Κόκκινα χείλη μου μαβιά.

[GIORGOS KANLIS]

Κόκκινα χείλη μου μαβιά,
μάτια μελιά μεγάλα,
στης σκέψης μου το διάβα,
να ΄ταν να ΄σουν κι εσύ.
#
Να ΄χα μια στάλα Ουρανό,
μια ψύχα από Φεγγάρι,
μια σκάλα ως τον Άρη,
κι όσο ψηλά μπορώ.
#
Μπρούσκο να σ΄έπινα πιοτό,
τα δυο μαβιά σου χείλη,
στου άπειρου το δείλι,
μπρούσκο κρασί στυφό.
#
Να ΄χα κι Αρχάγγελου φτερά,
να σ΄έβαζα στη μέση,
στη χάση και στη φέξη,
να ΄ρχόμασταν στη Γη.
#
Μπρούσκο να σ΄έπινα κρασί,
τα δυο μαβιά σου χείλη,
γλυκόστυφο σταφύλι,
πόσο σε αγαπώ.

[GIORGOS KANLIS]

Σαν τα δικά σου χείλη.........