Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ivikos στις 26/12/09, 10:19
-
Να ‘μαι το αφιόνι μιας παράξενης βραδιάς
αγάπης δάκρυ, που η πάχνη το πετρώνει,
να ‘μαι η σούστα στο αγώγι της καρδιάς
που ο σπασμένος άξονάς της με σκοτώνει
να ‘μαι εικόνισμα παμπάλαιων ετών
η διαθήκη ενός απέθαντου που ανοίχτει,
να ‘μαι ρεσάλτο μουσουλμάνων πειρατών
σε καραβέλα Ορθοδόξων, «σκυλοπνίχτη.»
Κι εσύ του Αιγαίου ανοχύρωτο νησί
που ούτε κυκλάμινο στις πέτρες του φυτρώνει,
μία Ελλάδα που τα τέκνα της μισεί
και για το τίποτα κρεμάει στην αγχόνη.
Να ‘χεις στο Δέλτα κάποιου Νείλου , το ναό,
που με φλεγόμενες τον έκαψαν σανίδες
να σε χλευάζουνε κι ο Ρα, κι οι Φαραώ
όπως τα graffiti σε αρχαίες πυραμίδες
να ‘χεις τα αύριο μπερδέψει με ρετρό
και να μου λες, θα κάνεις κείνα που ‘χουν γίνει,
να βγαίνω νύχτα την αγάπη να μετρώ,
τον έρωτά σου να μεθάς με άλλο λαγήνι.
Να ‘χεις πεθάνει σε βολές κατά ριπάς,
πυγολαμπίδα , και φεγγάρι, σε ουρανίσκο,
στερνή φορά να σου ζητώ να μ’ αγαπάς
να λες το «ΝΑΙ» , να σε ζητώ, να μη σε βρίσκω!!!
5.07.09
-
....
Να ‘χεις στο Δέλτα κάποιου Νείλου , το ναό,
που με φλεγόμενες τον έκαψαν σανίδες
να σε χλευάζουνε κι ο Ρα, κι οι Φαραώ
όπως τα graffiti σε αρχαίες πυραμίδες....
Η δικαιωση του ''κατα ριπάς''... Μπράβο σου.
-
Φίλε μου Λάμπρο
ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο....
Η συγκεκριμένη στροφή που αναφέρεις ίσως είναι δικαίωση του "κατά ριπάς".........
Ομολογουμένως δεν το 'χα δει έτσι!!!!!!!!
Να 'σαι πάντα καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!