Ένας κύκλος

[kuiper]

                Ένας   Κύκλος.

Σ’ ένα ολοκαύτωμα στις στάχτες ενός ονείρου
το δάκρυ τ’ άναρχου πεθαίνει μια βραδιά
από μια μάνα αρχέγονη σε μια γωνιά τ’ απείρου
καινούργιο αστέρι απ’ του φοίνικα γεννιέται την καρδιά.

Η πλάση αέναα πολύχρωμα παιχνίδια
κι’ αυτό το νιόφερτο τα παίζει και γελά
μα μπρος στης μάνας του τ’ αποκαΐδια
στα χνάρια που του άφησε κατρακυλά.

Νωπό το χώμα μούχλα που μυρίζει
τα χελιδόνια απ’ τη λάσπη του χτίζουν φωλιά
ο χρόνος κύκλους κάνει και γυρίζει
και ξανανθίζει η πασχαλιά.

Στο νοικιασμένο το δρομάκι απ’ τη ζωή
κι’ εκείνη τα όνειρα της θα αφήσει
λουλούδι να φυτρώσει το πρωί
να έρθει ο χρόνος  πριν βραδιάσει να το σβήσει.

Από το χάος μια ζωή που ξαναρχίζει
τα μάτια του γλυκιά απαντοχή
ο ίσκιος ενός ονείρου που γυρίζει
του άναρχου ένα δάκρυ ένα τέλος μια αρχή.

[pinelopi]

Σφιχταγκαλιασμένη η  αισιοδοξία με τη θλίψη. Ένα φως κι ένα σκοτάδι. Ώριμος στίχος.
Πολύ όμορφο, Γιάννη.

[Spartinos]

Στο νοικιασμένο το δρομάκι απ’ τη ζωή
κι’ εκείνη τα όνειρα της θα αφήσει
λουλούδι να φυτρώσει το πρωί
να έρθει ο χρόνος  πριν βραδιάσει να το σβήσει.

παρα πολυ καλο μου αρεσε

[oatdp]

              Μπραβο!Διαδικοτητα ωρα μηδεν!Με εκφραζει ο τροπος που γραφεις,η υπερβατικοτητα.Αυτο πηρα εγω τουλαχιστον.Τα λεμε.

[kuiper]

Pinelopi, Spartinos, oatdp.

     Σας ευχαριστώ που κάνατε τον κόπο να
           Διαβάσετε – σχολιάσετε στίχους μου.
                 Να είστε πάντα καλά.