Η σιωπή μου

[pascal.]

Με γνώρισες την εποχή που γύριζα απ’ τη σκόνη,
που έσκιζα, που έγραφα, χωρίς σταματημό.
Σε γνώρισα σε μια σκηνή που πάλευες στο χιόνι
να βρεις το άσπρο άλογο, χαμένο από καιρό.

Σαν είδα τις σελίδες μου γεμάτες από λέξεις
και πως το κείμενο ήθελε μια μόνο αλλαγή,
έπεσα και κολύμπησα σε ένα βυθό από σκέψεις
ψάχνοντας να βρω του κακού τη μαύρη την πηγή.

Και συ όμως το άλογο βρήκες αφηνιασμένο,
δεμένο σ’ ένα δέντρο εκεί, σ’ ένα άχαρο νησί.
Ήταν χορτάτο, όμορφο και καλοχτενισμένο,
αλλά κλωτσούσε κάθε τι μπροστά του με οργή.

Οι κόσμοι μας ενώθηκαν με πόνο και με πόθο
κι ας είχαμε στο κείμενο μια λάθος συλλαβή
κι ας είχαμε ένα άλογο που κλώτσαγε με κρότο
τ’ άδικο, το παράπονο, την ερημιά, τη γη.

Θα είναι για πάντα η διαδρομή, ταξίδι με ένα τρένο
και μέσα από το βλέμμα μου θα βρίσκει διαφυγή.
Γι’ αυτό, καρδιά μου, μη ρωτάς γιατί δεν καταφέρνω
με ήχους να σου ντύσω εδώ αυτή μου τη “σιωπή”.  

[Καρχαρίας]

Πολύ καλό!! Μπράβο Μαράκι!

[atzolina]

Τέλειο είναι !!!!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!!!!!!!!!!

[Kική]

Είναι το ποίημα που μου άρεσε πιο πολύ , αλλα ποτέ δεν έγραψα σχόλιο, γι΄αυτό και το επαναφέρω τώρα.

[pascal.]

Σ' ευχαριστώ πολύ Κική!

Βέβαια έχω αλλάξει κάποιες αντιλήψεις μου περί στιχουργικής από τότε που έγραψα αυτό. Είναι αυτό που λέγαμε με τον BeLLafOnTe για ένα ποίημα του εδώ γύρω, ότι τα παλιά μας μάς ξενίζουν λίγο.

Να σε ρωτήσω και κάτι επί της ευκαιρίας. Είναι μια απορία που την έχω γενικά διαβάζοντας ποιήματα εδώ μέσα που παίρνουν καλές κριτικές: Σου άρεσε γιατί το κατάλαβες ή σου άρεσε καθαρά από κοσμητικής άποψης (ότι είναι καλογραμμένο, έχει ωραίο λεξιλόγιο κλπ); Και αν το κατάλαβες τι κατάλαβες;

(Ο λόγος που δε μου αρέσει πλέον είναι επειδή είναι ακαταλαβίστικο, για αυτό σε ρωτάω... Έχω ξεχάσει ακόμα και εγώ τι εννοώ με τον κάθε συμβολισμό)

[BeLLafOnTe]

Μπράβο pascal...δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο μαζί σου..αυτό ακριβώς είναι το κακό...οτί από τα πιο παλιά μας "κείμενα" η το νόημα είναι προφανές ή χάνεται στην πορεία.. χάνεται δηλαδή η δύναμη της, με πολλές οπτικές γωνίες, κριτικής. Τέλος πάντων από το ποίημα αυτό εγώ το μόνο που έχω να πω είναι στο "του κακού τη μαύρη την πηγή." είναι πάρα πολλά τα άρθρα..κλασσική τακτική για να κλείσει το στιχάκι με ρίμα!  :p  αλλά κατά τ'άλλα δεν ξέρω πόσο παλιό είναι αλλά είναι ωραίο! 

[Kική]

pascal

Οπως έχω αναφέρει πολλές φορές εδω μέσα, δεν είμαι καθόλου ειδική στο να κρίνω ποιήματα. Δεν ξέρω τίποτα. Μάλιστα, πολύ τελευταία έχω αρχίσει να διαβάζω ποίηση γενικά. Ειλικρινά δεν ξέρω να σου πώ, αν μου αρέσει αυτό ή το άλλο, ούτε αν κάτι είναι σωστά τοποθετημένο. Οι όμορφες λέξεις σίγουρα δίνουν κάτι το διαφορετικό σε ένα ποίημα.

Εγώ έχω ένα κουτί στο σπίτι μου, που απο πολύ μικρή γράφω διάφορα...  Ούτε ημερολόγιο είναι, ούτε ποιήματα. Κατι σαν πεζά κέιμενα... δεν περιγράφουν καταστάσεις, μόνο συναισθήματα. Φτάνει λοιπόν κάποια μέρα, που τα διαβάζω και δεν αναγνωρίζω πουθενά τον εαυτό μου μέσα σε αυτά.

Απο την άλλη, διαβάζω ένα ποίημα, και μπορεί να το αφήσω στην άκρη, απλά γιατί δεν κατάλαβα τίποτα, ή δεν του έδωσα και τόση σημασία για να καταλάβω, και το διαβάζω κάποια άλλη στιγμή και με διαπερνάει. Είναι η κατάλληλη στιγμή. Και όταν έρθει αυτή, και διαβάσεις κάτι σου μένει χαραγμένο.

Μπορώ να σου απαντήσω και με ένα ποίημα της συνονόματής μου Δημουλά για το τι πιστεύω γενικά.
http://www.sxeseis.gr/ks_clubsvthread.php?tid=311

Επειδή το πήγα γύρω γύρω, να σου πώ λοιπόν οτι όταν διάβασα το ποίημά σου αυτό, τραντάχτηκα. είναι αυτό το κάτι μέσα σου που μπορεί να το αναστατώσει μια μελωδία, ένα ποίημα, ένας στίχος. Και πραγματικά δεν έχω λόγια να το διακαιολογήσω παραπάνω ή να το περιγράψω κάπως. Δεν είναι οτι δεν θέλω, αλλα δεν ξέρω τον τρόπο. Γι΄αυτό  και συνήθως στα ποιήματα που διαβάζω γράφω απλώς ένα "πολύ καλό" ή "πολύ μου άρεσε", και το ενοώ αυτό. Δεν έχω να πώ κατι παραπάνω.

[DEROS]

Καλησπερα Κυρια μου !!!! Ειναι πολυ ομορφο, μ' εικονες που αγγιζουν και γεματο με συναισθηματα, πολυ απλα, μας ψιθυριζει στο αυτι ενα παραμυθι, η γιαγια, και εμεις παιδια που δεν θελουμε να τελειωσει.........Τα σεβη μου !!!

[marif]

Πολύ ομορφο, πατριώτισσα! Μπράβο!

[Spilios]

Και φυσικά σε έχω ξεχωρίσει...Για την ποιότητα των στίχων σου, για την άρτια τεχνική σου, για τις χειμαρώδεις σου ροές και-κυρίως- για την πρωτοτυπία στην απόδοση μιάς οικείας καθημερινότητας, συναισθηματικής ή όχι.
Σε διαβάζω...ανελλιπώς !!! 

[pascal.]

Τι να πω βρε παιδιά... Ευχαριστώ πολύ όλους σας!

 Είναι ένα δημιούργημά μου που πραγματικά δε μου λέει πολλά πλέον. Δηλαδή αν το ανέβαζε κάποιος άλλος ούτε θα το σχολίαζα! Χαίρομαι όμως που σας άρεσε γιατί είναι το πρώτο των πρώτων. Το πρώτο που έγραψα ποτέ.

[GHTEYTRIA]

Έχω μια απορία ... γιατί σχεδόν πάντα όλοι οι δημιουργοί είναι πολύ αυστηροί με τον εαυτό τους?Το λέω γιατί και μένα μου άρεσε πολύ το ποίημα σου pascal ...κι όταν ένα ποίημα "μιλάει" σ' αυτούς που το διαβάζουν, αυτό είναι σημαντικό.Εσείς φυσικά που γράφετε, ξέρετε καλύτερα...όμως μπορείτε να κάνετε διορθώσεις ή αλλαγές αργότερα
όταν νιώθετε πιο ώριμοι ποιητικά...
Ο Θεοτοκόπουλος ζωγράφιζε τον ίδιο πίνακα 4 και 5 φορές...μέχρι να τον ικανοποιήσει το αποτέλεσμα...
Για μας όλες του οι εκδοχές έχουν την ίδια αξία...
Κι άλλωστε όπως είπε και η υπέροχη Μελίνα στο Μάνο, εσύ μπορεί να αρνήθηκες "Τα παιδιά του Πειραιά" και ν' άφησες το τραγούδι χωρίς πατέρα, εγώ όμως το υιοθετώ κι έτσι έχει μια μάνα...δε θα 'ναι πια ορφανό...
Έτσι κι εμείς ...με το δικό σου ποίημα... 
Το υιοθετουμε...

[Μαργαρίτα Π.]

Συμφωνώ απόλυτα με την GHTEYTRIA! 

[Twix]

κι εγω θα συμφωνήσω με την GHTEYTRIA και θα προσθεσω πως εντυπωσιάστηκα πραγματικά αππο τα ως τώρα ποιήματά σου..........

έχεις ένα προσωπικό στυλ γραφής πολύ δυνατό και ξεκαθαρο.............

[Stergios Kourou]

Καλησπερα Κυρια μου !!!! Ειναι πολυ ομορφο, μ' εικονες που αγγιζουν και γεματο με συναισθηματα, πολυ απλα, μας ψιθυριζει στο αυτι ενα παραμυθι, η γιαγια, και εμεις παιδια που δεν θελουμε να τελειωσει.........Τα σεβη μου !!!

Απλά Θα συμφωνήσω...και τι να πω δηλαδή που δεν είπαν οι άλλοι....

[pascal.]

GHTEYTRIA, margarita, Twix, qrusticks, θα με κάνετε να αναθεωρήσω στο τέλος. Σας ευχαριστώ!