Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παλιάς αγάπης κέρματα

« στις: 14/02/10, 04:11 »

Καλημέρα  ΧΩΡΙΑΤΗΣ , σε ευχαριστὠ για το ενθαρρυντικό σου σχόλιο και τα καλά σου λόγια , αλλά νομίζω πώς οι δικοί μου στίχοι είναι πάρα πολύ φτωχοί και αδέξιοι για την σελίδα σας ! Όσο για το μέτρο το ξέρω πώς χρειάζομαι μεγάλη προσοχή ! Και πάλι σε ευχαριστώ σου εύχομαι καλή συνέχεια !

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παλιάς αγάπης κέρματα

« στις: 12/02/10, 15:42 »

Aganippi Σε ευχαριστώ που με διάβασες και ασχολήθηκες με τους στίχους μου ! Μα πάνω απο όλα ευχαριστώ για τη συμβουλή σου !( Εκανα κάποια αλλαγή νομίζω πώς ταιριάζει )!
Να μου είσαι καλά !

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παλιάς αγάπης κέρματα

« στις: 11/02/10, 06:09 »

XoLiDoXoS Καλημέρα !

Σε ευχαριστώ για την παρατήρησή σου , το λαμβάνω υπόψην μου και θα προσπαθήσω να προσέχω περισσότερο το μέτρο στους στίχους μου ! Καλωσύνη σου που με διάβασες ! Καλή συνέχεια .

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παλιάς αγάπης κέρματα

« στις: 11/02/10, 06:01 »

Καλή σου μέρα  Ν.Κ !
Σε ευχαριστώ για τη γνώμη σου και το σχόλιό σου !
Αν και .....η ποίηση δεν είναι με ημερομηνία λήξεως !
Να είσαι καλά !
Σου εύχομαι καλή συνέχεια !

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Παλιάς αγάπης κέρματα

« στις: 08/02/10, 20:09 »

     
Παλιάς αγάπης κέρματα
σ' ενέχυρο δωσμένα
κάποια λευκά σου ψέματα
σε γιάλα σφραγισμένα.

Κραυγής το παρασύνθημα
σε ανέμου παραθύρι
της πεθυμιάς μου σύνθημα
διαόλου χαρακίρι.

Παραπατάει η στιγμή
χειροκροτάει το λάθος
της καρδιάς μου οι σφιγμοί
σφιγομετρούν το πάθος.

Ο πόθος τρεκλίζοντας
στην ανατολή σφυρίζει
το πεπρωμένο βρίζοντας
με στίχους το εξορκίζει.

Η λογική τραντάζεται
και τα ινία παίρνει
ο έρωτας δικάζεται
η θλίψη τον βαραίνει.

Παλιάς αγάπης κέρματα
στον άνεμο σκορπισμένα
ψυχής μου αποθέματα
μές στην καρδιά κλεισμένα.



30-12-2009
 

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Oνείρου ομοίωμα

« στις: 04/02/10, 17:08 »

Kαλή σου μέρα anagnostis !
Σε ευχαριστώ πολύ για την αναγνωσή σου και την κριτική σου και λαμβάνω υπόψην μου όλα όσα έθιξες πάνω στο κείμενό μου !
Οφείλω να πώ πώς αναλόγως πώς το εισπράτει το λαμβάνει ο κάθε αναγνώστης ή αναγνώστρια και απο ποιά οπτική γωνία μπορεί να (συλλλάβει )να νοιώσει την μεταφορική ερμηνεία των λέξεων ,φράσεων ακόμη και το όλο κείμενο ήτε είναι στίχοι ήτε πεζό .Μακάρι να μπορούσα να αφαιρέσω τα βαρύγδουπα και περιττά όπως τα αποκαλείς και τις ίσως για πολλούς άσχετες περιττές λέξεις αλλά στην προκειμένη περίπτωση θα πρέπει να διαγράψω όλο το κείμενο(και δεν έχω πρόβλημα το κάνω ) η κάθε του λέξη όμως έχει μεταφορική σημασία και τό όλο θέμα είναι μιά αληθινή προσωπική ιστορία,εμπειρία,περιστατικό,
συμβάν,ή όπως θέλεις πές το το οποίο αισθάνθηκα στη σάρκα μου μέχρι το κόκκαλο και μάτωσε η ψυχή μου ! Είναι κάτι που θα ήθελα να μοιάζει με όνειρο ,αλλά δυστυχώς ήταν μια πικρή φρικτή αλήθεια με άσχημο τέλος .
Δεν είναι υποχρεωμένος ο κάθε αναγνώστης -α να εισπράξει τα ίδια συναισθήματα με εμένα που το έγραψα και αυτό φυσικά είναι σωστό και δίκαιο .
Ναι του λείπει κάτι όπως λές ....του λείπει το όνομα της μικρής Μαρίας που γράφτηκε γι αυτήν και ήταν μόλις 7 ημερών .
Αλλά έχει και εισαγωγή και πρόλογο και κυρίως θέμα και επίλογο .....το τελευταίο του τετράστιχο θέλει να πεί "πώς παρά τις τεράστιες προσπάθειες που έκαναν οι γιατροί να σώσουν το μωράκι μας τα σύνορα της ψυχούλας του παρέμειναν απόρθητα αδιάβατα γιατί την κέρδισε ο τρούλλος αγύρτη (ενός απατεώνα ....ο χάροντας...ο θάνατος )και υπέκυψε  τα βλεφαριασμένα ματοτσίνορά του μαντάλωσαν με σύρτη για πάντα και έγινε αγγελούδι !
Δεν μπόρεσε να αντριδράσει .....δεν πρόλαβε ......
Ίσως το πάρα κάτω κείμενο σε κάνει να μπορέσεις να καταλάβεις περισσότερα !
Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου και την καλή σου διάθεση να με διαβάσεις !

   Αγγελούδι μου       
    Σε ένα αγγελούδι....μόλις επτά ημερών ! Αντίο Μαρία ....η αγάπη μου συντροφιά σου !!
    
Τι λόγια Θεέ μου να ψάξω νά᾽ βρώ εκτός το Σ᾽αγαπώ
σαν μάνα ποιές λέξεις γλυκά απόψε να ψιθυρίσω ....
ποιό παιδικό τραγούδι κορούλα μου να σου πώ ....
σφιχτά στην αγκαλιά μου για να σε νανουρίσω ....

Εσύ ουρανέ μου κάνε μία μεγάλη αγκαλιά
μέσα της κλείσε με στοργή το ακριβό μου
να του χαρίζεις μέρα νύχτα χάδια και φιλιά
παρέα πάντα με το κλάμα το βουβό μου....

Σύννεφα πάπλωμα όλα μαζί εσείς να γίνετε
ζεστό το κοριτσάκι μου τις νύχτες να κρατάτε
ξεσκέπαστο μην μείνει ,μην μου τ´ αφήνετε
κι όταν θα θέλει άλλαγμα εμένα να ρωτάτε .

Εσείς όλοι οι αρχάγγελοι προσέξτε τα φτερά του
ένα βλαστάρι είναι μωρό σαν κρίνο τρυφερούδι
ποτέ μην το μαλώσετε, μην κλέψτε τη χαρά του
είναι το πρώτο μου παιδί, το πρώτο μου αγγελούδι.

Κι εσύ Παρθένα Παναγιά που φέρει τ᾽ όνομά σου
εσύ είσαι πιά η μάνα του και η προστάτισσἀ του
μην μου τ ᾽αφήσεις μοναχό, έχε το εσύ σιμά σου
στείλε μου την πρώτη λέξη του και την περπατησιά του.

Όταν αστράφτει και βροντά, μωρό μου να μη φοβάσαι
δίπλα σου θά᾽ ναι ο παππούς,η γιαγιά, η θεία η Μαρία
θά᾽ ρθει μιά μέρα αγάπη μου που πάλι μαζί μας θά᾽σαι
ήταν θέλημα Θεού κακιά στιγμή ίσως και συγκαιρία.

Του παραδείσου τα κλειδιά πήρες νωρίς μωρό μου
δροσοσταλίδα της ψυχής , δική μου ζωγραφιά ....
θά᾽ σαι η πρώτη ῾῾πινελιά ῾῾τα βράδυα στ᾽ όνειρό μου
μέσ´την καρδιά τήν όψη σου κάρφωσα με ῾῾καρφιά ῾῾.

Της μάνας πάντα η καρδιά μόνο στο θάνατο λυγίζει
στ᾽ αντίο του αποχωρισμού ραγίζει η ψυχή της ....
πρίν να το πάρει αγκαλιά ο χάρος το κερδίζει ....
ραγίζουν πέτρες και βουνά στην τελευταία ιαχή της .

Κουκλίτσα μου είσαι ζωγραφιά χαντρούλες για ματάκια
φαίνεσαι τόσο ήρεμο μωρό μου έτσι που ῾῾κοιμάσαι ῾῾
παρέα στον παράδεισο θά᾽ χεις χιλιάδες αγγελάκια
πώς σ᾽ αγαπάμε όλοι μας Μαράκι μου να θυμάσαι....!


( Μαρία Θ. 2009 )

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Oνείρου ομοίωμα

« στις: 03/02/10, 23:29 »

           
Κροτάλισμα της αντοχής
ψυχής θυμίαμα
φλέβα στεγνή ανακωχής
ονείρου ομοίωμα.

Λεπτό δριμόνι στεναγμών
ορίζοντος εκλάμψεις
άγρια σύλληψη φραγμών
φωτοστεφάνου λάμψεις.

Χρόνου απειλής εντάλματα
δαιμόνου αερικό
με λάφυρα μαλάματα
ζωής μου μερτικό.

Ασκοί Αιόλου μισάνοιχτοι
βοριά αντάρα
η πύλη τ'ουρανού ορθάνοιχτη
λαού κατάρα .

Το παρακάλι αντηλιάς
σαθρό ψεγάδι
κλωνάρι της αμυγδαλιάς
εκδωράς σημάδι.

Απόρθητα της ψυχής σύνορα
τρούλλος αγύρτη
βλεφαριασμένα ματοτσίνορα
μαντάλωσαν με σύρτη.

 

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μεσ' του Άδη την αλάνα

« στις: 30/01/10, 18:04 »

Παρατηρητής  Καλημέρα  !
Συγνώμη αλλά αναγάστηκα να απαντήσω στον rakenditos γιατί δεν γίνεται να ντρέπομαι για τους στίχους μου και να γράφω
Παραδέχομαι πώς είναι απλοί λιτοί καθημερινοί στίχοι δεν είμαι Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ να γράφω φοβερούς στίχους ,αλλά για ότι γράφω είμαι υπερήφανη και δέχομαι κάθε σχόλιο αρνητικό ή θετικό γιατί μόνο έτσι θα μάθω να γράφω καλύτερα ! Αλλά με ενόχλησε το υπόλοιπο του σχολίου όπως ακριβώς εμπεδώθηκε ....!Συγνώμη αν παραβίασα τους όρους του site που είμαι φιλοξενούμενη και σας δυσαρέστεισα σαν καινούργιο μέλος που είμαι ,γιατί ίσως να μην είμαι τόσο καλή γι᾽αυτό το χώρο και να μην ανήκω στο περιβάλλον ποιητών ! Να είσαι πάντα καλά ! Σε ευχαριστώ !

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μεσ' του Άδη την αλάνα

« στις: 30/01/10, 17:41 »

rakenditos  Καλή σου μέρα ! Επειδή το πέρα δώθε καταντά κουραστικό για τον αναγνώστη και δεν θέλω να επεκταθώ περαιτέρω γιατι σέβομαι  τους όρους τη σελίδος  που με φιλοξενεί ,αλλά πρέπει να σου απαντήσω μιας και το ανέφερες και στη Γειτονιά μας ,πώς λόγω του αρνητικού σου σχολίου έγινε χαμός ! Ας μάθουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους σαν ενήλικοι ! Οπως το νόμισμα έχει πάντα δύο πλευρές ,έτσι και η κριτική έχει το αρνητικό και το θετικό σχόλιό της ! Στην προκειμένη περίπτωση το δικό σου σχόλιο ήταν αρνητικό και το δέχομαι και σε ευχαριστώ που διέθεσες χρόνο να με διαβάσεις ! Δεν νομίζω ότι αρνήθηκα την  αρνητική σου απάντηση ! Απλά με ενόχλησε το υπόλοιπο του σχολίου σου και ο τρόπος σου ας μην επαναλαμβανόμαστε λοιπόν !
Να είσαι πάντα καλά !
 Α, LUV U 2 !

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Κι ένα παράπονο

« στις: 29/01/10, 17:05 »

Της ερημιάς μου ο καημός
η πίκρα μου αναστεναγμός
κι ένα παράπονο
ποτάμι τα δάκρυα καυτά
ξέθωροι στίχοι και γραφτά
με βλέμμα άπονο .

Το χτυποκάρδι της καρδιάς
ο χωρισμός μίας βραδιάς
χάος και άβυσσος
η κουρασμένη μου αντοχή
κραυγή λυγμός και ιαχή
ψυχής παράδεισος.

Της μοναξιάς μου η  φορεσιά
μιά χάντρα πού᾽χω θαλασσιά
για φυλαχτό μου
τ᾽ονείρου ελπίδα και φυγή
η νύχτα δωρίζει στην αυγή
ένα πλεχτό μου.

Μεσ´της νυχτιάς τη σιγαλιά
το σ´ αγαπώ δίχως μιλιά
βουβό τ᾽αηδόνι
οι αναμνήσεις πιά σωρό
εμένα ψάχνουν κι απορώ
πώς μένω μόνη.

Ο πόνος φίλος κι αδερφός
στα στήθη σφήνωσε κρυφός
και μουρμουρίζει
στης αμαρτίας τα σκαλιά
σε είδαν μ᾽άλλη αγκαλιά
κι αυτό κοστίζει.

Τ᾽αντίου η κρυάδα υποφερτή
με μιά κουβέρτα καφετί
τώρα πλαγιάζω
ένα σου μήνυμα απλό
γραμμένο ήταν με στυλό
αυτό.... διαβάζω.



12-02-2009
....@....

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μεσ' του Άδη την αλάνα

« στις: 29/01/10, 11:39 »

"χεχεχε ηρθε η ωρα του κομπλεξικου!!

Περα απο το γεγονος οτι κανει καλη ριμα (αυτο δε το βρισκω ιδιαιτερα εντυπωσιακο απο μονο του) ολο το ποιημα ειναι παρα μα παρα πολυ προβλεψιμο και "κλισε".

Ο χαρος που γλενταει με ρεμπετικες πενιες , το μπουζουκι που αναστεναζει με παραπονο ,
ο ντουνιας ο απονος..ολα τοσο προβλεψιμα τοσο συνηθισμενα (λιγο η πολυ τα εχουμε δει ολα αυτα)...
Εμενα μου δινει την αισθηση οτι απλα "εκτελεστηκε"..δηλαδη βρηκες ενα θεμα και εκανες μια "στιχοπλοκη" χωρις ιδιαιτερη εμπνευση και μερακι.
Γενικα δεν βρηκα κατι.
Θα επρεπε λοιπον να ντρεπεσαι γι αυτο και φυσικα να μην κοιμηθεις αποψε απο την στεναχωρια σου για το σχολιο μου.

Α , αν εχεις γατα μπορεις και να την βαλεις να κλαιει!! "

Αυτα!!



Dear  rakenditos ! Κομπλεξικέ (Συ είπας ) !
Πρώτον επειδή έχω και λίγη πέτσα επάνω μου ,δεν μου αρέσει να προσβάλλω κανέναν μα ούτε να με προσβάλλουν και επειδή ποτέ μου δεν ντράπηκα για τους στίχους μου και δεν πρόκειται να ντραπώ ούτε και τώρα επειδή μου το γράφεις εσύ στο σχόλιό σου μα ούτε και να χάσω τον ύπνο μου ! .Δέχομαι κάθε σχόλιο αρνητικό ή θετικό μα την επιθετικότητα και περισσότερο την χυδαιότητα δεν τα σηκώνω ! Ακόμη και απλή στιχοπλοκή να ήταν κι αυτό χρειάζεται έμπνευση και ταλέντο να το συναρμολογίσεις σε στίχους ,όπως λένε στα μέρη μου.
Α , λόγω ότι δεν έχω γάτα ....αν έχεις εσύ λοιπόν κάποιο κατοικίδιο ζώο βάλε το να σε κάνει entertain να χρωματίσεις τη βαριεστημάρα σου και πιές κανένα σφηνάκι να ξελαμπικιάρεις και να ντύσεις την φτώχεια του μυαλού σου και την κομπλεξικότητά σου !
Κοίταξε  επειδή το υφάκι  σου είναι παλιομοδίτικο και μπανάλ και το στυλάκι σου πολυφορεμένο , ἀντε κάνε πιάτσα σε όπιαδήποτε άλλη σελίδα και πάρκαρε το βάρος των οστών σου γιατί η δική μου σελίδα δεν σε σηκώνει είσαι ΥΠΕΡΒΑΡΟΣ !
Και που είσαι η κομπλεξικότητα είναι περισσσότερο προβλέψιμη και κλισέ απο τους στίχους μου my dear !

Αυτά !!

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μεσ' του Άδη την αλάνα

« στις: 29/01/10, 11:08 »

gkou  Σε ευχαριστώ πολύ καλή μου για τη θετική σου σκέψη και το σχόλιό σου ! Ίσως κάποια μέρα να μπορέσει να μελοποιηθεί και να έχεις τη δυνατότητα να το ακούσεις !

Παρατηρητής ,να ευχαριστήσω και σένα λοιπόν που διάθεσες χρόνο να διαβάσεις τους στίχους μου και να τους( δώσεις ρυθμό)
Ναί λοιπόν κάτι σαν κι αυτό που σιγοτραγουδάς έχω κι εγώ στο μυαλό μου !

Να είστε καλά και οι δυό !

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Έλα κι απόψε

« στις: 26/01/10, 15:45 »

Πολλή ωραία η γραφή σου ,όπως πάντα αλλωστε !!

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μεσ' του Άδη την αλάνα

« στις: 26/01/10, 15:41 »

Kαλημέρα Γιώργο , σε ευχαριστώ ! Καλωσύνη σου !

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μεσ' του Άδη την αλάνα

« στις: 26/01/10, 10:10 »

Aγαπητέ ΧΩΡΙΑΤΗΣ , σε ευχαριστώ για τη θετική σου ἀποψη και τα καλά σου λόγια  ! Μακάρι ......θα δείξει  ! (Συγνώμη που η απάντησή μου είναι κάπως αργοπορημένη .αλλά βλέπεις υπάρχουν 8 ώρες διαφορά μεταξύ μας) ! Να μου είσαι καλά ,καλή συνέχεια σου εύχομαι !

16

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μεσ' του Άδη την αλάνα

« στις: 25/01/10, 06:31 »

Στης ψυχής μου τα σκοτάδια και στην ερημιά
ήρθε ο χάρος να γλεντήσει με ρεμπέτικη πενιά
στάσου χάρε κι αφουγκράσου πιές για να μεθύσεις
της ψυχής μου τη γαλήνη ήσυχη να αφήσεις .

Το μπουζούκι αναστενάζει
βγάζει ένα παράπονο
για το ψέμα που διχάζει
τον ντουνιά τον άπονο
και ο μπαγλαμάς τα σπάει
έφερε τα πάνω κάτω
με τον αμανέ ξεσπάει
άντε άσπρο πάτο.

Μεσ'' του Άδη την αλάνα κι οι πέτρες κλαίνε
για το άδικο του χάρου με καημό πιά λένε
γίνε χάρε μου ρεμπέτης και στην πίστα όρμα
και του μπουζουκιού η γλύκα θα σε κάνει λειώμα .

Το μπουζούκι αναστενάζει
βγάζει ένα παράπονο
για το ψέμα που διχάζει
τον ντουνιά τον άπονο
και ο μπαγλαμάς τα σπάει
έφερε τα πάνω κάτω
με τον αμανέ ξεσπάει
άντε άσπρο πάτο.

15-01-2010

© Copyright, elena351

17

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ψυχής κατάγματα

« στις: 24/01/10, 09:13 »

Καλημέρα  ilianthos-Kanlis ! Σε ευχαριστώ που με διάβασες ομολογώ πώς αυτό το ποίημα είναι μία απο τις ψυχικές μου καταθέσεις ,ἐνα απο τα ευαίσθητά μου κομμάτια με( αρκετά βαθιά ) μεταφορική σημασία !

18

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ο κήπος των ματιών σου

« στις: 24/01/10, 09:07 »

Καλημέρα ! Πολύ όμορφη ευαίσθητη και τρυφερή γραφή !
(Αν θές διόρθωσε τη λέξη -καληνύχτα -)

19

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ψυχής κατάγματα

« στις: 21/01/10, 15:20 »

Ψυχής κατάγματα             
 
Δεν συμβιβάζεται η οργή με αναθυμιάσεις
με τάματα πάνω σε βωμούς
με της αύρας τη δροσιά λούζει περιστάσεις
δύσπιστέ μου αετέ προσπέρνα μη διστάσεις
κλείσε τα μάτια στους διωγμούς
αν τα φτερά σου κουραστούν να ξαποστάσεις.

Μπλεγμένες λέξεις σαν μασημένα φύλλα Πυθίας
του θράσους ο ίλιγγος αυξάνεται
τόσο αίμαι τόσα πτώματα γραμμές μιας ιστορίας
κι εσύ ουρανέ μου γαλανέ το λές θέμα θεωρίας
για δές το πράσινο της γής χάνεται
το λυκαυγές αρρωστημένο έχει γεύση πικρίας.

Χαμένα λόγια κοφτερά σαν μαυρομάνικα μαχαίρια
αλλοιώθηκε το χρυσοκόκκινο του δειλινού
τι κρίμα φυλάκισαν κρυφά τα άσπρα περιστέρια
κεριά αναμμένα κρατούν στις παλάμες τ'αστέρια
ενός λαού και κόσμου ελεεινού
ψυχής κατάγματα απο φρικτού πολέμου μαδέρια.

Μύρισε δυόσμος και μέντα στον ξεραμένο κήπο
κράταγε παρηγοριά το χώμα του
διακρίνεις βαλάντωμα στης καρδιάς το χτύπο
της καμπάνας ο αλλαλαγμός λές είναι για τον τύπο
μ' όλα αυτά ο χειμώνας άλλαξε το χρώμα του
θα φυτρώσεις κυκλαμινό μου μα θα λείπω.



....@....
08-01-2010
 

20

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ποίημα της χρονιάς 2009

« στις: 20/01/10, 09:53 »

Σαν καινούργιο μέλος στο site , θέλω να ευχηθώ καλή επιτυχία σε όλα τα μέλη που λαμβάνουν συμμετοχή !

21

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Της σιωπής μου η σιωπή

« στις: 20/01/10, 09:45 »

Ήταν ο χιτώνας σου βαρύς η γύμνια σου ντυμένη
τα ματωμένα πόδια σου ακολουθούν σκιά αλαφιασμένη
νεράιδες σε προσπέρναγαν το δρόμο σου εμποδίζαν
και με πινέλα μιάς νυχτιάς το μαύρο χρωματίζαν.

Εσύ που πύργους έχτιζες και στ᾽ άστρα κατοικούσες
του φεγγαριού το ασημί δόλια εσύ λαμποκοπούσες
αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι λιβάνι στις παλάμες
σκιάχτρο της νύχτας της θαμπής γυαλίζανε οι λάμες.

Χαμογελόντας έβγαινες το κύμα να προυπαντήσεις
κοράλια ο λαιμοδέτης σου με φύκια να τα ντύσεις
νεκρών φωνές απ᾽ το βυθό σε κάνουν να σωπαίνεις
μεταλαβιά το αίμα σου..... μόνη σου καταπιένεις.

Δακρυροούσα Παναγιά που μέσα μου επλάστεις
δυό αδελφών κρίνου σπορά δημιουργός και πλάστης
δυό αδελφοί δύο εχθροί μα ξένοι όλως διόλου
της μοίρας μαύρη συμφορά απόγονοι διαόλου .

Γύρω απο έτοιμη φωτιά χορό σήκω και στήσε
νάναι βαρύ και Hard Rock το χάρο εσύ φτύσε
κάποιας κιθάρας οι χορδές μ᾽εμένανε να κλάψουν
και της σιωπής μου τη σιωπή με ήχους να την θάψουν.


....@....
21-08-09

© Copyright, elena351

22

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Αν τολμάς

« στις: 19/01/10, 11:55 »

Kαλημέρα : XoLiDoXoS !
Σ᾽ ἐυχαριστώ για το χρόνο σου που με διάβασες ! Χαίρομαι που σου άρεσαν οι στίχοι και φυσικά είναι μόνο στίχοι τίποτα το βιωματικό ! Απλά σκέψεις και λέξεις συσσωρευμένες στο υποσυνείδητο που η έμπνευση  τις ενώνει σε ρίμα και η πέννα τις καταγράφει στο χαρτί !
Να είσαι καλά ! Καλή δημιουργική συνέχεια σου εύχομαι και Καλή χρονιά !

23

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αν τολμάς

« στις: 18/01/10, 07:56 »

Αν τολμάς κι αντέχεις
και καρδιά αν έχεις
έλα μην αργείς
μόνο με υποσχέσεις
δεν κρατάν οι σχέσεις.

Πάρε με απ᾽ το χέρι
στης νυχτιάς καρτέρι
ρόδο της αυγής
νά᾽ ναι ο έρωτάς μας
βάρκα στα ονειρά μας.

Του κορμιού η ρότα να μας βρεί σαν πρώτα
θάλασσας κοχύλια τα δικά σου χείλια
ηδονής το αγέρι άσπρο περιστέρι
του μυαλού μου έννοια μάτια μου μελένια.

Αν τολμάς κι αντέχεις
τον ρόλο αν κατέχεις
χτύπα μου απλά
αν όμως διστάζεις
τα μέσα μου διχάζεις.

Θα σε περιμένω
μοίρας πεπρωμένο
απόψε σιωπηλά
στο ναό σου νἀ᾽ μπω
σαν χρυσός να λάμπω.

Του κορμιού η ρότα να μας βρεί σαν πρώτα
θάλασσας κοχύλια τα δικά σου χείλια
ηδονής το αγέρι άσπρο περιστέρι
του μυαλού μου έννοια μάτια μου μελένια.






© Copyright, elena351

24

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Της αγάπης το μεράκι

« στις: 18/01/10, 07:52 »

ilianthos-Kanlis  Καλημέρα σου ! Σε ευχαριστώ για την καλοσυνάτη υποδοχή στην παρεά σας και το θετικό σου σχόλιο !
Χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι μου ! Καλή δημιουργική χρονιά σου εύχομαι !

25

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κανέλα - Πορτοκάλι

« στις: 18/01/10, 07:45 »

Kαλημέρα Αganippi ! Πολύ όμορφη γραφή ,μου άρεσε  ! Μπράβο σου !
Κανέλλα πορτοκάλι λοιπόν !!

Κανέλλα πορτοκάλι ρόφημα των χειλιών σου
της νάρκης μου η ζάλη άρωμα των φιλιών σου
νά᾽ ρθω να τα παιδέψω με νάζι να στα κλέψω...
με σ᾽ αγαπώ να πλέξω στεφάνι να σε στέψω  ...