Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ilianthos-Kanlis στις 06/01/07, 16:08
-
Να ΄χα δυο μόρτισσες ψυχές
και δυο καρδιές λιοντάρια,
να μη μου μαύριζες ποτέ
καημέ τα φυλλοκάρδια.
#
Κι εκείνη που με σκότωσε
να με εκλιπαρούσε,
να έπεφτε στα γόνατα
και να με προσκυνούσε.
#
Να ΄χα και δύο σαϊτιές
και δυο γροθιές μαχαίρια,
πόνε μου δεν θα γλύτωνες
απ΄τα δικά μου χέρια.
#
Να ΄χα καρδιά από σίδερο
και φλέβες απ΄ ατσάλι,
σαν το γρανίτη να ΄πεφτα
να σκότωνα τον Άδη.
#
Κι εκείνη που με σκότωσε
να με εκλιπαρούσε,
να παιρνα τα χρωστούμενα
και να με προσκυνούσε.
#
Να ΄χα δυο μάγισσες ματιές,
και τόσα άλλα νυστέρια,
το πόνο μου να γήτευα,
απ΄τα δικά μου χέρια.
-
Γιώργο, απορώ τόσο ωραίο ΕΡΓΟ πως δεν έχει σχολιαστεί. Πολύ καλή τεχνική, μελωδικότατο,
Δυνατές εικόνες, όμορφα λόγια, άπιαστες σκέψεις. Τι δυο μόρτισες ψυχές; Σου δίνω πέντε (*****). :)
-
Εγώ δεν ξέρω γιατί δεν το πρόσεξα. Από την ημερομηνία που βλέπω
ίσως ήμουνα μακριά, μα πάλι δεν δικαιολογείται ένα τόσο όμορφο ποίημα να μην το πρόσεξε κανένας..
Μπράβο Γιώργο έστω και αργοπορημένα.
-
Φωτεινή σ΄ευχαριστώ πολύ !
Γιάννη μου κάθε φορά που με διαβάζεις χαίρομαι ιδιαίτερα !
Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ !