Σελίδες:
  • #1 από x-versous στις 16 Feb 2010


  • Έχω μια κόχη μες την γη που μου ανήκει από  παιδί,
    μου την δωρίσανε μετά την γέννηση μου.
    Εκεί θα πάω σαν γελώ, εκεί χάνομαι όταν πονώ,
    εκεί ξεχνώ είτε θυμάμαι, εκεί είναι η γη μου.

    Έχω μια τρύπα τόση δα που την γεμίζω μυστικά,
    και  παραχώνω εκεί στιγμές απ την ζωή μου.
    Μια τρυπούλα έτσι απλά που δεν χωράει την φθορά,
    Μα κάτι μένει να στριμώξω την ψυχή μου.

    Ένα βαρέλι έχω μικρό, φτιάχνω πάντα κρασί σ αυτό,
    για να κερνώ έτσι απλά τις ενοχές μου.
    Ένα βαρέλι μια σταλιά, που όμως μπορεί και με μεθά,
    που δίνει όνειρα στης πιο κακές στιγμές μου.

    Έχω τόσα πολλά μικρά, μα σου το λέω πραγματικά,
    δεν το αντέχω άλλο τέτοιο στριμωξίδι.
    Θέλω να ζήσω την ζωή κι όχι να κρύβομαι απ αυτή.
    Να ονειρευτώ με το μυαλό, μια φορά παρακαλώ,
    κι όχι να λιώνω κάθε βράδυ απ το ξύδι.
  • #2 από Lo.Lee.Ta στις 17 Feb 2010
  • Ύστερα από διάφορα που διαβάζω φίλε μου x-versus, ήθελα να κάτσω να γράψω μερικούς στίχους. Βέβαια από το θέλω, μέχρι το κάθομαι και γράφω υπάρχει πάντα για μένα η απόσταση της έμπνευσης. Δηλαδή αυτό το κάτι που θα με σπρώξει ένα παραπάνω. Όχι κάποια σκέψη, αλλά κάτι σαν διάθεση περισσότερο που διευκολύνει τη ροή των σκέψεων. Μιας και επειδή πιάνει λίγο το χέρι και στο σχέδιο, ξέρω πως αν κάτσεις κάτω, βάλε ένα από εδώ βάλε ένα από εκεί, βάλε λίγο από το ένα, βάλε λίγο από το άλλο, μπορεί επίσης να βγει κάτι αισθητικά όμορφο, αλλά χωρίς να έχω νιώσει την παραπάνω διάθεση. Εκεί λοιπόν που έσκασε στο μυαλό μου η ιδέα να κάτσω να γράψω, ήρθε στο μυαλό μου αυτό το ποίημά σου και σκέφτηκα, ότι άσχετα με το αν εγώ θα εκφραζόμουνα διαφορετικά, το ποίημα σου, έχει πιάσει περίπου το νόημα, γύρω από το οποίο ήθελα να γράψω και εγώ.

    Οι χαραμαδάνθρωποι και η κρυφή περηφάνια τους! Ναι είμαστε ελεύθεροι! Κοίτα μέσα από τη κλειδαρότρυπα!
    Η χαραμάδα αυτή φίλε που περιγράφεις. Μέσα σε αυτή τη χαραμάδα, μαγειρεύεται όλη η αλήθεια. Μια χαραμάδα είναι ο άνθρωπος, όσο στριμωξίδι και αν έχει εκεί μέσα. Μέσα σε αυτό εκεί το στριμωξίδι είναι ελεύθερος. Ελεύθερος να πράξει. Πέρα από αυτήν εκεί την χαραμάδα, ξεκινάει το μαλιοκούβαρο του καθενός. Άλλα λέω, άλλα κάνω, κι άλλα εννοώ.Τουρλού τουρλού χαραμάδα και μαλιοκούβαρο. Υπάρχουν βέβαια και ανθρώποι που στέκουν όσο πιο ειλικρινείς γίνεται, απέναντι στην χαραμάδα τους και τους άλλους.Η αγωνία του Σιδηρόπουλου, να γλυτώσει το παιδί. Πότε ακριβώς χάνει την αθωότητα του το παιδί και ξεκινά να πιάσει την άκρη του μαλιοκούβαρου ? Μάλλον απ΄την στιγμή που σταματάει να είναι ειλικρινές. Εκεί που τις αλήθειες του, τις στιβάζει μέσα στη χαραμάδα, για να μην τις πει προς τα έξω. Τριγυρίζουμε, επικοινωνώντας ψέμματα και μισαλήθειες, μην τυχόν και ζήσουμε.Μηχανική υποστήριξη οξυγόνου. Το διδασκόμαστε παντού. Να ζούμε κρυμμένοι. Οι δάσκαλοι που διδάσκουν παπαγαλία λέξεις όπως οι ελευθερία, πιο κρύμμενοι και από εμάς, περισσότερα χρόνια. Έρχεται η ώρα που αντιλαμβάνεσαι, ότι σχεδόν μόνος σου, θα κάνεις την χαραμάδα, χαράδρα και φαράγγι και ουρανό, αλλιώς ακόμη ένας που έχασε το τραίνο. Ακόμη ένας, που θα οδηγήσει τους επόμενους στη ζωή της χαραμάδας. Σταματήστε, εσείς εκεί να παίζεται!!! Σταματήστε εσείς εκεί να ψιθυρίζεται! Σταματήστε εσείς εκεί να φέρνεται αντιρρήσεις! Σταμάτα εσύ που θες να πας τουαλέτα!Σταματήστε όλοι! αναλάβετε τους σωστούς ρόλους!!Μπορεί όχι σήμερα! αλλά θα σας χρειαστούν αύριο αυτά που λέω!τώρα δεν έχετε την πείρα του Μέγα δασκάλου της Χαραμάδας!Αργότερα θα την υπηρετήσετε πιστά! τώρα χρειάζεται να σας ζορίσω λίγο! Αναρωτιέται κάνείς, η διδακτική Θηλιά γύρω από το λαιμό, θα σε κάνει να εκραγείς σαν δυναμίτης, έτσι ώστε να τη σπάσεις μια και καλή ή θα σπάσει εκείνη το λαιμό σου?
  • #3 από mantinada στις 17 Feb 2010
  • Άψογος Αντρέα!!!
    Σε χαιρετώ απ' τη δική μου τη γωνιά...

  • #4 από x-versous στις 18 Feb 2010
  • Παναγιώτη πέραν του ότι δεν παίζεσαι πράγμα που σου έχω πει χιλιάδες φορές συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, αν και στο τέλος κάπου σε έχασα. να είσαι καλά  ;)
    Μαράκι αγωνιστικούς χαιρετισμούς και από την εδώ γωνιά μου…
     :D
  • #5 από Ιππέας στις 13 Mar 2010
  • Τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε "μικρά" μπουκαλάκια φίλε Χ . Αυτά τα μικρά είναι και τα σπουδαία για μας .
     Μη στριμώχνεσαι και στα μικρά χωράνε πολλοί περισσότεροι . Να είσαι καλά , να γράφεις πιο συχνά και να μας επισκέπτεσαι τακτικότερα.
  • #6 από Neikos στις 17 Apr 2010
  • μπραβο ρε ανδρεα!!
    αν και εχω καιρο να μπω σε αυτη την γωνια του φορουμ παντα ανακαλυπτω κατι που να μου αρεσει!!
  • #7 από x-versous στις 11 Jul 2010
  • Ευχαριστώ πολύ παιδιά συγγνώμη για την μακρόχρονη απουσία μου αλλά έχω χάσει την μπάλα θα επιστρέψω σύντομα με κάποιες μελοποιήσεις …
Σελίδες: