Αποστολέας Θέμα: Του κοριτσιού το βλέμμα...  (Αναγνώστηκε 2583 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Justelene-Πιωμένο Κρίνο

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 48
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Εγώ χαμογελώ κι εκείνοι χάνονται...
    • Προφίλ
    • Στην Κόλαση Βαθιά
Του κοριτσιού το βλέμμα...
« στις: 05/04/08, 18:27 »
Ανάμεσα στα βράδια που πεισμώνει
και στις μέρες που μαζεύεται
υπάρχει του κοριτσιού το βλέμμα.

Αφήνει το τεράδιο,αφήνει το γράψιμο,
την ύπαρξη της, ασάλευτα δυό μάτια.
Στο τραπέζι το φως του κεριού τρεμοπαίζει.

Τι κοιτάζει άραγε;
Το τέλος ή την αρχή της;
Αυτή θα πει πως τίποτα δεν βλέπει.
Θα πει πως διάφανο είναι το άπειρο
και μαύρο το κενό.
Δεν θα μάθει όμως ποτέ κανείς πως τα κοίταζε
και γιατί δάκρυζε...
                         (4-4-08)
Όταν πεθαίνει γύρω κάθε ομορφιά γίνεται ο κόσμος γυάλινα κομμάτια μα έτσι όπως με κοιτάς μ' αυτά τα μάτια ο πόνος έστω και για λίγο σταματάει...

Αποσυνδεδεμένος Len2

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 19
  • Φύλο: Γυναίκα
  • this IS a strange world...
    • Προφίλ
Απ: Του κοριτσιού το βλέμμα...
« Απάντηση #1 στις: 07/04/08, 11:55 »
Ξερω για πιο συναίσθημα μιλάς, το εκφράζεις τέλεια...
Πολύ καλό.
~the wise man said, just find your place
in the eye of a storm...~

Αποσυνδεδεμένος alexandra*

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 237
  • Φύλο: Γυναίκα
  • #MEMENTO VIVERE#
    • Προφίλ
Απ: Του κοριτσιού το βλέμμα...
« Απάντηση #2 στις: 07/04/08, 20:26 »
Είναι υπέροχο συγχαρητήρια...Σου αφιερωνω ενα ποιημα απο την αγαπημένη μου Μαρία Πολυδούρη που μου ήρθε στο μυαλό αυθόρμητα....

Με της σιωπης τα κρίνα

Με της σιωπής τα κρίνα που λυγούνε
μέσα στα νικημένα μου τα χέρια,
με τις σκέψεις που μάταια κυνηγούνε
η μία την άλλη πέρα από τα αστέρια

με τα μάτια που κάτι νοσταλγούνε
κάτι που μου είναι αγνοημένο πλέρια,
σα να μη βλέπουν, σα να μην αλγούνε
εξαϋλωμένα μάτια, μάτια αιθέρια

στέκω οραματισμένη και πιστεύω
δεν ξέρω τι πιστεύω. Ξεφυλλίζω
τα ποιήματα σου κι όλο μεσιτεύω

στη σκέψη σου και στη βουλή του απείρου
Κι όπως ποτέ τα μάτια δεν σφαλίζω,
ξέρω πως πια δεν είναι απάτη ονείρου

 :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :)
Όπως όλα στο όλο υφαίνονται μαζί το ένα στο άλλο ενεργεί και ζει-Γκαίτε(Φαουστ)-

Αποσυνδεδεμένος quasar

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 60
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Του κοριτσιού το βλέμμα...
« Απάντηση #3 στις: 08/04/08, 16:18 »
μου βγαζει την αθωοτητα και την δροσια της ηλικιας σου...
ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ

Αποσυνδεδεμένος Justelene-Πιωμένο Κρίνο

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 48
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Εγώ χαμογελώ κι εκείνοι χάνονται...
    • Προφίλ
    • Στην Κόλαση Βαθιά
Απ: Του κοριτσιού το βλέμμα...
« Απάντηση #4 στις: 08/04/08, 23:00 »
Justmyself, ευχαριστω... το εχω νιωσει πολλες φορες,ισως και γι' αυτο το εκφραζω μ' αυτον τον τροπο.
Alexandra, το ποιημα αυτο της πολυδουρη ειναι απο τα αγαπημενα μου και με εκφραζει πολυ, σ' ευχαριστω...
Qwasar, δεν θα ελεγα οτι βγαζει την αθωοτητα κ την δροσια της ηλικιας μου αλλα την απορριψη και τον πονο που μου προκαλουν καποιοι ανθρωποι ειτε με τη θεληση τους ειτε χωρις να το θελουν...
Όταν πεθαίνει γύρω κάθε ομορφιά γίνεται ο κόσμος γυάλινα κομμάτια μα έτσι όπως με κοιτάς μ' αυτά τα μάτια ο πόνος έστω και για λίγο σταματάει...

Αποσυνδεδεμένος quasar

  • Επισκέπτης
  • **
  • Μηνύματα: 60
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Του κοριτσιού το βλέμμα...
« Απάντηση #5 στις: 09/04/08, 01:25 »
εννοουσα αυτο που εννοεις με την αθωοτητα και την δροσια της ηλικιας σου...
ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ ΟΨΙΝ

Αποσυνδεδεμένος Τζίμης

  • Περαστικός
  • *
  • Μηνύματα: 17
  • Φύλο: Άντρας
  • ΝΑ 'ΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!
    • Προφίλ
Απ: Του κοριτσιού το βλέμμα...
« Απάντηση #6 στις: 09/04/08, 09:39 »
Τι κοιτάζει άραγε;
Το τέλος ή την αρχή της;
Αυτή θα πει πως τίποτα δεν βλέπει.
Θα πει πως διάφανο είναι το άπειρο
και μαύρο το κενό.
Δεν θα μάθει όμως ποτέ κανείς πως τα κοίταζε
και γιατί δάκρυζε...
                         [/quote]
Οι συγκεκριμένοι στίχοι από το ποίημά σου που παράθεσα μου θυμίζουν συμπεριφορές πολλών ανθρώπων που έχω συναναστραφεί στο παρελθόν...Και μιας περίπτωσης που γνώρισα πρόσφατα...Όλοι τους κοίταζαν το διάφανο άπειρο και το μαύρο κενό,χαμένοι στον κόσμο τους δηλαδή με σοβαρή έλλειψη επικοινωνίας με τους γύρω τους,περιχαρακωμένοι στον εαυτό τους...Και ποτέ δεν έμαθα πως κοίταζαν το κενό τους και γιατί μέσα τους δάκρυζαν...
ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΑ

 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
4 Απαντήσεις
2692 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 15/02/06, 00:09
από Μουσικόφιλη
7 Απαντήσεις
2739 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 13/03/06, 14:38
από mymood
2 Απαντήσεις
4152 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 11/09/17, 17:29
από Greg S.
0 Απαντήσεις
1553 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 17/03/19, 11:46
από ivikos
1 Απαντήσεις
670 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 17/09/22, 17:11
από ΠΟΙΟΣ