Μιλώντας στο τσατ, μου'ρθε μια λιγούρα, και άρχισα να τραγουδάω:
Γεννήθηκα για να πεινώ - Αυθεντικό ([url]http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTQ4Mzg0MjM3[/url])
Στίχοι: Βασίλης
Γεννήθηκα, γεννήθηκα για να πεινώ
και για να μα- και για να μασουλάω
Την ώρα πουουου σε έφαγααα ααα
βαθιά τη φχα- βαθιά τη φχαριστιέμαι
Με χόρτασες και δε ξεχνώ, που τόσο έχω ρέψει
να γίνει η κοιλάρα μου, διπλή να σε χωνέψει
Κι αν τώρα τρω-, κι αν τώρα τρώω μια τροφή
που πάντα τη, που πάντα τη ξερνούσα
Πλέον εσύυυ δε τρώγεσαι
κι όμως σε μα-, κι όμως σε μασουλούσα
(ρεφρέν)
θα το ξερά-, θα το ξεράσω, δε μπορώ
ο κόσμος να, ο κόσμος να αηδιάσει
Το φαγητόοο που έφαγααα
Στο φάρυγγα, στο φάρυγγα μου έχει κάτσει
(ρεφρέν)
Κανένα δεν χωνεύω κι εγώ πάντα προσπαθώ να κλέβω το φαϊ των άλλων και μονάχος να το τρώω μια φάντα και ουίσκι, πια δεν ξέρω τι να πιω Μα όλα όσα τρώω, κάτω δεν πάν' καλά Ενώ στην αρχή είν' ωραία, στο τέλος τρώω αυγά και τα βγάζω όλα μαύρα, και τρώω απ' την αρχή ξανά Κοντεύει να μου στρίψει, το άντερο απ'το φαϊ αυτό Μ' αρρωσταίνει, με πειράζει, και δεν ξέρω τι να πιω Στο τέλος θα χωνέψω, όμως για όλα φταίει αυτό | Κανένα δεν πειράζω κι εγώ πάντα προσπαθώ να μην ενοχλώ τον άλλο και μονάχος να τη βρω μα πάντα κάτι θα μου τύχει, πια δεν ξέρω τι να πω Σε όλα όσα αρχίζω, κάτι δεν πάει καλά Ενώ στην αρχή είν' ωραία, στο τέλος πάν στραβά και βάφονται όλα μαύρα, αχ εγώ απ 'την αρχή ξανά Κοντεύει να μου στρίψει, τι 'ναι τούτο το κακό; Μ' αρρωσταίνει, με πειράζει, και δεν ξέρω τι να πω Στο τέλος θα πιστέψω πως για όλα φταίω εγώ |
xwris na thelw na ginw kakos....ti ennoeis <<simmazepsou>> vagabond??kai mi mou peis oti de perimenes tetoia antidrasi...e?Βασικά δεν περίμενα τέτοια ερώτηση όχι... περίμενα περισσότερο να μου πεις για την ακρίδα ;D
vagabond...den einai ximikes antidraseis..pou ksereis ti tha sou rthei...einai anthrwpines...kai de ksereis akoma kai apo pou sou rxontai..alla..to ekleises wraia to thema mas...kai paw paso...alla na ksereis oti ligi satira den kanei kako...einai kairos na min krivomaste oloi mas pisw apo to daktilo mas...e?Αν και δεν κατάλαβα ποιό ακριβώς ήταν "το θέμα μας", να είσαι σίγουρος ότι αν είχα σκοπό να σου την πω εξ αρχής δεν θα "έκλεινα ωραία" τίποτα... αλλοίμονο αν δεν μπορούμε να σχολιάζουμε... η έννοια του forum είναι ότι γράφεις, εκτίθεσαι δημόσια και κρίνεσαι, σχολιάζεσαι ως συνέπεια... αλλά αυτό με την ακρίδα το εννοούσα... ήταν εξωπραγματική εμεπιρία να διαβάσω στους στίχους σου την ακριβή περιγραφή της "καλής" μου γνώριμης... ;D
O xaros vghke vghke pagania
Me ena prasino xsara .......
Gia sena foulh mou ;D ;D ;D ::)
να μη ξεχάσω να στείλω τα 0.40 ευρώ στην ΑΕΠΙΣοβαρά τώρα πρέπει να τα δώσεις?
να μη ξεχάσω να στείλω τα 0.40 ευρώ στην ΑΕΠΙΣοβαρά τώρα πρέπει να τα δώσεις?
Πάρε καδρόνια Στίχοι: Βασίλης Πήγα μια μέρα σε πορεία αναρχική για τους συντρόφους μου που μπήκαν φυλακή Είναι δυο χρόνια, που τα κοθώνια κρατούν αδίκως τα δυο παιδιά Είναι πια ώρα να δράσεις τώρα να απαιτήσεις τη λευτεριά Το αρχηγικό των μπάτσων περιπολικό ήρθα να κάψω με πετρέλαιο κι αλκοόλ Πάρε καδρόνια, σπάσε λαμπιόνια βάλε στους κάδους μια φωτιά Ρίξε μολότωφ, κοκτέϊλ μολότωφ τράπεζες κάψε και μαγαζιά Μπάτσοι στους δρόμους και οι κλούβες με τα ΜΑΤ Θα φάνε πέτρες, πινακίδες και πλακάτ Πάρε καδρόνια, πολλά κοτρώνια και πες τραγούδια αναρχικά Ρίξε μολότωφ, πολλές μολότωφ να πάρει ο κώλος τους φωτιά | Αυθεντικό: Που'ναι τα χρόνια (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTE2ODY1MjY5) Πήγα στα μέρη που σε είχα πρωτοδεί Μικρό κορίτσι ήσουν κι ήμουνα παιδί Πού ’ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια που ’χες λουλούδια μες στην καρδιά Πού είν’ η αγάπη, γλυκιά μου αγάπη να μάς ζεστάνει στην παγωνιά Στ’ αρχοντικό σου το σπιτάκι το φτωχό ήρθα να κλάψω με παράπονο πικρό Πού ’ναι τα χρόνια... Κλεισμένη η πόρτα και χαμένα τα κλειδιά Βρέχει στους δρόμους και στην άδεια μου καρδιά Πού ’ναι τα χρόνια... |
τι οιστρος και αυτος πρωινιατικα? ;D ;D ;D χαχαχα!πρωινιάτικα;; ???
Της "Κιθάρας" τα παιδιά Στίχοι: Βασίλης Μια μέρα θα'χουμε και άλλα αρχεία με βιντεάκια και με εμ-πι-τρία Τραγούδια τώρα έχουμε χιλιάδες από σκυλάδες μέχρι μεταλάδες Και στο δίκτυο εκεί, μια όαση για μουσική κάθε μέρα νέο μέλος, φήμη που δεν έχει τέλος και με τούτο το ρυθμό της θα την μάθει η ανθρωπότης Διαχειριστές που στέκουν στο πλευρό μας δείχνουν το δρόμο για το φόρουμ το δικό μας Θέματα vέα με πείσμα θες ν'ανοίγεις που φτάνει μέχρι τα όρια του εθισμού Της "Κιθάρας" τα παιδιά διώξανε την ΑΕΠΙ που όλο θέλει να'χει πλάτες να πηγαίνει στους πελάτες τα λεφτά τους να τους τρώει σαν αχρείος πλεϊμπόι Έλα να δεις μεσ'το chat καραγκιοζάκια που βγάζουν γλώσσες και έχουν πολύ πλάκα Έχεί πολλά, πολλά στον σέρβερό μας κάνουμε και backup καλού-κακού Της "Κιθάρας" τα παιδιά φτιάξανε και μπλουζακιά Ο dshakes φωτομοντέλο, θα μου φύγει το τσερβέλο Της "Κιθάρας" το μπλουζάκι παίρνω από τον Βασιλάκη | Αυθεντικό: Τα παιδιά της "Κιθάρας" (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTE5NzA3NTQ2) Μια μέρα θα το γράψει η ιστορία που έδιωξε από την Αθήνα τα θηρία που έδιωξε βασιλείς και βουλευτάδες | 2x τους ψευταράδες και τους μασκαράδες | 2x Και στην Άμυνα εκεί, όλοι οι αξιωματικοί πολεμάει κι ο Βενιζέλος, που αυτός θα φέρει τέλος και ο κάθε πατριώτης θα μάς φέρουν την ισότης Η Παναγιά που στέκει στο πλευρό μας δείχνει το δρόμο στο νέο στρατηγό μας τον ήρωα της εθνικής αμύνης που πολεμάει και διώχνει τους εχθρούς Της Αμύνης τα παιδιά διώξανε το βασιλιά και του δώσαν τα πανιά του για να πάει στη δουλειά του τον περίδρομο να τρώει με το ξένο του το σόι Έλα να δεις σπαθιά και γιαταγάνια που βγάζουν φλόγες και φτάνουν στα ουράνια Εκεί ψηλά, ψηλά στα σύνορά μας τρέχει ποτάμι το αίμα του εχθρού Της Αμύνης τα παιδιά διώξανε το βασιλιά Της Αμύνης το καπέλο έφερε το Βενιζέλο Της Αμύνης το σκουφάκι έφερε το Λευτεράκη Της Αμύνης τα παιδιά... |
Το πισί Στίχοι: Βασίλης Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά ένα λαπτοπάκι πήραμε αγκαλιά Πέφτει φραπεδάκι, πάνω στα κουμπιά Δώσ’ μου ένα πανάκι, μη σου δώσω μια μπουνιά Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, μόνοι σ'ένα πισί Ω, ω, ω, σ'ένα πισί Ήταν η Αθήνα κόμβος δικτυακός network και πακέτα και bandwith τρομερό Δώσ’ μου ένα δισκάκο, δώσ’ μου και σιντιά Θεέ μου, να προλάβω για να πάρω ένα backup Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ... Τηλέφωνο χτυπάει, και κόβει τη γραμμή Το πρόγραμμα μου σκάει, κάνω κοντρολ-αλτ-ντιλιτ Τα bugs δεν έχουν τέλος, δουλεύεις και κολλάς Μειώνω τσαντισμένος, megahertz του data bus Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ... | Αυθεντικό: Το καλοκαιράκι (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTA5MDE4Mjkx) Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά μέσα στο νεράκι πλέουμε αγκαλιά Πέφτει το βραδάκι, πιάνει η δροσιά Δώσ’ μου ένα φιλάκι κι έλα πιο κοντά Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, μόνοι πάνω στη γη Ω, ω, ω, μόνοι στη γη Ήταν η Αθήνα κόμπος στο λαιμό νέφος και ρουτίνα και άγχος τρομερό Δώσ’ μου ένα τσιγάρο, δώσ’ μου και φωτιά Θεέ μου, θα σε πάρω στην καυτή την αμμουδιά Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ... Τηλέφωνο χτυπάει, βουλιάζει το νησί και τ’ όνειρο σκορπάει στου γραφείου τη βουή Πετάγομαι ιδρωμένος, δουλεύεις και γελάς Σ’ ακούω σα χαμένος το ρεφρέν να τραγουδάς Εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ... |
Το μαντολάτο Στίχοι: Βασίλης Φέρτε μου ένα μαντολάτο, για να δείτε πώς πεινώ Κι ύστερα κρασί θα πίνω κι ύστερα πια θα μεθώ Τι με νοιάζει κι αν μεθώ, αφού τ'άντερά μου πίνω Φέρτε κι ένα καπουτσίνο Το παιδί που με σερβίρει όλο θέλει να ρωτά τι σημαίνει φυλακή Σκέφτομαι γιατί ρωτάει και φοβάμαι ότι ξανά δεν έχω πάνω μου δραχμή Φέρτε μου ένα μαντολάτο... Το παιδί που με σερβίρει όλο θέλει να ρωτά πού πηγαίνουν τα φαγιά Μα το σάλιο μου κυλάει και καθώς αυτός κοιτά του αρπάζω τον χαλβά Φέρτε μου ένα μαντολάτο... | Αυθεντικό: Το μαντολίνο (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTIxMDM0NDg4) Φέρτε μου ένα μαντολίνο, για να δείτε πώς πονώ Κι ύστερα θα γίνω κρίνο κι ύστερα πια θα χαθώ Τι με νοιάζει κι αν χαθώ, αφού θα ’χω γίνει κρίνο Φέρτε μου ένα μαντολίνο Το παιδί που μ’ αγαπάει όλο θέλει να ρωτά τι σημαίνει Κυριακή Σκέφτομαι γιατί ρωτάει και φοβάμαι ότι ξεχνά πως τον είδα Κυριακή Φέρτε μου ένα μαντολίνο... Το παιδί που μ’ αγαπάει όλο θέλει να ρωτά πού πηγαίνουν τα πουλιά Μα το δάκρυ μου κυλάει και καθώς αυτός κοιτά τον σκεπάζω με φιλιά Φέρτε μου ένα μαντολίνο... |
ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ:ΤΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙ
Λοιπόν,οι παρακάτω στίχοι γράφτηκαν από εμένα και τη διπλανή μου...Δείνουν μια μικρή εικόνα του προπέρσινου τμήματός μας και των καθηγητών του... του Β1....
Στο σχολείο πως βαριέμαι να πάω κάθε πρωί και ν'ακούσω τη Σαρρή.Στους διαδρόμους του μυαλού μας η Αντιγόνη περπατεί κι η Φραγκογιαννού μαζί.
Δε τη βρίσκω την άκρη πουθενά και πες μου τι να κάνω.΄Εχω γεμίσει ασφυκτικα το τετράδιο με τύπους ως απάνω και ο χρόνος μου γελάει σαν Μπακτής.
Πού να γείρω το κορμίμου όταν γυρνάω απ' το σχολείο κάθε μέρα,πού να βρω μια Μαστρογιάννη να μου πει πως ο Κοσμίδης δε θα 'ρθει να μας κάνει φυσική.
Μοιάζει η ώρα της Μανιάτη να 'ναι απελπιστική,μου θυμ΄΄ιζει τη Σαρρή.Η Κυρίτση ιστορία με το νι και με το λι κι ο Μαυρίκης να μας βρίζει.
Δε τη βρίσκω την άκρη πουθενά κι ο Κόλλιας μας μιλάει.Προπανόλη,βουτανόλη, η Ανθή με πάθος τον κοιτάει κι η Κοτοπούλη βιολογία θα μας πει.
Πού να γείρω το κορμί μου.....
Κοψοφλέβικα βαριέμαι και κοιτάω τη Γαβριήλ και τσ΄΄ιχλα της ζητάω.Μα η μέρα δε τελειώνει,ενδοφλέβεια θα χτυπήσω και τις φλέβες μου θα κόψω.
Δε τη βρίσκω την άκρη πουθενά όμως θα τ' αντέξω.Απουσίες δε θα κάνω ούτε απ' τη τάξη θα με πετάξουν έξω!-Αντώνη και Μανώλη έξω ομού.
Πού να γείρω το κορμί μου...
:D :D :D :D
Στέγη Καλατράβα Στίχοι: Βασίλης Τράβα, τράβα, τράβα, στέγη Καλατράβα Γέμισαν οι σάκοι, μίζες και "λαδάκι" ε, ρε, βρωμιά Τράβα, τράβα, τράβα, η Ελλάδα σκλάβα Κάνουνε παρτάκι, με χρήμα του κοσμάκη ε, ρε, λεφτά Γύρνα πίσω, τράβα, και στην Γιάννα τράβα σπάσ'της το γοβάκι, ρίξε χαστουκάκι και, μια μπουνιά | Αυθεντικό: Καροτσέρη τράβα (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTA5NDM2MDMy) Τράβα, τράβα, τράβα, καροτσέρη τράβα και στο Καλαμάκι, κόψε για ουζάκι ε, ρε, ντουνιά Τράβα, τράβα, τράβα, στη Γλυφάδα τράβα για καλό κρασάκι, και για μπαρμπουνάκι ε, ρε, ντουνιά Γύρνα πίσω, τράβα, στην Αθήνα τράβα κι άκου μπουζουκάκι απ’ τον Σμυρνιωτάκη ε, ρε ντουνιά |
Δεν αντέχω Στίχοι: rebetopunk (1ο 4στιχο), Βασίλης (υπόλοιπο) Ήταν λέει σαν να έκλανε ο γέρος στο δωμάτιο είχε πέσει η κλανιά και με μάσκα εγώ στο δωμάτιο το κλειστό είπα "να, ο παππούς τα'χει κάνει" Ασφυκτιούσα προχθές όλη νύχτα, κι εσύ έκλανες πόρδους κρυφούς κι όπως μπαίνει η οσμή, μες της μύτης την οπή μου'πες "κλείσε τη μύτη, πάλι έκλασα" <Γέρος> Σαν ριπή μες την ήσυχη πόλη τη κλανιά μου αφήνω όπου βρω με τη μπόχα αυτή σε σκοτώνω μα εγώ ζω μα από κάπου μακριά, η κραυγή σου ξανά να μου λέει "δε μπορώ! κλανιά και λίγδα!" </Γέρος> Το χέρι το δεξί, το καζανάκι σα τραβάει μια μπόχα από σάπιο με κυκλώνει και βρωμάει και σκιές γουρουνιών σαν κι εσένα μου γελούν μόλις πάρει να χαράξει τρεις φορές θα "αεριστούν" Δεν αντέχω, δεν αντέχω, δεν αντέχω Δεν αντέχω, ασφυκτιώ Πατάω δες τον απόπατό σου, γιατί;; σφουγγαρίζω όλη νύχτα και η λεκάνη αδειανή και μ'αυτά και άλλα, τώρα πάνες σου φορώ όλη νύχτα τα μαζεύω, μ'έχεις ρημάξει στο σκατό Δυσκοιλιότης, δυσκοιλιότης, δυσκοιλιότης, Να σε πιάσει να σωθώ! | Αυθεντικό: Δεν υπάρχω (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTA0NDA2NzU4) Ήταν λέει σαν να μάκραινε ο δρόμος Περπατούσες κι είχε πέσει η βραδιά Και στο πλάι σου εγώ με το βήμα μου αργό Σε κρατούσα αγκαλιά μα δεν σε είχα Σου μιλούσα προχθές όλη νύχτα κι εσύ μ' άκουγες ίσκιος κρυφός κι όπως μπαίνει η φωνή μες στου τρόμου τη σκηνή μου 'πες κλείσε το φως καληνύχτα Σαν γυαλί μες στο χέρι της πόλης τα φιλιά μου ματώνω όπου βρω τα μεσάνυχτα εγώ σε σκοτώνω και ζω μ' από κάπου μακριά η φωνή σου ξανά να μου λέει: "είμαι εδώ μα δε σε βρήκα" Στο χέρι μου εσύ σα σημαιάκι που νικάει μαργαρίτα από νέον μ' αγαπάει και με σκορπάει και σκιές κοριτσιών σαν κι εσένα μου γελούν μόλις πάρει να χαράξει τρεις φορές θα μ' αρνηθούν Δεν υπάρχω, δεν υπάρχω, δεν υπάρχω Δεν υπάρχω κι είμαι εδώ Πατάω δες στο ηλεκτροφόρο σου σκοινί με το όχι σου για δίχτυ σε μια πίστα αδειανή και αυτά τα μάτια που με πάνε στο κενό όλη νύχτα τα πληρώνω πριν χαράξει στα χρωστώ Δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις Δεν υπάρχεις κι είσαι εδώ |
Ομελέτα με τυρί Στίχοι: Βασίλης Αχ, ομελέτα με τυρί, καλοτηγανισμένη που θα τη φάμε το πρωί, μ'ένα φρέσκο καρβέλι Τα 'φαγα όλα μια φορά, μα πείναγα παραπάνω, Τι να δαγκώσω τώρα πια, απόψε δε χορταίνω Μέσα σε νόστιμα αυγά, κομμάτια το τυρί μου Αχ ατελείωτη κοιλιά, που κρύβεις το πουλί μου | Αυθεντικό: Θάλασσα μου σκοτεινή (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTAyNTA2NDQ2) Αχ, θάλασσά μου σκοτεινή, θάλασσα αγριεμένη Που θα με βγάλεις το πρωί, σε ποια στεριά μου ξένη Τα είχα όλα μια φορά, μα ήθελα παραπάνω Τι να τα κάνω τώρα πια, απόψε που σε χάνω Μέσα στα μαύρα σου νερά, κομμάτια η ζωή μου Αχ θάλασσά μου εσύ βαθιά, που κρύβεις το νησί μου |
Εδώ Πολυτεχνείο Στίχοι: Βασίλης Σάββατο κι απόβραδο νιτρογλυκερίνη στο Πολυτεχνείο που περνάς Έβγαζα απ’ το σάκο μου μολότωφ με βενζίνη σου ’ριχνα στα πόδια να πηδάς Παίζαν οι μικρότεροι ξύλο με αστυνόμους κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ Και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους για τα δακρυγόνα ήτανε, θαρρώ Βγάζανε τα ρόπαλα και σαρανταπεντάρι Γέμιζε δακρυγόνου μυρωδιά Κι ήταν ένα άσχημο, άθλιο τομάρι να σου μαχαιρώνει την κοιλιά | Αυθεντικό: Οδός Αριστοτέλους (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTE0NjcwMDgx) Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη στην Αριστοτέλους που γερνάς Έβγαζα απ’ τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνι σου ’ριχνα στα μάτια να πονάς Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ Και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους Τ’ άη Γιάννη θα ’τανε, θαρρώ Βγάζανε τα δίκοχα οι παλιοί φαντάροι Γέμιζε η πλατεία από παιδιά Κι ήταν ένα πράσινο, πράσινο φεγγάρι να σου μαχαιρώνει την καρδιά |
πρεπει να στο πω όσο και να σε πληγωσει, υπάρχει κατι που λέγεται και χιούμορ. Δεν ειμαστε καλα!Προφανώς λέγοντας "βλακείες" αναφέρεται στα προτότυπα τραγούδια
Το σκεφτηκα πριν απο την παρατήρηση σου αλλα δεν μπορω να κανω κατι!Νομιζω υπαρχει τροπος..... ;)
και ποιο τραγουδι ειναι ?ειναι παρωδια του τραγουδιου, "Στα ειπα ολα" σε φωνη του Σωκρατη Μαλαμα, μουσικη του Μιλτου Πασχαλιδη και στιχους του Οδυσσεα Ιωαννου.
νομιζω ότι μπορεις να παρεις το πρώτο βραβειο...
μα που στο καλο το σκεφτηκες?τελειο! ;D ;D ;D
τζει εχω καλύτερο για το λιωμένο παγωτο.. το έχω σαν τραγούδι, δεν ξέρω ποιοι το έγραψαν..
ηταν αργα το βραδυ
δεν είχα που να πάω
άνοιξα το ψυγείο
κατι να βρώ να φαω
ειδα ενα γιαούρτι
που είχε όμως λείξει
και ήταν αρκετό
στο μπανιο να με κλείσει
στομαχική κατάντια
πονοκιλος διαροια
και ετσι ειμε ακομα εδω
απο το καλοκαίρι
γιαούρτι χαλασμενο
κακο κουνελι
οταν χτυπούν τιν πορτα
λεω κατελημενο
γιατι ιεμε ακομα εδω
και περιμενο
τωρα που χαλαρονω
και ολος εχο αδιασει
το χερι μου απλωνω
κολοχαρτο να πιασει
μα πιανω μονο τοίχο
την αδεια τη ροδελα
οχι θεε μου πεσμου
πεσμου πος ειναι ψεμα
χωρις χαρτι
χωρις χαρτι
και ετσι θα ειμαι ακομα εδω
μεχρι το καλοκαιρι
εχτος και αν σκουπιστω
με το δεξι μου χερι
-μπλιαχ-
με ξαναπιανει πονος
το εντερο ξεσπαει
θαμε ακομα εδω
και αν αργισω φατε
-θα αργισο στανταρτ
27 Σεπτεμβρίου 2006, ώρα 1,47 στο chat.κιθάρα.γρ:
κι άν στουμπώσεις πιο πολύ
και δεν έχεις αναπνοή
με μια σόδα από λεμόνι το στομάχι ξεστουμπώνει
Σε μουσική :Paranoid
Η γιαγιά μου η μαστούρω κάβαλάει μια εντούρω
παίρνει σκόνη και χασίσι μεσ τη πρέζα έχει ζήσει.
Κάθε βράδυ πάει τα΄πίνει και δεκάρα δε μας δίνει
Πάει στο μπαρ και τραγουδάει τις καφρίλες και ξεχνάει.
Σε μουσική :Paranoid
Σε μουσική :Paranoid
Η γιαγιά μου η μαστούρω κάβαλάει μια εντούρω
παίρνει σκόνη και χασίσι μεσ τη πρέζα έχει ζήσει.
Κάθε βράδυ πάει τα΄πίνει και δεκάρα δε μας δίνει
Πάει στο μπαρ και τραγουδάει τις καφρίλες και ξεχνάει.
φίλε, δεν το πιστεύω! Το θυμάσαι αυτό?
Η γιαγιά μου η μαστούρω
έχει φάει ένα εντούρο
τόχει πέρα καβατζώσει
και κοιτάει να το στρώσει
για να πάει να το δώσει
να εισπράξει κάνα γρόσι.
...επειδή έχω την εντύπωση ότι εδώ μέσα υπάρχουν αρκετοί μηχανόβιοι, παραθέτω:
Από Σφακιανάκη "ήταν μια αγάπη δυνατή"
Παράλληλα,
βρε δεν πάμε παράλληλα
κι όλα είναι κατάλληλα,
να χυμάρουμε πάλι...
Κι ήταν μια bandit δυνατή,
κι είχα μονάχα ένα παπί,
και με πατήσανε.
Χωρίς αιτία κι αφορμή
μ'έπιασαν πάνω στη ροπή
και με τσακίσανε...
"Τα μεταξωτά", Κανά:
Βάζω δευτέρα και γκαζώνω
τραβάω συμπλέκτη, το σηκώνω,
το νεροφάγωμα γλιστράει,
η supertrapp πυροβολάει κι εγώώώ...
Να βάλω τα τρακτερωτά και να γλιστράει
στο νεροφάγωμα κοντά και στις φουρκέτες πλάι,
να μπερδευτώ με τα πουρνάρια,
να φάω χύμες στα χορτάρια
κι εσύ τρελλή με χαρλεά πουλιέσαι για τη γκλαμουριά
(η κατάσταση μιλάει από μόνη της, πιστεύω...)
Και dulcis in fundo "Το τραγουδάκι" του Σφακιανάκη:
"Μες τη στροφή με χίλια πάει, μα ένα σκαντζόχοιρο πατάει,
πάει το μηχανάκι, πάει καιαιαιαιαιαιαια....
στην εθνική με χίλια πάει,
το λαστιχάκι του γλιστράει,
πάει το μηχανάκι πάει..."
Διονυσίου "άκου βρε φίλε":
'Ακου βρε φίλε, να δεις τι κρίμα,
πάτησα λάδια κι έφαγα χύμα,
μπήκα με χίλια μες τη φουρκέτα,
φρένα δεν είχα, κι έφυγα φέτα!
Λάδια χυμένα, αν τα πατήσεις
είν'επικίνδυνο να χυμωθείς,
θα σε γελάσουνε, αν τα σκουπίσεις,
θα πέσεις κάτω, θα τσακιστείς!
Ύμνος της Φραπελλάδας κατά την μπαλαλάϊκα
Η μαλ***α είναι υγεία
και δυναμώ- και δυναμώ-
και δυναμώνει το κορμί
χαρίζει μπράτσα
φτειάχνει τη φάτσα
κι είναι και δημοκρατική.
Araxni apo Malama to opoio egine....
Akrida
Xamenos apta ksidia
Stous dromous trigirnaw
Sti porta sou ksernaw kathe prwi
I fatsa sou m’arrwstainei
Se exw kai xesmeni
Makari pote na mi s’eixa dei
De fevgeis apo dw?
Mono ta salia pou sou trexoun
Anarwtiemai pws s’antexoun
De fevgeis apo dw?
To proswpo sou panagia mou!!
Ksernaw ola ta fagia mou….mpouaaaaa!!!
Se gnwrisa tixaia
Den eisai kai evraia
Akrida se fwnazoun sto xwrio
Sigoura ta xeis xasei
Pote de tha perasei
I arrwstia pou exeis sto laimo
De fevgeis apo dw?
Mono ta salia pou sou trexoun
Anarwtiemai pws s’antexoun
De fevgeis apo dw?
To proswpo sou panagia mou!!
Ksernaw ola ta fagia mou….mpouaaaaa!!!
Ποιανού τραγουδιού παρωδία είναι το παραπάνω;
Μιλάμε για το Νυχτερίδες κι αράχνες του Καζαντζίδη. Η μετάφραση είναι σχετικά ακριβής...
Το παλιό μου το γκλόμπ κατά το παλιό μου παλτό :P
Έχω πέσει και κλαίω στο παλιό μου το γκλόμπ
Που το είχα ξεχάσει στο πατάρι κλειστό
Μαζί με την στολή, που φορούσα παλιά
Για την περιπολία, στων εξαρχείων τα στενά
Τόσες κρύες στιγμές, στην καρδιά μου ζεστές
Μέσα στις καταλήψεις και στους δρόμους μετά
Μου εμαθε στις πορείες, να σκοτώνω εν ψυχρώ
Να περνάω καλά και να δέρνω όποιον βρω
Το παλιό μου το γκλόμπ
Και πέφταν τα δακρυγόνα, στο υγρό πάνω χώμα
Για μια ακόμα φορά, τους έκανα λιώμα
Και μια νύχτα τρελή, επιασα ενα πρεζόνι
Το εδερνα ως το πρωί κα εξω έριχνε χιόνι
Πως περάσαν τα χρονια, τι ειναι αυτα που φορώ?
Ποιον αλήτη ποιον πάνκι, θα συλλάβω εγώ?
Το παλιό μου το γκλόμπ
Το χαρίζω σε σένα
Να προσέχεις μικρέ μου
Γιατι μοιάζεις σε μένα
;D ;D ;D
Άσ'τα τα μαλλάκια σου Στίχοι: Βασίλης (Βραζίλης) Άσ'τα τα μαλλάκια σου κοντοκουρεμένα άσ'τα να θυμίζουνε την τρελή στρατιά Τώρα που τα ράστα σου είναι πια κομμένα Άσ'τα τα μαλλάκια σου κοντοκουρεμένα Τις μακριές κοτσίδες σου κοίτα απ'τα παλιά κι άσ'τες να θυμίζουνε την τρελή ροκιά Άσ'τα τα μαλλάκια σου... Ήρθε η κατάταξη, φεύγεις γι' άλλα μέρη κι ύστερα για δίωρο σε βάζουν για σκοπό Στον χακί τον ώμο τους βλέπεις ένα αστέρι Ήρθε η κατάταξη, φεύγεις γι' άλλα μέρη "Θα στην πουν" χίλιες φορές μ' ύφος αγριωπό κι ύστερα για δίωρο σε βάζουν για σκοπό Άσ'τα τα μαλλάκια σου... Θα 'ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα που δεν θα 'χεις τόσα πια στην κεφαλή μαλλιά Θα 'χεις τότε τα μαλλιά τα μισά πεσμένα Θα 'ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα Που θα σβήσει η λάμψη αυτή που 'χεις η καφετιά και δεν θα 'χεις χρώμα πια, χρώμα στα μαλλιά Άσ'τα τα μαλλάκια σου... | Αυθεντικό: Άσ'τα τα μαλλάκια σου (http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTAyMTQ2MDQy) Μουσική/Στίχοι: Σουγιούλ Μιχάλης/Σακελλάριος Αλέκος Άσ'τα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα άσ'τα να ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά Τώρα που τα νιάτα σου είν' ολανθισμένα Άσ'τα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα Τη γαλάζια θάλασσα κοίτα την πλατιά κι άσ'τα να ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά Άσ'τα τα μαλλάκια σου... Ήρθε τώρα η άνοιξη, θα 'ρθει καλοκαίρι κι ύστερα φθινόπωρο θα 'ρθει σκυθρωπό Στον τρελό τον ώμο σου σ' άπλωνα το χέρι Ήρθε τώρα η άνοιξη, θα 'ρθει καλοκαίρι Θα σου πουν χίλιες φορές χίλια σ' αγαπώ κι ύστερα φθινόπωρο θα 'ρθει σκυθρωπό Άσ'τα τα μαλλάκια σου... Θα 'ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα που δεν θα 'χεις κόκκινα χείλη σαν φωτιά Θα 'χεις τότε τα μαλλιά καλοχτενισμένα Θα 'ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα Που θα σβήσει η λάμψη αυτή που 'χεις στη ματιά και δεν θα 'χεις κόκκινα χείλη σαν φωτιά Άσ'τα τα μαλλάκια σου... |
Και περάσαν οι μέρες ο ιδρώτας μου στάζει με το φως της αυγής ξεκίνησα κι έφτασα βράδυ Κι όπως έρχονται οι πείνες το στομάχι πονά και παγώνει η καρδιά μου στο ψυγείο μπροστά Δεν υπάρχει τίποτα τίποτα να φάω τίποτα να πιω Δεν υπάρχει τίποτα για ψώνια πρέπει να πάω να πάρω φαγητό Και περάσαν οι μέρες που τις ζήσαμε εντόνως μα στο φως του ψυγείου είναι ατέλειωτος ο πόνος Δεν έχω άλλη αντοχή το κεφάλι χτυπάω να γινόμουν ευκοίλιος να μην θέλω να φάω Δεν υπάρχει τίποτα τίποτα να φάω τίποτα να πιω Δεν υπάρχει τίποτα για ψώνια πρέπει να πάω να πάρω φαγητό Κι όπως έρχονται οι πείνες κι η κοιλιά μου πονά απελπισμένος φωνάζω στο ψυγείο μπροστά Δεν υπάρχει τίποτα τίποτα να φάω τίποτα να πιω Δεν υπάρχει τίποτα για ψώνια πρέπει να πάω να πάρω φαγητό Ναι, περάσαν οι μέρες... | Θα περάσουν οι μέρες ναι, ο χρόνος μου τάζει πως το φως της αυγής διώχνει κάθε σκοτάδι Κι όπως φεύγουν οι μέρες και σε παίρνουν μακριά σαν λουλούδι η καρδιά μου στον αέρα σκορπά Δεν μου μένει τίποτα τίποτα να κάνω τίποτα να πω Δεν μου μένει τίποτα κι όμως σ' αγαπάω κι είμαι ακόμα εδώ Και περάσαν οι μέρες όπως μου 'ταξε ο χρόνος μα στο φως της αυγής δεν θαμπώθηκε ο πόνος Kι είναι οι μέρες βροχή που το τζάμι χτυπά να γινόσουνα ήλιος να γυρνούσες ξανά Δεν μου μένει τίποτα τίποτα να κάνω τίποτα να πω Δεν μου μένει τίποτα κι όμως σ' αγαπάω κι είμαι ακόμα εδώ μα όπως φεύγουν οι μέρες και σε παίρνουν μακρυά σαν λουλούδι η καρδιά μου στον αέρα σκορπά Δεν μου μένει τίποτα τίποτα να κάνω τίποτα να πω Δεν μου μένει τίποτα κι όμως σ' αγαπάω κι είμαι ακόμα εδώ Θα περάσουν οι μέρες... |
Εγώ δεν είμαι ποιητής - Αυθεντικό ([url]http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTA0OTgwMTI4[/url])
Στίχοι: Βασίλης
Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι σουβλά-κι
Είμαι σουβλάκι περιοπής
μέσα σε πίτα ανατολής και με τζατζί-κι
Με μασουλάνε οι νηστικοί και οι ξενύχτες
Καλοψημένο έχω κορμί
ξεροψημένο το πετσί, όλες τις νύχτες
Εγώ δεν είμαι ποιητής είμ' η λιγούρα του
Είμαι ένας ύπνος νηστικός
δίπλα ο λιχούδης τρώει σκυφτός και είμ' αδερφός του
Μπαίνει λαθραία ο χοντρός απ' τα σκαλιά ανεβαίνει στην κλίκα κι αυτός τα λεφτά του μετράει κι ο φτωχός μου μισθός πάλι μικραίνει Η εφορία ζητάει και μου πρήζει τ' α**ίδια δυο χιλιάδες ζητάει μα τα νεύρα μου σπάει και της λέω να πάει στα τσακίδια Κάτι γίνεται εδώ Siemens με μίζες τους σέρνει τι να σου κάνω κι εγώ είμ' υποβρύχιο που γέρνει Αθροίζω αποδείξεις ο φτωχός μα ο αριθμός τους δεν βγαίνει δεν γίνεται αλλιώς θα με πάρει φαλάγγι η εφορία να πάρει ότι μένει Και η λογική μου που λέει πως πτωχεύσαμε ήδη είναι καζάνι που καίει την κατάρα μου να'χουν που κάνουν μαζί μου παιχνίδι Κάτι γίνεται εδώ Siemens με μίζες τους σέρνει τι να σου κάνω κι εγώ είμ' υποβρύχιο που γέρνει | Μπαίνει λαθραία το φως απ' τα σκαλιά ανεβαίνει τι χρόνος κι αυτός η κοιλιά μου γεννάει κι ο παλιός μου εαυτός μ' αρρωσταίνει Μια φωνή μου μιλάει και μου λέει τα ίδια δυο νότες ζητάει μια κιθάρα ουρλιάζει και τρυπάει τα σάπια σανίδια Κάτι γίνεται εδώ το άρωμά σου με σέρνει τι να σου κάνω κι εγώ είμαι ένα δέντρο που γέρνει Αθροίζω λέξεις στο φως μα ο αριθμός τους μικραίνει δεν γίνεται αλλιώς θα με πάρει μαζί της η λάμψη ενώ ξεμακραίνει Και η φωνή που μου λέει για της ζωής το ταξίδι είναι σειρήνα που καίει στο κατάρτι με δένει και κάνει μαζί μου παιχνίδι Κάτι γίνεται εδώ το άρωμά σου με σέρνει τι να σου κάνω κι εγώ είμαι ενα δέντρο που γέρνει |
Στίχοι: Κώστας Αρμενιάκος
Μουσική:Μάνος Χατζιδάκις
(Βασισμένο στο υπέροχο τραγουδι "Κεμάλ" σε στίχους του Νίκου Γκάτσου και μουσική του Μανου Χατζιδάκι)
Ακούστε την ιστορία του Τσιπράλ
ενός νεαρού πρίγκιπα, της Ευρώπης
απόγονο του Μαρξ του Σοβιετικου,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Σόιμπλε
και σκοτεινές οι ψυχές των Γερμανων....
Στης Ανατολής τα μέρη,μια φορά και έναν καιρό....
τρεις και εξήντα είχαν φτάσει,τον κατώτατο μισθό....
Είχαν κόψει τις συντάξεις και τα επικουρικά,
και στον διάολο είχαν φτάσει ενφια και φ.π.α...
Κι ένας νέος από σόι και γενιά αριστερή,
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατα κει...
Τον κοιτάν οι Συριζαίοι με ματιά λυπητερή,
και στον Μαρξ τον όρκο δίνει,πως θα αλλάξουν οι καιροί...
Μα σαν ακουσε ο Σόιμπλε,του παιδιού την αφοβιά,
νίτρο βάζει στο καρότσι να του κόψει τα φτερά...
Στην Αθήνα,Στις Βρυξέλλες,Eurogroup στο Eurogroup,
συζητάνε για μια λυση,μα αυτοί λεφτά καπουτ.....
Πέφτουν πάνω του οι φασίστες και οι Βόρειοι τα τρολ,
και τον πάνε στην Αγκέλα,για να πει σε όλα γιαβόλ....
Ασπρη κάλτσα με σανδάλι,βάζει εκείνο το πρωί....
πριν χαρίσει στην Ελλάδα,τη στερνη της την πνοή....
Με δυο γέρικες μερσέντες χωρίς κόκκινο φαρί,
Στου Μαξίμου τα δωμάτια,ο Αλέξης προχωρεί....
Δίπλα του ο Τσακαλώτος και πιο γυρω συννεφιά,
ο,τι μειναμε Ευρώπη ήταν η παρηγοριά....
Σ'ενα μηνα σ'ενα χρόνο βλέπει μπρος του ένα "ν"
που κρατούσε σημειώσεις για το plan (που θα σου)B
Νικημένο μου ξεφτέρι,δεν αλλάζουν οι καιροί,
σε μνημόνιο θα εισαι με ευρώ ή με δραχμή....
Καληνύχτα Τσιπράλ,
αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ..
Καληνυχτα....
[url]http://youtube.com/watch?v=PfcTQelJkl8[/url] ([url]http://youtube.com/watch?v=PfcTQelJkl8[/url])
Άσ'τα τα μαλλάκια σου
Στίχοι: Βασίλης (Βραζίλης)
Άσ'τα τα μαλλάκια σου κοντοκουρεμένα
άσ'τα να θυμίζουνε την τρελή στρατιά
Τώρα που τα ράστα σου είναι πια κομμένα
Άσ'τα τα μαλλάκια σου κοντοκουρεμένα
Τις μακριές κοτσίδες σου κοίτα απ'τα παλιά
κι άσ'τες να θυμίζουνε την τρελή ροκιά
Άσ'τα τα μαλλάκια σου...
Ήρθε η κατάταξη, φεύγεις γι' άλλα μέρη
κι ύστερα για δίωρο σε βάζουν για σκοπό
Στον χακί τον ώμο τους βλέπεις ένα αστέρι
Ήρθε η κατάταξη, φεύγεις γι' άλλα μέρη
"Θα στην πουν" χίλιες φορές μ' ύφος αγριωπό
κι ύστερα για δίωρο σε βάζουν για σκοπό
Άσ'τα τα μαλλάκια σου...
Θα 'ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα
που δεν θα 'χεις τόσα πια στην κεφαλή μαλλιά
Θα 'χεις τότε τα μαλλιά τα μισά πεσμένα
Θα 'ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα
Που θα σβήσει η λάμψη αυτή που 'χεις η καφετιά
και δεν θα 'χεις χρώμα πια, χρώμα στα μαλλιά
Άσ'τα τα μαλλάκια σου...Αυθεντικό: Άσ'τα τα μαλλάκια σου ([url]http://portal.kithara.gr/modules.php?name=kiSongdb&file=index&func=ss&id=MTAyMTQ2MDQy[/url])
Μουσική/Στίχοι: Σουγιούλ Μιχάλης/Σακελλάριος Αλέκος
Άσ'τα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα
άσ'τα να ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά
Τώρα που τα νιάτα σου είν' ολανθισμένα
Άσ'τα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα
Τη γαλάζια θάλασσα κοίτα την πλατιά
κι άσ'τα να ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά
Άσ'τα τα μαλλάκια σου...
Ήρθε τώρα η άνοιξη, θα 'ρθει καλοκαίρι
κι ύστερα φθινόπωρο θα 'ρθει σκυθρωπό
Στον τρελό τον ώμο σου σ' άπλωνα το χέρι
Ήρθε τώρα η άνοιξη, θα 'ρθει καλοκαίρι
Θα σου πουν χίλιες φορές χίλια σ' αγαπώ
κι ύστερα φθινόπωρο θα 'ρθει σκυθρωπό
Άσ'τα τα μαλλάκια σου...
Θα 'ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα
που δεν θα 'χεις κόκκινα χείλη σαν φωτιά
Θα 'χεις τότε τα μαλλιά καλοχτενισμένα
Θα 'ρθει αλίμονο καιρός, άκου με και μένα
Που θα σβήσει η λάμψη αυτή που 'χεις στη ματιά
και δεν θα 'χεις κόκκινα χείλη σαν φωτιά
Άσ'τα τα μαλλάκια σου...
Μου 'βαλες μεγάλο φόρο κι εισφορά πού να βρω να ξεχρεώσω τόσα δανεικά Δε μου έμεινε στην τσέπη ούτε ένα ευρώ Πώς να τον αντέξω τέτοιο σοσιαλισμό Αχ! Κλαίω και ρωτώ! Ω! Πού 'ναι τα ευρώ Εξακόσια για το σπίτι πού να βρω; Έξι ευρώ πληρώνω κάθε τετραγωνικό Για τους άνεργους χαράτσι δυο τοις εκατό Και τρομάζω αν κοιτάξω τον λογαριασμό Αχ! Κλαίω και ρωτώ! Ω! Πού 'ναι τα ευρώ Μαύρη είν' η ώρα κι η στιγμή Αχ! Το ΔΝΤ που ήρθε. Μας πήρε τα ευρώπουλα, αμάν, αμάν! Μας πήρε τα ευρώπουλα, το γέλιο μας το πήρε αμάν, αμάν! Αχ! Κλαίω και ρωτώ! Ω! Πού 'ναι τα ευρώ | Δε σε λησμονώ - Στ. Καζαντζίδης Μού `βαλες μεγάλο πόνο στην καρδιά έφυγες και μαραζώνω κούκλα μου γλυκιά Τα δικά σου μαύρα μάτια δεν τα λησμονώ κι αν με κάνανε κομμάτια λειώνω και πονώ Ωχ δε σε λησμονώ αχ λειώνω και πονώ Μαύρη η ώρα κι η στιγμή π’ αγάπησα εσένα και είμαι πάντα στη ζωή με μάτια δακρυσμένα Μακριά μου πώς αντέχεις πώς βαστάς Και γι’ αυτόν που αγαπούσες τώρα δεν ρωτάς Τόσα χρόνια με κερνούσες χάδια και φιλιά και απόψε ίσως είσαι σ’ άλλη αγκαλιά |
Θα έκανα παρωδία το πλοκάμι του καρχαρία
αλλά αυτό δεν γίνεται χαχαχαχαχα. ;D
Θα έκανα παρωδία το πλοκάμι του καρχαρία
αλλά αυτό δεν γίνεται χαχαχαχαχα. ;D
https://www.youtube.com/watch?v=qG_AtLBC1K4 (https://www.youtube.com/watch?v=qG_AtLBC1K4)
https://www.youtube.com/watch?v=MZBYSgEnFjM (https://www.youtube.com/watch?v=MZBYSgEnFjM)
Τέσσερα τόστ Στίχοι: Βασίλης (Βραζίλης) Και αν μου κόψεις τα λεφτά Θα σε ξαναψηφίσω Τέσσερις φέτες από ζαμπόν φτάνουν για να χορτάσω Τέσσερα τόστ χορταίνουν μια οικογένεια Ο κάθε ένας από ένα τόστ Της αφραγκιάς αιτία κάθε μέρα σαρανταένα τα εκατό Τυρί γιδίσιο ακριβό Το χρήμα δεν μου φτάνει Φάε ζαμπόν και δυό φωμιά πείνα δεν θα σε πιάνει Τέσσερα τόστ χορταίνουν μια οικογένεια Ο κάθε ένας από ένα τόστ Της αφραγκιάς αιτία κάθε μέρα σαρανταένα τα εκατό | Αυθεντικό: Ο αετός Σφακιανάκης Νότης Μουσική/Στίχοι: Χρυσοβέργης Αλέκος/Γιατράς Σπύρος Και αν μoυ κάψεις τα φτερά Vα μηv ξαvαπετάξω Απ' της φωτιάς μoυ τov καπvό Πάλι ψηλά θα φτάσω Ο αετός πεθαίvει στov αέρα Ελεύθερoς και δυvατός Της απovιάς όταv τov βρίσκει σφαίρα Τov αγκαλιάζει o ουρανός Τo αετίσιο δάκρυ μoυ Στo χώμα δεv θα φτάvει Θα με ζητάς τα δειλιvά Κι ύπvoς δε θα σε πιάvει Ο αετός πεθαίvει στov αέρα Ελεύθερoς και δυvατός Της απovιάς όταv τov βρίσκει σφαίρα Τov αγκαλιάζει o ουρανός |