Μηνύματα

676

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ 1"

« στις: 18/02/05, 20:34 »

Είναι καλό...αν και οι στίχοι του μου θύμησαν λίγο το σουξέ σου (Mα τι ζητάς κι είσαι παντού) !!!

φταίει ο καφές!!!

Και του τσιγάρου ο καπνός !!! 

σωστά! βασικά κι εδώ για σουξέ πήγαινα

677

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ 1"

« στις: 18/02/05, 20:24 »

Είναι καλό...αν και οι στίχοι του μου θύμησαν λίγο το σουξέ σου (Mα τι ζητάς κι είσαι παντού) !!!

φταίει ο καφές!!!

678

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κάθε εμποδιο

« στις: 18/02/05, 14:54 »

...και διώχνω από το νου μου την εικόνα
εκείνη απ το φιλάκι σου το πρώτο
και έχω την πιο σπάνια του αιώνα
το κύπελλο που σήκωσε ο Όττο!!!

679

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

« στις: 18/02/05, 14:41 »

αναμφισβήτητα δουλεύεις πολύ εύκολα και πολύ καλά τη ρίμα....  καλό!

680

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μυστικό Πέρασμα

« στις: 18/02/05, 14:34 »

Αναστάση, μιλάς για μια πάλη που είναι καταγεγραμμένη από τα βάθη της ιστορίας... μ άρεσε που την περιέγραψες με τη μορφή ενός περάσματος, μιας μυστικής πόρτας, που πίστεψέ με, ξέρεις πολύ καλά που βρίσκεται γιατί αν δεν ήξερες απλούστατα θα αγνοούσες την ύπαρξη και των δύο κόσμων που περιγράφεις!

681

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Mα τι ζητάς κι είσαι παντού (το σουξέ μου...)

« στις: 18/02/05, 14:25 »

δεν έχω σκεφτεί την λαική εκδοχή του κομματιού... αν και νομίζω πως με την υπάρχουσα μουσική είναι λίγο δύσκολη η είσοδος μπουζουκιού.

θα την εξετάσω κι αυτή την εκδοχή, για δική μου εξάσκηση περισσότερο...

682

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / "ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ 1"

« στις: 18/02/05, 14:15 »

                     ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟΣ  1

Σε μια κούπα με καφέ, η σκέψη μου χωράει
γουλιά-γουλιά και ο καφές γίνεται κατακάθι
η κάθε σκέψη που περνά και μια άλλη γεννάει
κι αν είναι απόλαυση ο καφές η σκέψη ειν αγκάθι!

Τραγούδια φτιάχνω κι απορώ
πώς είναι γεννημένα?
Στο κατακάθι του καφέ
είναι καλά κρυμμένα!

Μες του τσιγάρου τον καπνό, η σκέψη μου πλανιέται
λίγο αέρα καθαρό η σκέψη μου ζητάει,
κάθεται μόνη, ξενυχτά, πονά και δε μιλιέται
για κάποιον έρωτα παλιό που πίσω δεν γυρνάει...

Οι έρωτες είναι ζωντανοί
και δεν γνωρίζουν χάρο
γυρεύουν σώμα και μορφή
σε κάθε μου τσιγάρο!!!

                                                    Δ.Μ.   Καλαμάτα, 21/10/2004

683

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Εσυ κι ο κόσμος (σκεφτεστε άλλο τίτλο?)

« στις: 17/02/05, 15:44 »

Δεν το είχα προσέξει αυτό!
με αυτό που διάβασα είσαι ένα ακόμα μέλος του forum που θα σπεύδω να διαβάσω στίχους του...

684

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ποίηση

« στις: 17/02/05, 14:42 »

ένας ακόμα Κεφαλλονίτης ποιητής... έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του καπετάνιου Αλέξανδρου Μοντεσάντου με τα λιγοστά εναπομείναντα ποιήματά του...
πριν τα διαβάσω μου τον συνέστησαν σαν το άλλο Καββαδία... η ζωή του μια περιπέτεια όπως των περισσοτέρων ναυτικών... η αλληλογραφία του και τα καλλιτεχνικά χειρόγραφα του κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο Δαφνί έχουν σώσει τα λίγα αυτά ποιήματα.

685

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Mα τι ζητάς κι είσαι παντού (το σουξέ μου...)

« στις: 17/02/05, 14:24 »

porky: ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σου.
γηγενής: να ναι καλά....
Richie: μην τα πιστεύεις κι όλα...!
Βασίλη: ούτε και σε μένα αρέσει... είπαμε:σουξέ!!!
Νερένια:να σαι καλά συμπολίτισσα!

ευχαριστώ και τους υπόλοιπους!
όσο αφορά στην μουσική θα δούμε τι θα γίνει....

686

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Mα τι ζητάς κι είσαι παντού (το σουξέ μου...)

« στις: 16/02/05, 18:56 »

Μα τι ζητάς μεσ' τον καπνό του πρωινού μου του τσιγάρου?
Μα τι ζητάν τα δυο σου χείλη στο φλυτζάνι του καφέ...?
Μα τι ζητά το πεταγμά σου στο φτερούγισμα του γλάρου
μα και το χρώμα των ματιών σου μες στης θάλασσας το μπλε?

Είναι που λέω κάθε βράδυ στα όνειρά μου
αυτά που κάποτε φοβόμουν να σου πω....
κι αν κάποια μέρα θα ξανάρθει η σειρά μου
έμαθα πια και δεν θα ξαναφοβηθώ......

Μα τι ζητάει η φωνή σου στα πουλιά που κελαιδάνε?
Μα τι ζητάει τ άρωμά σου μεσ' στους κήπους του Μαγιού?
Το γέλιο σου στις γειτονιές που τα παιδιά χαμογελάνε?
Μα πίστεψέ το, σε ξεχνάω και ας βρίσκεσαι παντού!!!

Κοιτάζω γύρω μου και δεν σε συναντάω,
έμαθα να μαι μοναχός τόσο καιρό
παρέα από τη θύμισή σου δε ζητάω,
καλά περνάμε η μοναξιά μου και εγώ!!!

                                                         κάπου στο 2000.....
                                                              κάπου στο νότο.......              Δ.Μ.


Υ.Γ. μακάρι να μπορούσατε να το ακούσετε κιόλας... (οι τεχνικές μου γνώσεις στα θέματα διαδικτύου είναι νηπιακές)
πρόκειται για το τραγούδι που σφράγισε το τέλος μιας 2ετούς περιόδου δημιουργίας που πήγαζε από έναν μεγάλο και, φυσικά, ανεκπλήρωτο έρωτα.....
Το λέω σουξέ γιατί όταν το παίζω στην κιθάρα το τραγουδούν οι ακροατές
(φίλοι)...
Σοφία να σαι καλά...........

687

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: Μάλαμας - νέος δίσκος - τελος Φλεβάρη

« στις: 11/02/05, 15:20 »

άντε να δούμε...
μήπως θυμάσαι ποιος γράφει στίχους?

688

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Πιλάτος

« στις: 11/02/05, 14:41 »

είναι όντως πολύ όμορφο...
μου μένει το "κάνει στροφή επί τόπου η ψυχή μου κι ας ρισκάρει"
κι όχι μόνο αυτό βέβαια...

συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό το:
"....άδειασες ύπουλα το εγώ σου στο εγώ μου...."
                                                        Κ. Τριπολίτης

689

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η μπαλάντα των 4 ανέμων!!!

« στις: 07/02/05, 17:52 »

μάλλον δεν τίθεται θέμα αν με κέρδισε κάποιος από τους 4 άνεμους... δύσκολα μπορεί κάποιος να διαλέξει. Σημασία έχει το ταξίδι, η αναζήτηση και ο κόπος... δύσκολα αυτά τα ταξίδια αλλά.... δεν πειράζει.....
ευχαριστώ για τις απαντήσεις και τις παρατηρήσεις...

690

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ναύτης αγάπησε δελφίνι

« στις: 06/02/05, 14:44 »

είναι όντως πολύ όμορφο. με την 3η ανάγνωση κατάλαβα πως το ποίημα έχει την εξής ιδιαιτερότητα:
σε κάθε τετράστιχο του ο τελευταίος στίχος είναι αυτός που σε μπερδεύει με την καλή όμως εννοια, αφού σε βάζει να ψάξεις μια ερμηνεία. το διαβάζω από το πρωί και δημιουργεί μια παράξενη επιθυμία να αρχίσω να γράφω κατεβατά από ιστορίες... δεν ρωτάω και δεν θέλω να μου δώσεις την ερμηνεία του... ας πλάσω πρώτα τις ιστορίες και μετά βλέπουμε.....

691

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Διαδρομή

« στις: 06/02/05, 14:28 »

μια ερώτηση: τα "μπράβο" πώς μπορεί να κλέβονται κι όχι να κερδίζονται?
ή μήπως τελικά είναι το ίδιο?

Όχι, δεν είναι το ίδιο.
Τα κερδίζεις όταν είσαι αυθεντικός.
Τα κλέβεις όταν η ''παράσταση'' είναι μια πλάνη.
Πιο ''σαφής'' δυσκολεύομαι να γίνω.
Ελπίζω να κατάλαβες

κατανοητό απόλυτα... ας μην παίξουμε με τις λέξεις. η κλοπή πάντα φέρνει κέρδη, αλλά το κέρδος δεν έρχεται πάντα από κλοπή. επομένως είναι θέμα καθαρής συνείδησης...
στο ποίημα αυτό μου άρεσε η εν λόγω φράση στα πλαίσια της αυστηρής αυτοκριτικής του ήρωά του για την διαδρομή του. τώρα στο μέλλον των αυθεντικών καιρών πόσο εύκολα έρχεται η λύτρωση?

Υ.Γ. το "μπράβο" μου το δίνω απλόχερα... το αν πρόκειται για κλοπή μόνο εσύ το ξέρεις...

692

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Ερμηνεία στίχων

« στις: 06/02/05, 14:16 »

Να προτείνω κι εγώ ένα τραούδι για συζήτηση; Το δίχτυ (Στίχοι Ξαρχάκου, Μουσική Γκάτσου, Ερμηνεία Μπίνη).Αν θέλετε να παραθέσω τους στίχους, πείτε μου...

στίχοι Γκάτσου και μουσική Ξαρχάκου ασφαλώς..... τυπογραφικό λάθος.... ελπίζω.....

πάντα θα ψάχνουμε την άκρη της κλωστής μέχρι να σταθούμε κάποτε τυχεροί και να ξεκινήσουμε πάλι απ την αρχή..... ο καθένας έχει το δικό του δίχτυ στο δρόμο της ζωής....

693

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η μπαλάντα των 4 ανέμων!!!

« στις: 06/02/05, 13:29 »

                                     - 4 άνεμοι -

Χτύπησα την πόρτα του Βοριά
από πείσμα και μόνο,
για να βγω στο καταχείμωνο
να νιώσω πως κρυώνω
βροχή και χιόνι να γευτώ
και να καθίσω να σκεφτώ
ποιος άνεμος στ αλήθεια μου ταιριάζει,
                                                              μα δεν πειράζει......


Της Ανατολής χτυπώ την πόρτα
με κρυφή λαχτάρα,
να δω τον ήλιο να έρχεται,
μια φωτεινή σφαλιάρα
να δεχτώ και να καώ
με το παράθυρο ανοιχτό
να βρω ποιος είναι ο ουρανός που με φωνάζει,
                                                                    μα δεν πειράζει.....
                           
Στου Νότου σήμανα το σπίτι
να φύγω σε ταξίδι
σε άλλους τόπους μακρινούς
να πιω νερό και ξύδι,
τη γεύση μου να ξαναβρώ
που χει μπουχτίσει με καπνό
να δω ποιος λίβας με τρομάζει,
                                                μα δεν πειράζει......

Το σύνορο της Δύσης το περνώ
το χθές μου να ανταμώσω,
τις μέρες που στα πέλαγα βουτήξαν,
-το σήμερα να σώσω-
ήλιους που χάθηκαν να βρω
στιγμές που έφυγαν, σε ποιους τόπους φωλιάζουν,
                                                            και με πειράζουν.....


23/11/2003
Καλαμάτα          Δ.Μ.                                     

694

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΑΣΤΕΙΟ

« στις: 04/02/05, 14:44 »

στη δουλειά....?
τέτοια και χειρότερα... για χτυπήματα σε τοίχους (καλή ώρα), για μύγες, μπογιές και βελατούρες, κουνούπια... ανάλογα πάντα με το περιβάλλον της εργασίας.
πάντως το κοινό απ ότι βλέπω είναι ο τοίχος.... άλλοι χτυπούν το κεφάλι τους, άλλοι χτυπούν έντομα και μετά βάφουν τις ζημιές τους....

695

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Διαδρομή

« στις: 04/02/05, 14:36 »

ας παραμερίσουμε να περάσει η ποιήτρια.....
μια ερώτηση: τα "μπράβο" πώς μπορεί να κλέβονται κι όχι να κερδίζονται?
ή μήπως τελικά είναι το ίδιο?

696

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "Ίσως μετά..."

« στις: 02/02/05, 18:39 »

όσο για τη μουσική επένδυση Έκτορ περιμένω να ακούσω την μουσική σου άποψη και να την συγκρίνω με την δική μου.
Το ότι δεν σου άρεσε W. Wallace δεν σημαίνει πως πρέπει να ζητάς συγγνώμη. Υπάρχει ελευθερία έκφρασης. Freedom.
 

697

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Βροχή (ένα παράπονο που ντρέπομαι να πω)

« στις: 02/02/05, 18:27 »

Σεσημασμένε πιστεύω πως οι γυναίκες ασφαλώς και αντέχουν την ποίηση. Απλά και απόλυτα δικαιολογημένα κατ εμέ πέρα από το ότι κολλακεύονται, είναι και ένα περίεργο μάλλον βάρος γι αυτές όταν γίνονται πηγή έμπνευσης - μούσες...
Εγώ απλά προσπαθώ να φέρω τον εαυτό μου στη θέση τους - και λέω προσπαθώ γιατί δεν μου έχει τύχει ακόμα να γίνω πηγή έμπνευσης- και τότε δικαιολογώ την αντίδρασή τους.
ας μας πουν οι ίδιες.... όλο και κάποια θα έχει υπάρξει μούσα κάποιου καλλιτέχνη.

Ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας.

698

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Όσα δεν σου είπα.

« στις: 30/01/05, 15:34 »

φίλε Αναστάση και Ηπειρώτη μπράβο σου. χαίρομαι που βρίσκομαι μετά από καιρό στο "δικοί μας στίχοι και συνθέσεις" και βγαίνοντας παίρνω μαζί μου συναισθήματα και φράσεις που με άγγιξαν. από το δικό σου δημιούργημα κρατάω το "στις φλέβες σου κυλούσε η γη"...

699

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Με Χρώματα

« στις: 30/01/05, 14:55 »

ευχαριστώ πολύ για αυτό που διάβασα...

700

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "Ίσως μετά..."

« στις: 30/01/05, 14:49 »

Όσο αφορά στην σφιχτή ομοιοκαταληξία δεν ξέρω αν θα έβγαζε αυτό το έντονο συναίσθημα αν δεν ήταν γραμμένο έτσι. είναι αυτό που λένε έτσι μου βγήκε...
πάντως είναι όντως λίγο κουραστική αυτή η ομοιοκαταληξία... συμφωνώ...
ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!