Καράβια γερασμένα

[augo]

Καθώς οι ώρες μας σιωπούν
κι αναμετρούν τη μοίρα
μοιάζουν καράβια που γερνούν
παροπλισμένα, στείρα.

Καράβια ατρόμητα θεριά
γαλέρες, μπρίκια, σκούνες
που τραγουδούσαν στου βοριά
τις άσπλαγχνες φουρτούνες.

Στού λιμανιού τη θαλπωρή
σε τσιμεντένιους ντόκους
το κύμα κλαίει, νοσταλγεί
τους φιλντισένιους φλόκους.

Τώρα χαμένα, νηπενθή
στ΄ απόνερα ταξίδια
κάποτε θάλασσας ανθοί
που μείναν άδεια στρείδια.

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

πολύ ωραίο φίλε
μπράβο