Μηνύματα

76

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

« στις: 14/07/09, 11:01 »

Κατερίνα μόνο εγώ σου χρωστάω , ένα ευχαριστώ για το σχόλιο σου το οποίο με άφησε άφωνο !Ο ενθουσιασμός που δείχνεις γι' αυτό είναι η δική μου τεράστια χαρά !Μακάρι να μπορώ να γράφω πάντα κάτι που να σου αρέσει τόσο . Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ ! Ειλικρινά !
Φωτεινή είναι για μένα πολύ σημαντικές οι συναντήσεις μας σε αυτούς εδώ τους δρόμους .Το ότι ένιωσες αυτό που πραγματικά αισθανόμουν είναι εξίσου σημαντικό για μένα . Χαίρομαι και εγώ πραγματικά που σε βρίσκω και σε συναντώ μέσα από συναισθήματα . Και σου οφείλω με τη σειρά μου ένα μεγάλο ευχαριστώ γι αυτό .
Κορίτσια να ξέρετε ότι τα σχόλια σας αντιπροσωπεύουν τη μεγάλη χαρά μου και τη δύναμη μου !Για ακόμη μία φορά ευχαριστώ !

77

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

« στις: 13/07/09, 13:45 »

Κίτρινα φώτα στις λεωφόρους της νύχτας μου .
Ήχοι σιωπής , πνιγμένα κορναρίσματα ,
ιστορίες ζωής που αγκαλιάζουν την φλεγόμενη άσφαλτο .
Στο φανάρι έχει ανάψει κόκκινο εδώ και αιώνες .
Και εγώ που έχω ξεμείνει
σε τούτο το μποτιλιάρισμα των ματωμένων ονείρων  ,
προσμένω ακόμα να διασχίσεις το δρόμο μου .
Δε χωράνε πια , φοβισμένοι διαβάτες  εδώ πέρα .
Μονάχα περαστικοί της φυγής , που κοιτάνε κατάχαμα
γιατί δεν πρέπει να σ’αντικρίσουν στα μάτια .
Γαντζώνω τα χέρια μου σ’ένα τιμόνι ,
που ‘στριβε πάντα σε άλλη κατεύθυνση
από κείνη που ‘θελα .
Αφουγκράζομαι τους ιδρωμένους παλμούς
που ξεμακραίνουν από το γκάζι μου .
Συνομιλώ για λίγο με τις ανάσες
που με ποτίζει η εξάτμισή μου .
Όλα συνηγορούν πως ήρθε η ώρα να ταξιδέψω
για πρώτη φορά , πέρα από τις θλιβερές μελωδίες
αυτής της συνοικίας .
Θα οδηγήσω κι ας πουν ότι παρανόμησα
πίνοντας αρκετές σταγόνες ελπίδας , πριν φτάσω ως εδώ .
Κι αν τυχόν θελήσεις να έρθεις μαζί μου
θα στο απαγορέψω , με την απελπισία ενός «όχι» διάφανου .
Τέτοια ταξίδια δε χρειάζονται συνοδηγούς ,
διαδρομές μοναχικές τα κυβερνούν .
Ξέρω πως μέχρι την αυγή θα έχω συγκρουστεί μετωπικά
 με τη σελήνη .

78

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΘΟΝΗΣ

« στις: 11/07/09, 22:33 »

Συμφωνώ απολύτως μαζί σου φίλε . Εμείς , ας συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε και ας αφήσουμε τους "άλλους" να παρασιτούν σε ανούσια ταξίδια !

79

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΘΟΝΗΣ

« στις: 11/07/09, 12:43 »

Φίλε Δημήτρη σε ευχαριστώ μία ακόμη φορά για το σχόλιο σου ! Να σαι καλά !

80

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΘΟΝΗΣ

« στις: 10/07/09, 14:01 »

Άνοιξα την τηλεόραση για να κοιτάξω κατάματα
τα σημάδια που άφησε ο χρόνος στα πρόσωπά μας .
Και εκεί , μέσα σε μια οθόνη
έμεινε κλεισμένη μια γενιά που διψούσε
να γευτεί λίγο καθαρό αέρα .
Κανένας δεν έλειπε , ήμασταν όλοι εκεί
στα ίδια κελιά .
Ποιοι μας κατάντησαν κομπάρσους
σε ένα σήριαλ που φαινότανε γραμμένο για μας ;
Σε ποιο τηλεπαιχνίδι χάσαμε
τα κερδισμένα μας όνειρα , απαντώντας λάθος
στην ερώτηση για τους δρόμους που θα περπατήσουμε ; 
Πόσοι από μας προτίμησαν να μπουν σε μια γυάλα
προκειμένου να αναπνεύσουν ελεύθερα
την καταξίωση της σκόνης ;
Αφήστε τα πολλά λόγια .
Τέτοιες ερωτήσεις δεν ήταν ποτέ στο σενάριο .
Έτσι μέσα από τη σιωπή αυτή που έγινε ανάγκη
μάθαμε να ρωτάμε λίγα και να γνωρίζουμε λιγότερα
για τον κόσμο που θέλαμε να φτιάξουμε .
Κι οι μέρες ξημέρωναν συνεχώς
χωρίς τα τραγούδια μας .
Από αυτά τα κάγκελα ξέφυγαν μόνο
όσοι αγάπησαν τη μελωδία του κύματος
και τον καλπασμό του ουρανού .
Οι υπόλοιποι ζήσανε παρασιτώντας σε ταξίδια
που ‘χαν ψεύτικους χάρτες και κλεμμένους ορίζοντες .
Κι οι δρόμοι άδειαζαν από τα βήματά μας .
Κι οι νύχτες έκλαιγαν από τα γέλια μας .
Άνοιξα την τηλεόραση και τρόμαξα
από τα σημάδια που άφησε ο χρόνος στα πρόσωπά μας .
Ύστερα άλλαξα κανάλι .

81

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

« στις: 08/07/09, 21:58 »

συννεφάκι με συγκίνεις πραγματικά που το νιώθεις τόσο κόντα σου , όσο για την υπογραφή που βάζεις είναι πραγματική δροσιά !
Κατερίνα τι να πω πραγματικά μου δίνεις μεγάλη χαρά που εκφράζεσαι έτσι γι' αυτό ! 
Σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ και τις δύο !

82

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

« στις: 07/07/09, 13:59 »

Φωτεινή σε ευχαριστώ για μία ακόμη φορά για τα καλά σου λόγια !
androula χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε !
Σας ευχαριστώ πολύ και τις δύο ! Να στε καλά !

83

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

« στις: 06/07/09, 15:20 »

Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου για το σχόλιο σου  ! Χαίρομαι που το βρίσκεις όμορφο !

84

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

« στις: 04/07/09, 10:45 »

Γιατί να σε παρεξηγήσω ; Απεναντείας νομίζω ότι αυτές οι λέξεις ταιριάζουν στους στίχους !Σε ευχαριστώ φίλε μου που το διάβασες , σου άρεσε αλλά και εξέφρασες άποψη πάνω του . Να σαι καλά !

85

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

« στις: 03/07/09, 21:27 »

Φίλε Δημήτρη ξέρεις πόσο εκτιμώ τη γνώμη σου και τα σχόλια σου οπότε έχω και σκοπό να ακολουθήσω αυτό που λες ! Σε ευχαριστώ προτίστως διαβάζεις τους στίχους μου ! Να σαι καλά φίλε μου !

86

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΥΓΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

« στις: 03/07/09, 13:02 »

Το καλοκαίρι που υποσχέθηκα να σου φέρω
το ξέχασα στην τσέπη του μπουφάν μου .
Μη μου θυμώσεις γι αυτό .
Φταίει η αλμύρα που κρατάω στα μάτια μου .
Έτσι ξεχνώ καμιά φορά τις διαδρομές μου .
Όμως σήμερα βγήκα νωρίς
να μαζέψω κοχύλια από την άσφαλτο .
Ύστερα θέλησα να κάνω μια βουτιά
στη σιωπή που κρύβει
το συνωστισμένο τσιμέντο του κόσμου μου .
Δεν δροσίστηκα .
Κι εσύ που έχεις αφήσει
κόκκινες πατημασιές στην άμμο
- έτσι για να σε θυμάται η θάλασσα -
αναπνέεις ακόμα από τις αναμνήσεις
που σου φέρνει ο άνεμος .
Μη μου πεις πως δεν τηρώ τις υποσχέσεις μου .
Είναι που τέλειωσαν και τα κοχύλια
στην άσφαλτο .
Αλλά κάπως έτσι μάθαμε να ζούμε .
Με τον ιδρώτα να κυλάει στην καρδιά
Είναι που τα σπίτια μας ψήλωσαν πολύ
και άλλαξαν χρώμα .
Εγώ φοβόμουν όμως τα ύψη και το γκρίζο .
Είναι και που οι άνθρωποι
μάθανε να μιλάνε μία μόνο γλώσσα .
Κι εγώ είχα αλήθεια τόσες άλλες λέξεις να πω .
Έτσι όλα αυτά γίναν η αλμύρα
που κρατάω στα μάτια μου .
Καταλαβαίνεις τώρα ;
Καμιά φορά αν χρειαστεί
λέω την ανάγκη μου , αφηρημάδα .
Ξέχνα τα όλα .
Μπες μόνο μέσα μη βραχείς .
Πες ότι φταίω εγώ
μα η μπόρα που θα έρθει δεν είναι καλοκαιρινή
και θα κρατήσει .

87

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΑΝΑΣΑ

« στις: 30/06/09, 23:36 »

   Γεωργία τι να πω με τιμά τόσο πολύ το σχόλιο σου και η άποψη σου αυτή και ταυτοχρόνως μου δίνει πολύ κουράγιο !Να σαι καλά !
   Φωτεινή είναι γεγονός ότι οι ρίμες και τα μέτρα μπορεί να περιορίσουν τα νοήματα που θέλεις να δώσεις .Πραγματικά αυτή είναι τούτη η ανάσα : ο ψυχικός μου κόσμος ατόφιος . Το ότι σε άγγιξε και συγκίνησε όπως λες είναι για μένα η μεγαλύτερη ικανοποίηση .
 Κορίτσια σας ευχαριστώ πάρα πολύ το διαβάσατε . Τα σχόλια σας αυτά είναι η δύναμη μου !

88

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΑΝΑΣΑ

« στις: 30/06/09, 13:45 »

Απόψε στένεψε τούτο το δωμάτιο
και οι τέσσερις τοίχοι
γέρνουν απειλητικά προς τα πάνω μου .
Είναι που από παιδί φοβόμουν
τους διαλόγους μαζί τους .
Κι ας είχα τόσα πολλά να τους πω .
Το ποτήρι με το κρασί
έχει αδειάσει από καιρό .
Εσύ θα το πιες κάποιο βράδυ
από αυτά που κρυβόμουν
για να μη με δεις .
Όχι . Δεν ήθελα να με δεις .
Τα κομμάτια του σπασμένου καθρέφτη
θα είναι εδώ , για να στο θυμίζουν .
Απόψε όμως θα πάρω ανάσα .
Θα ανόιξω την πόρτα
στο Βοριά που θα μου χτυπήσει .
Θα τον καλοδεχτώ και θα πιούμε
από το κρασί που έπινες .
Έτσι για να σ’εκδικηθούμε .
Μετά θα βγω στο μπαλκόνι
και θα χαιρετήσω τη νύχτα μου .
Κι αν τύχει και δω τη σκιά σου να περνά
θα τη φωνάξω να μεθύσει μαζί μου .
Όχι . Απόψε δε θα κρυφτώ άλλο .
Στο είπα θα πάρω ανάσα .
Κι έτσι μέσα από την κρεπάλη
του πρώτου μου ονείρου 
θα ‘χω λευτερώσει τα πιο παλιά μου δάκρυα .
Αυτό λοιπόν το παράξενο γλέντι
θα χυθεί σε στιγμές του αυριανού μου ουρανού  .
Κι όταν όλα θα τελειώσουν
και θα επιστρέψω δίχως άλλο
στους τέσσερις τοίχους 
δε θα τρομάζω πια στις απειλές τους .
Αφού θα ‘χω πάρει ανάσα .

89

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στο περιθώριο...

« στις: 30/06/09, 13:18 »

Όμορφο , πολύ όμορφο Γεωργία ! Μπράβο σου !

90

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΠΑΙΧΝΙΔΙ

« στις: 28/06/09, 20:29 »

Φίλε μου σε ευχαριστώ ειλικρινά που μπήκες στον κόπο να το διαβάσεις και φυσικά για το σχόλιο σου!

91

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΠΑΙΧΝΙΔΙ

« στις: 28/06/09, 10:43 »

Σε ευχαριστώ πολύ Γεωργία ! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε !

92

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΠΑΙΧΝΙΔΙ

« στις: 27/06/09, 18:45 »

Χαράματα θα ‘ταν
σαν με ξύπνησαν φωνές παιδιών που παίζαν μπάλα
σε δρόμους που δεν έχω ταξιδέψει .
Στο ιδρωμένο βλέμμα τους
αντιφέγγιζε ο ουρανός .
Στα πόδια τους είχαν φτερά
αφού φορούσαν την ελπίδα κατάσαρκα
κάτω από το αθλητικό τους μπλουζάκι .
Χαρούμενες ιαχές , αναψοκοκκινισμένα πρόσωπα ,
φιλίες αιώνιες δεμένες με τα χρώματα μιας πλατείας .
Τότε σε αναγνώρισα μέσα στην αθωότητα
αυτού του πλήθους .
Ήσουν εσύ , δεν μπορεί να μην ήσουν εσύ .
Βέβαια είχες βάλει το πιο αληθινό σου χαμόγελο
 (κάπου θα το ‘χες ξεχάσει για καιρό )
και τα μάτια σου έλαμπαν σαν τα σήκωνες ψηλά
χωρίς να φοβάσαι να αντικρίσεις τον ήλιο .
Αλλά σίγουρα ήσουν εσύ .
Μετά με είδες .
Το κατάλαβα πως με είδες 
αφού ένιωσα πόσο τρόμαξες στην όψη
κάποιου εφηβικού σου εφιάλτη .
Το κατάλαβα πως ήθελες να κλάψεις .
Κι είναι νωρίς ακόμα για να αρχίσεις τα δάκρυα .
«Κύριος μας δίνετε τη μπάλα ; »
μου φώναξε κάποιος από την ομήγυρη
μιας και η μπάλα τους είχε κάπου μπερδευτεί
με τα όνειρά μου .
Κύριος ; Καμια φορά λέξεις που δεν το περιμένεις
σε τιμωρούν .
Χαράματα θα ‘ταν
σαν με ξύπνησαν φωνές παιδιών .
Ύστερα ξαναγύρισα στο λήθαργό μου .

93

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ

« στις: 10/06/09, 21:13 »

Κρυμμένα λόγια έφερε το κύμα
και μυστικά της χθεσινής αυγής .
Εγώ που πέφτω σε κάθε βήμα
κι εσύ σημάδι μιας παλιάς πληγής .

Κρυμμένα λόγια έσπειρε το χώμα
γιατί πληγώνουν πάντα σαν τ’ακούς .
Εγώ μετράω τ’αστέρια ακόμα
κι εσύ τούτου του κόσμου τους κακούς .

Κρυμμένα λόγια μάζεψε ο αέρας
για να σκορπίσει τα ξερά κλαδιά .
Εγώ ελπίζω στ’αύριο κάθε μέρας
κι εσύ στην παιδική σου την καρδιά .

Ελπίδες χθεσινές κρυμμένα λόγια
εσύ που ‘χεις στη φλόγα τους καεί
κι εγώ που ‘χω ξεχάσει μια ζωή
στα γκρίζα εφηβικά σου ημερολόγια .

94

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Ο Μεγαλύτερος Έλληνας Συνθέτης

« στις: 05/06/09, 15:22 »

 Εγώ νομίζω ότι σε αυτές τις επιλογές θα έπρπε να υπήρχαν και τα ονόματα του Γιάννη Σπανού και του πολύ μεγάλου Μίμη Πλέσσα !

95

Νέα και όχι μόνο / Απ: Καλά νέα για τη συλλογή για το Χαμόγελο του Παιδιού

« στις: 02/06/09, 08:14 »

Και εγώ  θέλω να δώσω πολλά  συγχαρητήρια στο Λάμπρο για το κόπο που κατέβαλε ώστε να επιτευχθεί αυτή η εξαιρετική προσπάθεια και που μου έδωσε τη δυνατότητα να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο !

96

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: KI AΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΑΖΙ

« στις: 02/06/09, 08:09 »

Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά που ξεθάψατε και σχολιάσατε αυτούς τους στίχους !

97

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η ΑΓΑΠΗ

« στις: 23/05/09, 20:36 »

 Σε ευχαριστώ πάρα πολύ ! Χαίρομαι που συμφωνείς με το νόημα αυτών των στίχων !

98

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ

« στις: 23/05/09, 13:08 »

Τα μάτια και η εικόνα τους εκφράζουν την αλήθεια που κρύβουμε μέσα μας . Γι αυτό δύο όμορφια μάτια εκτός από έμπνευση για μένα σηματοδοτούν και την ελπίδα ! Γι αυτό είναι γραμμένοι ετούτοι οι στίχοι !Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου .

99

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ

« στις: 21/05/09, 17:59 »

Σε ευχαριστώ πολύ Γεωργία ! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε !

100

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ

« στις: 21/05/09, 16:50 »

Κρύβει πολλή μοναξιά αυτός ο τόπος
που την αισθάνεσαι ιδρώτα στο κορμί
κι όταν έγινε η ζωή μου κόπος
ήταν τα μάτια σου να ζήσω αφορμή .

Εγώ τα μάτια σου θέλω μόνο να ξέρω
αντανακλάσεις ενός ξάστερου ουρανού
γαλάζια όνειρα στη λογική του νου
γαλάζια λάμψη τις νύχτες που υποφέρω .
Εγώ τα μάτια σου κοιτώ και θα σου φέρω
τα απομεινάρια ενός κόσμου φωτεινού .

Κρύβουν πολλά δάκρυα αυτά τα βράδια
που δε στεγνώνουνε σαν έρθει το πρωί
κι όταν έμεινε η καρδιά μου άδεια
ήταν τα μάτια σου η νέα μου πνοή  .

Εγώ τα μάτια σου θέλω μόνο να ξέρω
αντανακλάσεις ενός ξάστερου ουρανού
γαλάζια όνειρα στη λογική του νου
γαλάζια λάμψη τις νύχτες που υποφέρω .
Εγώ τα μάτια σου κοιτώ και θα σου φέρω
τα απομεινάρια ενός κόσμου φωτεινού .