Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Agar-agar στις 18/10/05, 23:50
-
Έφυγες προσπερνώντας της ζωής το λάθος,
σαν τελευταίο ταξίδι στην Ανδαλουσία.
Τι κι αν τα χείλη σμίγουνε με χρόνων πάθος,
στο παγωμένο στήθος σου η απουσία.
Έφυγες, δίχως με τη ζωή σου να χαράξει
ο ορίζοντας του κόσμου ο σκοτεινός
όμως εγώ είδα τη νύχτα που 'τρεξε ν' αρπάξει
τη θέση που 'χε πριν να σβήσει το μικρό σου φως.
-
Κάτι μου θυμίζει το ύφος σου,δεν ξέρω ακόμη τί,έχεις διαβάσει ποίηση;Νομίζω ναι...
-
Φυσικά.
Μελέτη το παν (Συνετός Περίανδρος ο Κορίνθιος)
-
"...Έφυγες, δίχως με τη ζωή σου να χαράξει
ο ορίζοντας του κόσμου ο σκοτεινός..."
Απόψε σού επιφύλαξα την τιμητική σου .
Διάβασα όλα τα γραφτά σου .
Δε θα σε πείραξε θαρρώ.
Ο Edgar Allan Poe βοήθησε πάρα πολύ σε αυτό. :)
Δεν είναι απλώς ο αγαπημένος μου , είναι και άλλα πολλά.