1
Άνθρωπος και ζωή / Εν είδη σχολίου...
« στις: 10/05/09, 10:01 »
"Κι όλα ξεχασμένα
παραπεταμένα
τ' άφησες κι εχτές
κι έγινε η Ελλάδα
όπως του Σπαθάρη
ο παλιομπερντές"
Ενώ η Ελλάδα βυθίζεται στην πιο απόλυτη κρίση, που δεν είναι μόνο αυτή η οικονομική, με την οποία μας έχουν ζαλίσει το κεφάλι και όλοι τρέμουν μήπως χάσουν τα νεοπλουτίστικα προνόμιά τους, αλλά κυρίως κρίση κοινωνική, κρίση θεσμών και αξιών, η Ελλαδίτσα μας, λοιπόν, χάνει έναν απ'τους πιο γνήσιους εκφραστές της: τον Ευγένιο Σπαθάρη...
Είχαμε ξεχάσει τα τελευταία χρόνια ειν'η αλήθεια, ακόμα κι εμείς οι κάπως παλιότεροι, το φίλο μας τον Καραγκιόζη, και τον θυμόμασταν μόνο προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε το όνομά του ως προσβλητικό προσωνύμιο! Είχαμε ξεχάσει τις βαθύτερες αλήθειες (που αφορούν ιδιαίτερα τη φυλή μας) που εξέφραζε ο φτωχός αλλά περήφανος Έλληνας (πλην τουρκικής καταγωγής). Και πως να μην τα ξεχάσουμε όλα αυτά όταν είχαμε από καιρό ξεχάσει τις φτωχικές μας ρίζες και κυκλοφορούμε με την έπαρση του νεόπλουτου, που ό,τι θυμίζει το παρελθόν του το σπρώχνει αδιακρίτως κάτω απ'το χαλί; Πως να μην τα ξεχάσουμε όταν οι ηθικές αξίες που εκφράζονται απ'το μπερντέ μας φέρνουν σε συνεχή αμηχανία για τη δική μας διαγωγή;
Κάποιος (που κακώς δε θυμάμαι ποιος) είχε πει τώρα τελευταία ότι "πρέπει να ξαναγίνουμε φτωχοί". Ναι, να γίνουμε φτωχοί γιατί φτωχοί ήμασταν πάντα: φτωχοί, αλλά αξιοπρεπείς! Όχι μάγκες... φτάνει η μαγκιά! Επιτέλους αξιοπρέπεια! Όπως οι παππούδες μας... αξιοπρέπεια στη συμπεριφορά και στην κοινωνική μας ζωή, αξιοπρέπεια στο ντύσιμό μας, αξιοπρέπεια στα σπίτια που χτίζουμε και που μένουμε μέσα, αξιοπρέπεια στους δρόμους των πόλεών μας! Αυτό μας λείπει, και αυτό μας θύμιζε μέχρι χθες ο Ευγένης πίσω απ'το μπερντέ του...
Και τα τέρατα που τώρα μας διοικούν (ένθεν και ένθεν) και που τώρα προσπαθούν να πάρουν τα κλοπιμαία και να φύγουν αλώβητοι απ'το νόμο, είναι σημάδια των καιρών: εμείς φτιάξαμε τους Καραμανλήδες και τους Παπανδρέου, τους Παυλίδηδες και τους Βερελήδες, τους Ψωμιάδηδες και όλους τους άλλους σιχαμένους, που αφού ξεπλυθούν στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ με τη διάλυση της βουλής, θα έρθουν πάλι καθαροί και εξαγνισμένοι να ζητήσουν "σεμνά και ταπεινά" την ψήφο μας... Αλλά, όπως έλεγε ένας άλλος Μεγάλος "έχουμε συνηθίσει την όψη του τέρατος" και η ομορφιά (αισθητική ή ηθική) μας προκαλεί τρόμο...
Ας αποφύγουμε τουλάχιστον να χρησιμοποιούμε το όνομα του Μεγάλου Έλληνα, του Καραγκιόζη, σαν προσβολή...
Κύριε Σπαθάρη, σας θυμάμαι από τότε που, μικρό παιδί, περίμενα με ανυπομονησία να δω τον Καραγκιόζη στην τηλεόραση και που στις περιοδείες σας, όταν φτάνατε στην πόλη μου, για μένα ήταν ημέρα γιορτής... Θα μου λείψετε πολύ.
Καλό ταξίδι.
παραπεταμένα
τ' άφησες κι εχτές
κι έγινε η Ελλάδα
όπως του Σπαθάρη
ο παλιομπερντές"
Ενώ η Ελλάδα βυθίζεται στην πιο απόλυτη κρίση, που δεν είναι μόνο αυτή η οικονομική, με την οποία μας έχουν ζαλίσει το κεφάλι και όλοι τρέμουν μήπως χάσουν τα νεοπλουτίστικα προνόμιά τους, αλλά κυρίως κρίση κοινωνική, κρίση θεσμών και αξιών, η Ελλαδίτσα μας, λοιπόν, χάνει έναν απ'τους πιο γνήσιους εκφραστές της: τον Ευγένιο Σπαθάρη...
Είχαμε ξεχάσει τα τελευταία χρόνια ειν'η αλήθεια, ακόμα κι εμείς οι κάπως παλιότεροι, το φίλο μας τον Καραγκιόζη, και τον θυμόμασταν μόνο προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε το όνομά του ως προσβλητικό προσωνύμιο! Είχαμε ξεχάσει τις βαθύτερες αλήθειες (που αφορούν ιδιαίτερα τη φυλή μας) που εξέφραζε ο φτωχός αλλά περήφανος Έλληνας (πλην τουρκικής καταγωγής). Και πως να μην τα ξεχάσουμε όλα αυτά όταν είχαμε από καιρό ξεχάσει τις φτωχικές μας ρίζες και κυκλοφορούμε με την έπαρση του νεόπλουτου, που ό,τι θυμίζει το παρελθόν του το σπρώχνει αδιακρίτως κάτω απ'το χαλί; Πως να μην τα ξεχάσουμε όταν οι ηθικές αξίες που εκφράζονται απ'το μπερντέ μας φέρνουν σε συνεχή αμηχανία για τη δική μας διαγωγή;
Κάποιος (που κακώς δε θυμάμαι ποιος) είχε πει τώρα τελευταία ότι "πρέπει να ξαναγίνουμε φτωχοί". Ναι, να γίνουμε φτωχοί γιατί φτωχοί ήμασταν πάντα: φτωχοί, αλλά αξιοπρεπείς! Όχι μάγκες... φτάνει η μαγκιά! Επιτέλους αξιοπρέπεια! Όπως οι παππούδες μας... αξιοπρέπεια στη συμπεριφορά και στην κοινωνική μας ζωή, αξιοπρέπεια στο ντύσιμό μας, αξιοπρέπεια στα σπίτια που χτίζουμε και που μένουμε μέσα, αξιοπρέπεια στους δρόμους των πόλεών μας! Αυτό μας λείπει, και αυτό μας θύμιζε μέχρι χθες ο Ευγένης πίσω απ'το μπερντέ του...
Και τα τέρατα που τώρα μας διοικούν (ένθεν και ένθεν) και που τώρα προσπαθούν να πάρουν τα κλοπιμαία και να φύγουν αλώβητοι απ'το νόμο, είναι σημάδια των καιρών: εμείς φτιάξαμε τους Καραμανλήδες και τους Παπανδρέου, τους Παυλίδηδες και τους Βερελήδες, τους Ψωμιάδηδες και όλους τους άλλους σιχαμένους, που αφού ξεπλυθούν στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ με τη διάλυση της βουλής, θα έρθουν πάλι καθαροί και εξαγνισμένοι να ζητήσουν "σεμνά και ταπεινά" την ψήφο μας... Αλλά, όπως έλεγε ένας άλλος Μεγάλος "έχουμε συνηθίσει την όψη του τέρατος" και η ομορφιά (αισθητική ή ηθική) μας προκαλεί τρόμο...
Ας αποφύγουμε τουλάχιστον να χρησιμοποιούμε το όνομα του Μεγάλου Έλληνα, του Καραγκιόζη, σαν προσβολή...
Κύριε Σπαθάρη, σας θυμάμαι από τότε που, μικρό παιδί, περίμενα με ανυπομονησία να δω τον Καραγκιόζη στην τηλεόραση και που στις περιοδείες σας, όταν φτάνατε στην πόλη μου, για μένα ήταν ημέρα γιορτής... Θα μου λείψετε πολύ.
Καλό ταξίδι.