Η άλλη Κοκκινοσκουφίτσα

[ivikos]

Πλωτές οι νύχτες σου, με παν στις εκβολές
του πιο στυγνού σου ποταμού, που ρέει απίκο
άνθη να ψάχνει η μικρούλα στις αυλές
να ‘ναι ζευγάρι η γιαγιούλα με τον λύκο

Να σε γνωρίσω απ’ το κόκκινο σκουφί
να έχεις πάρει από κει το όνομά σου
γαζί να είσαι σ’ ενός έρωτα ραφή
να ‘χω δεθεί με τα φιλιά τ’ ανώνυμά σου

Μα αντί το αθώο βλέμμα που ‘χεις βρε μικρό
καθώς αθώα της γιαγιάς χτυπάς την πύλη,
θα εκτοξεύεις το «Αντίο σου» πικρό..
θα ξεδιψάς από αγάπη, σε άλλα χείλη

Κι όπως ο λύκος παριστάνει τη γιαγιά
που ‘ναι στα πέρατα της γης κι αυτή διωγμένη
βλέπει τον έρωτα μαζί σου…σαν μαγιά…
και δεν σε τρώει, μα σε ψάχνει για ερωμένη…

Πλωτές οι νύχτες σου με παν στους πολικούς
ψάχνω, πριν βγω μες στης νυχτιάς την καναπίτσα,
να ‘μαι ο λύκος της αγάπης…να μ’ ακούς
κι εσύ η άλλη μου ….η κοκκινοσκουφίτσα