Ό,τι κερδίσαμε είναι αυτό

[Μένια..]

Λατρεύω το βάθος που φτάνουν τα μάτια σου
καθώς το βλέμμα σέρνει πάνω μου
Κι εκείνη η άκρια των χειλιών σου να στάζει επίμονα, επίφοφα την αφορμή του κόσμου
Άσε με να μας κάνω ήρωες σε μία ανείπωτη ιστορία
δόξες και δάφνες μας περιμένουν σε μία τελετή
αποθέωσης του έρωτα
εκείνου του κόκκινου ήλιου, του μικρού ανυπότακτου θεού - συχνά ξεχνώ να υμνήσω
Μη κλαις για τις μάχες που χάσαμε - ό,τι κερδίσαμε είναι αυτό.. λαμπρή γιορτή σαν επιστρέψουμε ηττημένοι
κι εσύ κι εγώ ποτέ ξανά στον κόσμο αυτόν χαμένοι

[KgSoloman5000]

προσωπικά μου άρεσε, αυθεντικό ως προς την έκφραση του. Πολύ ωραίος και ο τίτλος!

[Bάγια]

Πολύ όμορφο Μένια!
Οι 4εις πρώτες γραμμές...υπέροχες.
Μαυροκόκκινες σκιές μου φέρνουν στο μυαλό, ζαλισμένες σκέψεις και επιθυμίες επίμονες, λάγνες, ασαφείς μα έντονα ζεστές.
Μου έκανε εντύπωση.
Να 'σαι καλά!

[ilianthos-Kanlis]

Μένια τα συγχαρητήρια κι από εμένα !
Ποίηση....χάρμα !

[Μένια..]

Ευχαριστώ για τον χρόνο και την καλή σας πρόθεση.

[Ιππέας]

Άσε με να μας κάνω ήρωες σε μία ανείπωτη ιστορία -δόξες και δάφνες μας περιμένουν σε μία τελετή
αποθέωσης του έρωτα-λαμπρή γιορτή σαν επιστρέψουμε ηττημένοι
εσύ κι εγώ ποτέ ξανά στον κόσμο αυτόν χαμένοι
  Εξαιρετική γραφή και ένα πολύ δυνατό πόνημα ! Εύγε !