ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ - ΔΙΑΦΑΝΟΣ

[geosim]

Δεν φταιν σε τίποτα τα υπέροχα μυστικά, όταν τα εγκλωβίζουμε σε γραμματοσειρές και artwork αισθητικές.

Αναγνωρίζω όμως ότι είναι λίγο άχαρο να "πάρεις θέση" στην κυκλοφορία ενός άλμπουμ. Το άγνωστο, οι προσδοκίες, οι επιρροές, σε οριζοντιώνουν προκειμένου να "αντικειμενικοποιήσεις" την κάθετη υποκειμενικότητά σου. Άχαρο δηλαδή, να ταξινομήσεις συναισθήματα με λογική ιπποδρομιών (άλογα που κουράστηκαν, κακές τακτικές, φαβορί που δεν δικαίωσαν).

Σαν απόπειρα επικοινωνίας-συνενοχής βλέπω και αυτό το άλμπουμ του Θανάση, που έχει καταφέρει ισχυρά πλήγματα στην αντικειμενικότητά μου, το ομολογώ.

[schizm]

Ο Διάφανος είναι ένας δίσκος που δεν μου πρόσφερε την ίδια συλλογική ικανοποίηση που μου χάρισε απλόχερα η Βροχή του, στην οποία κι αισθάνθηκα πως συγχώνευσε την πλέον ώριμη πειραματική του έκφραση, αβίαστα και σχεδόν αναπόφευκτα. Και λέω σε συλλογικό μονάχα, γιατί κατά διαστήματα βίωσα την απόλαυση μιας τραγουδοποιίας ρηξικέλευθης, μοναδικής κι εύστοχης, που αντιστέκεται στην κοινοτοπία και τα καλούπια τόσο σθεναρά, όσο λίγες. Όσο όμως κι αν ξεχείλωσα την ανοχή μου, δεν ένοιωσα πως θα μπορούσε να με αφορά κατά οιονδήποτε τρόπο ο φόρος τιμής του "You The Universe", εκτός κι αν ανήκα στους άμεσα, έστω και ψευδωνύμως, τιμώμενους.

Ο μοναδικός μου φόβος κατά καιρούς με τον Θανάση δεν είναι η ενδεχόμενη ένδεια ιδεών, αλλά η αυθεντικότητα μερικών δειγμάτων προωθημένης δημιουργίας κι η ελπίδα να μην αποτελούν αυτοσκοπό και εμβόλιμους λόγους διαφοροποίησης από το μέσο όρο. Σκεπτόμενος φωναχτά αυτή τη στιγμή, δεν είναι κάτι που του το προσάπτω απαραίτητα...πιθανότατα να με πήραν και τα χρόνια και να δυσκολεύομαι καμιά φορά να αποδεκτώ με ευκολία πως ένας  αναμφίβολα εξαιρετικός, μα συνάμα ορθόδοξος και δημώδης τραγουδοποιός, μετεξελίχθηκε σε μια μουσική περσόνα με avantgarde χαρακτηριστικά κι υπερρεαλιστικούς συνειρμούς με μύγες και βαλς. Δεν αποκλείω φυσικά τίποτα, γι' αυτό και το θέτω μονάχα ως προβληματισμό, στον οποίο δεν έχω δώσει ακόμα συγκεκριμένη απάντηση.

Κατά τα άλλα θα συμφωνήσω απόλυτα και με τον Kain πως μιλάμε για ένα δίσκο παρέας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: χαλαρότητα, μεράκι, αυτοσχεδιαστική αισθητική, ζεστασιά. Ταυτόχρονα κι ένας δίσκος που εκ των πραγμάτων θα υπολειπόταν σε συνοχή, μια και μιλάμε για κομμάτια διάσπαρτα στο χρόνο και παραλειπόμενα που έπρεπε αργά ή γρήγορα να βρουν τη δισκογραφική τους θαλπωρή. Έχεις όμως έναν ιδιαίτερο τρόπο ο Θανάσης να σε πείθει πως ακόμα κι αυτό που ενδεχομένως δε σε κερδίζει, βρίσκεται τουλάχιστον ένα σκαλοπάτι από τις καλύτερες δουλειές πολλών μετρίων που μας κατακλύζουν.

Κι εν πάσει περιπτώσει, συνεχίζω να προτιμώ έναν απλώς καλοδεχούμενο και με διακυμάνσεις Θανάση, από οποιονδήποτε νέο δισκο του Νταλάρα ή του Βασίλη "ζούμε για να σ' ακούμε". Όταν ο τελευταίος φύγει από τη ζωή, θα κάνουν χρυσές δουλειές τα κοράκια!

[apax3001]

όσο τον ακούω το δίσκο τόσο μου αρέσει περισσότερο..το' χει αυτό ο Θανάσης..άλλωστε η ελληνική μουσική σκηνή δεν έχει και πολλούς του είδους του.."η βροχή από κάτω"όμως δεν με έπεισε..προσωπική θέση εκφράζω..για κάποιους μπορεί να ήταν ο κορυφαίος δίσκος του..μου άρεσε πολύ ο δίσκος του Χαρούλη..και του Θαλασσινού..δεν άκουσα ακόμη του Ζερβουδάκη..συνεχίζω πάντα με Βασίλη και Γιώργο..οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται.. δεν τσιμπάω στις έντεχνα κατασκευασμένες προκλήσεις κάποιων πως το ροκ ήταν μόνο ο Σιδηρόπουλος ή κι ο Αγγελάκας..για τον οποίο έχασα πάσα ιδέα όταν καταφέρθηκε απαξιωτικά εναντίον του Βασίλη σε συνέντευξη στο περιοδικό schooligans.. ποιος..ο Αγγελάκας..ο οποίος μου αρέσει επίσης ..σε ελάχιστα όμως τραγούδια του..αυτά..

Edit by witchking: Παρακαλώ να μείνουμε επί της κριτικής του δίσκου και όχι επί προσωπικών απόψεων περί οτιδήποτε άλλου. Να μην σχολιαστούν οι απόψεις από τα μέλη ώστε να μην βγει off topic το θέμα...

[Ο ΠΕΧΛΙΒΑΝΗΣ]

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑΝΑΣΗΣ!!!;όσο για το φίλο που λέει ότι τον ανακαληψε πρέπει να είναι απο τα μέρη του κανείς για να τον έχει ανακαλυψει ....Πάντως εγω τον πρωτοείδα το χειμώνα του 92 στο blues στην Καρδίτσα. Και για να επανέρθω στο διάφανο ένα θα πω μόνο δείτε τι γίνεται όταν δένει μια παρέα ... γιατί παρέα τον έχει γράψει όλο το δίσκο ... πολλά μπράβο σε όλους λοιπόν

[Αγγέλα]

Τώρα τελευταία αγόρασα το cd του θανάση παπακωνσταντίου που λέγεται "Διάφανος". Τον έχω ακούσει 3456620953 φορές! Είναι καταπληκτικός! Τα τραγούδια, οι ερμηνευτές (Μάλαμας, Φριτζήλα, Σιώτας κ.λπ.) είναι εξαιρετικοί. Γενικά μπορώ να πω ότι είναι μία προσεγμένη δουλειά. Πείτε κι εσείς τη γνώμη σας!

[parlats]

Συγχώνευσα τα 2 θέματα.
Παρακαλώ να είστε πιο προσεκτικοί όταν ανοίγετε θέματα, με μια απλή αναζήτηση μπορείτε να δείτε αν έχει ξαναμπεί το θέμα.

[Mίκα]

Τί να πω??
 ΑΠΛΩΣ ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!!!
Ά ρε Θανάση.... Σταθερή αξία!!!!!!!!!!

[Anaximandros]

(Η Βροχή Από Κάτω δεν είναι σαν να την έφτιαξε κάποιος απ' το σπίτι του με Cubase κι ένα σωρό VST και DX;)
Παιδιά, ο Διάφανος καταπληκτικός δίσκος! Απ' τους πιο δυνατούς δίσκους που έχει βγάλει! Πωω και στην Αμερική που αναλύει ντιμινουίτα με τα μπάσα (εννοώ τις μπάσες χορδές τις κιθάρας) ο Θεός ο Μυστακίδης στο τέλεια καθορισμένο μέρος, είναι πόρωση!
Και φυσικά, δεν ξέρω ποιο είναι το αγαπημένο μου απ' αυτό το δίσκο: ''Η Μοσχαροκεφαλή'' ή ''Στην Αμερική''; Πολύ δύσκολο δίλημμα. Τραγουδάρα επίσης και η Κοιλάδα!

[Mίκα]

Και το ''360χιλ'' με τν Φριτζήλα κυριολεκτικά ΤΑ ΣΠΑΕΙ!!!!

[Angy]

πολυ καλό το cd και το διαφανος απο τα καλύτερα του θανάση που έχω ακούσει... Αλλά τι να σας πω ρε παιδιά, αυτή τη μαρθα δεν την αντέχω...όχι οτι μου χει κάνει τίποτα, δεν ξέρω γιατί, πραγματικά!

[Anaximandros]

Και το ''360χιλ'' με τν Φριτζήλα κυριολεκτικά ΤΑ ΣΠΑΕΙ!!!!

Όχι η Φριντζήλα αλλά οι μουσικοί Ας μην έκανε αυτές τις καταπληκτικές γέφυρες ο Μυστακίδης, να βλέπαμε αν θα τα έσπαγε
Όχι εντάξει, ωραία το λέει η Φριντζήλα.

[Μελίνα]

Καταπληκτικό cd!!! Από τα αγαπημένα μου!!!

[Anaximandros]

Παίδες, όποιος ενδιαφέρεται για τον εν λόγω δίσκο, ας μου στείλει ΠΜ.

Τον ακούω, τον ξανακούω, δεν ξέρω αν μ' αρέσει ή αν με χαλάει σε μερικά σημεία.

[Fusalida]

Δε ξέρω αν αναφέρθηκε από κάποιον ή αν το έχω ξάνα αναφέρει εγώ!
Άλλα μια που επαναφέρατε αυτό το θέμα....ας το πω ή ας το...ξαναπώ!

Αφήστε το cd να παίξει μετα τη μοσχαροκεφαλή.....μέτα από αρκετή ώρα θα ακούσετε τον Σωκράτη μαζί με τους άλλους σε μια απίστευτη κατάσταση! Σε μια κατάσταση..."κρασάκι μου συγχώραμε που σε κακολογάω με πιάνει μαύρη ταραχή όταν σε συναντάω..."

Όσο για την άποψη μου για το Θανάση....ας μη τα ξαναλέμε! Είναι πρωτοπορία για τα ελληνικά δεδομένα..

Μόνο να σας θυμήσω ότι....αχ αχ αχ....ότι θα αργήσουμε να τον ξαναδούμε ζωντανά! Ένα-δυο χρονάκια θα'ναι στα στούντιο μέσα...

Σύνδρομο στέρησης θα πάθω! Μέχρι τότε θα συμβιβαστώ....Δε ξέρω που γεννήθηκα (παιδάκια), θυμίστε μου που πάω;;;Ξέχασα αυτούς που έψαχνα κι αυτούς που αγαπάω...ή αλλιώς....Γι'αυτό αμά δείτε μάγκες μου, έτσι όπως τραγουδάω ρίχνω το σώμα μου μπροστά σα να σας προσκυνάω...ή αλλιώς;;; Βαθιά πληγή, παλιά πληγή μονακριβη δική μου, την ξεριζώνω απ'την καρδιά φυτρώνει στην αυλή μου....κλπ κλπ κλπ...

Εντομετάξυ έβγαλε κι ο Σωκράτης τους Δρόμους...αν και δεν έχω ενθουσιαστεί ακόμα...με κάτι έχω να ασχολούμαι τουλάχιστον!

"....Που σαι Θανάάάάάάση, που 'σαι Θανάάάάάση.....ήθελα να σ'ανταμωνά....."

[Anaximandros]

Πολύ σωστή η παρατήρηση της Fusalida. Αν και με χαλάει λιγάκι αυτό το ύφος του φτιαγμένου Σωκράτη αλλά ντάξει, πάνω απ' όλα η καλή παρέα