Σκοτεινά σοκάκια

Σκοτεινά σοκάκια
Μετρώ τα βήματα ,
τα χέρια απλωμένα
τα φώτα όλα σβησμένα
Σβησμένο αποτύπωμα
σε διάφανο χαρτί
Ποτισμένοι δρόμοι,
στενά σοκάκια
κρυμμένα στο σκοτάδι

Τρέμουν τα δάχτυλα
σαν ακουμπούν
Τον τοίχο
που χουν οδηγό
Θεέ μου
που θα με βγάλει
ετούτο το στενό
Το φως έσβησε ,
τα χνώτα κρύφτηκαν 
στο βράδυ
Ο ήχος  τρίζοντας
βαδίζει πίσω μου

Τρέμουν τα γόνατα
σαν σπάει το χαλίκι
Αρχίζει να τρέχει ιδρώτας
κρύος που σε πιάνει
Μπροστά μου τ άγνωστο
κι εκεί φως δεν έχει
Που πάω,
που βαδίζω ,
σκοτεινό σοκάκι

Δίπλα το μυαλό
φτιάχνει το χάρτη,
ζωγραφίζει
Χορεύει
με τους ήχους
Της μοναδικής
 ηχητικής παρέας
Τρελή συμφωνία,
μιας τρελής καρδιάς
Επιλογές  ,
η επιλογή
Αραχνιασμένη λογική
Αλήθεια το φως
ψέμα τυφλός,
Σκέψεις άναρχες βουβές
Δε τολμώ.
Η φλόγα δίχως φως
 φουντώνει
Βαριά ανασαίνω
Πνίγομαι
Δεν ανασαίνω
Δεν βλέπω
Δε βλέπω
ούτε τον θάνατο μου
Σκοτεινό σοκάκι η επιλογή μου
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω
Νιώθω την πτώση
Έκρηξη υγρών συναισθημάτων
Ακόμα η σκέψη δε θέλει
Τον θάνατο απαρνιέται
Πέφτω
Πέφτω και ξυπνάω
Ακόμα μια διαδρομή
Σε σκοτεινά σοκάκια
Ακόμα μια νύχτα πέρασε
Κι εγώ
Πεσμένος μπρούμυτα
Ανοίγω τα μάτια
Και βλέπω
βλέπω το χρώμα του δαπέδου
Πάλι δεν απέθανα
Ζω
Σε σκοτεινά σοκάκια

Άραγε η μέρα γιατί αργεί?