Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - pinelopi

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 37
76
Μια ημέρα και κάτι ώρες έμειναν ακόμα για τη λήξη του διαγωνισμού!!!

Μην ξεχνιόμαστε, όπως είπε και ο Λάμπρος παραπάνω το γνωστό ελληνικό σύνδρομο της παράτασης δεν θα ισχύσει εδώ γι αυτό όσοι ξεχαστήκατε  βιαστείτε  :)


77
Λάμπρο χαίρομαι που βρίσκεις τόσα πολλά μέσα στις λέξεις, είναι ανακούφιση για μένα αυτό.
Κλειδώνουμε λόγια για να ξεκλειδώνουμε ψυχές  ;)

Σ' ευχαριστώ

78
ήπια...τη νύχτα σου κι έγινα φως...

!!!!!!!!!

79
Ώ, ένοχοι εραστές στην εποχή της απόγνωσης

εξαιρετικό στιχάκι από μόνο του ένα ολόκληρο ποίημα

Eγκατέλειψαν την ελπίδα μα όχι και τον αγώνα.

γενναιότητα...αυτό το "μέχρι τέλους" που δίνει αξία σε ότι πιστεύουμε!

Η αγάπη "ανθός" που εξέθεσαν νωρίς
στον σηπτικό ανθρώπινο αέρα!


Πόση αλήθεια εδώ σ αυτές τις λέξεις...σήψη η ανθρώπινη αδηφαγία, ο φθόνος, η έλλειψη, η συναισθηματική αναπηρία...

Πόση δύναμη χρειάζεται τελικά

Πολλή...χρειάζεται μια θάλασσα δύναμη, ένα πέλαγο ολάκερο μα η πίστη στην αγάπη στη δίνει...

Χαίρομαι να διαβάζω τέτοια δημιουργήματα, ειλικρινά.

80
αυτά τα κατοπινά...
υπέροχα τα καταγράφεις Δημοσθένη
Πληθώρα τα άλλοθι, το πούσι , η αναβολή και η επιείκια...

...πλένοντας τα ανομήματα από τη μίαν όψιν...
να μένει και μια να μας θυμίζει...

81
αυτές οι αναδρομές στο πριν... αυτές είναι που γεμίζουν φως το μετά...
γλυκόπικρες θύμησες ...σα περγαμόντο γλυκό του κουταλιού...

πολύ όμορφο...

82
Aganippi , σ' ευχαριστώ που υπερβάλεις  :)

Γιάννη, αχαρτογράφητος τόπος η ψυχή μας και μέσ' απ' τους στίχους αλήθειες ανθίζουν πρωτόφαντες.
Πέρασμα μόνο, να διαβάζεις με την ψυχή την ψυχή, όπως της πρέπει, τα μάτια ξεγελούν, εσύ το ξέρεις και σ' ευχαριστώ γι αυτό  :)


καλή μας χρονιά  :)

83
Η εικόνα της μοναξιάς που δίνεις είναι απτή
Η ρίμα σου ζωντανή και ρέουσα κινείται μέσα στο μοτίβο της εναγώνιας μοναχικότητας, της σκληρής απουσίας.
Μου άρεσε πολύ, χρόνια σου πολλά και καλά  :)

84
μόρτικος στίχος και πληγωμένος  :)
αχ εμείς οι μπαμπέσες !!!!

Να 'σαι καλά Γιώργο μου να γράφεις έτσι!
Καλή μας χρονιά!

85
κάτι τέτοια διαβάζω και δικαιώνομαι για την πίστη μου στην ποίηση...

86
χαίρομαι που δεν είναι μοναχά δικές μου αυτές οι απορίες
πολύ καλό!

87
+2 για μένα εκτός απροόπτου  :)

88
Καλημέρα , καλώς ήλθες και χρόνια πολλά  :)

Δυναμική η είσοδός σου με τρία εντυπωσιακά τετράστιχα
Ξεχώρισα το δίστιχο
κι είναι τα χέρια μας κλαδιά και πολυβόλα
που σημαδέουν τις καρδιές μας πάνω απ'όλα

για την αδρή εικόνα του.

Μια παρατήρηση θα ήθελα μόνο να κάνω
στο δίστιχο
Σου το'χω πει χίλιες φορές είμαστε κάτι
απο γωνία Παλαμά μα και Καβάφη

Θα ήταν πιο σωστό το
 από γωνία Λειβαδίτη και Καβάφη,
Καρυωτάκη και Καβάφη κ.λ.π. (προκειμένου να βγαίνει και το μέτρο)
γιατί δε λέμε γωνία τάδε ΜΑ και τάδε...

89
Στέργιο (τι σχόλιο!!!), MIstreated(ποίημα αληθινο; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ), Νίκο (όλοι περιμένουμε την έλευση της έμπνευσης  ;D ), Δημοσθένη (μ' αυτό το μέλι ξημερώνει και βραδιάζει ο ουρανός...)
σας ευχαριστώ για την ανάγνωση και τα σχόλια  :)

Χρόνια πολλά σε όλους !

90
πως μου ξέφυγε αυτό;

Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ο !!

91
Κατερίνα, έτσι είναι κι όπου κατοικεί η ψυχή μας είμαστε.  ;)

Γιώργο, και τη δική μου καλημέρα και σ' ευχαριστώ για την ανάγνωση και τα πάντα καλά σου λόγια   :)

92
ναι μακάρι κάθε μέρα μας να ξεκινάει σαν λευκός καμβάς, να βουτάμε το πινέλο και να μεγαλουργούμε στις δικές μας προσωπικές εικόνες. Μπράβο βρε Κατερίνα με τις παλέτες σου, τα πινέλα και τους καμβάδες σου! Έτσι να είσαι, βουτηγμένη στο χρώμα  ;)

93
τι έγραψες πάλι!!!!!
α πα πα πα πα.....μ έστειλες αθεόφοβε...μ' έστειλες σου λέω....

94
Ο χρόνος φεύγει και σκουριάζουν οι συνήθειες
μέσα στο νου γεύση από χώμα και σιωπή
κοίτα πως γίνονται τα ψέμματα αλήθειες
δες πως βολεύτηκες σε πλάνης φυλακή

Νεκρές αλήθειες κλειδώνεις στο συρτάρι
σε ένα πριν με ενοχή στριφογυρίζεις
κι όπως βγαλμένο έχεις στιλέτο απ' το θηκάρι
στις Κυριακές μου με χτυπάς και το γυρίζεις

Λευκός κουρσάρος ξεκινάς να αρμενίσεις
βάρη στην πλάτη κι οι ορίζοντες στεγνοί
πελάγη άγνωρα κινάς να κυβερνήσεις
μα η αλήθεια κρύφτηκε σε ένα μου φιλί

Φεγγάρι ολόγιομο καρφώνω στα όνειρά σου
να περπατάς όλες τις νύχτες με βροχή
μα εσύ φυλάς ένα καρφί στην αγκαλιά σου
κι όπως με παίρνεις μου ματώνεις τη ζωή

Παρ' την κιθάρα και τραγούδα την ψυχή σου
εκεί είναι , μάτια μου,  η αλήθεια μας γυμνή
κράτα το χέρι μου, δώσε όλη την κραυγή σου
μη φοβηθείς να είσαι εσύ τη νύχτα αυτή

Παίρνω τους στίχους και στ' αυτί σου ψιθυρίζω
"...η αγάπη δίνει στα όνειρα μορφή..."
και την αγάπη ολοένα συλλαβίζω
μήπως και σπάσω των χειλιών σου τη σιωπή

Στάζει ένα μέλι ο ουρανός όλο θυμάρι
κάθε σταγόνα την αγάπη ζωγραφίζει
κι αν χάνει νότες πότε πότε το δοξάρι
στο φάλτσο κρύβεται οτι αληθινά αξίζει











95
...εθελοντές της παρακής...
Δυνατοί στίχοι, ωραίο.

96
Διαβάζοντάς σε , σκέφτηκα αυτό που κάποτε κάπου είχε πέσει στα χέρια μου "...δυνατός δεν είναι αυτός που δε λυγίζει, δυνατός είναι αυτός που δεν σπάει..."
Κι από τότε έβαλα στόχο να λυγίζω όσο μπορώ, να γονατίζω και να τινάζομαι, να συρρικνώνομαι και ν' ανθίζω, να βουλιάζω και να πετάω χωρίς να σπάω. Κι από τότε έγινα φίλη με τη ζωή και πάμε χέρι χέρι ( κι όποτε έχω κέφι να μάθω παραπάνω της τσιμπάω άγρια το χέρι να τη θυμώσω, να μάθω).
Γνωρίζω από συγκυρίες αλλά έμαθα και να τους αντιστέκομαι όσο με παίρνει  :)

Λάμπρο  ;)



97
 Συμφωνώ απόλυτα με όσα καταθέτει στην απάντηση 18 ο schizm.
 Συνεχίζοντας προσθέτω πως είναι πολύ ωραίο να γίνονται τέτοιου είδους συζητήσεις και να πέφτουν στο τραπέζι απόψεις που μας κάνουν να πηγαίνουμε ένα βήμα παραπέρα.
Είναι ενδιαφέρον ακόμα και όταν υπάρχουν κανόνες (κακά τα ψέματα κάποιοι βάζουν κανόνες και νόρμες στην τέχνη) να τους ξεπερνάμε.
Όπως και παλιότερα έχω πει με τους κανόνες και τους ορισμούς δεν έχω την καλύτερη σχέση γιατί έχω την γνώμη πως λειτουργούν εγκλωβιστικά και περιχαρακώνουν.
Εμένα με ενδιαφέρει αυτό που μπορώ να νιώσω διαβάζοντας ή ακούγοντας ή βλέποντας κάτι ανεξάρτητα από δομημένες και κυριαρχούσες "αισθητικές" και αρμονίες.
Οι ειδικοί λένε π.χ. ότι ο Μητροπάνος δεν "πατάει" στις νότες. Πέραν του ότι δεν έχω το μουσικό αυτί και την παιδεία  για να το αντιληφθώ δεν με αφορά κιόλας αφού όταν τον ακούω μου δημιουργεί ψυχικά ερεθίσματα έντονα.
Έτσι είναι και με την ποίηση. Ο έρωτας είναι το θέμα λοιπόν, κοινότοπο, χιλιοτραγουδισμένο και δόκιμο όσο κανένα άλλο...ε, και;
Διαβάζεις τον Ενικό Αριθμό της Δημουλά και δεν έχεις ξαναδει τον έρωτα έτσι...
Ανεξάρτητα λοιπόν από τη θεματική ενότητα από την οποία ο καθένας εμπνέεται έχει σημασία ποιό νήμα θα διαλέξει να ξεκινήσει να πλέκει ώστε να βγει κάτι καινούριο κάτι διαφορετικό κάτι μοναδικό.

98
Διάβασα τις ιστορίες σου Δημήτρη και ήρθα πολύ κοντά στις γυναίκες αυτές μέσα από την γραφή σου, αυτό το θεωρώ ταλέντο.
Επίσης μου έκανε εντύπωση που ήρθες κι εσύ κοντά στα δικά τους συναισθήματα με έναν τρόπο ιδιαίτερο αφού είσαι άντρας. Δεν είναι εύκολο πράγμα, κατά την γνώμη μου, ένας άντρας να σκιαγραφεί με συναίσθημα αλλά χωρίς φτηνό μελό "δύσκολες" και "βαριές" ιστορίες γυναικών, αντίστοιχα πιστεύω και μια γυναίκα δεν είναι εύκολο να μπει στην θέση ενός άντρα και να δώσει ένα αξιόλογο ψυχογράφημα.
Μου αρέσει ο τρόπος που αποδίδεις εικόνα, μου άρεσε που όλες οι γυναίκες είχαν μια δυναμική, μια περηφάνια ανεξάρτητα των συνθηκών.
Χαρτογράφησες ψυχές με ακρίβεια , διακριτικότητα και σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη αλλά για μένα ήταν και μικροί ύμνοι για τη Γυναίκα.

99
και μέσα στη γητειά των στίχων παραδίνομαι
ανίδεη, ανυποψιάστη, αθώα
για τα λόγια
που ισοδυναμούν με πυρκαγιά

ρέουν τα πρόσωπα
το όνομα καίγεται
και η βροχή μου λύνει τα μαλλιά
ανατέλλει και δύει η ζωή
στις κυλιόμενες σκάλες της μνήμης

πέρα απ' τον ορίζοντα
δυο πουλιά
χαρακώνουν το βλέμμα μου

πέρα απ' τον ορίζοντα
ένας διαστελλόμενος θρήνος
αγριεύει
σ' εναν στίχο...

100
Ανδρέα... σ' ευχαριστώ πάρα πολύ με τιμάει η "αναζήτησή'' σου
Χρόνια σου πολλά  :)

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 37