Τανγκό στη Σελήνη

[pinelopi]

Χάραξ' η νύχτα ένα ολόγιομο φεγγάρι
κι έτσι στο δρόμο της σελήνης περπατώ
δυο ευχές καρφώνω σε παλιό προσκυνητάρι
και μόνη μου χορεύω έν' αλλόκοτο τανγκό

Ξυπόλητη στου χρόνου τα στενά σου τραγουδάω
με μια φωνή που μου θυμίζει αλαλαγμό
κι αν έφυγα, σφιχτά στα σπλάχνα σε κρατάω
και κάθε βράδυ σε κοιμίζω με νανούρισμα γλυκό

Κόκκινα έβαψα τα χείλη και μιλάω
κόκκινα βάφτηκαν τα μάτια απ' τον καημό
στροφάρω ανήμερα κι όλους τους ξεγελάω
ματώνοντας τα πόδια μου σε τούτο το τανγκό.

Πίσω τινάζω το κεφάλι και γελάω
μ' άγριο γέλιο προκαλώ τον ουρανό
το φράγμα της ψυχής μου μ' ένα λίκνισμα το σπάω
το πρώτο αστέρι π' αντικρύζω εν ψυχρώ πυροβολώ

[ossiris]

τα συγχαρητηρια μου, παρα πολυ ωραιο

[mymood]

Ομορφα θρεφεις τα συναισθηματα με εικονες και πιο ομορφα τα τραγουδας.

[Fusalida]

Καλημέρα γλυκιά μου ποιήτρια...
 
   Απόλαυσα για άλλη μια φορά τον όμορφο και άριστο σε μοσικότητα και ρυθμό λόγο σου...Όσο για το νόημα και το περιέχομενο....Φαντάστηκα μια όμορφή γυναίκα να χορεύει μόνη της μέσα στη καρδιά μιας καλοκαιρινής νύχτας με δακρυσμένα μάτια μα με τόσο πάθος και ορμή που υψώνεται ο χορός της ως τον ουρανό...οι εικόνες ως εκφραστικό μέσο είναι απίστευτα επιτυχημένες!
   Ξεχωρίζω ιδιαίτερα την Β' στροφή...

Ευχαριστώ και φιλιά... 

[Μαργαρίτα Π.]

Πηνελόπη, ένα μοναχικό ταγκό που βγάζει μια γλυκιά μελαγχολία. Καλογραμμένο, με ρυθμό, μου άρεσε! 


[το συνημμένο έχει διαγραφεί από τον Διαχειριστή]

[kuiper]

  Φεγγαροπερπατήματα ανάλαφρα και αεράτα.
πολύ πολύ όμορφο Πινελόπη.

[pinelopi]

Να σας ευχαριστήσω όλους πολύ για τα σχόλιά σας και...Γιώτα έτσι ακριβώς το φαντάστηκα κι εγώ  !!

[old_lion]

"...κι αν έφυγα, σφιχτά στα σπλάχνα σε κρατάω
   και κάθε βράδυ σε κοιμίζω με νανούρισμα γλυκό..."

Τα σπλάχνα είναι για τα αγέννητα μωρά
και τα νανουρίσματα για τα γεννημένα .

Για τους μεγάλους ό,τι μετράει είναι μία αγκαλιά .
Όχι απαραίτητα για ένα τανγκό ,
έτσι απλώς και μόνο για παρηγοριά και για θέρμη...
 

"...το πρώτο αστέρι π' αντικρύζω εν ψυχρώ πυροβολώ..."

Μην πυροβολείς τ΄αστέρια ,
και ειδικά όχι εκείνο το "αστεράκι" το μικρό ,
πυροβόλα το έδαφος , τις πέτρες , ένα τενεκεδάκι άδειο ,
ό,τι είναι ακίνητο και δεν πονάει .
Αυτά πυροβολώ εγώ .

Τ΄αστέρια κινούνται , είναι ζωντανά , πονάνε .
Μάς δείχνουνε το δρόμο που τραβάμε ,
και φέγγουνε μπροστά μας όταν τον έχουμε χάσει και αυτόν .


Όμορφο . 

[Ανδρεας Ν]

Το τανγκό σου είναι ζωντανό σα φλόγα , παθιασμένο κι άγριο . Ριμάρεις επιδέξια χειριζόμενη συναισθήματα τρυφερότητας, μελαγχολίας και ''γενναιότητας'' ψυχής. Το ''ξέσπασμα'' της τελευταίας στροφής εντυπωσιακό φινάλε.

[pinelopi]

Κωστή, σ' ευχαριστώ για τα σχόλια

Ανδρέα, σ' ευχαριστώ, να 'σαι καλά 

[Stergios Kourou]

Εγραψες!!!
Πανέμορφο!!!

[pinelopi]

Στέργιο σ' ευχαριστώ πολύ 

[Ektor_S]

Ιδιαίτερα έντονες οι εικόνες που δίνεις , γεμάτες πάθος και μουσική. Πάρα πολύ όμορφο τραγούδι με εκρηκτικό το τελευταίο δίστιχο.

[analogia]

Πάθος ταπεραμέντο και στρόβιλλος ειδικά στο τέλος.Φιλικά

[pinelopi]

Ektor_S, analogia σας ευχαριστώ για τα σχόλια 

[Κατερινα_]

Λίγες φορές το φλογερό πάθος και η διάφανη λύπη αγκαλιάζονται σε χορό σαγήνης.
Δυναμίτης το τανγκό σου Πηνελόπη!

[pinelopi]

Κατερίνα μου σ' ευχαριστώ για τα πάντα ''ιδιαίτερα'' σχόλιά σου. Να 'σαι καλά 

[anna79]

  ο τελευταιος στιχος ειναι αποθεωση!!! μπράβο! 

[monalizagreen]

...

Πίσω τινάζω το κεφάλι και γελάω
μ' άγριο γέλιο προκαλώ τον ουρανό
το φράγμα της ψυχής μου μ' ένα λίκνισμα το σπάω
το πρώτο αστέρι π' αντικρύζω εν ψυχρώ πυροβολώ

   σαν να σ'ακούω να γελάς! εσύ που σε Τανγκό-Ρουλέτα με καλείς! κατά βάθος φοβάμαι.τρέμω.μα δεν στο λέω.
          μόνο προσπαθώ να γελάσω όπως εσύ! Δέχομαι! Δεν έχω τίποτα να χάσω!
   -Χορεύετε;........

                                                                                       Κατερίνα....τι άλλο απέμεινε;...

[Iroukos]

σα να χορευω αποψε στις νοτες αυτες
σα να δακρυζω καθως σε θυμαμαι
διωχνω αποψε τις μνημες, γλυκες
λυκνιζομαι στη σταχτη κ ας φοβαμαι

με μεπνεεις γλυκα με καθε σου στοιχο!
θα θαλα πολυ να το "ακουσω" το μοναδικο σου τανγκο να με ξεδυπλωνει με τις νοτες του καιρου!!!

 

[pimami]

αν δεν ήταν η "καινούρια" Άννα, δεν θα το είχα διαβάσει... μπράβο της που το ξανάφερε στην επιφάνεια (γιατί κάτι άλλοι τεμπέληδες δεν κάνουν προκοπή-για ελόγου μου μιλάω... )...

και σε σένα όχι απλά μπράβο, κάτι παραπάνω για το ποίημα που κατέθεσες... μ' ένα τανγκό οργισμένο, ένα γέλιο κι έναν πυροβολισμό οι ευχές μοιάζουν να ανακαλούνται... κι όμως!!! γι αυτό το πυροβολείς το αστέρι... για να πέσει και να βγουν οι ευχές!!!

[pinelopi]

Αννα, και για μένα ο τελευταίος στίχος είναι η πιο δυνατή ''κραυγή''

Ευτυχία, απομένουν πολλά...γέλα, κλάψε, χόρεψε και...θα τα δεις... (είναι απ' τα δύσκολα..προϋποθέτουν να ζήσεις όμως...)

Ηρώ, χαρά μου να σε εμπνέω!

Δημοσθένη, πως να ανακαλέσεις μια ευχή; Έγκλημα... Την ελπίδα ανακαλείς κάποιες φορές...για να επιβιώσεις...

Σας ευχαριστώ 

[Twix]

Σ΄ενα τανγκο θα αφεθω και θα ατροφαρω χωρις παρεα.......εγραφα........... αλλα μαλλον μας βλεπω παρεα να στροφάρουμε κι οι δυο!!!!

Φιλια πολλά............ 

[pinelopi]

Έχει χώρο η ''πίστα'' Χαρά...
Γέμισε ο τόπος χορευτές μοναχικούς....

 

[συννεφάκι]

Τί όμορφο! Υπέροχο..
" ματώνοντας τα πόδια μου σε τούτο το ταγκό.."
Πολύ ζωντανές, γεμάτες ένταση εικόνες.
Συγχαρητήρια κυρία μου!