οταν σε ειδα για πρωτη φορα.

[louloudenia]

    οταν σε ειδα για πρωτη φορα
    ανοιξα την πορτα της καρδιας μου,
    φυλακισα την γλυκεια σου μορφη
    κι ελευθερωσα την μοναξια μου.

    αν κοιταξεις στην καρδια μου
    την εικονα σου θα δεις,
    να γελα , να τραγουδαει
    στο ρυακι της ψυχης.

    οταν σε ειδα για πρωτη φορα
    αναψε μια φλογα στην καρδια μου,
    του ερωτα μου προσφερες κρασι
    ζωχραφησες τα ονειρα μου.

    αν κοιταξεις την καρδια μου
    γραφει μονο τ ονομα σου,
    χαραγμενο  με το δακρυ
    και τα ψευτικα φιλια σου.

   οταν σε  ειδα για πρωτη φορα
   πιστεψα στο ονειρο που ειδα,
   σου ανοιξα ορθανοιχτη αγγαλια
   το ψευτικο χαμογελο δεν ειδα.

   αν ανοιξεις την καρδια μου
   μια πληγη θα τρεξει αιμα,
   ειναι ματια μου απο σενα
   μ οσα εκανες σε μενα!

[D@ve Murray]

Νομιζω οτι χρειαζονται περισοτερη δουλεια η ομοιοκαταληξιες σου...

[louloudenia]

και βεβαια χρειαζονται. το ξερω. δεν ειναι δουλεμενα. ειναι της στιγμης οπως βγαινουν.
σ ευχαριστω πολυ για την παρατηρηση.
θα το προσπαθησω.

[Malezyanni]

Εμενα παντως μου αρεσει αυτος ο τροπος γραφης ειναι καπως πρωτογονος,πολλες φορες το κανω κι εγω,αφηνω καποια αισθητικα λαθη μεσα στο ποιημα για να ειναι "παρθενο" να μην το εχει αγγιξει η σκεψη,ωστοσο σπανια γραφεται ετσι σοβαρη ποιηση. ;)Στη συγκεκριμενη φαση της ζωης μου,μου αρεσει.

[louloudenia]

συγνωμη αλλα δεν  καταλαβα.  εκει που λες ωστοσο..... το απλοποιεις λιγο?

οπως ξανα ειπα δεν τα δουλευω. στο ατοφιο νομιζω φαινεται τι μπορω να κανω.
ευχαριστω πολυ 
λουλουδενια

[Malezyanni]

Εννοω οτι αυτη τη στιγμη δεν μου ερχεται κανενας γνωστος ποιητης που να εγραφε μονοκοπανια,οπως του εβγαινε,μπορει και να υπαρχει,αλλα πρεπει να ειναι μεγαλοφυια καποιος για να γραφει σε επαγγελματικο επιπεδο,ποιητικες συλλογες με τη μια.Δεν ειπα οτι κατι τετοιο ειναι στοχος σου,απλα το επισημανα.

[louloudenia]

malezyanni
αν σου πω οτι μονοκοπανια γραφω? 
ακομα και στο κινητο απαντω σε μηνυματα με στιχους.
δεν ασχολουμαι πολυ. δηλαδη ελαχιστα. τωρα ομως εχω ολο τον χρονο ελευθερο.
καποτε μου ανοιχτηκαν πορτες και δεν μπηκα.μπορουσα να γινω επαγγελματιας.

3 μεγαλοι συνθετες ειδαν τι  γραφω πριν πολλα χρονια. οχι μονο με παρωτρυναν,, αλλα θελησαν να με  βοηθησουν.
δεν πηγα να τους βρω.  αφησε τις ευκαιριες  να  φυγουν.
τωρα? θελω μα δεν μπορω.μακαρι να τα καταφερνα.
μου  δινεις δυναμη να προσπαθησω.
σ ευχαριστω απο ψυχης..

[Zaxarenia]

Λουλουδένια προχώρα. Το ταλέντο φαινέται στα ποιήματα που γράφονται στο 5λεπτο. Για μένα η ποίηση είναι έκφραση και δεν είναι δυνατόν να εκφράζεσαι πάντα μέσα σε στένα μέτρα. Για μένα τέχνη είναι να μπορείς να αντικατοπτρίσεις στους στίχους αληθινά συναισθήματα. Όλοι μπορούμε αφιερώνοντας χρόνο να γράψουμε τέλεια έμμετρα στιχάκια με άψογη ομοιοκαταληξία. Δόξα τω Θεώ η ελληνική γλώσσα μας προσφέρει εκατομμύρια λέξεις. Όταν θες όμως να εκφράσεις αυτά που νιώθεις τότε οι λέξεις στερεύουν και εκεί είναι το δύσκολο να βγάλεις το μέτρο και την ομοιοκαταληξία. Και αφού εσύ το καταφέρνεις΄(όπως κι αν το καταφέρνεις τελοσπάντων) έτσι αδούλευτα τότε έχεις ταλέντο. Καλλιέργησέ το καιγράφε όσο μπορείς πιο πολύ. Αρκεί βέβαια, να έχεις κάτι να πεις, αλλιώς κάνε παύσεις για όσο χρειαστεί. Βοηθάει...πίστεψέ με!

[pascal.]

Αυτό το θέμα ως προς το πώς πρέπει να γράφεται ένα ποίημα και τι θεωρείται ποίηση έχει συζητηθεί αρκετές φορές εδώ. Νομίζω η άποψη που με καλύπτει καλύτερα είναι του μέλους Κατερίνα_ σε παλιότερο θέμα και έλεγε τα εξής:

"Οι συγγραφείς και οι ποιητές δεν θα πρέπει να αρκούνται μόνο στο συναίσθημα όταν θελήσουν να αποδώσουν ''κάτι'' και το δημοσιεύουν. Είναι όμορφα συναισθήματα μα δεν έχουν να ''δώσουν'' σαν στίχοι. Η συγγραφή χρειάζεται δουλειά. Δεν είναι απλή αποτύπωση συναισθημάτων, σκέψεων ή απόψεων. ''Δούλεψε'' επάνω στα γραφτά σου, δες τα και την επόμενη και τη μεθεπόμενη ημέρα, ''βασάνισέ'' τα."

Και αυτό θα ήθελα να πω και στη louloudenia.