ο καθρεφτης μου ,ασπρο ,

[ΠΟΙΟΣ]

Ερασιτεχνικα  μπροστα στον καθρεφτη μου εκαθισα παλι

 πως φαινομαι ετσι τιν τουτο το χαλι

 γκριματσες του κανω χαμογελο σπαω

"ρε φιλος σου ειμαι¨ του λεω   ¨"σ αγαπαω"

αυτος μου απανταει  "συγνωμη ποιος ειστε?
...
εγω δεν σας ξερω τα αστεια αφηστε

 να παψετε θελω και κλειστε τα φωτα

 και αν θες να με δεις κλεις τα ματια σου πρωτα

 και πες μου τι βλεπεις? πως μοιαζεις?πως εισαι?

αληθειες μοναχα και μην προσποιεισαι"

του λεω ψαρακι πως μοιαζω σε γυαλα κλεισμενο

 πουλι στο κλουβι του που ειναι φοβισμενο

 περηφανος γλαρος ψηλα που πεταω

 το απεραντο μπλε ολη μερα να κοιταω

 μικρος και μεγαλος ποιος ειμαι δεν ξερω

 μα οτι και αν ειμαι θα τα καταφερω

"θυμηθηκα "  μου λεει ο καθρεφτης  "ποιος εισαι

 και γω σε αγαπαω βγες εξω και ζησε

 Α.Π  Ερασιτεχνικα · ασπρο σεντονι απλωμενο η αγαπη μου

 και συ το ζεσταινες μεχρι να το στεγνωσεις

 τωρα αλλο χερι το απλωνει στο κρεβατι μου

 και συ δεν εισαι εδω για να ξαπλωσεις

 ασπρο πανι η μοναξια μου στο καταρτι μου
...
που εσυ δεν φυσηξες ποτε για γα φουσκωσει

 και γω πορειες για μας  εχαραζα στο χαρτη μου

 μα το ονειρο μου σα βαρκουλα εχει πατωσει

 ηρθες και εφυγες χωρις να καταλαβεις

 ποσο πολυ ποσο πολυ σ αγαπησα

 ετρεχες παντα τη ζωη σου να προλαβεις

 και γω να βρεις αυτο που θελεις σ αφησα

 στο ασπρο χαρτι που τωρα γραφω φανερωθηκες

 σα μια νεραιδα στις γραμμες του να χορεψεις

 μες στο μελανι του στυλου μου ηρθες και χωθηκες

 οπως και τοτε στη στιγμη να με μαγεψεις

 Α.Π