλλον,
ζωές στο πουθενά,
μόνο στιγμές-ταξίδια
σε λεύτερα βουνά.


Σ' αυτή την κωμωδία
των ένοχων σιωπών
μολύνονται οι ανέμοι
τίμιων ανατροπών.


Αθλούμενοι προδότες
με πρόσχημα αλλαγές,
καρφώνουν τις σημαίες
σε ανοιχτές πληγές.


Οι ελπίδες λαβωμένες
απόμακρες ηχούν,
αδύναμες πεθαίνουν
στο δρόμο ξεψυχούν.


Σε αυτό το καρναβάλι
των άψυχων ζωών,
ανύπαρκτων εκπλήξεων
κενών επιρροών,


στο ελάχιστο της σκέψης
ανάκτηση ας γενεί,
των τίμιων δεδομένων
υψώστε τη φωνή.


Μικρό το μονοπάτι,
αθέατο κλειδί,
μα μένει να το βρούμε
σε μια κρυμμένη ωδή.


Ωδή στη βούλησή μας,
σε ενέργεια του μυαλού
σε αφύπνιση ονείρων
στη σφαίρα του υψηλού.


Ωδή στη θέλησή μας,
σε ανάπλαση του νου,
το χθεσινό να γίνει
σκιά του αποψινού.