A real good hard rock-heavy metal guitar!

[sfanfan]

Εγώ πάλι διαφωνώ.


Θεωρώ ότι με ένα διπλό στη γέφυρα οποιασδήποτε κιθάρας, και ανάλογα τον ενισχυτή σου παίζεις τα πάντα. Και εννοώ τα πάντα. Θες Nile που διάβασα πιο πάνω; Ναι, με τον Seymour Duncan JB Jr στη γέφυρα μίας Eric Clapton Stratocaster (!!!), και κούρδισμα σε Drop B μέσα από τον EVH 5150III παίζεις.
Ο ενισχυτής καθορίζει σε βαθμό 70-30 το ηχητικό αποτέλεσμα. Το αν ο λαιμός έχει 14άρι Radius και σε βολεύει στα sweep ή 7.5άρι όπως μία vintage strat είναι αυτό που είπα πιο πάνω η προσέγγιση στο όργανο. Άλλος μπορεί να το κάνει, άλλος όχι.
Όχι ότι μία κιθάρα φτιαγμένη για metal δεν θα βοηθάει τον παίχτη να αποδώσει καλύτερα, αλλά πάρε μία Strat με μονούς και κούμπωσε την στον EVH 5150II και πάρε και μία μεταλοκιθάρα και κούμπωσε την σε ένα VOX Ac15 και πες μου πια έχει πιο "metal" ήχο . Όπως αντίστοιχα δεν νομίζω ότι μία superstrat με floyd, λαιμό φλούδα, τάστα τεράστια και High output μαγνήτες, θα σε εμποδίσει να παίξεις μπλουζ.


Η δικιά μου εμπειρία αυτό λέει τουλάχιστον. Πάρε ένα ενισχυτή που να παίζει αυτό που θες να παίζεις, και πάρε μια κιθάρα που σε κάνει να γουστάρεις να παίζεις. Είναι το χρώμα, είναι το σχήμα, είναι η μάρκα, είναι τα ηλεκτρικά, είναι ο λαιμός. Ότι φτιάχνει τον καθένα.

[neeckos]

Μα γιατί να πάρεις μια Εric Clapton Signature αν είναι να της αλλάξεις τα φώτα?

[jackson]

Η δικιά μου εμπειρία αυτό λέει τουλάχιστον. Πάρε ένα ενισχυτή που να παίζει αυτό που θες να παίζεις, και πάρε μια κιθάρα που σε κάνει να γουστάρεις να παίζεις. Είναι το χρώμα, είναι το σχήμα, είναι η μάρκα, είναι τα ηλεκτρικά, είναι ο λαιμός. Ότι φτιάχνει τον καθένα.

Αυτό πάντως είναι μεγάλη αλήθεια για τον αρχάριο. Ο ενισχυτής σου φτιάχνει τον ήχο.
Με την τελείως απλή και φθηνή YAMAHA μου με 3 μονούς μπορώ να πω ότι παίζω μέταλ στον Line6 75.
Στον απλό 15άρι ενισχυτή μου, ό,τι κ να βάλω χάλια θα ακούγεται.

Ενισχυτή καλό με τα reverb του, delay κλπ, για να μην αναγκαστείς αργότερα να τα πληρώσεις σε πετάλια κλπ...
Δυστυχώς η κιθάρα θα έρθει σε 2η μοίρα...


 

[sfanfan]

Μα γιατί να πάρεις μια Εric Clapton Signature αν είναι να της αλλάξεις τα φώτα?

Δεν της άλλαξα τα φώτα, ένα μαγνήτη άλλαξα.

[neeckos]

Μα γιατί να πάρεις μια Εric Clapton Signature αν είναι να της αλλάξεις τα φώτα?

Δεν της άλλαξα τα φώτα, ένα μαγνήτη άλλαξα.

Εχεις δίκιο 
απλά δεν καταλαβαίνω γιατί όταν ο προσανατολισμός σου μουσικά χρειάζεται οπωσδήποτε διπλούς πρέπει να πάρεις να πάρεις τέτοια κιθάρα.

Ο ΟΡ ήθελε εξ αρχής αυτή...
http://www.thomann.de/gr/fender_american_special_strat_mn_2cs.htm
έτσι ξεκίνησε και η κουβέντα. Και ανέφερε και ονόματα που του αρέσουν που όλοι έπαιζαν με παρόμοιες κιθάρες. Παρακάτω έκανε ερώτηση για τους noiseless των Beck και Clapton. Αρα είναι ΟΚ σε όλα αυτά που θέλει με τέτοιου είδους κιθάρα. Το αν θέλει να ξεφύγει και παίξει και καμμιά κλασική μεταλιά επίσης είναι ΟΚ.
Αν θέλει όμως να παίξει doom, να shredάρει κλπ κλπ. Ας πάρει άλλη κιθάρα έτοιμη γι αυτό τον σκοπό. Αλλιώς παίρνει 2 κιθάρες και είναι κομπλέ... Αυτό λέω...

[Μητσάκος]

E sorry, όχι, μια στράτο με JB Jr σε B whatever κούρδισμα δε δίνει Nile, ο ενισχυτής δε θα αναπληρώσει το thin ήχο της κιθάρας, το bolt-on της κατασκευής, το χαμένο sustain λόγω tremolo. Δε λέω ότι θα ακούγεται blues, λέω ότι θα ακούγεται πιο ψόφια από μια κιθάρα κατάλληλη για τέτοια πράγματα εξαρχής. Και ειδικά ο JB, που είναι τέρμα λασπούρα σε οτιδήποτε κάτω από D. Προφανώς κι αν τα χέρια δεν, ότι και να πάρεις δε σε σώζει, αλλά εκεί έρχομαι και στα λεγόμενα του NikosKo.

Και το παράδειγμα με το Vox είναι αρκετά άκυρο, πάρε μια ακουστική και κάρφωσέ τη σε παραμορφωμένο ενισχυτή, παίξει κι ακουστικά με μια Warlock και πες μου ποια έχει πιο metal ήχο  . Δεν είναι βιώσιμες συγκρίσεις αυτές!

[sfanfan]

Mate ποια θα ήταν μία "σωστή" κιθάρα για Nile? Δεν το πάω στο διαπλικτισμό, ούτε στην κόντρα, μου κάνει εντυπωςη απλά . Αν το δεις έτσι μην μου απαντάς καν, δεν έχει νόημα να χαλάσουμε το θέμα του παιδιού. Η γνώμη μου είναι ότι έχουμε μπει σε "καλούπια" marketing του στιλ παίξε blues πάρε Fender, παίξε hard rock πάρε Les Paul, παίξε metal πάρε ESP και Schecter ξ´ερω εγώ. Το εγραψα και πάνω το γράφω και εδώ. Το μόνο που αλλάζει στις κιθάρες είναι οι μαγνήτες, η εργονομία και το look. Άρα για μένα, με τα πάντα παίζεις τα πάντα, αρκει να μπορείς. Η να στο πω και διαφορετικά, αν ψάχνεις ένα ήχο στο κεφάλι σου, ξεκίνα από τον ενισχυτή.

Οι συγκρίσεις με τον vox και τον evh δεν είναι άκυρες. Σκέψου το σαν real fact. Εκτός από ελάχιστους η πλειοψηφία δεν έχει δεύτερο, τρίτο ή δέκατο ενισχυτη. Δεν έχει είκοσι και τριάντα κιθάρες, ούτε την ευκαιρία να δοκιμάσουν να δουν και να μάθουν. Άρα πιο πιθανό ειναι κάποιος που θέλει να παίξει periphery ξέρω εγώ, και προσπαθεί στον transistor Fender του που στην καλύτερη θα έχει 12αρι ηχείο, να παίξει το Scarlet, να καταλάβει ότι και Mayones κιθάρα να πάρει, Scarlet δεν θα ακούσει. Το πιο σημαντικό είναι ότι, ότι λέμε και γράφουμε, διαβάζεται τόσο από ανθρώπους που ξέρουν και γνωρίζουν 5 προγράμματα όσο και από ανθρώπους που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα και μαθαίνουν. Άρα όσο πιο νωρίς καταλάβει κάποιος την σημασία που έχει το καθετί στον ήχο αποφεύγονται και παρεξηγήσεις και λανθασμένες αγορες.

Φίλε Nikosko. Τα ηλεκτρικά της Clapton είναι από τα καλύτερα αν όχι τα καλύτερα σε fender παραγωγής. Από εκει και πέρα το μανίκι είναι επίσης πάρα πολύ καλό, το χρωματάκη που την πήρα (μαύρο σώμα, maple μπράτσο) ο αγαπημένος μου συνδυασμός, και την πήρα μεταχειρισμένη κάτω από τη μισή τιμή της. Άρα από το να έπαιρνα μία οποιαδήποτε άλλη strat στα λεφτά εκείνα με συνέφερε να πάρω αυτή. Όταν ήθελα το κάτι παραπάνω έβαλα το jb στη γέφυρα και έπαιζα τα πάντα με αυτή. Όταν δεν υπήρχε άλλο ανάγκη, της ξαναέβαλα τον δικό της και την έχω "μαμα" πλέον. Είδα όμως ότι ακόμα και σε drop C# και Black Stone Cherry τύπου κομμάτια ήταν super.

Οι noiseless είναι καλοί. Τους προτιμώ περισσότερο με γκάζι παρά σε clean. Το ότι δεν έχουν hum βοηθάει ιδιαίτερα να υπάρχει ησυχία, ειδικά όποιος παίζει σε ψιλές εντάσεις η έλλειψη hum θα είναι σωτηρία. Από την άλλη οι vintage noiseless της Clapton είναι οκ, χωρίς να σε κερδίζουν ιδιαίτερα δεν σε ξινίζουν κιόλας. Σαν βρετανίδα γκόμενα ένα πράγμα. Οι hot noiseless του Beck έχουν περισσότερο ζωή μέσα τους, ο bridge μου αρέσει ιδιαίτερα γιατί έχει πολύ καλό eq και όλα ακούγονται σωστά. Λόγω έλειψεις brightness στους περισσότερους δεν αρέσουν. Αν τους σηκώσεις ψιλά κοντά στις χορδές δαγκώνουν πολύ και εύκολα.

[noe13]

E sorry, όχι, μια στράτο με JB Jr σε B whatever κούρδισμα δε δίνει Nile, ο ενισχυτής δε θα αναπληρώσει το thin ήχο της κιθάρας, το bolt-on της κατασκευής, το χαμένο sustain λόγω tremolo. Δε λέω ότι θα ακούγεται blues, λέω ότι θα ακούγεται πιο ψόφια από μια κιθάρα κατάλληλη για τέτοια πράγματα εξαρχής. Και ειδικά ο JB, που είναι τέρμα λασπούρα σε οτιδήποτε κάτω από D. Προφανώς κι αν τα χέρια δεν, ότι και να πάρεις δε σε σώζει, αλλά εκεί έρχομαι και στα λεγόμενα του NikosKo.

Και το παράδειγμα με το Vox είναι αρκετά άκυρο, πάρε μια ακουστική και κάρφωσέ τη σε παραμορφωμένο ενισχυτή, παίξει κι ακουστικά με μια Warlock και πες μου ποια έχει πιο metal ήχο  . Δεν είναι βιώσιμες συγκρίσεις αυτές!

Λιγοι παιζουν μεταλ με musicman,vigier,suhr?Με τη τεχνολογια που υπαρχει πλεον,μπορεις να αντισταθμισεις ολες αυτες τις 'αδυναμιες΄΄ πλεον πολυ ευκολα!Και θα μου πεις τωρα γτ να μπεις σε τετοια εξοδα?Γτ δυστυχως η εργονομια στο χερι δεν αντικαθιστανται απο καμια τεχνολογια!Αυτη ειναι κ η απαντηση γτ να παιξεις με μια clapton μεταλ!Εχω δει μπαντα hardcore τοπικη, να παιζουν με τελε,με μονο στη γεφυρα και ακουγοταν οπως επρεπε

[jackson]

Η γνώμη μου είναι ότι έχουμε μπει σε "καλούπια" marketing του στιλ παίξε blues πάρε Fender, παίξε hard rock πάρε Les Paul, παίξε metal πάρε ESP και Schecter ξ´ερω εγώ. Το εγραψα και πάνω το γράφω και εδώ. Το μόνο που αλλάζει στις κιθάρες είναι οι μαγνήτες, η εργονομία και το look.

Χωρίς να έχω τις απαραίτητες γνώσεις θα συμφωνήσω. Πρόκειται να έχει διαφορά μία Fender από μία BC Rich, με ίδιους μαγνήτες και ίδιο σώμα (πχ alder), παρόμοιας ποιότητας κατασκευής;; 

[neeckos]

Φίλε Nikosko. Τα ηλεκτρικά της Clapton είναι από τα καλύτερα αν όχι τα καλύτερα σε fender παραγωγής. Από εκει και πέρα το μανίκι είναι επίσης πάρα πολύ καλό, το χρωματάκη που την πήρα (μαύρο σώμα, maple μπράτσο) ο αγαπημένος μου συνδιασμος, και την πήρα μεταχειρισμένη κάτω από τη μισή τιμή της. Άρα από το να έπαιρνα μία οποιαδήποτε άλλη strat στα λεφτά εκείνα με συνέφερε να πάρω αυτή. Όταν ήθελα το κάτι παραπάνω εβαλα το jb στη γέφυρα και έπαιζα τα πάντα με αυτή. Όταν δεν υπήρχε άλλο ανάγκη, της ξαναέβαλα τον δικό της και την έχω "μαμα" πλέον. Είδα όμως ότι ακόμα και σε drop C# και Black Stone Cherry τύπου κομμάτια ήταν super.

Οι noiseless είναι καλοί. Τους προτιμώ περισσότερο με γκάζι παρά σε clean. Το ότι δεν έχουν hum βοηθάει ιδιαίτερα να υπάρχει ησυχία, ειδικά όποιος παίζει σε ψιλές εντάσεις η έλειψη hum θα είναι σωτηρία. Από την άλλη οι vintage noiseless της Clapton είναι οκ, χωρίς να σε κερδίζουν ιδιαίτερα δεν σε ξυνίζουν κιόλας. Σαν βρετανίδα γκόμενα ένα πράγμα. Οι hot noiseless του Beck έχουν περισσότερο ζωή μέσα τους, ο bridge μου αρέσει ιδιαίτερα γιατι έχει πολύ καλό eq και όλα ακούγονται σωστά. Λόγω έλειψεις brightness στους περισσότερους δεν αρέσουν. Αν τους σηκώσεις ψιλά κοντά στις χορδές δαγκώνουν πολύ και εύκολα.

Μάλλον με παρεξήγησες. H μία και μοναδική κιθάρα που έχω είναι (χρόνια τωρα) fender stratocaster. Aγαπημένη μου η Eric Clapton, εχω παίξει πολλές φορές. Για τους μαγνήτες που λες, τους είχε αναφέρει ο OP νομίζω.... γι αυτό και το ανέφερα

[sfanfan]

Sorry απάντησα από κινητό και δεν κατάφερα να το κάνω κατανοητό. Η απάντηση για τους μαγνήτες πάει στο παιδί που ρώτησε. Σε σένα απαντάω γιατί πήρα την Clapton και της άλλαξα μαγνήτη, όπως με ρώτησες (αν δεν κάνω λάθος) πιο πάνω


Μιας και έπαιξες και εσύ με clapton, δώσε την γνώμη σου για τους noiseless!

[neeckos]

Η Clapton σαν αισθηση είναι ίσως απο τις καλύτερες στρατ (αν οχι η καλύτερη) που έχω πιάσει. Οι noiseless δεν με τρελλαίνουν. Δεν είμαι και ο καλύτερος στις περιγραφές. Δεν μου κάνανε «κλικ» απλά. Στην δικιά μου φοράω πλέον Texas Special (neck/middle) και SD SSL 5 (bridge για τα γκάζια που λέγαμε  ). Eχω καταλήξει καιρό τώρα και δεν έχω μετανιώσει στιγμή....

EDIT: Ισως οι noiseless είναι πολυ γλυκοί μαγνήτες για τα αυτιά μου. Θέλω να δαγκώνουν λίγο οι μαγνήτες, ενώ αυτοί δεν...

[Kosthrash]

@OP: Αν κοιτάς σε Fender αποκλειστικά, για αυτά που θέλεις να παίξεις, έχω την διαίσθηση ότι μια τέτοια θα ήταν ιδανική:

http://www.musicstore.de/en_EN/GRD/Fender-FSR-Hot-Rod-Strat-HH-RW-FHRR-Flat-Hot-Rod-Red/art-GIT0031444-000

http://beacockmusic.com/shop/guitars/BCM06310-fender-fender-fsr-hot-rod-stratocaster-electric-guitar-flat-black/

http://www.gak.co.uk/en/fender-fsr-hot-rod-strat-hh-flat-hot-rod-red-rosewood/96221

και τα ρέστα σε ενισχυτή 

[Μητσάκος]

Mate ποια θα ήταν μία "σωστή" κιθάρα για Nile?

Αν θέλουμε να πούμε ένα κάπως πιο συγκεκριμένο παράδειγμα, τότε κιθάρα που σηκώνει ΠΟΛΥ χαμηλό κούρδισμα κατασκευαστικά, hot μαγνήτες (για να μη χρειάζεται να βάζεις το gain στο 12 στον ενισχυτή και χάνεις όλη τη χορδίλα στο pick attack) που διατηρούν καθαρότητα στη νότα , σημαντικό βάρος. Υπάρχει λόγος που πολύ δύσκολα θα βρεις Technical Death Metal μουσικούς (από τους πλέον παικταράδες και guitar nerds κατά κανόνα) που παίζουν με Strat ή Tele. Ο ενισχυτής είναι σίγουρα η βάση του ήχου, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει κάποια βασικά χαρακτηριστικά.

Συνυπολογίζοντας και το υπόλοιπο ποστ σου φίλος, αρχικά να πω ότι με practice amp, ότι και να έχεις από κιθάρα, και σε οικιακές εντάσεις, είναι αστείο να περιμένεις ήχο γυαλισμένου album, νομίζω κι ο πλέον αρχάριος δεν περιμένει να ακούγεται σαν quad tracked ρυθμική ηχογραφημένη με Uberschall ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Όσον αφορά το θέμα της κιθάρας αυτής καθεαυτής, προφανώς και υπάρχει μάρκετινγκ, αλλά οι συσχετισμοί που παρουσίασες παραδειγματικά επίσης δεν είναι τυχαίοι. Είχα την τύχη να παίξω και με USA Jackson, και με Horizon Japan, και με Ibanez J Craft RG, και με Fender American Standard και με JEM Japan και μερικές ακόμα high end κιθάρες, μέσα από σοβαρούς ενισχυτές (Mark IV και 6505+ κυρίως). Ε, η Strat, που είχε πολύ άνετο μπράτσο (με πολύ πολύ χαμηλά τάστα όμως) και σούπερ ποιότητα κατασκευής, δε γινόταν RR1 σε C# με ένα JB Jr. Oύτε και η RR1 γινόταν Strat με ένα coiltap στο JB+59 set για να παίξεις μπλουζ. Μιλάω για καρφί στον ενισχυτή.

Για μένα, αν το signal chain ενός σύγχρονου ρυθμικού metal κιθαρίστα ξεπερνά το Αmp - ΟD - Noise Gate - κιθάρα, άντε κι ένα compressor, τότε υπάρχει πλεονασμός.

Λιγοι παιζουν μεταλ με musicman,vigier,suhr?Με τη τεχνολογια που υπαρχει πλεον,μπορεις να αντισταθμισεις ολες αυτες τις 'αδυναμιες΄΄ πλεον πολυ ευκολα!Και θα μου πεις τωρα γτ να μπεις σε τετοια εξοδα?Γτ δυστυχως η εργονομια στο χερι δεν αντικαθιστανται απο καμια τεχνολογια!Αυτη ειναι κ η απαντηση γτ να παιξεις με μια clapton μεταλ!Εχω δει μπαντα hardcore τοπικη, να παιζουν με τελε,με μονο στη γεφυρα και ακουγοταν οπως επρεπε

Noe ναι, λίγοι παίζουν με τέτοιες. Πες μου τους δέκα πρώτους που σου έρχονται στο μυαλό. Και, αν σου έρθουν τόσοι, πες μου ποιοι από αυτούς δεν είναι progάδες. Υπάρχει κόσμος που θεωρεί τους Theater δόκιμο παράδειγμα metal ήχου, ε δεν είναι, πώς να το κάνουμε. Αποκλίνουν από τον κορμό του ηχοχρώματος πάρα πολύ. Κι έχετε δίκιο και οι δυο όταν μιλάμε για ευελιξία, εγώ μιλάω ξεκάθαρα για σαφή προσανατολισμό.

Kι ούτε χρειάζεσαι εξωγήινη κιθάρα (βλέπε Petrucci, τουλάχιστον αυτός παίζει ότι θέλει, όποτε θέλει, απλά επειδή θέλει), δεν μπορώ να φανταστώ κάτι πιο κατάλληλο από αυτή:

[neeckos]

Mate ποια θα ήταν μία "σωστή" κιθάρα για Nile?

ότι και να έχεις από κιθάρα, και σε οικιακές εντάσεις, είναι αστείο να περιμένεις ήχο γυαλισμένου album, νομίζω κι ο πλέον αρχάριος δεν περιμένει να ακούγεται σαν quad tracked ρυθμική ηχογραφημένη με Uberschall

Το ειπα και πριν. Ο ΟΡ αναφερει καποια ονοματα του ροκ/χαρντ ροκ περασμενων δεκαετιων. Ισως και του χεβυ στα πρωτα του βηματα δεκαετιας 80. Τα ριφ και οι παραγωγες του τοτε ευκολα αναπαραγονται οικιακα απο εναν ερασιτεχνη κιθαριστα μιας και τα ειδη μουσικης ειχαν πιο βατο ηχο, στηριζομενα τα συγκροτηματα κυριως σε ιδεες μουσικες, παρα στην παραγωγη του ηχου τους ως σημα κατατεθεν του ηχου τους. Τα περισσοτερα μπορουσες ευκολα να τα καλυψεις με ενα ειδος κιθαρας. Πλεον, και ιδιως το χεβυ (οπως το αντιλαμβανεται ο καθενας) στηριζεται πρωτιστα στον ηχο, αποτελεσμα εξελιγμενων στουντιο, γραφοντας πολλαπλα καναλια κιθαρας, δημιουργωντας πλεον τον ΗΧΟ ως σημα κατατεθεν. Ειναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ οντως να το αναπαραγεις οικιακα. Προσανατολιζεσαι απλα σε συγκεκριμενη κιθαρα ομως, σε περιπτωση που εχεις προσβαση σε ακριβοτερα μηχανηματα (στουντιο πχ) για να εισαι σιγουρος οτι θα ανταποκριθει σωστα. Με λιγα λογια οπως ειπε και ο φιλος mits@kos, αν θες χαμηλα κουρδισματα, γρηγορο μπρατσο θες και συγκεκριμενη κιθαρα για να το προχωρησεις σοβαρα...