Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Το άθεο φως της ιστορίας ,εγώ , το παιδί του Βελζεβούλ , όπως θα πουν οι μύστες της κατεψυγμένης κουλτούρας , οι αόμματοι θεωρητικοί του αιώνιου μπάχαλου , οι πρωταγωνιστές του σκοταδισμού και της σήψης , οι ερωτευμένοι της εξουσίας , και κριτές της αχαπάκωτης ποίησης , θα με δουν στο διαδίκτυο με άθεους στίχους .
Στον υπολογιστή του μέλλοντος θα ' μαι παρών .
Π.χ. η ιστορία θα γράψει
πως τα διαδίκτυα τα παίζω κομπολόι - του πληθωρισμού τον καλπασμό να ρίχνω στο μηδέν , τα επιτόκια στο -0% - και τον ήλιο κονσέρβα τραγουδάω , το παιδί εγώ του Σατανά
πως είδα το Χριστό με καπιταλιστικό χιτώνα σε αρωμάτικ σέντερ της οδού Ερμού , να μελετά τη Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των λαών σε Φλου Καφέ , να ραντίζει το άπλυτο πριν και το ασιδέρωτο μετά , να γευματίζει με 300 ομοιδεάτες του σε πολυεθνικό μπιφτεκομάγαζο , να συνουσιάζεται με δεκάδες Μαρίες και ΄Αννες σε ιμπεριαλιστικά κρεβάτια , να λιάζει τα σκέλια του στη παραλία της ιστορίας , να εκσπερματώνει αναιδώς από τη βίλα των θαυμάτων πάνω σε πλανόδια άστρα , σε παιδιά με τρύπια στομάχια , σε στόματα σφραγισμένα στον ήλιο , στ' άπλυτα φεγγάρια που τραγουδάνε με αρουραίους στη Βαγδάτη .
...και αναιδώς να εκσπερματώνει ο Κύριος .
Εγώ , το άθεο φως της ιστορίας , τα βλέπω , Ο Θεός δεν τα βλέπει ?
Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη μιγάδα του έρωτα, αναδυόμενη άνοιξη, απ' του βυθού σου τα μονοπάτια και της αρμύρας σου την ανάσα ήλιος σταυροφόρος χαμογελάει.
Κρεολένια μαργαρίτα του πλανήτη, άστρο μεσημεριού, νεραιδοκοτυλήδονη μέρα, στο αρχιπέλαγος των ματιών σου κοραλένια άστρα ταξιδεύουν.
Μπαλαρίνα στων ανέμων το πέρασμα.
Εκατομμύρια γαλαξίες χορεύουν στο νεύμα των χειλιών σου. ΄Οταν ο Saturn φιλάει την Ανδρομέδα, ο Betelguese τα λέει με το Marques στις αλυκές σου.
Οι ποιητές σου αναδυόμενοι προφήτες. Και όταν ο ουρανός σου κλαίει βροχή, οι πειρατές σου δίνουν στασίδι στον έρωτα να ξαποστάσει.
΄Οταν κλινοσκεπάσματα γαλάζιας νύκτας τυλίγουν τη πόλη σχιζοφρένεια ,κατάθλιψη ,απάτη διασχίζουν λεωφόρους ή κολυμπάνε στο κόκκινο πράσινη βροχή λιμνάζει στο κήπο του μπορντέλου η γάτα στο κεφαλόσκαλο ανακατεύει τη τράπουλα ο έρωτας ιδρωμένος κυλάει επάνω σε θηλυκό κι αρσενικό ποτάμι κάτω απ' την υπογραφή του Monet .
Δεν χαιδεύω του Βοναπάρτη τ'αυτιά και του λαδέμπορου της εξουσίας τ' αμελέτητα
- Σαλαγεύω με το νου ό,τι του ποιητή το μάτι διακρίνει
- Λέω τα πράματα ως έχουν
Το βράδυ πείνασε στο Καζακστάν η έρημος απόπατος καμήλες και άλογα αναπνέουν αέρα Κίνας . Κοράνι και Παλαιά Διαθήκη παίζουνε σκάκι τ' άστρα στάζουν ωχρά σπειροχαίτη και κάτι σαν πύον .
Και μια ξεκάλτσωτη πέτρα κύλησε νότια λάδωσε τη μηχανή στο βόθρο των ματιών της φύτεψε τρίχες στο κεφάλι έβαλε τ' αυτιά στη θέση τους κοίταξε καλά γύρω και πέτρινα ονειρεύτηκε
Εγκαταστάθηκε στις Αχαρνές ΄Εχει και ονοματεπώνυμο: - 'ρχιδης Διδάχτηκε πάλη για την πάλη των τάξεων ίσως. Αρωματίστηκε. Δεν έμαθε να διαβάζει. Γράφει ανάποδα. Δηλώνει έμπορος. Κατουράει γυναικεία και στην πράσινη Ελλάδα Ε.Ε παραχαράκτης , νταβατζής και τοκογλύφος .
Φίλε Γιώργο δεν θεωρώ εαυτόν ικανό να κάνει κριτική σε στίχους άλλου, και σέβομαι "ιερά" θα έλεγα την όποια ψυχική και πνευματική κατάσταση έχει κάποιος την στιγμή που γράφει στίχους, σε σημείο να φοβηθώ μήπως κάνω "ιεροσυλία" προσπαθώντας να τούς ερμηνεύσω (τους στίχους). Τ` αφήνω σε πιο έμπειρους. Απλά εντυπώσεις θέλω να σου μεταφέρω. Μου άρεσε λοιπόν πάρα πολύ η ελεύθερη γλώσσα που χρησιμοποίησες σ`αυτους τους στίχους. Μα πάρα πολύ. Χωρίς κουραστικούς λεκτικούς ακροβατισμούς αλλά, ταυτόχρονα λέξεις που φτιάχνουν ποίηση. Και αρκετό "ταξίδι". Μου άρεσε!
Πάντως (για να γελάσουμε) υπάρχουν και ναυτικοί που δεν είναι όπως αυτοί που περιγράφονται εδώ (ευτυχώς)!!!
Φίλε Crool Kαλό σου μεσημέρι . Αυτό το ποίημα , εάν το πω ποίημα , είναι μια αληθινή ιστορία που την έζησα προσωπικά και τα γεγονότα είναι όπως ακριβώς περιγράφονται . Βεβαίως και υπάρχουν ναυτικοί που διαφέρουν από τους ανωτέρω . Καλή συνέχεια και σε ευχαριστώ .
Τ' αστέρια χορεύουν ζειμπέκικο στη πλατεία Κυριακού
Πλανόδειοι άνεμοι τρέχουν με τη πραμάτεια στον ώμο
Το βελούδινο δάκτυλο της εξουσίας εκπυρσοκροτεί
Ο ποιητής ήλιος με γραβάτα στις 19:00 ενδίδει στη πρόσκληση της ν ύ κ τ α ς
Η ποιήτρια τον αγκαλιάζει τον φιλάει σταυρωτά με σκόνη στο αίμα ζητά οινόπνευμα μένει με το στόμα ανοικτό καταπίνει μύγες καπνίζει προσβάλει χειρονομεί μιλά για τον Βούδα που δεν είδε παρασημοφορεί τον εαυτόν της τη μαστούρα και τη τρέλα
Ο λογοτεχνικός πρωκτός χειροκροτεί το γεγονός
Το πείραμα πέτυχε Είπαν
Τελικά η μ ύ γ α είναι λέξη ποιητική και εισαγγελέας δεν θα βρεθεί για τη κάθαρση .
Ενώ στην αμμόγλωσσα της ιστορίας προσάραξε η ελευθερία οξυδομένος χάλυβας διασχίζει τη θάλασσα δορυφόροι διαδέχθηκαν τις Σειρήνες του Σεβενίνγκεν άνθρωποι και ποντίκια ποντίκια και άνθρωποι μεσάνυκτα συνομοτούν στο κάσσαρο .
Την ίδια ώρα ακριβώς η κλειτορίδα της ΄Ανοιξης στάζει αίμα ο Αίολος με κομένη ανάσα κολυμπά στην Αιγιάλη μια τσιγγάνα χωρίς δάκτυλα δίχτυα πλέκει στη Σχοινούσα η Σελήνη ετοιμόγενη βλαστημά στο Κύκλωπα της Σερίφου .
Ο Αντιπρόσωπος της Ναυτιλιακής εταιρείας ανορθόγραφος απ' τη πτέρνα ως τη καράφλα λάτρης αποσκορίασης πνευματικός ηγέτης αρρουραίων πρωκτογλειφάκηδων και λοιπών αποβλήτων καθ' όλα προστάτης σπιούνων ποίηση δεν διάβασε ποτέ κι' όμως - επί του πλοίου - τον ποιητή αποκαλεί πεοκρούστη .
Ο δραπέτης του στόκολου - απ' τη παραφωτίδα - ελιάς κουκούτσια εκτοξεύει στο κατάστρωμα ο χαφιές του deck για τον άθεο του motorship λιβανίζει τ' αυτιά του Chief Engineer και όχι μόνο... ο Μάγειρας παρασκευάζει ανάλατα μακαρόνια και προσεύχεται .
Ο Κύριος πλοίαρχος δε με σώας τας φρένας και τις μηχανές ΤΟΔΑ Α ΦΟΡΣΑ κροταλίζει στη βαρδιόλα αφοδεύει στη χούφτα του και το Ρεύκιαβικ αναζητάει στο Αιγαίο .
Διαβατήριο επήρα απ' τον Καιάδα και κάνω ένα ταξίδι στην Ελλάδα Βλέπω στο μπαλκόνι τη Θοδώρα οι μάγοι να μοιράζονται τα δώρα την Επάρατο να έχουνε καπέλο και ο ΄Ηλιος τσάρκα σε μπορντέλο το αστέρι να λουφάζει στη γωνία - τραγουδάει μ' ένα βάρδο ''αγωνία''.
Είμαι ο παρθενικός υμένας της μέρας που δεν γνώρισε κανένας . Τραγουδιστής από τους λίγους για τα παιδιά και τους κολίγους .
Οι άνθρωποι γλεντάνε στα μπουζούκια , να ξεχάσουν της ημέρας τα παλούκια της κάλπης να πληρώνουν το χαράτσι και μαγντόφωνα να κλέβουνε οι μπάτσοι οι αφίσες σα σκυλιά να μου γελάνε τα παιδάκια με τις σύριγγες μιλάνε τα δέντρα πολυτέλεια στο δάσος κι αποφράξεις του άστεως '' Ο ΑΣΣΟΣ ''.
Είμαι ο παρθενικός υμένας της μέρας που δε γνώρισε κανένας . Τραγουδιστής από τους λίγους για τα παιδιά και τους κολίγους .
Το τσιγάρο πως βλάπτει τη υγεία , να ειδοποιούν τ' αρμόδια υπουργεία . Φούμαρα πουλάνε οι φυλλάδες . Κι έχουν στερέψει από γάλα οι μανάδες . Τους εργάτες έχουν βάλει σε πακέτο . Οι εργοδότες απειλούνε με λουκέτο. Και ταξιδεύω σ΄' ένα ξέφραγο αμπέλι που η ακρίδα τους έφαγε το μέλι .
Τρυπώνω , ξετρυπώνω -δεν έχει σημασία- είμαι ένα ποντίκι και μπαίνω στην ουσία . Τη γάτα δε φοβάμαι που λένε εξουσία , γιατί είμαι ένα πλάσμα με ανεξαρτησία .
Παρ' όλο που τη φάκα της τη λεν λογοκρισία , σε κάθε της ατόπημα μιλώ με παρρησία . Κι αυτή μου αντιστέκεται με την υποκρισία και τον τρελό της έρωτα με την αποστασία .
Τα όργανα μου ζάλισε με τη νομοθεσία , αυτή που πάντα έζησε με την ασυδοσία . Kαι τίποτα δεν έμαθε για τη λεηλασία του τόπου που μαράζωσε,και κάνει την Οσία .
'' Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη ,'' θα συναντήσεις τη Κωστούλα να στενάζει και τους ρεμπέτες με παλιό μπαγλαμαδάκι για ό,τι τρέχει να σου λένε :δεν πειράζει .
Θα σου γεμίζουνε με λόγια το στομάχι , μ' αεριούχα και αφίσες που γελάνε . Θα σε θερίζουν , όταν θέλουνε ,σα στάχυ και κάθε βράδυ στις ειδήσεις θα μιλάνε .
Θα σε στοιχειώσουν σ' ένα σπίτι με τσιγκέλια , θα σε ταίζουν σαν το σκόρο ναφθαλίνη κι αυτοί θα ξεκαρδίζονται στα γέλια σ' ένα μπαράκι , που έχουν στήσει στη σελήνη .
Εμφάνιση μηνυμάτων