Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Απόλλων

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 206
76
Κατά τη γνώμη μου το καλύτερο θα ήταν να πας την κιθάρα σε κάποιον έμπειρο τεχνικό, ο οποίος θα μπορέσει να σού πει υπεύθυνα αν τα τάστα χρειάζονται όντως αλλαγή ή απλά τρίψιμο (fret dress) που θα σού στοιχίσει πολύ λιγότερο. Από αυτά που αναφέρεις, πιθανολογώ ότι το πρόβλημά σου μπορεί να διορθώνεται εύκολα με ένα τρίψιμο των τάστων και ένα καλό setup, ειδικά αν κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει πρόσφατα. Από εκεί και πέρα, πολλά θα εξαρτηθούν από εσένα και τι ακριβώς θέλεις. Υποπτεύομαι ότι αν έχεις αυτή την κιθάρα από το 1982, ίσως να έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για σένα, οπότε δεν θα θέλεις οπωσδήποτε να την αλλάξεις για κάτι άλλο. Από την άλλη πλευρά, μπορεί λόγω GAS ή άλλων δαιμονίων να θέλεις μια καινούργια κιθάρα...

77
Εφέ / Απ: Mooer ge 100
« στις: 26/01/19, 20:21 »
To είχα στη λίστα πέρσι, όταν έψαχνα για ένα φτηνό και φορητό πολυεφφέ, αλλά δεν το βρήκα πουθενά για να το δοκιμάσω. Τελικά κατέληξα στο Zoom G1on (ίδιο με το G1Xon αλλά χωρίς expression pedal), το οποίο πιστεύω ότι για τα λεφτά του είναι απίθανο. Από πλευράς ποιότητας ήχων, το βρήκα καλύτερο από το πολύ ακριβότερο Boss GT-1.

78
Ακόμα και με sqier θα έχω καλύτερο ήχο ? Στο βίντεο ακούγεται πολύ καλός ο ήχος για αυτό και το σκέφτομαι

Είναι δύσκολο να δοθεί κατηγορηματική απάντηση στο ερώτημά σου, γιατί ο ήχος εξαρταται κυρίως από τον ενισχυτή. Μια καλά σεταρισμένη Affinity σε έναν καλό ενισχυτή θα σού δώσει αξιοπρεπέστατο ήχο. Μια ακριβότερη κιθάρα σε έναν μέτριο ενισχυτή θα σού δώσει μέτριο ήχο.

χωρις να θελω να το παιξω ειδικος ή εμπειρος γιατι δεν ειμαι :) η σειρα affinity ειναι value for money και η classic vibe ... δερνει !!!!

Η Classic Vibe όχι απλά δέρνει, βγάζει νοκ άουτ αρκετές ακριβότερες κιθάρες. Η Affinity είναι δεν είναι άσχημη κιθάρα, αλλά χρειάζεται μερικές αναβαθμίσεις για να φτάσει σε ικανοποιητικά επίπεδα ποιότητας. Οπότε φίλε Οdis85, παίρνεις μια μεταχειρισμένη Classic Vibe και κάνεις μια χαρά αυτό που δεν μπορεί να κάνει η Epiphone... και χωρίς να ξοδέψεις πολλά.

79
Ό,τι είπαν και οι προηγούμενοι. Με μια τέτοια αναβάθμιση (ή και με οποιοδήποτε σετ καλύτερων μαγνητών που σπλιτάρονται) σίγουρα θα κάνεις την κιθάρα σου πιο ευέλικτη, αλλά αυθεντικό ήχο strat ή tele δεν θα πάρεις...

80
Mάλλον έχεις δίκιο, τα καινούργια μοντέλα της Fender που βλέπώ έχουν όλα συμπαγές καπάκι. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι αυτό δεν συνέβαινε στις προηγούμενες εκδόσεις των μοντέλων αυτών, αλλά μπορεί να κάνω λάθος καθώς τα τελευταία χρόνια δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα όσο παλιότερα. Πάντως η Τakamine GD10 σίγουρα δεν έχει συμπαγές καπάκι. Τα χαρακτηριστικά της αναφέρουν "select spruce" (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), αλλά όχι "solid".

81
Από τις κιθάρες που παραθετεις, εγώ θα προτιμούσα την Epiphone ή την Lag, ακριβώς για τον λόγο που ανέφερε ο Σπύρος, ότι δηλαδή αυτές έχουν καπάκι από συμπαγές ξύλο, ενώ οι άλλες δύο όχι. Η Richwood επίσης φαίνεται καλή επιλογή, αν και δεν την έχω δει ποτέ από κοντά.

Πάντως σε αυτά τα λεφτά υπάρχουν πολλές εναλλακτικές επιλογές, όπως η Washburn HD10S, η Framus FD14M, η Cort Earth 100NS και από την Epiphone η Hummingbird και η Dove Pro. Aν προτιμάς ηλεκτροακουστική, υπάρχει η Epiphone AJ220SCE, η Ibanez AW70ECE και η Cort ΜR710F.

82
Υπαρχουν στην Ισπανία ένα σωρό κατασκευαστές κιθάρων (κλασσικών και flamenco), οι οποίοι μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστοί, αλλά φτιάχνουν πολύ καλά όργανα. Προφανώς ο Ανδρομηδάς βρήκε κάποιον ο οποίος δέχτηκε να κατασκευάσει κατά παραγγελία μια παρτίδα οργάνων αποκλειστικά για το κατάστημα, στα οποία και έδωσαν ένα τυχαίο όνομα. Ενας υποψήφιος αγοραστή που πάει σε ένα μαγαζί μουσικών οργάνων ψάχνοντας για μια κιθάρα, ίσως να μην εμπιστευτεί κάτι εντελώς ανώνυμο. Σε τέτοια περίπτωση, όργανα του ίδιου κατασκευαστή σίγουρα θα υπάρχουν και αλλού, αλλά όχι με το ίδιο όνομα.

83
Είναι γνωστές οι ημερομηνίες εμφανίσεων τον Οκτώβριο;

84
Το στυλ μπράτσου όπως αυτό που έχουν οι περισσότερες Schecter κιθάρες και το οποίο ονομάζουν "Thin C", δηλαδή μάλλον λεπτό μπράτσο με σχετικά επίπεδη ταστιέρα, γενικά θεωρείται οτι ταιριάζει καλύτερα σε hard rock και metal ιδιώματα, ειδικά σε συνδυασμό με τα πολύ μεγάλα Χ-jumbo τάστα. Όλα αυτά είναι συμβάσεις που για διάφορους λόγους έχουν επικρατήσει και τα πιστεύει σαν αξιώματα πολύς κόσμος. Αν εσένα σε βολεύει μια κιθάρα, μπορείς να παίξεις οτιδήποτε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ομολογουμένως για Hendrix ίσως σε περιορίσει περισσότερο (καθαρά από ηχητικής άποψης) το γεγονός ότι αυτή η κιθάρα δεν έχει μονούς μαγνήτες, αλλά και πάλι με τον κατάλληλο εξοπλισμό όλα γίνονται.

Πάντως προσωπικά βρίσκω ότι όταν παίζω κιθάρες με τέτοια μπράτσα, τείνω να βάζω λιγότερη δύναμη στην ταστιέρα. Με τα πολύ ψηλά τάστα μπορεί να αλλάξεις αισθητά το intonation αν ασκήσεις μεγάλη πίεση στη χορδή.

Τα μπρατσα (οχι του ζβατζ) ειναι σαν τις γυναικες.Τα θελουμε με πιασηματα..να γεμιζουν το χερι μας ;D ;D ;D

Δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα... ;)

85
Λοιπά / Απ: Whatever
« στις: 21/08/18, 16:55 »
ελα τωρα... μας διαβάζει κόσμος.

Αυτό τώρα είναι επιχείρημα; Σιγά τον "κόσμο" που μάς διαβάζει έτσι κι αλλιώς... ::)

Τέλος πάντων, εγώ τουλάχιστον δεν προτίθεμαι να συνεχίσω τη συζήτηση για το αν η γνώση που έχουμε σήμερα είναι πιθανόν να διασωθεί για 500 ή 1000 χρόνια. Σίγουρα υπάρχουν επιχειρήματα και για τις δύο πλευρές, αν και στο μεγαλύτερο μέρος τείνω να συμφωνήσω με όσα ανέφερε ο vegos. Ας μην αναλωνόμαστε στα ίδια συνεχώς. Και το τι θα γίνει σε 1000 χρόνια από τώρα, δεν το ξέρουμε και ευτυχώς ή δυστυχώς δεν θα είμαστε εδώ για να το δούμε. Οπότε η όποια συζήτηση έχει καθαρά φιλολογικό χαρακτήρα.

Θα ήθελα όμως να κλείσω με κάτι άλλο που θεωρώ σημαντικό. Αυτό που διαβλέπω να είναι διαφορετικό από τον 20 αιώνα και μετά σε σύγκριση με το πιο μακρινό παρελθόν, είναι μια αυξημένη ευαισθησία και επιθυμία να εξασφαλιστεί η επιβίωση κάποιων δεδομένων (και όχι μόνο) για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ίσως σε άνα βαθμό γιατί ξέρουμε πλέον πόσα πράγματα έχουν χαθεί για πάντα κατά τον ρού της Ιστορίας, κυρίως όμως γιατί ήταν ο αιώνας κατά τον οποίο ήρθαμε πολύ κοντά σε σενάρια ολικής καταστροφής, όπως παγκόσμιοι πόλεμοι, ψυχρός πόλεμος και πυρηνική απειλή, μόλυνση του περιβάλλοντος, υπερθέρμανση του πλανήτη, κλπ. Και ειδικά σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, υπάρχει πρακτικό ενδιαφέρον να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι πόροι γνώσεων για όσους επιβιώσουν. Μια τέτοια νοοτροπία πιθανόν (λόγω διαφορετικών πολιτικών, κοινωνικών και θρησκευτικών συνθηκών) να μην υπήρχε πριν από 500 χρόνια και μάλλον ακόμα λιγότερο πριν από 2000 χρόνια.

86
Λοιπά / Απ: Whatever
« στις: 21/08/18, 15:17 »
Συγγνώμη panixgr, αλλά δεν απέδειξες απολύτως τίποτα, εκτός του ότι κάποια storage media είναι πλέον "obsolete". So what...?

Νομίζω ότι το σημαντικό από τα παραπάνω είναι ένα. Αν εξαιρέσουμε κάποιο σενάριο παγκόσμιας βιβλικής καταστροφής, οι πληροφορίες που υπάρχουν σήμερα θα συνεχίσουν να μεταφέρονται από τα εκάστοτε μέσα αποθήκευσης σε άλλα πιο σύγχρονα. Αυτό είναι σχεδόν σίγουρο, όποιο κι αν είναι το κόστος σε χρήμα ή ενέργεια. Οπότε δεν θα υπάρχει ανάγκη για τον ιστορικό του μέλλοντος να ανακτήσει πληροφορίες από κάποιο ξεπερασμένο ή απαρχαιωμένο μέσο, όπως ακριβώς δεν έχω ανάγκη εγώ να εξασφαλίσω σήμερα πρόσβαση στις δισκέττες που χρησιμοποιούσα όταν ήμουν φοιτητής (και τις οποίες για κάποιο λόγο έχω κρατήσει 25 χρόνια μετά), αφού όλα αυτά τα αρχεία είναι πλέον στον υπολογιστή μου και σε άλλες πιο εύκολα προσβάσιμες μονάδες αποθήκευσης. Ούτως ή άλλως obsolete δεν σημαίνει απαραίτητα και unreadable. Παράλληλα, όσο περισσότερος κόσμος αποκτά πρόσβαση στην τεχνολογία, η γνώση θα συνεχίσει να μοιράζεται περισσότερο, πιθανώς με πιο άμεσους και αποδοτικούς τρόπους, αυξάνοντας ακόμα πιο πολύ τις πιθανότητες επιβίωσης των δεδομένων.

Σε περίπτωση κάποιου Αρμαγεδδώνα, φυσικά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Τι ακριβώς ξέρουμε σήμερα για όποιους πολιτισμούς υπήρξαν πριν τον κατακλυσμό...;

ΥΓ: Αν το βρείτε πουθενά, διαβάστε το βιβλίο του Ιουλίου Βερν «O αιώνιος Αδάμ», το οποίο διαπραγματεύεται αυτό ακριβώς το θέμα. Απίστευτα διορατικό και ιδιαίτερα φιλοσοφικό.

ΥΓΓ: So what if I can't spell "Armageddon"? It's not the end of the world! (έτσι για να γελάσουμε και λίγο...)

87
Λοιπά / Απ: Whatever
« στις: 20/08/18, 15:53 »
Απόλλωνα, εννοώ τα βήματα 1,2.

Επίσης στην θεώρηση του Βέγγου λείπει ο παράγοντας της καταστροφής, την οποία υποβίβασε σε υπόθεση "γραφική" δηλ αν ο Κιμ πατήσει το κουμπί ή όχι.

Εγω πιστεύω οτι η καταστροφή δεν είναι καθόλου θέμα Κιμ, και έχει πάντα μια πιθανότητα.

Αν π..χ. συμβεί μια μαγνητική ή χημική ή άλλη καταστροφή στα κέντρα της amazon/google, βασικά αν "αλλάξει" μορφή ο πολιτισμός μας, αν ΘΑΦΤΕΙ με την αλληγορική και κυριολεκτική σημασία κάτω απο τόνους χώματος, αν η τεχνολογία του σήμερα καταστεί παρωχημένη στο σύνολό της....

Και έρθει ο ιστορικός αρχαιολόγος του μέλλοντος (2500 μ.χ.) να ψάξει πχ για την .... λογοτεχνία του 2050.... τι θα βρεί???? ΤΙΠΟΤΕ. Αυτη η περίοδος ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ σύμφωνα με την σημερινή λογική.

Δειτε το λίγο εκτός σημερινού πλαισίου.

Αν προσπαθήσουμε να το δούμε εκτός σημερινού πλαισίου, θα πρέπει δεχτούμε ότι οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι του μέλλοντος κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν στην κατοχή τους τεχνολογία που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε εμείς σήμερα. Οπότε τι θα βρούν και πως θα καταφέρουν να το επαναφέρουν σε λειτουργική κατάσταση, δεν το ξέρει κανείς μας.

Και αν ο πολιτισμός μας θαφτεί κάτω από τόνους χώματος λόγω μιας κοσμογονικής (ή κοσμοκτόνου) καταστοφής και παρ' όλα αυτά συνεχίσουν να υπάρχουν άνθρωποι που στο μέλλον θα ψάξουν να βρούν ενδείξεις για τον πολιτισμό του 21ου αιώνα, θα έλεγα ότι ίσως η ψηφιακή πληροφορία έχει περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης από ένα βιβλίο ή μια φωτογραφία. Έτσι κι αλλιώς ένα σωρό σημαντικά έργα της παγκόσμιας τέχνης και επιστήμης έχουν καταστραφεί ή χαθεί για πάντα κάτω από χώμα και τσιμέντο κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας. Απλά λόγω φυσικής φθοράς όσο και πολέμων, διωγμών και παρόμοιων καταστάσεων, χωρίς τη μεσολάβηση κάποιας βιβλικής καταστροφής. Ή μήπως νομίζεις π.χ. ότι δεν υπήρχαν άλλοι αρχαίοι τραγωδοί εκτός από τους τρεις γνωστούς...; Εγώ πιστεύω ότι, όσο είναι δυνατόν να προβλέψουμε τη μοίρα του ανθρώπινου γένους, οι πληροφορίες και οι γνώσεις που έχουμε σήμερα και στη μορφή που τις έχουμε είναι πιο πιθανό να επιβιώσουν απ' ό,τι πριν από 1000 ή 5000 χρόνια.

Στα υπόλοιπα προφανώς διαφωνούμε ριζικά, οπότε ας το αφήσουμε καλύτερα.

88
Λοιπά / Απ: Whatever
« στις: 20/08/18, 14:39 »
Μπα, δεν είμαι ούτε επαγγελματίας, ούτε καν φωτογράφος. Χειριστής φωτογραφικής μηχανής θα έλεγα ότι είναι ο σωστός τίτλος.
Σε κάθε περίπτωση, πλέον τα έχεις όλα μαζεμένα. Που τότε δεν τα είχες.
Είσαι διακοπές και βλέπεις ένα ωραίο τοπίο. Το φωτογραφίζεις. Το βλέπεις real time, δεν βγήκε όπως ήθελες; Ξαναδοκιμάζεις. Και πάει λέγοντας. Και στο τέλος έχεις τη φωτογραφία που θέλεις.Και την μοιράζεσαι με τους ανθρώπους που θέλεις. Σε πραγματικό χρόνο.
Ούτε να την ταχυδρομήσεις και να φτάσει (αν φτάσει), ούτε τίποτα...Κι αν θες, κάνεις και live stream την κάμερα σου!

Και στο τέλος, την αποθηκεύεις σε ένα folder, οπότε μετά από λίγο καιρό, την φέρνεις μπροστά σου. Εύκολα. Χωρίς να αρχίσεις να σκέφτεσαι "Χμ, που την έχω αυτή τη φώτο που είχα βγάλει τότε;" "Την είχα τυπώσει;" "Την είχα τραβήξει;"...

Γενικά, μόνο καλά βλέπω με την εφαρμογή της τεχνολογίας στο σύνολο...

Καμία αντίρρηση σε αυτά. Κι εγώ το βρίσκω ιδιαίτερα θετικό που μπορώ να έχω σε ψηφιακή μορφή μουσική, βιβλία, περιοδικά, ταινίες, φωτογραφίες, κιθαριστικό υλικό, προσωπικά και επαγγελματικά αρχεία και ένα σωρό άλλα πράγματα. Όλα σε ένα μέσο αποθήκευσης μικρότερο από μία σοκολάτα, ταξινομημένα, εύκολα προσβάσιμα και μεταβιβάσιμα. Και με μερικά backup είναι εντελώς απίθανο ότι θα χάσω κάτι. Απλά το θέμα ξεκίνησε από τη χρήση της φωτογραφίας από το μέσο χρήστη (τουλάχιστον αυτό εξέλαβα εγώ) και το πήγαμε σε τέχνη, σε ιστορία, αρχαιολογία και να δούμε πού αλλού θα πάει. Γι αυτό και έχω την αίσθηση ότι ξεφύγαμε πολύ από αυτό που ήθελε να πει ο Uriah. Αλλά φυσικά ο τίτλος του thread είναι whatever...

φάση 0) κείμενο
φάση 1) καταστροφή ερήμωση (διαφορετικά αν το κείμενο πήγαινε απο γενιά σε γενιά έστω με αλλαγες δεν θα ήταν απαραίτητη η ανασκαφή)
φαση 2) λήθη, περίοδως 100άδων ετών
φάση 3) ανασκαφή, εύρημα, ανακαίνιση, αποκατάσταση δεδομένων-γνώσσης

σήμερα απο το 0 μπορείς να πάς στο 3. Με μηδενική κατανάλωση ενέργειας απο κάποιον στα ενδιάμεσα βήματα.

Σε αυτό που λες εσύ, χρειάζεται κάποιος να συντηρεί συνεχώς, να ανανεώνει, (ενδεχομένως να πετάει μερικά  ... χμμ γκουχ γκουχ μη ... βολικά δεδομένα) , δηλ
α) και χρειάζεται ΤΡΕΛΗ ενέργεια για αυτην την συντήρηση
β) και η διαδικασία είναι στοχευμένα επιλεκτική

Το τελικό εύρημα ως ιστορικό τεκμήριο στην μια και στην άλλη περίπτωση απλά δεν έχει καμία σχέση.

Ρε συ panixgr, ή εγώ δεν κατάλαβα καθόλου τι θέλεις να πεις ή εσύ κάπου τα έχεις μπερδέψει. Λες ότι χρειάζεται λιγότερη "ενέργεια" για να ανακαλύψεις κείμενα, αρχαιολογικά ευρήματα και άλλες πηγές από εξερευνήσεις και ανασκαφές, να τα ανακαινίσεις, να τα μεταφέρεις (αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό) σε κάποιο εργαστήριο, να τα μελετήσεις, να τα ερμηνεύσεις (πολύ σημαντικό), να τα φυλάξεις σε ασφαλές μέρος και να τα διατηρήσεις διαμέσου των αιώνων και περισσότερη για να μεταφέρεις σταδιακά κάποια ψηφιακά αρχεία από ένα μέσο αποθήκευσης σε ένα άλλο; Κατ' αρχήν αυτά τα δύο μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικά στάδια μιας γενικότερης διεργασίας (αν εννοούμε ότι το ζητούμενο είναι η ανεύρεση και διαιώνιση της γνώσης), οπότε και λογικά κατά μία έννοια το τελικό "εύρημα" θα είναι πολύ διαφορετικό σε κάθε περίπτωση. Αυτό από μόνο του δε λέει τίποτα. Δεύτερον, οποιαδήποτε παρόμοια προσπάθεια είναι εξ ορισμού επιλεκτική, ή τουλάχιστον εμπεριέχει ένα βαθμό επιλογής για διάφορους λόγους π.χ. διαδικαστικούς, συνθηκών ή εξυπηρέτησης εκάστοτε συμφερόντων. Τελικά σε πρακτικό ατομικό επίπεδο ισχύει αυτό που λέει και ο vegos. Ότι δηλαδή οι περισσότεροι από εμάς που χρησιμοποιούμε υπολογιστές τα τελευταία 20 ή 30 χρόνια έχουμε βρει τρόπους να διασώσουμε τα παλιότερα αρχεία μας που τη δεκαετία του '80 και '90 ήταν σε δισκέττες των 8, 5,25 ή 3,5 ιντσών σε όλο και πιο σύγχρονα αποθηκευτικά μέσα. Σε επίπεδο εταιριών, οργανώσεων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, κυβερνήσεων κλπ υπάρχουν πολύ περισσότεροι πόροι και συνθήκες ώστε αυτό να γίνει χωρίς να χρειάζεται "τρελή" κατανάλωση ενέργειας σε οποιαδήποτε μορφή.

89
Λοιπά / Απ: Whatever
« στις: 20/08/18, 12:53 »

Με τα παλιά φιλμ έπρεπε να κάνουμε σοβαρή οικονομία στις φωτογραφίες που βγάζαμε, γιατί κάθε φιλμ είχε ένα συγκεκριμένο αριθμό φωτογραφιών και κόστιζε χρήματα τόσο η αγορά όσο και η εμφάνισή του. Και υπήρχε πάντα η πιθανότητα κάτι να πάει στραβά, από μια πόζα που δεν βγήκε όπως ήθελες μέχρι το φιλμ να καεί και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Θυμάμαι ένα ταξίδι που κάναμε με κάτι φίλους στις αρχές της δεκαετίας του '90 και ένας από αυτούς για κάποιο λόγο δεν μπόρεσε να εμφανίσει καμία από τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει με τη μηχανή του.

Δεν ήταν ακριβώς έτσι. Ή ήταν έτσι στον τυπικό end-user. Οι περισσότεροι που ασχολούμασταν με την φωτογραφία από παλιότερα, ήμασταν περισσότερο σπάταλοι στις πόζες. Είτε γιατί χρησιμοποιούσαμε ασπρόμαυρο φίλμ και τα εμφανίζαμε/εκτυπώναμε μόνοι μας (μικρότερο κόστος), είτε γιατί αγοράζαμε φιλμ σε ρολό, είτε γιατί απλά αυτό ήταν το χόμπυ μας κι εκεί ξοδεύαμε τα χρήματα μας. Όπως έγραψα και πριν, το θετικό είναι ότι πλέον πολύ περισσότερος κόσμος ήρθε σε επαφή με μια τέχνη. Δεν λέω ότι έγιναν όλοι φωτογράφοι, αλλά είναι κάτι.

Παράθεση
ήμερα αντίθετα υπάρχει η εύκολη και ανέξοδη δυνατότητα να βγάλει κανείς όσες φωτογραφίες ή video θέλει με το κινητό του, χωρίς καν να χρειάζεται ούτως ειπείν φωτογραφική μηχανή ή βιντεοκάμερα. Πλέον η "στιγμή" δεν χάνεται, γιατί είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μπορέσουμε να την απαθανατίσουμε. Χάνεται όμως η μία, πιο σημαντική ίσως, φωτογραφία μέσα σε ένα πλήθος χιλιάδων φωτογραφιών που θα μπορούσαν κάλλιστα να μην υπάρχουν.

Δεν υπήρχε μία και σημαντική στιγμή αν μιλήσουμε από την πλευρά της τέχνης. Ο τελικός χρήστης, αποκλείεται να έβγαζε την υπέρτατη φωτογραφία. Απλά έβγαζε μία.Τώρα έχει πολλές, και μπορεί από όλες αυτές να διαλέξει την καλύτερη και να την μοιραστεί με τους φίλους του.

Eντάξει vegos, εσύ προφανώς το βλέπεις από εντελώς διαφορετική οπτική γωνία (μεταφορικά και κυριολεκτικά... ;D). Εγώ ακριβώς για τον τυπικό "τελικό χρήστη" μιλάω, ειδικά αφού πλέον σχεδόν όλοι είμαστε τελικοί χρήστες, δηλαδή ερασιτέχνες φωτογράφοι. Οι επαγγελματίες είναι φυσικό να είναι (και να ήταν πάντα) πιο "σπάταλοι", πιο μεθοδικοί, πιο απαιτητικοί ως προς την ποιότητα του τελικού αποτελέσματος και γενικά να το προσεγγίζουν αλλιώς το θέμα. Εγώ δεν είχα κατά νου να βγάλω την "υπέρτατη" σούπερ επαγγελματική φωτογραφία όταν ξεκινούσα για διακοπές το 1991 με μια φτηνή φωτογραφική μηχανή και μερικά φιλμ, ούτε με απασχολεί τώρα κάτι τέτοιο όταν πηγαίνω διακοπές και βγάζω φωτογραφίες με το κινητό μου. Ήθελα απλά μερικές αναμνήσεις από τις εμπειρίες ενός ταξιδιού, τότε αποτυπωμένες σε φωτογραφικό χαρτί και τώρα αποθηκευμένες σε ένα σκληρό δίσκο.

90
Λοιπά / Απ: Whatever
« στις: 20/08/18, 10:48 »
Καλοκαιριάτικα και εν μέσω διακοπων με επιασε το φιλοσοφικο μου. Κατι απλο βεβαια αλλα για εμενα αξιο παρατηρησης. Η φωτογραφια ειναι ενας θησαυρός αλλα τεινει να χασει την αξια της. Την εποχη του φιλμ που μετρουσαμε στάσεις και μερες μεχρι την εμφάνιση του η καθε φωτογραφια, ακομα και αυτες που μας επιασαν με ματια κλειστά ή σαν σπαστικά, ήταν η αποτυπωση μιας χρονικης στιγμης. Συνήθως βγαζαμε την φωτογραφικη σε εξαιρετικες περιστασεις και επιλέγαμε σοφα τι θα φωτογραφισουμε. Με την ψηφιακή φωτογραφια ισως χανεται η ομορφια της φωτογραφίας. Απειρα κλικ στην ιδια ποζα, στην ιδια τοποθεσια, την ιδια μερα. Στον υπολογιστη μου εχω καποιες χιλιαδες φωτογραφιες της κορης μου, και ομολογω αδυνατώ να ξεχωρισω σε ολες την ηλικια της ακριβως επειδη εχω τοσες πολλές. Προχθες πηγα στον φουρνο να παρω τυροπιτες κτλ, στις 7 το πρωι, και βλεπω μια κοπελα ενω περπαταει να βγαζει σελφι. Απειρες ομως! Ειμαι κι εγω παραξενος ανθρωπος, αλλα δεν βλεπω καμμια ουσία σε μια ευτυχισμένη στιγμη να ειναι 10 ατομα.με τα κινητά και να τραβάνε βιντεο το γεγονος χωρις να συμμετεχουν και οι ιδιοι. Τελος παντων, καλο καλοκαιρι και καλα μακροβουτια.

Uriah, θα έλεγα ότι πρόκειται για δύο ακραίες καταστάσεις, καμία από τις οποίες δεν είναι ιδανική. Με τα παλιά φιλμ έπρεπε να κάνουμε σοβαρή οικονομία στις φωτογραφίες που βγάζαμε, γιατί κάθε φιλμ είχε ένα συγκεκριμένο αριθμό φωτογραφιών και κόστιζε χρήματα τόσο η αγορά όσο και η εμφάνισή του. Και υπήρχε πάντα η πιθανότητα κάτι να πάει στραβά, από μια πόζα που δεν βγήκε όπως ήθελες μέχρι το φιλμ να καεί και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Θυμάμαι ένα ταξίδι που κάναμε με κάτι φίλους στις αρχές της δεκαετίας του '90 και ένας από αυτούς για κάποιο λόγο δεν μπόρεσε να εμφανίσει καμία από τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει με τη μηχανή του.

Σήμερα αντίθετα υπάρχει η εύκολη και ανέξοδη δυνατότητα να βγάλει κανείς όσες φωτογραφίες ή video θέλει με το κινητό του, χωρίς καν να χρειάζεται ούτως ειπείν φωτογραφική μηχανή ή βιντεοκάμερα. Πλέον η "στιγμή" δεν χάνεται, γιατί είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μπορέσουμε να την απαθανατίσουμε. Χάνεται όμως η μία, πιο σημαντική ίσως, φωτογραφία μέσα σε ένα πλήθος χιλιάδων φωτογραφιών που θα μπορούσαν κάλλιστα να μην υπάρχουν. Επιπλέον κάποιοι φτάνουν σε γελοίες ακρότητες, όπως αυτές με τα άπειρα selfie ή άτομα που βιντεοσκοπούν μια συναυλία με το κινητό τους αντί να απολαύσουν αυτό που βιώνουν εκείνη τη στιγμή. Ποζεράδες πάντα υπήρχαν, απλά σήμερα η τεχνολογία και η κουλτούρα τούς επιτρέπει να το εκφράσουν πιο εύκολα.

Το θέμα αυτό μού θυμίζει μια παρόμοια συζήτηση που κάναμε πριν από χρόνια σχετικά με την διαθεσιμότητα της μουσικής μέσω διαδικτύου σε σύγκριση με παλιότερα χρόνια που (ειδικά αν δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα) αγοράζαμε ίσως 2-3 album το χρόνο και τα παίζαμε τόσες φορές που τελικά ακούγονταν περισσότερα χρατς-χρουτς από το βινύλιο παρά μουσική. Τώρα είναι δυνατόν να κατεβάσουμε ολόκληρη τη δισκογραφία ενός καλλιτέχνη σε μερικά λεπτά (απ' ό,τι ακούω δηλαδή... :P), οπότε μπορεί κανείς εύκολα να συγκεντρώσει μια τεράστια μουσική συλλογή, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας πιθανόν και να μην ακούσει ποτέ. Όπως και με τις φωτογραφίες, ο καθένας πρέπει να βρει τη μέση οδό που τού ταιριάζει.

Και σε τελική ανάλυση, εμείς που είμαστε πιο μεγάλοι σε ηλικία θα πρέπει να καταλάβουμε ότι οι νεότεροι δεν έχουν ιδία εμπειρία αυτών των παλιότερων καταστάσεων. Καλώς ή κακώς μεγάλωσαν με αυτή την ψηφιακή τεχνολογία των υπολογιστών, των κινητών, των tablets κλπ, και δεν ξέρουν κάτι διαφορετικό. Οπότε οι δικές μας συγκρίσεις και αναλύσεις με καταστάσεις και εποχές που χρονολογικά δεν είναι πολύ μακρινές, τεχνολογικά όμως απέχουν έτη φωτός από το σήμερα, ίσως να μην έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα...

91
Γιατί πριν ήταν το volume στην αντίθετη πλευρά; Σκέφτηκα κατ' αρχήν ότι μπορεί η κιθάρα να ήταν αριστερόχειρη, κυρίως λόγω των cutaway (το πάνω ό είναι πιο μικρό από το κάτω, πράγμα ασυνήθιστο). Όμως ο επιλογέας και η υποδοχή για το καλώδιο είναι στη "σωστή" πλευρά. Εκτός κι αν όλα αυτά έχουν αλλαχτεί. Τι παίζει...;

92
Aν κοιτάξεις τα προηγούμενα μηνύματα αυτής της συζήτησης, θα δεις ότι έχουν γίνει αρκετές προτάσεις για κιθάρα σε αυτά τα λεφτά. Δεν ξέρω τι παραπάνω θα μπορούσαμε να πούμε...

93
Ο φίλος μου μου προτείνει την https://www.thomann.de/gr/fender_cd_60s_all_mah.htm επειδή έρχεται στα 165€ και επειδή έχει και αυτή συμπαγές καπάκι αλλά είναι dreadnought.

Η Fender που παραθέτεις κοστίζει 165€ και η Epiphone 166€, οπότε μεταξύ αυτών των δύο η τιμή δεν αποτελεί κριτήριο. Πληροφοριακά, η συγκεκριμένη Fender είναι κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από μαόνι, απότε λογικά ο ήχος της θα είναι αρκετά μπάσος. Ίσως θα έπρεπε να κοιτάξεις το ίδιο μοντέλο με καπάκι από έλατο που μάλλον θα έχει πιο ισορροπημένο ήχο και είναι και λίγο πιο φτηνό. Εγώ πάντως θα προτιμούσα ούτως ή άλλως την Epiphone.

Παράθεση
Το jumbo σχήμα θα με περιορίσει πολύ στα είδη που θα μπορώ να παίζω?

Όσον αφορά στο σχήμα, το advanced jumbo της Epiphone δεν έχει τεράστιες διαφορές από το dreadnought, τουλάχιστον όχι όσο μια συνηθισμένη jumbo κιθάρα. Είσαι αρχάριος, οπότε στην παρούσα φάση αυτό που θα σε "περιορίσει" είναι τα δάχτυλά σου και όχι η κιθάρα.

94
Η DR-100 δεν είναι άσχημη, αλλά αν μπορείς να βρεις την AJ220S σε προσιτή τιμή, θα σού έλεγα να την προτιμήσεις. Το συμπαγές καπάκι σίγουρα έχει διαφορά στον ήχο.

95
Δηλαδή θέλεις κάτι τέτοιο...

https://www.amazon.co.uk/Transcend-32GB-JetFlash-Endurance-Drive/dp/B002WE6CN6

96
Σε αυτά τα χρήματα οπωσδήποτε είναι απαραίτητοι κάποιοι συμβιβασμοί. Δεν θα βρεις μια πολύ καλή κιθάρα και ίσως θα ήταν καλύτερο αν μπορούσες να αυξήσεις λίγο τον προϋπολογισμό σου, έστω και μέχρι τα 200 Ευρώ, οπότε και θα μπορέσεις να αποκτήσεις κάτι πιο ποιοτικό. Πάντως και με αυτά τα λεφτά μπορείς όπως να πάρεις ένα οργανο αξιοπρεπές, που θα σε βοηθήσει να κάνεις τα πρώτα σου βήματα. Εγώ θα σού πρότεινα τις εξής:

Epiphone AJ220S

Washburn WD7SBM

Cort AD810

Tanglewood Crossroads TWCRD

Fender FA-125

Ibanez PF15

Ashton D24

Πρώτη μου επιλογή θα ήταν η Epiphone, γιατί έχει καπάκι από συμπαγές ξύλο και είναι πραγματικά από τα καλύτερα όργανα που έχω δει σε αυτή την κατηγορία. Καπάκι από συμπαγές ξύλο έχει και η Washburn (αν δεν κάνω λάθος). Cort και Tanglewood είναι επίσης από τις μάρκες που προτείνω πάντα σε κάποιον που ψάχνει για φτηνή ακουστική κιθάρα, και πιστεύω πως δεν θα σε απογοητεύσουν.

Δυστυχώς δεν μπορώ να σού δώσω πληροφορίες σχετικά με Ελληνικά καταστήματα. Το καλύτερο θα ήταν να κάνεις μια βόλτα σε τοπικά μαγαζιά, κατά προτίμηση με κάποιον που έχει λίγο παραπάνω εμπειρία, και να δεις αν μπορείς να βρεις τις παραπάνω ή και άλλες σε αυτά τα λεφτά.

Καλή συνέχεια.

97
O Fender Mustang GT-40 είναι καλός ενισχυτής. Η δυνατότητα να κατεβάσεις έτοιμα presets πολύ εύκολα και γρήγορα χρησιμοποιώντας το Fender Tone App μέσω buetooth είναι ενδιαφέρουσα και σε γλυτώνει από τη δουλειά να φτιάξεις εσύ τα δικά σου. Ακόμα και χωρίς αυτό όμως, δεν είναι δύσκολο να αρχίσεις με κάποιο από τα υπάρχοντα presets και να τα ρυθμίσεις όπως εσύ θέλεις. Eίναι μικρός σε μέγεθος, ελαφρύς και πολύ φορητός. Από την άλλη πλευρά χάνει από πλευράς ποιότητας ήχου, ειδικά σε λιγότερο καθαρές πορομοιώσεις, ίσως εν μέρει λόγω των μικρών ηχείων. Νομίζω ότι ο GT-100 που είναι μεγαλύτερος (και ακριβότερος) μάλλον θα αποδίδει καλύτερα ως προς αυτό το σημείο. Tον Boss Katana δεν τον έχω ακούσει από κοντά, αλλά από demo που έχω δει στο διαδίκτυο πιθανολογώ ότι ίσως είναι καλύτερος ηχητικά, αν και πιο περιορισμένος στις δυνατότητές του.

Αν θέλεις μια πιο άμεση σύγκριση, υπάρχουν συγκριτικά video στο youtube ανάμεσα σε αυτούς τους δύο ενισχυτές:

https://www.youtube.com/watch?v=2BKjsNwTWi8

https://www.youtube.com/watch?v=TkWw_DoaKC8

98
δεν άντεξα να βλέπω την Aria με αυτούς τους κατακαημένους Alnico Single Coils..... ξαναφόρεσα το παλιό setup :- dimarzio fast track II- dimarzio fast track I- dimarzio chopper

Συγγνώμη για την (ψιλο)άσχετη ερώτηση, αλλά οι "κατακαημένοι Alnico" είναι οι κινέζικοι Fleor για τους οποίους μιλήσαμε σε αυτό το thread...;

99
Αυτο το φεντερ νομιζω προσφερει βοηθεια στο να μην τσαλακωσει εκει και οχι στο να μην ξεχιλωσει.

Έχει δίκιο ο saved. Ακόμα και αυτό το καλώδιο δεν προσφέρει απόλυτη προστασία. Μπορεί να αντέξει λίγο παραπάνω από τα συνηθισμένα, αλλά τελικά θα εμφανίσει το ίδιο πρόβλημα αν το τραβάς από το καλώριο και όχι από το βύσμα. Το γνωρίζω από πρώτο χέρι...

100
Μπαίνει στο σπίτι ο παλιός και καλός μας φίλος τάδε και μας αναφέρει για 10χιλιοστή φορά για τους "αλήτες του Thomann"Τον πετάς και αυτόν έξω ;;
κάτι καλύτερο, πάει ο νουμπάς εγγονός με τα 100 πόστς να δείξει τα χωράφια του παππού με τα 1800.... και θέλει να τον πετάξει και έξω..  ;D τι να πεις ...  ;D

Δεν είχα σκοπό να συμμετάσχω στην συγκεκριμένη συζήτηση και ελπίζω ότι θα βρει τον δρόμο προς τον κάδο σύντομα. Ομολογώ πάντως ότι αυτό το σχόλιο μού φάνηκε κάπως...

Καθαρά από περιέργεια φίλε panixgr, τι θα είχε γίνει αν το μέλος που εκδήλωσε τη δυσφορία του για τις κατ' επανάληψιν αναφορές σου στους "αλήτες του Thomann", ακόμα και σε άσχετες συζητήσεις, είχε 5750 μηνύματα (λέμε ένα νούμερο εντελώς στην τύχη... ::)) αντί για 100; Θα δεχόσουν το σχόλιό του με λιγότερο απαξιωτική διάθεση;

Σελίδες: 1 2 3 [4] 5 6 7 ... 206