Μάνος Λοϊζος: 21 χρόνια απουσίας

[Νεκταρία]

Σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια (το 1982), έφυγε από την ζωή ένας προικισμένος συνθέτης, ο Μάνος Λοϊζος. Το παιδί από την Αλεξάνδρεια που ήρθε στην Αθήνα να σπουδάσει Φαρμακευτική και βρέθηκε να γράφει μουσική, γιατί πολύ απλά αυτό ήθελε από πιτσιρικάς να κάνει.
Ο συνθέτης που δεν φοβήθηκε τους άλλους δυο κορυφαίους συνθέτες της εποχής του, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Μίκη Θεοδωράκη και μας χάρισε τραγούδια που με τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, τραγουδήθηκαν και θα συνεχίζουν να περνάνε στις γενιές που έρχονται.
Γιατί πάντοτε θα υπάρχουν "ευαίσθητοι", και "περίεργοι" που θα επιμένουν σε τέτοια ακούσματα, κόντρα στις "επιτυχίες" της κάθε εποχής.
Α, ρε Μάνο μας την "κοπάνησες" νωρίς. Γιατί;

...ελα κράτησέ με και περπάτησέ με
   μες το μαγικό σου το βυθό
   πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου
   μη μ΄αφήνεις μόνο θα χαθώ...

[FTERO STON ANEMO]

Afierwma loipon sto Mano Loizo tha ginei simera gia osous endiaferontai, apo tin Politistiki Kinisi toy Dimou Komotinis - mia aksiologi parea anthropwn pou enwsan tin agapii tous gia ti mousiki - sto Dimo Sikewn sti Thessaloniki, stis 9 sto Theatro Sikewn an den kanw lathos. Enimerwtika aplws...syndramw stin anafora tis Nektarias gi' auton ton spoudaio kallitexni

[bartatilas]

Πρωινό τσιγάρο
Μουσική: Μαυρουδής Νότης
Στίχοι: Αλκαίος Άλκης


Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
Στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
Κι εγώ σε ζητάω, σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό, και σαν καφέ πικρό

Άδειοι οι δρόμοι, δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη δύση
Κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση
και σαν ανατολή, και σαν ανατολή

Βγήκε ο ήλιος, το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο
Κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο
σ’ ένα καρέ τυφλών, σ’ ένα καρέ τυφλών

Στον Μάνο που μας έμαθε να αγαπάμε. Στον Μάνο που μας έμαθε να σκεφτόμαστε. Στον Μάνο που μας έμαθε να ζούμε. Στον Μάνο που μας έμαθε να ακούμε την μουσική. Στον Μάνο, γιατί ήταν ο Μάνος...!

Τίποτα δεν πάει χαμένο

[ron-t]

 Σημερα στις 18.00 απο την ΕΤ3 αφιερωμα στο αξεχαστο Μανο...

[D@ve Murray]

και χτες το βραδυ σε καποιο κρατικο καναλι ειχε τον Λευτερη Παπαδοπουλο να μιλαει για αυτον τον ογκολιθο....φοβερος...Μανος Λοιζος...

[ερεβος]

Κορυφαιος Ελληνας συνθετης για μενα, ειχα την τιμη και τη χαρα να μεγαλωσω με τα υπέροχα τραγούδια του...Για οσους δεν την εχουν διαβασει προτεινω την βιογραφια του που εχει γραψει ο Λευτερης Παπδοπουλος (Εκδ. Κάκτος)

[Θοδωρής]

Επειδή πάντα στην ζωή μας ,όταν η απουσία κάποιου μεγάλου μας αφήνει ένα τεράστιο και αναπλήρωτο κενό ,αναφερόμαστε με το υποθετικό -εάν- ,θα έλεγα ότι εάν ο Μάνος Λοίζος ζούσε και συνέχιζε να μας χαρίζει τέτοιες δημιουργίες ,όπως αυτές που μας χάρισε ,μάλλον δεν θα είχαμε στη σκέψη μας το μεγάλο ερώτημα ,που έχουμε όσοι αγαπάμε το καλό Ελληνικό τραγούδι ,-Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο κατήφορος -??
Δυστυχώς έφυγε νωρίς .............

[ikatsoun]

Συμφωνώ Θοδωρή... Ίσως αν ζούσαν λίγο παραπάνω μερικοί μεγάλοι όπως ο τιτάνας Λοϊζος, ίσως σήμερα να τραγουδούσαμε άλλα τραγούδια και όχι "α πα πα πα πα"... τραγούδια που απευθύνονται σε πάπιες... ίσως η εξέλιξη της ιστορίας να ήταν διαφορετική και να μην μας έπαιρνε ο κατήφορος...

[delfinaki]

Το ξέρατε ότι η Χάρις Αλεξίου, ονόμασε τον γιο της Μάνο, ως φόρο τιμής στον αγαπημένο της Μάνο Λοϊζο?

Απίστευτος....

[bartatilas]

Το ξέρατε ότι η Χάρις Αλεξίου, ονόμασε τον γιο της Μάνο, ως φόρο τιμής στον αγαπημένο της Μάνο Λοϊζο?Απίστευτος....

Ναι, ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του. Αυτό μπορείς να το καταλάβεις και με τον τρόπο που τον κοιτάει στο εξώφυλλο του δίσκου Τα τραγούδια της Χαρούλας

[delfinaki]

Ναι, ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του. Αυτό μπορείς να το καταλάβεις και με τον τρόπο που τον κοιτάει στο εξώφυλλο του δίσκου Τα τραγούδια της Χαρούλας

Το ξέρω ήδη  

[Σπύρος]

Υπήρχε ένα περσινό ποστ για τον Μ.Λοίζο(20 χρόνια...) αλλά δεν το βρίσκω

[geni]

Οτι και να πει κανεις για το Λοϊζο ειναι λιγο. Εγω αν και ηξερα πολλα τραγουδια του, <απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ακουγαμε οικογενειακως τραγουδια του, οπως και πολλων αλλων μεγαλων> αργησα να ενδιαφερθω για καθε συνθετη ξεχωριστα. Τα τελευταια χρονια ομως που ασχολουμαι με την <ελληνικη γυριως> μουσικη γενικοτερα, εχω επαναπροσεγγισει πολλες αξιολογες μορφες.    

Προσωπικα βεβαια ειμαι αισιοδοξη. Μπορει πολλοι μεγαλοι να φευγουν εναε ενας, αλλα υπαρχει μια νεα γενια τραγουδοποιων , που δεν μπορει κανεις να την αγνοησει , και να προσδοκα ισαξιες δημιουργιες.