1
Αρμονία και θεωρία της μουσικής / Απ: μαθήματα κλασσικής κιθάρας
« στις: 16/10/06, 11:57 »
σ'ευχαριστώ πολύ για την εκτενέστατη απάντησή σου, Βάγια.
η αλίθεια είναι πως θα ήθελα απλως να ασχοληθώ με κάτι - και θα ήθελα να συνεχίσω την κιθάρα επειδή την γρατζουνάω για πολλά χρόνια τώρα - ασε που φοράω και νύχια απο τότε που έκανα κιθάρα σε ωδείο.
μάλλον θα ήθελα να ξαναζήσω την κιθάρα όπως ήταν τότε - κάναμε μάθημα σε ενα μικρό δωματειάκι, γεμάτο με ράφια απο βινύλια και παρτητούρες, και μια λάμπα με κόκκινο coil για να ζεσταίνεται ο χώρος, και να ζεσταίνουμε τα χέρια μας όταν ερχόμασταν απο έξω.
και ο δάσκαλος.. βασικά ήταν από τους πιο σεβαστούς στην πόλη μου - αν και στην ηλικία που ήμουν δεν είχα ιδέα για το πόσο πλήρωνε η μανα μου για τα μαθήματα - θυμάμαι πως ήταν αρκετά, και τα δίδακτρα αυξανονταν κάθε τόσο. το αξιοπερίεργο είναι οτι τότε δεν υπήρχαν πολλά βιβλία με παρτητούρες στην χώρα μου - ιδίως βιβλία απο εξωτερικό, - το μόνο που υπήρχε ήταν οι φωτογραφίες - ναι - φωτογραφισμένες παρτητούρες σε glossy χοντρό χαρτί - πολλές φορές τόσο θωλά που ίσα ίσα διέκρινες που πεφτει η συγκεκριμένη νότα underground λεμε!!! ))
ο δάσκαλός μου έπαιζε τα κομμάτια που μου έβαζε και με ρώταγε καθε φορά αν μ'αρέσει, και όποιο μου άρεσε μελετούσαμε. μάλιστα είχε ενα τετράδιο οπου συμπλήρωνε κάτι σαν ημερολόγιο - ασκήσεις για το σπίτι, πως να παίζω τα κομμάτια, και την επόμενη φορά μου έβαζε βαθμό για το κάθε task και τελικά έβγαζε και το μέσο βαθμό για την μέρα - χαχα ήταν πολύ συνεπής σε αυτό - και με έκανε να ντρέπομαι μερικές φορές που δεν είχα μελετήσει σωστά κάποια πράγματα - μαλλον είχα συνηθίσει τότε να με πιέζουν λιγάκι για να στρώνομαι - αλλά πιστεύω πως είναι σωστή πίεση - καθόλου υπερβολική.
βεβαια όταν σε αντιμετωπίζουν σαν μεγάλο άνθρωπο, σε αφήνουν πιο πολύ να προετοιμάζεσαι όσο θέλεις.
χεχε και τα κομμάτια που μου άρεσαν ήταν στην πλεοψηφία μινόρε )) εκτός απο μια διασκευή σε ενα ρώσικο παραδοσιακό τραγούδι, και ενα άλλο τραγούδι για clowns - που όμως ηχούσε πιο μακάβριο παρά ματζόρε..
τέλος πάντων, θα κάνω μια βόλτα απο ενα-δυο ωδεία να δω πως είναι τα πράγματα.. το θέμα είναι οτι - νομίζω πολλές φορές σοβαροί δάσκαλοι δεν θέλουν να ασχολούνται και να παραδίδουν μαθήματα ιδίως σε μεγαλύτερα άτομα ή ξερωγώ σε άτομα σαν και μένα που τριγυρνάνε ανάμεσα στην λαιμαργία και στην απογοήτευση και την ανορεξία για την μελέτη. αν θέλεις, στείλε μου σε pm τις συντεταγμένες της δασκάλας που λες - για να ρωτήσω - διαφορετικά, δεν μπειράζει ) ευχαριστώ οπως και να έχει!!
cheers!
η αλίθεια είναι πως θα ήθελα απλως να ασχοληθώ με κάτι - και θα ήθελα να συνεχίσω την κιθάρα επειδή την γρατζουνάω για πολλά χρόνια τώρα - ασε που φοράω και νύχια απο τότε που έκανα κιθάρα σε ωδείο.
μάλλον θα ήθελα να ξαναζήσω την κιθάρα όπως ήταν τότε - κάναμε μάθημα σε ενα μικρό δωματειάκι, γεμάτο με ράφια απο βινύλια και παρτητούρες, και μια λάμπα με κόκκινο coil για να ζεσταίνεται ο χώρος, και να ζεσταίνουμε τα χέρια μας όταν ερχόμασταν απο έξω.
και ο δάσκαλος.. βασικά ήταν από τους πιο σεβαστούς στην πόλη μου - αν και στην ηλικία που ήμουν δεν είχα ιδέα για το πόσο πλήρωνε η μανα μου για τα μαθήματα - θυμάμαι πως ήταν αρκετά, και τα δίδακτρα αυξανονταν κάθε τόσο. το αξιοπερίεργο είναι οτι τότε δεν υπήρχαν πολλά βιβλία με παρτητούρες στην χώρα μου - ιδίως βιβλία απο εξωτερικό, - το μόνο που υπήρχε ήταν οι φωτογραφίες - ναι - φωτογραφισμένες παρτητούρες σε glossy χοντρό χαρτί - πολλές φορές τόσο θωλά που ίσα ίσα διέκρινες που πεφτει η συγκεκριμένη νότα underground λεμε!!! ))
ο δάσκαλός μου έπαιζε τα κομμάτια που μου έβαζε και με ρώταγε καθε φορά αν μ'αρέσει, και όποιο μου άρεσε μελετούσαμε. μάλιστα είχε ενα τετράδιο οπου συμπλήρωνε κάτι σαν ημερολόγιο - ασκήσεις για το σπίτι, πως να παίζω τα κομμάτια, και την επόμενη φορά μου έβαζε βαθμό για το κάθε task και τελικά έβγαζε και το μέσο βαθμό για την μέρα - χαχα ήταν πολύ συνεπής σε αυτό - και με έκανε να ντρέπομαι μερικές φορές που δεν είχα μελετήσει σωστά κάποια πράγματα - μαλλον είχα συνηθίσει τότε να με πιέζουν λιγάκι για να στρώνομαι - αλλά πιστεύω πως είναι σωστή πίεση - καθόλου υπερβολική.
βεβαια όταν σε αντιμετωπίζουν σαν μεγάλο άνθρωπο, σε αφήνουν πιο πολύ να προετοιμάζεσαι όσο θέλεις.
χεχε και τα κομμάτια που μου άρεσαν ήταν στην πλεοψηφία μινόρε )) εκτός απο μια διασκευή σε ενα ρώσικο παραδοσιακό τραγούδι, και ενα άλλο τραγούδι για clowns - που όμως ηχούσε πιο μακάβριο παρά ματζόρε..
τέλος πάντων, θα κάνω μια βόλτα απο ενα-δυο ωδεία να δω πως είναι τα πράγματα.. το θέμα είναι οτι - νομίζω πολλές φορές σοβαροί δάσκαλοι δεν θέλουν να ασχολούνται και να παραδίδουν μαθήματα ιδίως σε μεγαλύτερα άτομα ή ξερωγώ σε άτομα σαν και μένα που τριγυρνάνε ανάμεσα στην λαιμαργία και στην απογοήτευση και την ανορεξία για την μελέτη. αν θέλεις, στείλε μου σε pm τις συντεταγμένες της δασκάλας που λες - για να ρωτήσω - διαφορετικά, δεν μπειράζει ) ευχαριστώ οπως και να έχει!!
cheers!