Εμφάνιση μηνυμάτων - felecaster

Όπως ορθώς σου προείπαν παραπάνω, οι μαγνήτες της δεν αξίζουν πολλά, για τον ήχο '80s που επιθυμείς.
Η Ibanez που είχα εγώ με ίδιους μαγνήτες, απλώς δεν.
Το πιο σημαντικό όμως σε αυτήν την κιθάρα είναι το μανίκι της, το super wizzard τύπου.
Αυτό είναι που διαφοροποιεί την 550 από άλλα μοντέλα, νομίζω...

 
 

Επίσης, προσθέτω (η σειρά είναι τυχαία):

1. Titan Force - Winner/Loser,
2. Gamma Ray - Land of the free
3. Brocas Helm - Όλα ανεξαιρέτως... Πιο επικοί, πάντως power.
4. Rage - Πολύ πράμα, αλλά "don't fear the winter".
5. Queensryche - Πάρτε κόσμε.
6. Warlord - "Deliver us" & "and the cannons of destruction have begun".
7. Iced Earth - αν βέβαια τους θεωρείς power-ίζοντες και όχι τόσο heavy/thrash...

Να σου προτείνουμε επίσης τι να αποφύγεις;
Θα έλεγα Hammerfall και λοιπές αηδίες.

Τίθενται τα κάτωθι ζητήματα:
1. Ποια είναι τα ανεκτά για κιθάρες (κλασική & ηλεκτρική) όρια υγρασίας και θερμοκρασίας δωματίου.
2. Πώς αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της υγρασίας (υψηλή ή χαμηλή) εντός δωματίου.
3. Πώς τα ανωτέρω προβλήματα αντιμετωπίζονται κατά τη διάρκεια μετακινήσεων (live εκτός, ταξίδια κλπ.).

Ορμάτε      έγχορδοι...

Ελπίζω μη γίνει πάλι καμιά βλακεία με τα λεωφορεία του Πρίνσιπαλ, πάντως 20€ για όλο το πακέτο είναι μια χαρά.
 
Έχουν ξαναπαίξει στη Ελλάδα;

Έρχονται, έρχονται...

Στη Θεσσαλονίκη στις 27/5, Πέμπτη, στο Block 33 (στην Υδρόγειο).

Ξέρει κανείς μήπως ποιά συγκροτήματα θα είναι support ?

Ευχαριστώ, τα λέμε εκεί...

Ή δεν διάβασα καλά... ή όταν λέτε "Death metal" δεν συμπεριλαμβάνετε τις Η.Π.Α. και οτιδήποτε είναι brutal ή grind.

Μήπως π.χ. ξεχάσατε Immolation, Origin, Beheaded, Dying Fetus...

Ή από την ελληνική σκηνή τους παρακάτω:
Terrordrome, Mass Infection, Inveracity... 

Αλλά ακόμα και αν μιλάμε για τεχνικό παίξιμο και progressive επιρροές, τότε ας αναφέρουμε από καινούργιες δουλειές τους παρακάτω:
Augury, Red Chord, Sleep Terror, Flying...

Λέγοντας death metal ας μνημονεύσουμε και τους παραπάνω, αξίζουν.

Χαίρετε... Θα ήθελα βοήθεια στα εξής για επιλογή μαγνητών, υπ' όψιν ότι μιλάμε για βαρύ metal ρεπερτόριο, υπ' όψιν, θα μπουν σε κιθάρα με σώμα Alder + Floyd Rose:

1. Για διπήνιο στη γέφυρα, βαρύ κι ασήκωτο για  metal, ιδανικό για ρυθμικό παίξιμο. Θα ήταν καλός ένας Seymour Duncan dimebucker, ή ένας DiMarzio DP102 ή DP152; Τι προτείνουν οι σεφ του forum?
2. Μέση: cutting edge σολάριουμ (λογοπαίγνιο...) σε βαρύ παίξιμο. Σχόλια.
3. Λαιμός: εδώ θα χρειαστεί καθαρό πράγμα, λόγω καθαρού συγχορδιακού articulation και lead παιξίματος. Θα έκαναν οι DiMarzio Norton;

Επιπλέον  ερωτήσεις:
Είναι πρόβλημα αν στην ίδια κιθάρα συνυπάρχουν alnico και κεραμικοί μαγνήτες;
Είναι πρόβλημα αν στο ίδιο κομμάτι χρειάζεται από τον διπήνιο της βάσης υψηλής απόδοσης για τα ρυθμικά μέρη, όταν ξεκινήσει το σόλο να αλλάξω στον μαγνήτη του λαιμού, που θα είναι μεσαίας απόδοσης;

Ευχαριστώ προκαταβολικά...

Θυμίζει Fender Jaguar με περισσότερους διακόπτες (ουσιαστικά αυτοί οι διακόπτες ρυθμίζουν τον τόνο όμοια με τα παλιά στερεοφωνικά). Τώρα, τι μάρκα είναι δεν ξέρω, αλλά δεν φανταζομαι να ενδιαφέρεσαι να πάρεις τέτοιο πράγμα σήμερα...

Φοβερό όργανο. Το έχει το ΙΚΕΑ;
Έχω δει κάτι καναπέδες που με ενδιαφέρουν, οπότε θα ρωτήσω αν έχει κάτι σε πιάνο-καναπέ, έτσι κι αλλιώς και τα δυο στο σαλόνι μπαίνουν...

Έχουμε και λέμε (και νομίζω ότι οι απαντήσεις δικαίωσαν τη δημοσίευση)  :

Προς EvilThatMenDo, m@ster k@frer: Αναμφισβήτητα, ένα όργανο με τα χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν (προσθέστε: seymour duncan invader στη βάση κλπ. για heavy 2-1-2, H-S-H δηλαδή) με Alder σώμα, maple λαιμό και εβένινη ταστιέρα, όπου το μπράτσο θα είναι λεπτό σαν τους Super Wizard, θα μπορούσε να ήταν Ibanez ή ESP κατά παραγγελία. Είπαμε, ο μόνος λόγος που θα φτιάχνονταν ένα τέτοιο όργανο είναι εάν η τιμή των κατά παραγγελία εταιρικών ήταν τρομερά μεγαλύτερη από τις εν Ελλάδι καστομιές. Προφανώς δεν με ενδιαφέρει να τις ξαναπουλήσω, άμα δεν είναι αυτό που θέλω κλάφτα χαράλαμπε. Αλλά εννοείται ότι δεν θα χάσουν την αξία τους.

ΠροςJezus : Κοίτα, ειδικά το μπράτσο είναι κάτι πολύ ζόρικο, οπότε δεν θα με χάλαγε εάν παρήγγελνα από την Ibanez  ή την ESP το συγκεκριμένο κομμάτι. Τα υπόλοιπα που ζητάω, δεν είναι δα και τόσο εξεζητημένα... Η Λυντσιά κοστίζει 2.300€. Μην ξεχνάς όμως ότι δεν θέλω παρά το μπράτσο της και αυτό με 24, όχι 22 τάστα, οπότε και σε καλύτερη τιμή να βρεθεί δεν με ενδιαφέρει αυτούσια. Δεν θέλω το συγκεκριμένο μοντέλο όπως είναι. Μπορείς κι εσύ να στείλεις πρ. μήν. όπως είθισται;

Προς  GEO_ZZZZ: Ενδιαφέρθηκα να δω τι ζητάει η ESP στην Ιαπωνία. Είναι τόσα πολλά, που μαζί με ΦΠΑ και εκτελωνισμούς δεν αξίζει τον κόπο - πραγματικά θα ήταν καλύτερο να αγοράσω τα μοντέλα που με ενδιαφέρουν (π.χ. του Lynch) και να ξεκολλήσω ότι μου χρειάζεται εν είδει δόκτωρος Frankenstein παρά να την κατασκευάσουν στην Ιαπωνία.

Και το κουφότερο όλων: μετά από πολλά χρόνια επανήλθε στις Ibanez Prestige το μπράτσο Super Wizard, εκείνο που είχε 17άρι μπράτσο, το πολύ λεπτό. Είναι σημαδιακό μάλλον...

Αυτό λέω κι εγώ ρε συ Isnogood: αυτοί που ξέρω λόγω κλασικής, δυστυχώς δεν κατασκευάζουν ηλεκτρικές και γι' αυτό ρώτησα για προτάσεις...

Λοιπόν, η αυτοψία έδειξε τα εξής:

Α. ΛΑΙΜΟΙ

1. Λεπτότερος λαιμός σε εργοστασιακή είναι αυτός της Ibanez RG 565 (είναι μονοκόματος maple, αν είχε ξεχωριστή ταστιέρα θα ήταν άβολος). Δεν ήταν βέβαια με flat radius το μανίκι, αλλά επειδή δεν υπήρχε ξεχωριστό fretboard ήταν ό,τι πιο λεπτό. Ανησυχητικά λεπτό  όμως (μην ξεχνάμε ότι θέλω να κρατήσει καιρό η επιλογή, μην αρχίσω επισκέψεις ανά διετία).

2. Αμέσως μετά ακολουθούν οι  Wizard (όχι οι ΙΙ, οι απλοί). Τόσο στο Ξίφος όσο και σε άλλα μοντέλα δεν μου άρεσε τόσο ο wizard ΙΙ, όσο οι wizard. Λεπτοί, άνετοι, πάλι βέβαια δεν ήταν flat, άνετοι όμως. Πράγματι, είναι σχεδόν αυτό που ήθελα, λέω σχεδόν λόγω αυτού που ακολουθεί...

3. Οι ESP καθώς επίσης και οι LTD δεν βόλευαν, κλασικές ήταν βέβαια, ωστόσο (ανοίγει αυλαία) ειδικά το μοντέλο του Lynch με skull & snake ήταν ό,τι καλύτερο κράτησα από μανίκι  σε ηλεκτρική κιθάρα, ever. Διότι ήταν κατά πολύ λίγο πιο πλατύς από τους wizard αλλά λόγω μικρότερης κλίσης ερχόταν πολύ άνετος. Ασύγκριτα ό,τι καλύτερο, αλλά η διαφορά της τιμής ήταν απαγορευτική, πραγματικά σκέφτηκα το ενδεχόμενο (ξανά) της custom επιλογής με τα χαρακτηριστικά αυτού του μοντέλου. Ένιωσα σαν να είχε κατασκευαστεί κατά παραγγελία δικιά μου κι όχι του Lynch. Οι wizard μόνο από αυτό το μοντέλο χάνουν. Από κει και πέρα:

4. Jackson όχι, ήταν στο στυλ της Charvel που έχω (δεν υπάρχει λόγος για μια από τα ίδια), ίσως και πιο άβολοι από Charvel.

5. B.C. Rich ήταν  απογοήτευση, άβολα μανίκια, μιλάμε ότι κατέρρευσαν τα παιδικά μου όνειρα... 

6. Από τις Dean, με εξαίρεση αυτήν την MAB, οι κλασικές της, οι ML και Razor δεν βόλεψαν. Θα δοκιμάσω την MAB, το ζήτημα είναι ότι ξεφεύγει η τιμή της, δηλ. και να μου κάνει θα σκεφτώ όπως και σε αυτήν του Lynch, custom λύση.

B. ΣΩΜΑΤΑ

Τελικά, τα X-type μοντέλα δεν μου κάθονται ούτε για αστείο, διότι ρίχνουν βάρος στο αριστερό για να ζυγίζονται καλά, πράγμα που δεν το ήξερα (είπαμε, στην κλασική είμαι μεγαλωμένος). Δεν ξέρω αν είναι θέμα συνήθειας, αλλά αν κάποιος κρατάει σχετικά ψηλά την κιθάρα (όπως συνηθίζω), έχει μεγάλο πρόβλημα με τις X. Απορριπτέο σχήμα, για ιατρικούς λόγους, σε όλες του τις εκδοχές, δηλ. Ironbird, Xiphos, Warrior, Gus G. κλπ. Δεν ξέρω αν η Mockingbird σαν σώμα μου κάτσει καλά. Τέλος πάντων, στο σώμα δεν έχω καταλήξει σε πιθανή λύση.

Και τίθεται πάλι το ερώτημα: αγαπητοί συμφορουμίτες, αν τελικά τα καλύτερα μανίκια είναι όντως αυτά των signature μοντέλων (Lynch και Batio), ενώ στο σώμα ουσιαστικά τα χαρακτηριστικά είναι όμοια με custom, π.χ. οι μαγνήτες, το κλείδωμα, κλπ., τι προτείνετε, να αποφύγω παρ' όλ' αυτά τις custom? Ή απλώς μου προτείνετε η custom να μην είναι από Ελλάδα;

[Αν κάποιος προτείνει εν τέλει custom, ας στείλει με πρ. μην. παρακαλώ πολύ πρόταση για Ελλάδα, διότι ούτε ο Γύπας ούτε ο Ευθυμιάδης κάνουν shredder-ιές...]

Κατά πρώτο λόγο χαίρομαι για την γρήγορη ανταπόκριση...

Λοιπόν:
1. Η προσαρμογή για το αριστερό χέρι (παράλληλα παίζω κλασική) ήταν λίγο  δυσάρεστη, αν και όλα πηγαίνουν πλέον καλά. Π.χ.:
Πόνος στην κλείδωση του αριστερού αγκώνα  Αλλά παρ' όλα αυτά, το μπράτσο της ηλεκτρικής κιθάρας (έπαιξα με B.C. Rich, Jackson, Kramer, και ESP για να δω τι υπάρχει, θα δω από βδομάδα Dean και LTD), είτε είναι τύπου C είτε D, έχει μεγάλη κλίση (radius) και εγώ θα ήθελα κάτι σχεδόν flat, τόσο στο μπράτσο όσο και στην ταστιέρα. Επίσης θέλω ταστιέρα από έβενο, οπότε, νομίζω (διορθώστε αν κάνω λάθος) ότι δεν υπάρχουν μοντέλα με τέτοιο περίεργο flat μανίκι. Δηλαδή, μανίκι flat εβένινο - άρα ιδιοκατασκευή.

2. Σε σχήμα fender όπως είναι η Charvel μου, αιωρείται λίγο ο αγκώνας του δεξιού χεριού και δεν με βολεύει το δεξί να μην πατάει στο σώμα. Με βολεύει πολύ το σχήμα της Ironbird και της Warrior, δηλαδή Χ-τύπου σχήμα, και αναρωτιέμαι αν κάτι custom διασταύρωση Kramer Voyager
http://images.google.gr/imgres?imgurl=http://www.musicyo.com/product_images/016_full.jpg&imgrefurl=http://www.gitaarnet.nl/forum/showthread.php%3Fp%3D2082273&usg=__N4YAqbkYp-9DeEA7VmZszVcM-CA=&h=205&w=510&sz=25&hl=el&start=7&um=1&tbnid=nBm4kzU8KSc5kM:&tbnh=53&tbnw=131&prev=/images%3Fq%3Dkramer%2Bvoyager%26hl%3Del%26client%3Dfirefox-a%26rls%3Dorg.mozilla:en-US:official%26sa%3DN%26um%3D1) με ESP Roope
http://www.espguitars.com/guitars_roope.html
θα ήταν το καλύτερο, οπότε μάλλον θα πρέπει να είναι ιδιοκατασκευή και το σώμα.

3. Μια καλή εργοστασιακή βγαίνει ακριβότερη από μια χειροποίητη στην Ελλάδα, μιας και στο γερμανοθωμά μια Dean ML βγαίνει στο χιλιάρικο (και δεν θα είναι ακριβώς αυτό που θέλω). Και πιστεύω ότι θα μπορώ να παρακολουθώ το τι θα είναι το αποτέλεσμα.

4. Η κιθάρα προορίζεται για αρκετά Heavy    παίξιμο, δηλ. Seymour Invader    στη βάση (π.χ., ίσως κινηθώ σε EMG) Floyd με κλείδωμα, κλπ. Σκέφτομαι το 2-1-2 για τους μαγνήτες ή καμιά Sambora λύση.

Με αυτά τα δεδομένα, τι/πού/ποιούς μου προτείνετε;

Ολίγον ευαίσθητο το ζήτημα, διότι οι απαντήσεις θα είναι στα όρια της διαφήμισης...
Όμως στο διαδίκτυο δεν βρίσκω και πολλές παραπομπές, οπότε με δεδομένο ότι ενδιαφέρομαι για κάτι λίαν  heavy, θα ήθελα να ρωτήσω τα εξής:

1. Αν υπάρχουν καλοί κατασκευαστές (δηλ. να αξίζει η customιά) εδώ,
2. Αν είναι καλύτερη λύση να πάρω μια καλή βιομηχανική απ' ότι μια ελληνική χειροποίητη,
3. Αν υπάρχουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο καλοί κατασκευαστές χειροποίητων.

Ευχαριστώ  προκαταβολικά...

...ναι, το ραντεβού άργησε λίγο.
Και να σου πω και το καλύτερο;
Έκανα και μετακόμιση (με ό,τι αυτό συνεπάγεται  από πλευράς κουβαλήματος).
Για την ακρίβεια έκλεισα δυο ραντεβού.

Ίσως πάλι να πρόκειται για ζήτημα προσαρμογής:
Με λιγότερες ώρες εξάσκησης αλλά με σταθερό πρόγραμμα ο πόνος έχει μειωθεί πλέον, είναι και δεν είναι ένα τσίμπημα. Καμία σχέση με τον έντονο τσίμπημα πριν κανα-δυο μήνες.

Α, και κάτι σημαντικό:

Στην κλασική κιθάρα η "σχολή Κοτσιώλη style" ακολουθούσε το στήσιμο της Ida Presti, και μάλλον αυτή τη θέση για το αριστερό θα έχετε υπ'όψιν σας μιλώντας για την διαφορετική κλίση του αριστερού αγκώνα σε σχέση με το σώμα. Μόνο που η Presti είναι Presti και δεν ενδείκνυται η μίμηση ενός ιδιόμορφου στυλ. Έχω στην κλασική στήσιμο αντίστοιχο της ηλεκτρικής, δηλαδή ο αγκώνας είναι κοντά στο σώμα διότι κρέμεται με το βάρος του, δεν είναι ανοικτός σαν φτερούγα και επομένως δεν υπήρχε και μεγάλη διαφορά, παρακάτω δείτε τα χέρια της Πρέστι, είναι χαρακτηριστικό το στήσιμο:

http://www.youtube.com/watch?v=GVRtXEE7Q-U&feature=PlayList&p=4658F1C57BAB6C7E&playnext=1&playnext_from=PL&index=34

Ενώ ο αγκώνας ενός Eddie Van Halen είναι κάθετος,"αφήνεται" στο βάρος του:

http://www.youtube.com/watch?v=z_lwocmL9dQ

Απαραίτητες διευκρινήσεις:

1. Από τον αγκώνα και κάτω δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα, ούτε στον καρπό ούτε στα δάχτυλα, ούτε βέβαια μουδιάσματα ή κάτι παρόμοιο.
2. Η όλη ιστορία εστιάζεται αποκλειστικά στον αγκώνα και μόνο στην περιοχή του αγκώνα. Για την ακρίβεια δεν νιώθω κάτι επιδερμικά αλλά εντός της κλείδωσης, ένα τσούξιμο περιοδικό (ανά τρία δευτερόλεπτα περίπου, για μισό λεπτό περίπου, και μετά από αρκετό διάστημα ξαναξεκινάει για καμιά δυο φορές).
3. Το εντατικό παίξιμο κλασικής από το δημοτικό έως και την Γ' Λυκείου δεν δημιούργησε ποτέ κανένα πρόβλημα. Η όλη ιστορία ξεκινάει με την ηλεκτρική (διευκρινιστικά, τα ίδια συμπτώματα είχα και παίζοντας με Jackson Dinky).

SPIROS26: Μα και με την κλασική το χέρι είναι  σε κάμψη. Και με μεγαλύτερης δυσκολίας κίνηση μάλιστα. Είναι πάντως γεγονός ότι ο αγκώνας με την ηλεκτρική είναι πιο κοντά στο σώμα, άρα η θέση του είναι βέβαια σε κάμψη αλλά με διαφορετική κλίση. Πάντως κι εγώ περιμένω ότι ένας μη εξιδεικευμένος σε παθήσεις μουσικών ιατρός μάλλον θα μου συστήσει... το mesulid  .

Jeff L.: Κι εγώ την ίδια άποψη έχω, αλλά ελπίζω να με διαφωτίσει ο ιατρός παραπάνω.

Σας ευχαριστώ πάντως πάρα  πολύ...

Εδώ που τα λέμε, στους Dream Theater θα ήταν αχρείαστο, αλλά άμα δουλεύεις σε γραφείο με το κλιματιστικό να σε χτυπάει στον αυχένα  και μετά θα πας σε συναυλία Exodus  ή σε εμφάνιση death grind  φιλικής μπάντας, ε, όσο να ΄ναι, σου περνάει από το μυαλό...

Άλλη λύση: να φοράς σε συναυλία Emperor το συγκεκριμένο συνημμένο αξεσουάρ...

Πάντως αξιόπιστη λύση είναι και αυτή που χρησιμοποιείται για την προστασία από δυνατά χτυπήματα στο κεφάλι, πράγμα δοκιμασμένο και σίγουρο...

Αλλά περιορίζει την κίνηση των μαλλιών όμως...

Ο λόγος που ανεβάζω την παρούσα δημοσίευση είναι ο εξής:

1. Είτε στην κλασική είτε στην ηλεκτρική, κάνω πάρα πολύ καλή προθέρμανση.
2. Στην κλασική για τόσα χρόνια με πολύωρο παίξιμο κάθε μέρα δεν είχα ποτέ πρόβλημα.
3. Εδώ και λίγο καιρό όμως, με την ηλεκτρική (χρησιμοποιώ Charvel, όχι μπαχατέλα) νιώθω στον αριστερό αγκώνα έναν περιοδικό πόνο μέσα στην κλείδωση και στο νεύρο (δεν έχει μελάνιασμα ή κάποια άλλη ένδειξη). Και μιλάμε ότι η μια - δυο ώρες κλασική δεν πειράζουν, ακόμα και αν κάποια μέρα όμως ασχοληθώ μόνο μια ώρα με ηλεκτρική νιώθω αυτόν τον πόνο και αρκετή ώρα μετά.

Καλού- κακού έκλεισα ραντεβού σε νοσοκομείο (Θεσσαλονίκη), αλλά θα ήθελα προηγουμένως την γνώμη του κοινού για το τι μπορεί να είναι αυτός ο πόνος, τι μπορώ εγώ να κάνω (ασκήσεις; μαντζούνια;). Ευχαριστώ...

Επ' ευκαιρία να ρωτήσω κάτι καλύτερο: τι είναι το bypass και τι το true bypass -
(μιλάμε για ασχετοσύνη  που κουφαίνει, αλλά...).

Είθισται δια clopyright να χρησιμοποιούνται στην ελληνική σκηνή  μουσικά θέματα χωρίς φυσικά να αναφέρεται ο αρχικός συνθέτης.
Εδώ ακόμα χειρότερα βάλανε και αποσπάσματα από το πρωτότυπο:

http://www.youtube.com/watch?v=BW0qLWxBSDs

Reggae ως το μεδούλι η αρχική σύνθεση, ό,τι πρέπει για καλοκαίρι...

Το θέμα όμως είναι ότι δεν μπορώ να βρω  το πρωτότυπο, οπότε αν κάποιου του θυμίζει κάτι, 'η έστω αν αναγνωρίζει τους 2 αρχικούς, παρακαλώ ας παραθέσει (admin, άπαξ και δοθεί απάντηση και επιβεβαιωθεί, σβήσε τη δημοσίευση άφοβα... δεν ξέρω αν κάποιος άλλος ενδιαφερθεί μιας καια υτό που ζητάω δεν είναι και το "Eruption"...).

Thanks in advance...

Ωραία, ωραία...

Κι εγώ προσανατολίζομαι σε MXR, αλλά πριν πάω για αγορά θα ήθελα όποιος γνωρίζει να κρίνει τα αντίστοιχα flanger των Digitech & Boss. Υπ' όψιν, δεν θα χρησιμοποιηθούν για vintage ή groovy ήχο, όταν πατήσω το πετάλι το flanger θα είναι ρυθμισμένο πινακίδα -> (δηλ. φλάντζα στο τέρμα  :upκι απογειωθήκαμε...).

Διευκρινήσεις:

"Γιατι ομως θες και phaser και flanger? Φοβαμαι μηπως ακουστει πολλη βαβουρα..."
-> Μα έχοντας το distortion δεν θα έχει ταυτοχρόνως και τα 2 άλλα εφέ. To flanger & distortion θα αφορά μικρές μουσικές φράσεις  και με ήχο humbucker βάσης, ενώ το phaser θα είναι για τμήματα σόλο με μονοπήνιο λαιμού, ειδικά μου άρεσε σαν ιδέα γιατί στο Roland Cube μου που είναι ενσωματωμένα πειραματιζόμενος ανακάλυψα ότι μου άρεσε στα finale μιας καταληκτικής κλίμακας ενός σόλο  να χρησιμοποιείται ένα phaser.

Blackie, ο συνδυασμός που έχω στο νου μου είναι περίπου όπως λες. Δεν ανακαλύπτω και τον τροχό, ε;

RoyBatty, απ' ότι ακούω (αλλά δεν έχω δοκιμάσει) η MXR έχει καλά κουτάκια, το flanger της θα μου το πρότεινες λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι θα συνδυαστεί με πολύ θόρυβο και καθόλου vintage ήχο;

FRITZMAN, γιατί να μην πάρω ιδέα από youtube (ναι καλά μάντεψες, προσπαθούσα από εκεί να δω τι παίζει);

Εν όψει αγοράς πεταλιών flanger και phaser, θα ήθελα να συμβουλευτώ την υπόλοιπη κοινότητα.
Υπ' όψιν, σχεδόν πάντα θα είναι συνδυασμένα με distortion  (χρησιμοποιώ το Death Metal).
Ευχαριστώ προκαταβολικά...