Της θάλασσας το σώμα

[sakis.]

          Της θάλασσας το σώμα
 
Φιλί όταν μου ζήταγες να πιεις για να πετάξεις
Μου μίλαγες για φοίνικες σε εξωτικά νησιά
Είχες το χρώμα στη φωνή το κύμα να διατάξεις
Να φαίνεται η θάλασσα γαλάζια αγκαλιά
 
Στον ύπνο όταν με σκέπαζες με ένα φιλί να αντέχω
Απ’ τα χαστούκια της ζωής και από το αφεντικό
Με έστελνες στο όνειρο με ένα τσαπί να σκάψω
Τη σκάλα για τον Όλυμπο ως το πρωί να βρω
 
Την σκάλα για τον Όλυμπο που λεν πως είναι μεγάλη
Κι αν την ανέβεις μια φορά πετάς στον ουρανό
Φέρνει τα αστέρια χαμηλά και παίρνει και η ζάλη
Το σώμα μου στη θάλασσα να βλέπω από ψηλά
 
Στη θάλασσα, κύμα θα γίνω στη θάλασσα
Νερό με ήλιο διάλεξα και σώμα να κρυφτώ
Στη θάλασσα, έλα  εγώ θα είμαι η θάλασσα
Μες στο γαλάζιο διάλεξα να κλείσω τα αγαπώ
 
Στην αγκαλιά σου έφτιαχνα φτερά για να πετάξω
Κι ας χτύπαγε αλύπητα τα μάτια μου η βροχή
Ήθελα να έρθει μια στιγμή τα σύνορα να κάψω
Άγγελος να γινόμουνα και η γη ένα νησί
 
Μα όταν βρήκα τα φτερά και φόρα να πετάξω
Σε χτύπησε ένας κεραυνός και σε άλλαξες ζωή
Και έγινα τώρα θάλασσα τα χείλη μου να βάψω
Τη σκάλα μόνο άφησα να φτάσεις στη κορυφή

[Lo.Lee.Ta]

Ενώ μέχρι στιγμής κάτι με ξενίζει στους στίχους σου, έχεις κάποια ωραία σημεία.