θα σ' αγαπούσα πιο πολύ

[Χρήστοςφλ]

εγώ τους φθόγγους που με κέρασε η φωνή σου
Ακόμη τους φυλάω καλά μέσα  στ’ αυτιά μου
Θα σ’ αγαπούσα πιο πολύ σύννεφο αν ήσουν
Βροχή αν έριχνες και χιόνι στα μαλλιά μου 

Ακόμη ζω με αυτή τη θέρμη απ’ το Κορμί σου
Που με ποτίζει ως τα τρίσβαθα του εντός μου
Θα σ’ αγαπούσα πιο πολύ θάλασσα αν ήσουν
Κι αν με ταξίδευες στις εσχατιές του κόσμου

Θα σ’ αγαπούσα πιο πολύ  φεγγάρι αν ήσουν
Κι αν σεργιανούσες τις βραδιές στον ουρανό μου
Θα ακολουθούσα  φωτεινή τη διαδρομή σου
Πίσω μου αφήνοντας τον κόσμο το δικό μου

[Twix]

Ερωτικό, ρόζ ( ) και .... υπέροχο!!!!!

Λιτό και ουσιώδες.

[Fusalida]

Χωρισμός.Πόνος πολύς που σ' ανεβάζει τόσο ψηλά όσο η μεγάλη χαρά.Θύμισες και μνήμες που ασυνείδητα γίναν στιχάκια για να φέρουν αλμυρά και λυτρωτικά σινάμα δάκρυα στα δικά μου μάτια.
Κρίμα που δε το' χα διαβάσει πιο νωρίς!μόνο αυτό έχω να πω..

[pascal.]

Χρήστο μ' αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις. Αλλά αυτό το πρώτο δίστιχο χαλάει την όλη εικόνα, που είναι κατά τ' άλλα τόόόόόσο καλή! Αυτοί οι "φθόγγοι" και τα "αυτιά"... ίσως αν ήταν "ήχοι" και "σωθικά"...

[ερεβος]

Ιδιομορφο....Αλλα με την τριτη αναγνωση μου αρεσε τελικως...

[Σ.απ.φώΣ]

ρε σεις, διαβαζω εδω και αρκετη ωρα ποιηματα διαφορα...
το ενα πιο ομορφο απο το αλλο...
"θα σ' αγαπουσα πιο πολυ φεγγαρι αν ησουν.."

θελω κι εγω μια ψυχη να μου πει τετοιο πραγμα...

[Nota]

Δε βρίσκω λόγια...

[pimami]

δεν θυμάμαι αν έχω ξαναδιαβάσει κάτι δικό σου... αυτό που διάβασα πάντως με παρακινεί να ψάξω κι άλλα δικά σου...
διαβάζοντάς το η κιθάρα και η φωνή του Κώστα Χατζή μου το τραγούδησαν.

Υ.Γ. "αυτιά" και "φθόγγοι"  : δεν μου ακούστηκαν άσχημα.

[old_lion]

"...Θα σ’ αγαπούσα πιο πολύ θάλασσα αν ήσουν
    Κι αν με ταξίδευες στις εσχατιές του κόσμου..."

Κι εγώ θα την αγαπούσα πιο πολύ εάν ήταν έτσι .  

Κατά τα άλλα ,
όμορφα γράφεις τα όμορφα όνειρά σου .