Το Στέκι των Κιθαρωδών
Περι μουσικής => F.A.Q. μουσικής γενικά => Νομικά, διαδικαστικά, οργανωτικά => Μήνυμα ξεκίνησε από: Lord-George στις 12/10/02, 23:16
-
Τι πρόβλημα και αυτό ρε παιδιά...
Εγώ χάνω το μπούσουλα...
Αφού μόνο και μόνο αν είναι να παίξω καμμιά ροκιά στον αιώνιο ροκά το πατέρα μου, καταϊδρώνω, ιδρώνουν τα δάκτυλά μου, γλιστράνε, παίζω μπούρδες, δε καταφέρνω να πατήσω το πενταλ για να αλλάξω κανάλι κτλ.
Έννοείτε ότι δε μπορώ με τίποτα να παίξω μπροστά σε κοινό όπως η θείοι μου, συγγενείς και φίλοι, στις γιορτές των γονιών μου κτλ. όχι μόνο γιατί "φοβάμαι" το λάθος αλλά και γιατί δεν έχω ρεπερτόριο γιατί δε ξέρω τι θέλω να ακούσουν οι άλλοι. Άμα ακούει καζαντζίδη ο άλλος τί να πάς να του παίξεις με την ηλεκτρική? ???
Όταν όμως είναι οι φίλοι μου, γ**άω και δέρνω! Χτυπιέμαι, κάνω "μαγείες" στη κιθάρα, κολπάκια, τραγουδάω κιόλας :P :P :P@#$^%
Τι να κάνω ρε παιδιά? Πως θα το περάσω το κόμπλεξ?
Εσείς έχετε περάσει τέτοια φάση?
-
Φιλε Γιωργο και εχω εγω αγχος..οχι οτι ντρεπομαι να παιξω μπροστα σε κοσμο..καθε αλλο..αλλα εχω το φυσιολογικο αγχοσ να μην κανω καποιο λαθος!!!
Αλλα το ξεπερναω με το να μην κοιταω στα ματια το ακροατηριο..παντα οταν ξεκιναω να παιζω κιθαρα κοιταω κατω στο πατωμα...και γενικα ειναι σπανιες οι φορες που θα σηκωσω το κεφαλι μου για να τους δω!!!!
Ας τι τραβαμε και εμεις οι καλλιτεχνες!!!!!!!!!! ;D ;D ;D ;)
-
Nomizw oti h texnikh tou na min koitas to koino einai ligo "kakh" giati etsi den apoktas epafh mazi tou.. egw sta prwta live eixa kolimata,koitaza katw,idrwna..... alla me ton kairo ta ksepernas giwrgo... twra na sou pw panta mprosta stous goneis mou paizw ligo atsala kai egw...einai kai ligo ayto pou les me to repertorio,giati o pateras den sktima ta solo tou satriani....
-
giati o pateras den ektima ta solo tou satriani....
Περιέργως και ο δικός μου πατέρας είχε κάποιες παρόμοιες καλλιτεχνικές ενστάσεις όταν έπαιζα Guns'n'roses...
-
Mallon einai koino xarakthristiko twn goniwn na min moirazonati tis mousikes anisixies twn paidiwn....klaps...ligm...
-
kai egw to idio... den mporw na p[aixw se syggeneis alla se filous..
-
egw pali mprosta se siggeneis kai filous paizw me megali anesi. oti kai na mou zitisoun .(as einai kala to kithara)...
se kosmo exe provlima(vlepe giortes sxoleiou ...)
-
nomizo to na min mas egrinoun oi goneis ine kapos fisiologiko pragma, palia akougan pio laiki mousiki, eno oi pio polloi apo emas akoune rock ke emis otan ftasoume kapia fora stin thesi tous meta apo merika xronia tis modas mporei na ine (opos paei dld) i trance ke aftes oi vlakies, skeftite lipon pos tha niothate otan akougate ton gio sas na kani ton DJ ke na perimenei na ise perifanos gia ekino! :P eno esi protimas na ton akous me kithara ke o pateras sou protimaei na se akouei me mpouzouki... ;D a re vasanaaaaa
-
Λοιπόν εχω κι εγω ενα παρόμοιο πρόβλημα και θα ήθελα την γνώμη σας πανω σε αυτο.
Εγω δεν εχω πρόβλημα να παίξω κιθάρα μπροστά σε οποιονδήποτε αλλα το πρόβλημα μου είναι οτι δεν εχω καθόλου καλή φωνη.
Αρα πώς να παίξεις κιθάρα σε μια παρέα αν δεν τραγουδάς;
-
erasitexnh, to problhma to eixa kai egw...kai shmanthko einai pws to eixa..apla ...an theleis na tragoudhseis , tragouda..kai as eisai faltsos, meta apo xrono tha strwseis...kai egw tragoudaw, kai as eimai faltsos.... ;D
Vangelis
-
Λοιπόν ρε παιδιά, είχαμε πάει το καλοκαίρι με κάτι φίλους μου σε ένα είδος κατασκήνωσης στο βουνό, για μια εβδομάδα. Μια νύχτα λοιπόν, πήραμε τις κιθαρούλες μας και κάτσαμε ήσυχα ήσυχα κι αρχίσαμε να παίζουμε. Παίζαμε απ' τις δέκα μέχρι τις τρείς τη νύχτα, και παίξαμε ΠΟΛΥ καλά στην αρχή. Μουβγαίναν και τα σολάκια, δεν φαλτσάραμε κιόλας... Αυτό που δεν είχα προσέξει ηταν πως σιγά σιγά μαζεύτηκαν καμιά πενηνταριά άτομα, και κάθισαν και άκουγαν. Όταν λοιπόν τους είδα, άρχισα να ιδρώνω, να κάνω μαλ***ες, ξέρετε, τάχετε περάσει. Ε, αυτό ήταν. Έβαλα τα δυνατά μου, το ξεπέρασα.
Μόνη λύση είναι να το αντιμετωπίσεις. Βγές στη σκηνή, και πές μέσα σου, Σιγά ρε μεγάλε, δίσκο θα βγάλω? Όπως θέλως παίζω, κι αν κάνω κανα λάθος, πολύ που με νοιάζει!!!
Άμα δεν σε νοιάζει, θα κάνεις και κείνο το κολπάκι που σκέφτηκες μα φοβάσαι πως δεν θα πετύχει, θα παίξεις πιο ανετα. Μην αποφεύγετε να δείτε τους θεατές ρε παιδιά.... Να σε δούν να παίζεις ήρθαν, όχι να σε λυντσάρουν....;)
Παρεπιπτόντως, ο δικός μου ο γέρος, δεν νευριάζει με το τί παίζω. Μου λέει " ΄πώς το παίζεις έτσι το Black Dog παιδάκι μου, έτσι το παίζει ο Jimmy Page?" ή " σε πειράζει η κλασσική, παίζε και κανα Rory Ghallaher που μ' αρέσει...ή δεν μπορείς? χαχαχαχααχαχα..." κι εγώ τα παίρνω στο κρανίο και μούρχεται να το φορέσω τον ενισχυτή στο κεφάλι........
-
lipon afto pou leei o erasitexnis einai ena provlima pou vasanizei k emena. kitakste, os kitharistas an k den theoro oti exo orea foni, tragoudao sosta, diladi xoris faltsa. etsi, eite vriskis kapion-kapia apo tin parea pou tragoudaei orea k linis to provlima sou, eite tragoudas o idios siga (gia na dineis ton tono) mazi me olous tous allous (xoris na iparxei kapios sigkekrimenos tragoudistis.
ego prosopika den vtrepome tous siggenis toso alla tous filous (oxi tous kolitous). ma pio poli tous ksenous k eidika an kseroun k ligo apo mousiki borei na katalavoun k to lathos sou. alla ola ksepernioude me tin trivi sou me to koino
-
oloi oi megaloi kalitexnes apo oti exo akousi se sinenteksis
tou exoun kathe fora pou vgenoun stin skini trak poso malon kapios pou den exi sinithisi se live i paromies emfanisis.
-
telika den ime o monos pou exi xalia foni! den me pirazi na pezo kithara mprosta se allous.. otan ine megalitero to kino fisika kai exo trak.. alla na tragoudiso? pote! oute mprosta stous filous mou...
sxetika me to thema ton gonion.. idio provlima edo! pisteuo oti apla den ektimoun tin rock mousiki opos ipe o dave murai
-
pistevw pws gia na to xeperaseis prepei apla na theleis na euharistiseis aytous pou irthan na se akousoun me kali prothesi kai gia na diaskedasoun,pioun to poto tous ktl...de prepei na dineis simasia stous kakoproeretous pou distihws polles fores iparxoun kai pou tha exoun na poun mia kakia kouveda akoma ki an ola einai telia.kaneis oti kalitero mporeis kai den anisixeis afou ta exeis kala me esena.an to trak loipon proerxetai apo fovo mipws se sxoliasoun arnitika-koroidepsoun thimisou ta parapanw,diladi pws an kapoios thelei na koroidepsei tha vrei kati na pei oti ki an kaneis.opote de xriazetai aghos giati aytos pou einai kakoproeretos exei to provlima kai ohi esi.fisika i kali kritiki einai pada dekti kai voithaei sti veltiwsi,opws episis kai i autognwsia,gia to pou diladi ftanoun oi dinameis sou...
-
Μπορει να το ξερεις εσυ και τα υπολοιπα μελη του γκρουπ οτι εγινε, ομως αν το καλυψεις ομορφα, τοτε το κοινο οχι μονο χαμπαρι δεν παιρνει, αλλα το ευχαριστιεται!!
Ειναι αυτο που λεω:
πολλοι θα το ακουσουν... λιγοι θα το καταλαβουν...
ετσι?
-
Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη αμηχανία προκαλείται από το ερώτημα της αποδοχής από τους άλλους αυτών που παίζουμε και όχι το πως τα παίζουμε....
Έχω παίξει κάμποσες φορές σε φίλους γνωστούς , κλπ ακόμη και σε ταβέρνες φυσικά για την πάρτη μας και όχι για τους άλλους.
Έχω διαπιστώσει ότι όταν υπάρχουν άτομα που αποδέχονται αυτό που παίζεις και συμμετέχουν σιγοτραγουδώντας ή με άλλο τρόπο τότε λύνεσαι...Όταν όμως είναι παθητικοί και αδιάφοροι και χαζογελάνε τότε υπάρχει πρόβλημα....Ψάχνεις να δεις με τι θα τους πιάσεις , με τι θα κινήσεις το ενδιαφέρον και αναπόφευκτα αυτό και την προσοχή σου αποσπά και δεν γουστάρεις εσύ οπότε τα λάθη είναι απανωτά...
-
Το σημαντικότερο είναι ότι την ώρα εκείνη όλοι κοιτάνε εσένα και αυτό είναι που σε πανικοβάλλει.
Νομίζεις ότι όλα τα μάτια είναι καρφωμένα εκεί σε σένα με μια τάση κριτικής κυρίως αρνητικής.
Το είχα πάθει και εγώ το κομπλάρισμα αυτό σε ακραίο βαθμό όταν έπρεπε να αντικαταστήσω μια κοπέλα που αρρώστησε σε μια θεατρική ομάδα και να κάνω την πόρνη ???.
Όλο το βράδυ έβλεπα εφιάλτες ότι ξέχασα τα λόγια και όλοι γελούσανε και με κορόϊδευαν.
Τελικά δεν τον έκανα τον ρόλο.
Δεν μπόρεσα...γιατί με είχε καταβάλλει πάρα πολύ αυτό το χαζό συναίσθημα.
Εννοείται ότι το μετάνιωσα μετά.
Όχι τίποτα άλλο αλλά έχασα και τη δόξα! 8)
Σε αυτές τις περιπτώσες θέλει τόλμη και θράσος.
Τουλάχιστον αυτό το έμαθα.
-
Απολυτως λογικο να υπαρχει κομπλεξ στο live. Τωρα για τα mini-live που λες, που παιζεις δηλαδη σε παρεα, σιγα σιγα το συνηθιζεις. Δεν ειναι τιποτα εκει γιατι ξερεις οτι το κανεις για χαβαλε. Ομως οταν εχεις ενα σχολειο απο κατω, ή ενα οποιοδηποτε αλλο κοινο, τοτε πρεπει παντα να εισαι προσεκτικος. Αγχος υπαρχει παντα. Το κομπλεξ ομως σταδιακα εξαφανιζεται, με την εξασκηση κ την επαναληψη...
-
:)Δεν υπαρχει live στο οποίο να μην εχω αγωνία και άγχος ,λες και ειναι το πρωτο.... :(
Πολύ ασχημο πραγμα αυτο... >:(
-
:)Δεν υπαρχει live στο οποίο να μην εχω αγωνία και άγχος ,λες και ειναι το πρωτο.... :(
Πολύ ασχημο πραγμα αυτο... >:(
Διαφωνω! Αν δεν εχεις αγωνια πριν απο καποιο live, τοτε παει να πει πως δεν σου καιγεται καρφι για το τι θα κανεις εκει πανω. Δεν νιωθεις αυτο που κανεις. Η αγωνια ειναι κατι το φυσιολογικο, που το μονο που μας δειχνει ειναι οτι οντως αγαπαμε αυτο που κανουμε γιαυτο κ θελουμε να δωσουμε τον καλυτερο μας εαυτο. Αυτο συμβαινει παντου. Σε ολες τις ασχολιες. Οχι μονο στη μουσικη.
Κ γω εχω νιωσει τρακαρισμενος αρκετες φορες, ομως το αγχος εξαφανιζεται σιγα σιγα μολις αντικρυζεις ενα ζεστο κοινο. Τη θεση του αγχους παιρνει η πορωση...
-
ΕΓΩ ΦΙΛΤΑΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΠΑΙΖΩ.ΦΩΝΗ ΘΕΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΩ.ΤΡΕΛΗ ΠΑΙΧΤΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ (ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΙΞΩ ΠΙΑΖΟΛΑ).ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΠΡΗΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΚΙΘΑΡΑ ΜΑΖΙ.ΛΙΓΟ ΧΑΒΑΛΕΣ,ΛΙΓΟ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΜΑ.ΚΑΙ ΑΜΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΧΤΥΠΙΤΟ ΦΑΛΤΣΟ...ΔΕ γ**ιΕΤΑΙ
-
Αχ,εγω ευτυχως δεν εχω κομπλεξ στα Live πλεον!Να ναι καλα ο κοσμος...Βασικα το χοντρο κομπλεξ ειναι οταν παιζουμε στην σκηνη του κινηματοθεατρου της πολης...Αυτο επειδη πρωτον ειναι ολοι σαν τα κουτσουρα καθισμενοι κ δευτερον δεν ειναι το "δικο μας" ακροατηριο...Ενω στις αντιπολεμικες εκδηλωσεις που καναμε,με το που ανεβηκαμε αρχισαμε παλι να ιδρωνουμε,να ξεφυσαμε κτλ,μεχρι που μαζευτηκε ΟΛΟ το λυκειο κοντα στην εξεδρα,ουρλιαζοντας κτλ κτλ κ εκει που θα παιζαμε μονο αντιπολεμικα,παιξαμε απο "Paranoid" μεχρι "Τρυπες" κ ηταν σαν να παιζαμε στο σπιτι μας για παρτη μας!
Τελικα ο κοσμος νομιζω σου προκαλει ολα τα συναισθηματα...
-
egw pedes pezw 3 xronia kai doxa to 8eo pezw arketa kala, ws tote den eixa pexei mprosta se kosmo, kai otan lew kosmo enoo panw apo 5 atoma(parea) tis proales omos ena filos mou edw xanthi ekane synaylia gia giortes neolaias ktl ktl kai me ebgale live se kamia 1000 atoma. E MOU EFYGE TO SKATO.... :) ap tin wra pou ksekinisa na anebenw stin skinh prospa8ousa na 8ymi8w pio kommati paizw, kai to eixa kanei 50 fores proba, telos panton me to pou anebhkame kai o kosmos xeirokrotise, eniosa san na peza spiti mou sto domatio mou. eytixos ola pigan kala, alios 8a mena pagomenos kai 8a lega ston eayto mou "ti einai ayto pou kremetai mprosta mou? mhpos einai kithara??? " ;D ;D
-
Εγώ πάλι, δεν μπορώ με τίποτα να παίξω μπροστά σε κόσμο. Όσες φορές το επιχείρησα μου έπεσε η φυσαρμόνικα. Προσπαθώ να το ξεπεράσω. Από την άλλη όποτε έπαιζα στους γονείς μου, μου έλεγαν να πάω στο δωμάτιό μου. Ο αδερφός μου όμως με έβαζε να του παίζω για να κοιμάται.
-
Εγώ πάλι, δεν μπορώ με τίποτα να παίξω μπροστά σε κόσμο. Όσες φορές το επιχείρησα μου έπεσε η φυσαρμόνικα. Προσπαθώ να το ξεπεράσω. Από την άλλη όποτε έπαιζα στους γονείς μου, μου έλεγαν να πάω στο δωμάτιό μου. Ο αδερφός μου όμως με έβαζε να του παίζω για να κοιμάται.
Να παιζεις συχνοτερα για να ξεαγχωθεις....και κρατα την καλα την ρημαδα την φυσαρμονικα....τωρα η αντιδραση των γονιων σου ειναι κατα την γνωμη μου φυσιολογικη..σπανια οι γονεις μας μοιραζονται με μας τις ιδιες μουσικες ανυσηχιες....τωρα το γεγονος με τον αδερφο σου χριζει μελετης...τι λες???
-
Υπάρχει κανείς εδώ που να μην έχει ποτέ άγχος πριν παίξει σε κόσμο, αλλά όταν αρχίζει να παίζει να αρχίσει και να τρέμει? Αυτό συμβαίνει με εμένα και είναι κι αυτό άσχημο..
-
oi prwtes moy emphaniseis htan sto gimnasio se sxolikes giortes....thn 1h phora eixa poli agxos kai trak.hmoyn k psarwmenh san prwtaki.meta xalaraa....moy arese k to eyxaristiomoyn....
me philoys paizw poli aneta...k me sigeneis an omws toys aresoyn ta tragoydia poy paizw...neoteroys dil.giati thioi k alloi den ta xeroyn kan!!!!!
k telos exw paixei mia phora se sinaylia.se arketa megalo theatro.me to silogo moy.ekei egine to ela na deis.....etrema oloklirh!!!!!!akoma k otan epaiza etrema.......ase poy dio komatia ta epaixa prima vista k xwris partitoyra.oti epiana me to ayti....de karphwthika omws...tha moy edina Oscar!!!!!!!ligoi to katalaban odws!!!!!aytaaa......
-
Υπάρχει κανείς εδώ που να μην έχει ποτέ άγχος πριν παίξει σε κόσμο, αλλά όταν αρχίζει να παίζει να αρχίσει και να τρέμει? Αυτό συμβαίνει με εμένα και είναι κι αυτό άσχημο..
Χμ.. εμενα δεν συμβαινει ακριβως αυτο αλλα αρχιζω να εχω αγχος λιγο πριν αρχισει η παρασταση, ενω οταν ανεβαινω στη σκηνη ιδρωνουν τα χερια μου, κ τρεμουν... βασικα τρεμω ολοκληρος...
Ευτυχως δεν ανεβαινω συχνα σε σκηνη...
-
Οταν είμαι εγώ και τα άλλα μέλη της ορχήστρας καλά προετοιμασμένοι ,δεν έχω αγχος .Το μεγαλύτερο άγχος το έχω για τον ηχολήπτη κατα την διάρκεια της συναυλίας .
-
Εμένα μου την σπάει το αγόρι μου που όταν είμαστε οι δύο μας παίζει με τις ώρες... αστείρευτος!
Και όταν παίρνει την κιθάρα σε καμιά εκδρομή που είμαστε περισσότερα άτομα την πάει μια βόλτα και την ξαναφέρνει >:(
Αδυνατεί να πάιξει και νομίζω άκουσα μόνο μια ή δυο φορές ολοκληρωμένο ένα κομμάτι...
-
τωρα το γεγονος με τον αδερφο σου χριζει μελετης...τι λες???
Δηλαδή?
-
Φιλε Τσε..δεν βλεπω την παραθεση σου ...τι εννοεις???
-
Μπορει να το ξερεις εσυ και τα υπολοιπα μελη του γκρουπ οτι εγινε, ομως αν το καλυψεις ομορφα, τοτε το κοινο οχι μονο χαμπαρι δεν παιρνει, αλλα το ευχαριστιεται!!
Ναι σε αυτό συμφωνώ και εγώ! Σε μια συναυλία που κάναμε με την μπάντα ο άλλος κιθαρίστας έπιασε μια φάλτσα νότα αλλά ο μπασίστας μας το κάλυψε με εκπληκτικό τρόπο και κανείς δεν το κατάλαβε!
-
τωρα το γεγονος με τον αδερφο σου χριζει μελετης...τι λες???
Δηλαδή?
Τωρα που την βλεπω θα απαντησω....δεν ξερω τι να πω...απλα λεω οτι καλο θα ηταν να μελετηθει...
-
Ο αδερφός μου είναι αμελέτητος. Δεν μελετάται. Ομελέτα θες?
-
Με ψιλοκομμενη φυσαρμονικα?????
-
Emena me entharinoun poli ta kala logia. Imouna se ena party kai moy eipan na pekso. Stin arhi imouna trackarismenos kai epeza tragoudia ston vathmo diskolias tou Blietzgrieg Bop. Molis omos irthe i mitera tis kopelas pou ekane to party kai mou eipe: "Me tetoia heria gia kithara ti na to kaneis to basket"(eiha apoklistei mia vdomada prin) lithikan ta heria mou! Se misi ora iha xetharepsei toso pou arhisa na pezo solo stis pentatonikes!
Oson afora ta faltsa: Akouste ton dickinson na leei to trooper sto raising hell... Panaitsa mou! Ipervolika faltsa! :o :-X
-
Προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχει άγχος αλλά θα την έλεγα μια ανησυχία. Δηλαδή αν ο κόσμος θα ευχαριστηθεί με αυτό που θα παίξεις, αν θα του αρέσουν τα τραγούδια κλπ. Τώρα αν γίνει κανά φάλτσο ή καμιά στραβοκιθαριά και τι έγινε ρε παίδες? Εδώ οι Σκόρπιονς στο ΣΕΦ κάναν ένα κάρο λάθη. Στο Χόλιντεη ο Σένκερ έπαιζε Λα+ και ο Ματίας (πώς το λένε) έπαιζε Ρε-. Σημασία έχει ότι ο κόσμος που έρχεται σε ένα live έρχεται για να ακούσει. Λίγοι είναι που θα κρίνουν. Και αν σε κρίνουν κατάμουτρα τότε να τους πείτε ευγενικά βέβαια να ανέβουν να παίξουν αυτοί. ;D
-
Swstos o parlats !!! Kai ama kaneis k kana la8aki siga mhn to katalabei kaneis, ektos kai an uparxei kanenas musikos mprosta.
-
Νά 'στε καλά ρε παιδιά που μου δείχνετε ότι δεν είμαι η μόνη ;D Την μοναδική φορά που έπρεπε να τραγουδήσω μπροστά σε μικρόφωνο κόντεψα να λιποθυμίσω. Μπορώ να πω ότι αυτό μου δημιούργησε τόση ανασφάλεια, που μου ήταν σχεδόν αδύνατο να τραγουδήσω μόνη μου μπροστά σε κόσμο (με μικρόφωνο ή άνευ) για πολλά χρόνια. Το εντελώς περίεργο είναι ότι αυτό μου το κόλλημα το ξεπέρασα σε κάποια συνάντηση του kithara.gr όταν κάποιο καλό παιδάκι έπαιξε ένα τραγούδι στο οποίο δεν μπόρεσα να αντισταθώ ;) Και αυτό που διαπίστωσα είναι ότι το πρόβλημα απλά το μεγαλοποιούμε μέσα μας και δεν είναι τα πράγματα τόσο φριχτά όσο νομίζουμε. Ακόμα έχω άγχος όταν είναι να παίξω κιθάρα μπροστά σε κόσμο, αλλά τουλάχιστον πλέον το προσπαθώ... είναι ένα πολύ μικρό σκαλοπατάκι που πρέπει να ξεπεράσουμε. Απλά το βλέπουμε μέσα από παραμορφωτικό καθρέφτη μεγεθυμένο και τεράστιο... εμείς νομίζουμε πως το κοινό μας κρίνει το κάθε λάθος μας και σκέφτεται "μα καλά τί άσχετος/η" ενώ στην ουσία οι περισσότεροι μας θαυμάζουν που παίζουμε "τόσο καλά" κι ας είμαστε πραγματικά ημιάσχετοι...
-
...Απλά το βλέπουμε μέσα από παραμορφωτικό καθρέφτη μεγεθυμένο και τεράστιο... εμείς νομίζουμε πως το κοινό μας κρίνει το κάθε λάθος μας και σκέφτεται "μα καλά τί άσχετος/η" ενώ στην ουσία οι περισσότεροι μας θαυμάζουν που παίζουμε "τόσο καλά" κι ας είμαστε πραγματικά ημιάσχετοι...
Αυτο ειναι γεγονος! Σε μια εκδηλωση του ωδειου μου, παλια, ηταν να παιξω κατι πολυ δυσκολα κομματια, και απο την πολυ μελετη τα δαχτυλα μου ειχαν ματωσει, με αποτελεσμα να νομιζω οτι την ωρα που επεζα ολα ειχαν παει τοσο στραβα που ολοι θα με χλευζαν! Ολα ομως "ξεκαθαρισαν" μετα το χειροκροτημα και τα συγχαρητηρια! ;)
-
auto ine to deutero mou post se auti ti sizitisi.. to proto itan prin arketo kero... alla opos fenete arxisa kai xeperno to provlima mou.. piga dio fores camping me filous auto to summer.. kai ithelan na paro tin kithara mou.. stin arxi den tolmousa na tragoudiso, apla epeza kai tous afina na tragoudoun... me to telos tou kalokairiou arxisa kai ego na tragoudo... tora an kai xero oti den exo kali foni den exo provlima sto na tragoudo me parea... oso gia ta live.. mono kithara.. allos tragouda.. alla kai sta live den exo toso agxos tin ora pou pezo.. exo prin kai meta.. otan vgo sti skini kai do ton kosmo pou perimeni na mas akousi xexno ta panta... i just make sure that i have fun and that the audience will enjoy it. .thats all.. ;D :D 8)
-
Paizw live me diafora group h apla gia filous mou edw kai 8 xronakia kai soy lew pws einai fysiologiko na exeis agxos...auto einai to mono sigouro!Tora exoume 2 periptwseis.AN paizeis gia filous den egine tipote,,,einai filoi soy kai akoma an kaneis lathaki den tha sou paroun to kefali,,,ase pou an tragoudane oloi mazi den fainontai lathi kai faltsa.Tora an paizei me group mprosta se megalo koino einai ligo poio duskoli h fash,,,alla genika an sugkentrwtheis stin mousiki soy den exeis problima,,,ego tremw panta mexri to prwto lepto,,,meta no prob!!! To symperasma omos einai ena,,,na thumasai giati paizeis....PAIZEIS GIA XABALE KAI GIA NA DIASKEDASEIS....min kollas,min masas kai DIASKEDASE to oso perissotero mporeis!!!
-
pies dio mpires kai meta tha eisai entaksei
-
εγω κομπεξ ειχα μονο στο πρωτο live..το πρωτο μου live θα μεινει στην ιστορια..περπαταω εξω απο την αιθουσα μουσικης του δημου με μια παρεα που ηταν ολοι στο ιδιο συγκροτημα εκτος απο μενα,βλεπουμε οτι ειχε συναυλια με αποτελεσμα ολοι να θελουν να παιξουν αλλα τους ελειπε μπασο...ετσι με πειθουν και παιζω εγω μπασο σε τραγουδια που δεν ηξερα... προσπαθουσα να παιξω οτι επαιζε ο κιθαριστας βλεποντας τον!!!ειχα τετοιο αγχος που με επιασε το στομαχι μου αλλα και ενα τρελο κατουρημα και με το που τελειωσαμε παω στη τουαλετα και κατουραγα για κανα 5λεπτο..μετα απο αυτη τη συναυλια καθιερωθηκα σαν μονιμος μπασιστας στο group.... ;D
-
Λογικο ειναι το αγχος στη συναυλια...υπαρχει ομως το δοκιμασμενο φαρμακο.....ΜΠΥΡΕΣ (με μετρο,να μην γινουμε και τυφλα και δεν ξερουμε τι παιζουμε ετσι?) και τσιτα ο ηχος και οι παραμορφωσεις για να γουσταρουμε!!! 8) ;) :)
-
Εγώ τα είδα όλα στο πρώτο μου live. Κόρινθος 28/8/2004 Κέντρο Νεότητας Κορίνθου, υπαίθριος χώρος, κοινό 500-1000 άτομα μέταλλα και μη.
5 πράσινες πριν, πονοκέφαλος, χωρίς soundcheck, άρων άρων στη σκηνή, με headbanging μέχρι το πάτωμα και μετά τα συγχρητήρια του κόσμου. Υπάρχει και DVD ντοκουμέντο
-
ξεχνα τα ολα... σου προτεινω να μην παιξεις ποτε μπροστα στους γονεις σου πιστευω οτι δεν το εκτιμανε και ειδικα οταν ο πατερας σου λες οτι ειναι αιωνιος ροκας αστα να πανε... ειναι δυσκολα ακομα και τελειος να εισαι παντα θα σου τη λεει!!! τωρα αφου λες οτι τραγουδας και παιζεις μπροστα στους φιλους σου ειναι καλο αυτο μην μασας!!!! εγω στο πρωτο μου λαιβ ελεγα στο συγκροτημα μου κανουμε μια τελεια προβα μην μασατε και ολα πηγαν αρκετα καλα ασχετα που εμενα δεν μου αρεσε ;D ;D
-
Πωπω αυτο το κομπλεξ ειναι το χειροτερο...! 8)
Μια συμβουλη θα δωσω!!!
Το μεγαλυτερο λαθος ειναι να φοβασαι μηπως το κανεις!!!
Απλα απολαυστε το live!!! ;)
-
den iparxei oraiotero sinaisthima apto na eisai sti skini, kai na koitas to koino sou file mou...vathia mes ta matia...na mi xaseis oute mia stagona apo auto pou zeis ekeini ti stigmi...oute mia...einai mageia...
kata ta alla, to agxos pada iparxei...ego tragoudao... ekei na deis panigiria..! oloi esena koitazoun..oi kopelitses etoimes na se kraxoun gia to ti foras, gia to pos einai ta mallia sou, kai ta agoria gia to an einai kouklara, i bazo...asta... kata ta alla, perneis tharros apo ti mousiki..toso apla..ego etsi to kano dld... try it! ;D
-
Υπάρχει κανείς εδώ που να μην έχει ποτέ άγχος πριν παίξει σε κόσμο, αλλά όταν αρχίζει να παίζει να αρχίσει και να τρέμει? Αυτό συμβαίνει με εμένα και είναι κι αυτό άσχημο..
Same here! :P :'(
-
Υπάρχει κανείς εδώ που να μην έχει ποτέ άγχος πριν παίξει σε κόσμο, αλλά όταν αρχίζει να παίζει να αρχίσει και να τρέμει? Αυτό συμβαίνει με εμένα και είναι κι αυτό άσχημο..
Same here!
Το πρόβλημα αυτό το είχα πάντα, μα πάντα, στις εξετάσεις και συναυλίες του ωδείου (πιάνο) και φυσικά μου προκαλούσε πρόβλημα γιατί δεν είχα μελετήσει φυσικά σε συνθήκες πάρκινσον (άσχετο, αλλά΄ο πατέρας μου έχει τέτοιο πρόβλημα λες να είναι προεμφανίσεις??? :o ) Έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι , αν θες να έχεις πραγματικά τον έλεγχο σε μία δημόσια εκτέλεση, δεδομένου ότι το είδος αυτό του τρακ είναι υποσυνείδητο και δεν επηρεάζεται από τη βούλησή σου (εφόσον κι εσύ , όπως κι εγώ, λες ότι δεν ένιωθες τρακ τόσο υπερβολικό), χρειάζεται επιπρόσθετη μελέτη που να σου παρέχει τέτοια σιγουριά, ώστε το συγκεκριμένο πρόβλημα να μη σε επηρεάσει. Εγώ επιπλέον δεν είχα μεγάλη πείρα στο να παίζω σε ομάδα μουσικών, ή έστω σε ντουέτο, και η μουσική δωματίου ως μάθημα στα ωδεία βοηθάει καταλυτικά σ` αυτό και θα έπρεπε να διδάσκεται από πολύ νωρίτερα στο πρόγραμμα σπουδών των ωδείων... Να φανταστείς ότι από την απογοήτευσή μου για την τελευταία εξέτασή μου στο ωδείο τα παράτησα, κι όμως την ίδια εποχή της εξέτασής μου στο σόλο πιάνο πήγα πολύ καλά στις εξετάσεις της μουσικής δωματίου, γιατί ο δάσκαλος - που ήταν βιολονίστας και τον συνόδευα - ήταν εξαιρετικά αυστηρός στη λεπτομέρεια και στο ρυθμό, και την ώρα των εξετάσεων δεδομένου ότι τον είχα μπροστά μου ήμουν συγκεντρωμένη σε καθετί που μου είχε πει, άσε που στις περιπτώσεις αυτές αποκλείονται τα λάθη λόγω της ροής του κομματιού (δεν μπορεί ο άλλος να σε περιμένει-αν χάσεις το τραίνο συνεχίζεις από όπου μπορείς να ξαναβρείς το τραίνο). Επιπλέον παίζει ρόλο και ο ψυχολογικός παράγοντας και τα ανθρώπινα συναισθήματα, η αλληλεγγύη και η σύμπνοια μεταξύ των μουσικών που παίζουν μαζί, ότι εσύ πρέπει να βοηθήσεις τον άλλον που έχει τις δικές του δυσκολίες με το όργανο που παίζει κλπ.
Τώρα πλέον παίζω πολύ συχνά συνοδεύοντας σχολική χορωδία και ο ψυχολογικός παράγοντας που με βοηθάει είναι πολύ απλά ο τσαμπουκάς, το ότι έχω ανάγκη να ΕΠΙΒΛΗΘΩ στο εργασιακό περιβάλλον (δάσκαλοι και γονείς που παρακολουθούν τις σχολικές γιορτές :-\ κι όμως άλλοτε θα είχα φοβερό άγχος) και φυσικά και να διατηρήσω μια καλή εικόνα απέναντι στους μαθητές μου, που όσο παράξενο κι αν φαίνεται είναι ανελέητοι... :o
-
Λογικο ειναι το αγχος στη συναυλια...υπαρχει ομως το δοκιμασμενο φαρμακο.....ΜΠΥΡΕΣ (με μετρο,να μην γινουμε και τυφλα και δεν ξερουμε τι παιζουμε ετσι?) και τσιτα ο ηχος και οι παραμορφωσεις για να γουσταρουμε!!! 8) ;) :)
couldnt agree more!!!
panta mia mpyra h ena pothri krasi se xalarwnoyn!
vevaia an eisai drummer den vohthaei idiaitera afoy me to alkool afydatwnesai kai ksafnika arxizeis na xaneis thn isxy soy!
apo to teleytaio live exw parathsei ta krasa kai vgainw me 2 boukalia gatorade panw! ;D ;D ;D
-
Από οτι κατάλαβα δεν θα μπορέσει ποτέ κανείς να παίξει άνετα και ωραία μπροστά σε κόσμο. (Είχα εξετάσεις κιθάρας και ενώ τα πήγαινα τέλεια στις πρόβες όταν πήγα εκεί άρχισα να τρέμω, να ζαλίζομαι, να ξεχνάω νότες. )Μπορεί κανείς να τα καταφέρει αλλά δεν θα είναι το ίδιο όπως με τις πρόβες (αν είναι κανονισμένη η συναυλία, συνάντηση κτλ)
-
οντως ειναι προβλημα..ειδικα στην αρχη
σε συναυλιες του σχολειου δεν με πολυενοιαζε..ημουν χαλαρη..(εποχη ακορντεον)
οταν αρχισα να παιζω κιθαρα για την παρεα κολλουσα..μην κανω κανενα λαθος,μην ξεχασω κανενα στιχο..ειχα και το αγχος να περνανε καλα..αλλωστε ημουν ακομα στα πρωτα γραντζουνισματα της κιθαρας.
ενταξει..τωρα δεν συμμαζευομαι.. ;D
live σε δημοσιο ανοιχτο χωρο..δεν ξερω ποσοι ειχατε την ευκαιρια να το βιωσετε αυτο..αλλα εγω το'χω περασει αυτο το σταδιο..αρκετες φορες..και συνεχιζεται..
οχι..δισκο δεν βγαλαμε -τουλαχιστον οχι ακομα :P
εκει ειναι πολυ περιεργο να βλεπεις τους περαστικους να σε κοιτανε..αλλοι αδιαφορα,αλλοι σκανε ενα χαμογελο..αλλοι θα σχολιασουν -συνηθως θετικα-,και αλλοι,που ειναι ο,τι καλυτερο, θα την αραξουν παραδιπλα,χωρις να ενοχλουν και θα ακουν..
live σε μαγαζι..δυο φορες μου εχει συμβει..κι ηταν κατι απροοπτο..ειχα παει απλα ως θαμωνας..
η πρωτη φορα μονο ηταν δυσκολη..πολυ τρακ..δεν θυμομουν και πολλα κομματια απ'εξω..εκανα καποια λαθη στα ακορντα,αλλα ηταν ωραια ρε γμτ..
η δευτερη βγηκε χαλαρα..
παμε για τις επομενες τωρα.. :D
το θεμα ειναι να εισαι σιγουρος για αυτα που παιζεις..και να διασκεδαζεις τη στιγμη..
πρεπει να αφεθεις,για να μπεις μεσα σε ολη την ατμοσφαιρα που δημιουργείται...για να περναει και στους αλλους αυτο..
-
Την Πρώτη μου εμπειρία σε live την είχα περίπου σε ηλικία 10 ετών όπου συμμετείχα στη χορωδία της πόλης μου (10χρονος σε χωροδία με μέσο όρο ηλικίας τα 40φεύγα ήταν πολύ ούτως η άλλως). Ήταν η πρώτη μου εμφάνιση σε διεθνές χωροδιακό φεστιβάλ... το στομάχι μου ήταν κόμπος και τα πόδια μου δε μπορούσαν να σταματήσουν να τρέμουν! Τελείως για γέλια!!! Αφού όμως πέρασα αυτό το "πακέτο" δεν ξανααγχώθηκα στη σκηνή ούτε ως χορωδός ούτε αργότερα ως κιθαρίστας. Αν ο ήχος είναι καλός, τότε και εγώ θα περάσω καλά και με καλή διάθεση, ούτε λάθη φαίνονται ούτε τίποτα! Με εξαίρεση τις εξετάσεις κιθάρας που δε γίνεται να μην έχεις άγχος. Πρέπει να είσαι τελείως αναίσθητος η πολύ μικρός σε ηλικία! Αν το σκεφτείς πάντως δεν υπάρχει ποτέ λόγος για άγχος. Όταν ανεβαίνεις στη σκηνή, ό'τι ξέρεις, ξέρεις. Ό'τι προβάρησες, προβάρησες.. το μόνο που μετράει είναι να περάσεις καλά και αυτό να μεταδόσεις και στον κόσμο απο κάτω!
-
Φάτε μια μπανάνα και θα με θυμηθείτε....
-
Φάτε μια μπανάνα και θα με θυμηθείτε....
....χαχαχαχαχα!!!! ;D ;D ;D ;D ;D :) :-\ ...σοβαρα τωρα, ...βοηθαει? ε?
-
Φάτε μια μπανάνα και θα με θυμηθείτε....
??? ??? ::)
-
Η μπανάνα εχει αγχολυτικές και αντιεντεροδιεγερτικές ικανότητες και χρειάζεται γύρω στη μισή ώρα για να δράσει...
Πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες (τραγουδιστές, ηθοποιοί) τη χρησιμοποιούν για να χαλαρώσουν απο το στρές λίγο πριν βγουν στη σκηνη. Μερικοί απο αυτούς βεβαια τη χρησιμοποιούν και με τη φλούδα για άλλες χρήσεις, αλλά αυτο δεν έχει να κάνει με το άγχος..
Προσωπικά το έχω δοκιμάσει (χωρίς τη φλούδα έτσι;) και "δούλεψε", αλλά έτσι κι αλλοιώς σε εμένα το στρες εξαφανίζεται με το φινάλε του πρώτου τραγουδιού. Μετά χαλαρώνω και αρχίζω τις κλάσικές μου μλκίες κ τσαχπινιές...
Περισσότερα για τις ιδιότητες· της μπανάνας μπορείτε να διαβάσετε:
http://www.diablocyclists.com/FitnessHealth/InterestingFactsBanana.html
Περισσότερα για το στρες στη σκηνη ή αλλοιώς stagefright:
http://www.cba.uni.edu/buscomm/Presentations/stagefright.html
-
το 1ο λινκ δεν παιζει, αλλα το 2ο ειναι και αυτο πολυ κατατοπιστικο και αναφερει και την μπανανα! ;)
-
Ωρα να αναστηθει το θρεντακι!
Εγω δεν εχω στρες οταν παιζω, παιζω μια χαρα αυτα που εχω να παιξω, αλλα ειμαι πολυ σφιγμενος... Καθομαι σαν τον ξενερωτο ακινιτος (αντε να κουναω λιγο το ποδι κρατοντας ρυθμο) και παιζω οτι ειναι να παιξω και τραγουδαω οτι ειναι να τραγουδισω... Το προβλημα ειναι πως την στιγμη που ειμαι on stage μου φαινετε πως οτι και αν κανω θα φανει πολυ ποζερικο και σαν να νομιζω οτι παιζω σε καμια αρενα με καμια μπανταρα ξερω εγω... Αλλα απο την αλλη, το να καθομαι και ακινιτος ειναι βλακεια, θελει ια καπια ποζερια το ολο θεμα... Και μαλιστα πιο παλια που τραγουδουσα μονο, δεν ειχα τετιο κολιμα... Επεφτε τρελο headbanging κλπ (βεβαια τωρα δεν εχω μαλι για headbang).
Βεβαια, νομιζω οτι στο επομενο live θα ειμαι πολυ πιο χυμα, αλλα καμια ιδεα για το πως να ειμαι πιο ξεπεταγμενος; (το αλκοολ δεν παιζει, θα με κανει απλος να μην ξερω τι παιζω...)
-
Τί σοβαρά προβλήματα που έχει ο κόσμος!!... ;D ;D
-
καμια ιδεα για το πως να ειμαι πιο ξεπεταγμενος;
O Iggy Pop εχει απαντησει στο ερωτημα σου πολλα χρονια πριν.
Προκλητικη ενδυμασια...
http://www.youtube.com/watch?v=bkcDvRc9vO0
-
Τί σοβαρά προβλήματα που έχει ο κόσμος!!... ;D ;D
Σοβαροτατα, δεν το συζιτω...! :P
-
εγω αν και δεν εχω κανει λαιβ ανχονομαι και μονο που το σκευτομαι αλλα οταν ειναι να κανω θα εχω μαθει τοσο καλα τα τραγουδια που δεν θα γινεται να κανω λαθος ααα και οταν προπονουμε μονος μου ειμαι παντα ορθιος ωστε να συνιθησω και να μην εχω προβλημα με το να καθομαι κλπκλπ
-
Ψάχνοντας στη google για το θέμα του άγχους έπεσα εδώ.Και είπα να πω κι εγώ τον πόνο μου! ;D :P
Ίσως φταίει η απειρία μου,ίσως ο χαρακτήρας,ίσως τα κόμπλεξ δεν ξέρω πάντως στις εμφανίσεις (2 έχω κάνει μέχρι τώρα με κόσμο) τρέμω συθέμελα και γίνομαι ρεζίλι!!! Δεν μπορώ και να παιξω! Καταλαβαίνετε! Όμως την επόμενη φορά που θα παίξω έτσι με κόσμο (σ'ένα μήνα περίπου) αποφάσισα να το παλέψω ρε γ**ώτο!! Το θέμα είναι πως...
Γενικότερα είμαι πολύ αγχώδες πλάσμα αλλά θέλω πολύ να το αποβάλλω τουλάχιστον στην σκηνή!! ??? :-[
-
Παίζει πολύ ρόλο η μελέτη του εκτελεστή και το δέσιμό του με τους υπόλοιπους. Ας σταθούμε στο δεύτερο. Έχει μεγάλη σημασία γιατί απ' αυτό προκύπτει πως για το άγχος ενός ατόμου, ευθύνεται άμεσα όλο το σύνολο. Όταν το σύνολο δεν είναι δεμένο, τα μέλη που το απαρτίζουν, δεν αισθάνονται σιγουριά. Αυτή η μη σιγουριά, δίνει την εντύπωση στον εκτελεστή ότι θα πέσει πάνω του ο τιτανικός ανά πάσα ώρα και στιγμή. Άγχος αν το συγκρότημα θα μπορέσει να υποστιρίξει το κομμάτι και διάφορα άλλα.
Αντίθετα, όταν το συγκρότημα είναι δεμένο, ξέρουν όλοι πως και σε περίπτωση καταστροφής του Cern, θα μπορέσουν να συνουσιάσουν απίστευτα, χωρίς να φοβηθούν τίποτα απολύτως. Τότε έρχεται το Groove!!!!!!!!!!! ;)
Όλα αυτά, αν δε λάβουμε υπόψιν και το άγχος που δημιουργείται όταν πρόκειται για παίξιμο μπροστά σε κόσμο. Σκέφτηκα να μην το αναφέρω μιας και δεν είμαι και πολύ ειδικός και μιας κι ο ίδιος λόγω θεάτρου παλαιότερα έμαθα να μη χαμπαριάζω, οπότε δε μπορώ να μιλήσω.
-
Παίζει πολύ ρόλο η μελέτη του εκτελεστή και το δέσιμό του με τους υπόλοιπους. Ας σταθούμε στο δεύτερο. Έχει μεγάλη σημασία γιατί απ' αυτό προκύπτει πως για το άγχος ενός ατόμου, ευθύνεται άμεσα όλο το σύνολο. Όταν το σύνολο δεν είναι δεμένο, τα μέλη που το απαρτίζουν, δεν αισθάνονται σιγουριά. Αυτή η μη σιγουριά, δίνει την εντύπωση στον εκτελεστή ότι θα πέσει πάνω του ο τιτανικός ανά πάσα ώρα και στιγμή. Άγχος αν το συγκρότημα θα μπορέσει να υποστιρίξει το κομμάτι και διάφορα άλλα.
Αντίθετα, όταν το συγκρότημα είναι δεμένο, ξέρουν όλοι πως και σε περίπτωση καταστροφής του Cern, θα μπορέσουν να συνουσιάσουν απίστευτα, χωρίς να φοβηθούν τίποτα απολύτως. Τότε έρχεται το Groove!!!!!!!!!!! ;)
Όλα αυτά, αν δε λάβουμε υπόψιν και το άγχος που δημιουργείται όταν πρόκειται για παίξιμο μπροστά σε κόσμο. Σκέφτηκα να μην το αναφέρω μιας και δεν είμαι και πολύ ειδικός και μιας κι ο ίδιος λόγω θεάτρου παλαιότερα έμαθα να μη χαμπαριάζω, οπότε δε μπορώ να μιλήσω.
+100000000....επισης και εγω εχω το προβλημα του αγχους και γενικα ειμαι πολυ αγχωδης τυπος....στα live που εχω κανει που δεν ειναι και πολλα και τιποτα σπουδαια αγχωνομουν πολυ πριν αλλα κυριως στα πρωτα τραγουδια...πιστευω οτι κυριως ο λογος που ερχεται το αγχος τουλαχιστον για εμενα ειναι το αν θα αρεσουμε και αν θα εντυπωσιασουμε χωρις να κανουμε λαθοι και να μπορεσουμε να δειξουμε την πραγματικη αξια μας....λοιπον...πρωτον πολλοι ακουνε λιγοι καταλαβαινουνε οπως εχει αναφερθει οποτε παιξε κανε το κεφι σου διασκεδασε το και μην δινεις σημασια...απο πρωσοπικη πειρα εχω καταλαβει οτι αυτοι που σε κρινουν συνηθως σε ζηλευουν γιατι πολυ θα ηθελαν να ειναι στην θεση σου...!!!και πριν βγεις πιες καμια μπιριτσα να χαλαρωσεις βοηθαει....!!! :beer ;D
-
Nα προσθεσω πως παιζει ρολο και η σκηνη...οσο πιο πολυ ωρα εχεις περασει στη συγκεκριμενη σκηνη, τοσο πιο ανετα αισθανεσαι...οποτε φροντιστε στο soundcheck να μν εχετε το νου σας μονο στον ηχο, αλλα και στο χωρο της σκηνης, το τι βλεπεις και τι οχι απο αυτη, που βρισκονται τα υπολοιπα μελη του σχηματος κλπ...ολα αυτα βοηθανε...ειδικα αμα πατε να παιξετε σε ενα μαγαζι 3-4 φορες, θα δειτε οτι μετα θα ειστε πολυ ανετοι, σχεδον οπως στο προβαδικο...
-
Ένα κόμπλεξ που πιστεύω αξίζει να αναφερθεί, είναι αυτό που έχουμε όταν παίζουμε ως μουσικοί (εννοώ, όταν παίζουμε απλά ένα όργανο και δεν είμαστε και τραγουδιστές). Το έχω συναντήσει και σε μένα τον ίδιο, αλλά και σε άλλους, πολύ καλύτερους από 'μένα, ακόμη και σ' αυτούς απ' την πιάτσα.
Παίζουμε ένα τραγούδι, πχ ένα τσιφτετέλι κι απ' την ανάγκη μας να δείξουμε ότι ξέρουμε πολλά, χώνουμε μέσα και πιο φανκ μπασογραμμές, και περίεργα ρυθμικά κολπάκια. Ώσπου στις 3 ώρες παιξίματος, έχει πια καταντήσει αηδία. Χώνει ο ένας, χώνει ο άλλος, χώνω εγώ, χώνει ο ντράμερ, ο πιανίστας, ο μπουζουξής.
Είναι σα να θαρρούμε ότι έτσι, θα αποδείξουμε κάτι στους συναδέλφους μας και στους από κάτω πιθανόν μουσικούς που θα υπάρχουν. Τελικά, ακούς ένα "Πότε Βούδας Πότε Κούδας", όπου δεν καταλαβαίνεις ισχυρό, ασθενές, ρυθμό, αρμονία, μελωδία, χώρια που πετάμε έξω τον τραγουδιστή (αν κι αυτοί, ακόμη και τέταρτα να τους παίζουμε, πάλι έξω θα πεταχτούν).
Το καλοκαίρι, είχα τη συγκεκριμένη συζήτηση μ' έναν πολύ καλό ντράμμερ, με τον οποίο είχαμε παίξει σε εξτραδάκι κι είχα κάνει αρκετά τέτοια κολπάκια. Τελικά, παρατηρείται στην πιάτσα ότι οι μαέστροι κι οι ορχήστρες, προτιμάνε μουσικούς που να μη χώνουν κολπάκια και να είναι πάνω απ' όλα σταθεροί, βράχοι, ακλόνητοι, παρά κολπατζήδες.
-
κάποιοι άλλοι παράγοντες που βοηθάνε στο άγχος είναι:
- Ο αυτοσχεδιασμός στα τραγούδια αντί του τυφλού copy paste. Όταν θές να παίξεις ένα τραγούδι ακριβώς όπως στην studio έκδοση, είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις λάθος, όταν το κάνεις θα φανεί πιο άσχημα, και σου περιορίζει γενικότερα την ελέυθερία. Το να αυτοσχεδιάζεις έστω σε κάποια σόλο, ή να φέρνεις την φωνή στα μέτρα σου, σου δίνει μια καλύτερη αίσθηση δημιουργίας, αντί της αυστηρής εκτέλεσης που φέρνει από πολλές απόψεις σε μια αίσθηση "διαγωνίσματος".
- Ο αυτοσχεδιασμός με την μπάντα. Αν έχετε δεθεί σε επίπεδο jam-αρίσματος, γενικότερα βοηθάει στο δέσιμο του συγκροτήματος, και αν γίνει και κάπιο λάθος, θα συννενοηθείτε πιο έυκολα να επανέλθετε.
- Οπωσδήποτε λίγο παίξιμο/ζέσταμα έστω και με απλές ασκήσεις λίγο πριν την εμφάνιση. Πας που πας να παίξεις κρύος από το άγχος, μην έχεις και κοκκαλωμένα δάχτυλα..
- Κάποια σοβαρότητα στο φτιάξιμο του ήχου (soundcheck apo νωρίς, καλά ρυθμισμένες επιλογές στα πολυεφέ κτλ), όπως και καλή κατάσταση των οργάνων (στρωμένες καινούργιες χορδές, check-αρισμένα ηλεκτρικά) για να αποφύγουμε τις αναμενόμενες αναποδιές.
- Ξεκούραση από τις πρόβες τις τελευταίες μέρες, γιατί αν κάνεις πρόβες μέχρι την τελευταία μέρα, θα κάψεις όλο το mojo.
- Λίγος χαβαλές με την μπαντα πριν το live, μπυρίτσες κτλ
- Φιλαράκια μέσα στο κοινό ειδικά αν δεν είναι ξενέρωτοι και κάνουν και λίγο τζερτζελέ.
-
Και το βασικότερο: ΔΕΝ είναι ανησυχητικό να αγχωνόμαστε.Το ανησυχητικό θα ήταν να ΜΗΝ αγχωνόμαστε!!!!Δε θυμάμαι ποιος μεγάλος ηθοποιός το είχε πει, αλλά όποιος δε νιώθει τρακ ή είναι ένας αναίσθητος και μισός ή υποτιμάει το κοινό του ("και χάρη σας κάνω που παίζω, άμουσοι!!!!!")!
Οπότε... το τρακ είναι φυσιολογικό και συμβαίνει σε όλους!Κι εδώ που τα λέμε, έχει και την πλάκα του!Κι αν δεν υπήρχε αυτό, δε θα νιώθαμε τόσο έντονα τον ενθουσιασμό μετά ("ναιαιαιαιαιαιαιαιαι,τα κατάφερααααααααααα,έσκισα!!!!!!!!" κλπ. κλπ. ;D ;D ;D ;D ;D ;D )!
Αλλά πέρα από αυτά...μπορεί κανείς να μου εξηγήσει γιατί μπροστά στους γονείς μου αδυνατώ να τραγουδήσω ή να παίξω ή ακόμα και να πω ένα ποίημα;;;Δεν νιώθω τρακ τόσο πολύ,βασικά είναι κάτι σαν ...ξενέρωμα, να το πω...Είχαμε γιορτές στο σχολείο και τους ζητούσα να μην έρθουν, γιατί ένιωθα άβολα μπροστά τους...Δεν είναι φόβος ότι θα με κριτικάρουν, ίσα ίσα, μόνο αυτό δεν κάνουν!!! Αλλά απλά ντρέπομαι, ενώ με εντελώς ξένους ανθρώπους δεν έχω πρόβλημα!Και να φανταστείτε ότι όταν ήμουν έντεκα χρονών, ψοφάγαμε με τα ξαδερφάκια μου να τους παίξουμε κάτι παραστασούλες (με το ζόρι τους βάλαμε τελικά να κάτσουν... ;D ;D ;D ).Άμα δεν έπαιζα μπροστά τους το ρόλο μου, ντυμένη με κάτι αυτοσχέδια κοστούμια , θα έσκαγα!!Κι από κει και μετά...ξαφνικά μπαμ, κομπλάρω ακριβώς με αυτούς τους ανθρώπους (που τελικά δε μας κριτικάρανε καθόλου). Δεν είναι εντελώς παλαβό;;;;;;;;;;;; ??? ??? ??? ??? ???
-
κάποιοι άλλοι παράγοντες που βοηθάνε στο άγχος είναι:
- Ο αυτοσχεδιασμός στα τραγούδια αντί του τυφλού copy paste. Όταν θές να παίξεις ένα τραγούδι ακριβώς όπως στην studio έκδοση, είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις λάθος, όταν το κάνεις θα φανεί πιο άσχημα, και σου περιορίζει γενικότερα την ελέυθερία. Το να αυτοσχεδιάζεις έστω σε κάποια σόλο, ή να φέρνεις την φωνή στα μέτρα σου, σου δίνει μια καλύτερη αίσθηση δημιουργίας, αντί της αυστηρής εκτέλεσης που φέρνει από πολλές απόψεις σε μια αίσθηση "διαγωνίσματος".
- Ο αυτοσχεδιασμός με την μπάντα. Αν έχετε δεθεί σε επίπεδο jam-αρίσματος, γενικότερα βοηθάει στο δέσιμο του συγκροτήματος, και αν γίνει και κάπιο λάθος, θα συννενοηθείτε πιο έυκολα να επανέλθετε.
Κοίτα, συμφωνώ στο ότι ο αυτοσχεδιασμός καταπραΰνει το άγχος. Επίσης, συμφωνώ στο να μην παίζει κανείς τα κομμάτια σαν το στούντιο. Το θέμα που υπάρχει τώρα με τον αυτοσχεδιασμό, είναι ότι για να γίνει, θα πρέπει να υπάρχει μία ωριμότητα και σαν σύνολο στο παίξιμο της μπάντας, αλλά και ατομικά. Δηλαδή, είναι δυνατόν σ' ένα ροκ κομμάτι να αυτοσχεδιάσεις πάνω σε ροκ μοτίβα και να ταιριάζει, γίνεται αν έχεις φαντασία, να αυτοσχεδιάσεις σε τζαζ μοτίβα και ν' ακουστεί σα να ήταν το πιο ιδανικό μουσικό ταίριασμα. Όταν όμως, αυτή η ωριμότητα δεν υπάρχει, τότε γίνεται ακριβώς αυτό που περιγράφω στο πιο πάνω ποστ μου, με αποτέλεσμα, όχι και τόσο ωραίο.
Και το βασικότερο: ΔΕΝ είναι ανησυχητικό να αγχωνόμαστε.Το ανησυχητικό θα ήταν να ΜΗΝ αγχωνόμαστε!!!!Δε θυμάμαι ποιος μεγάλος ηθοποιός το είχε πει, αλλά όποιος δε νιώθει τρακ ή είναι ένας αναίσθητος και μισός ή υποτιμάει το κοινό του ("και χάρη σας κάνω που παίζω, άμουσοι!!!!!")!
Κοίτα, αν η μπάντα, έχει μελετήσει ακριβώς τι θα παίξει και το 'χει λιώσει, με αποτέλεσμα το παίξιμο να είναι πλέον κάτι τόσο απλό κι εύκολο σαν το περπάτημα, τότε το άγχος δεν υπάρχει (δεν αγχώνεσαι όταν είναι να περπατήσεις). Συνήθως το άγχος υπάρχει, όταν κάποιος δεν έχει μελετήσει πλήρως. Και στα πλαίσια της μελέτης, εμπεριέχεται η έννοια της οργάνωσης, οπότε σαφώς και θα υπάρχει πρόβλημα αν ο ήχος δεν είναι καλός, που σημαίνει ότι η μελέτη θα πρέπει να γίνει και με τον ήχο, πράγμα πολύ δύσκολο, γιατί όταν μπαίνει ο κόσμος στο μαγαζί, ο ήχος αλλάζει. Εκτός αν το τραβήξουμε πολύ κι εκπαιδεύσουμε τους μουσικούς για τις πιο άθλιες συνθήκες, σαν τους Οϋκάδες, που τους κάνουν τεχνητό πνιγμό :P Κι αν δεν παρατήσουν τη μουσική μετά απ' αυτό, αν δεν τους πέσει κι η διάθεση, σίγουρα θα είναι ένα λάιβ καλό και χωρίς άγχος.
Κι αν δεν υπήρχε αυτό, δε θα νιώθαμε τόσο έντονα τον ενθουσιασμό μετά ("ναιαιαιαιαιαιαιαιαι,τα κατάφερααααααααααα,έσκισα!!!!!!!!" κλπ. κλπ. ;D ;D ;D ;D ;D ;D )!
Μην το λες. Τον ενθουσιασμό, το νιώθεις καθαρά σ' αλληλεπίδραση με τον κόσμο. Αν τους ενθουσιάζεις, ενθουσιάζεσαι, είτε έχεις άγχος, είτε όχι. Ο κόσμος, πάντα σ' ενθουσιάζει και σε κάνει να γουστάρεις και να θες να παίξεις καλύτερα. Φαντάσου τώρα να παίξετε ένα τραγούδι και να 'ναι από κάτω τρεις παρέες που να το γουστάρουν. Χαμός θα γίνει! Αν πάλι, είναι κανείς αχάριστος, μπορεί να 'χει άγχος, να ενθουσιάσει τον κόσμο και να μην ενθουσιαστεί εκείνος (μου 'χει τύχει πολλές φορές με τραγουδιστές).
-
Επειδή μόλις γύρισα από το πρώτο μου live :) να πω τα εξής: Πριν βγούμε είχα απίστευτο άγχος, ταχυκαρδίες, τρεμούλες και όλα τα παρελκόμενα...Μόλις όμως πάτησα πόδι στο stage και έπαιξα την πρώτη συγχορδία του πρώτου κομματιού μας, έφυγαν όλα ως δια μαγείας! Τραγούδι με το τραγούδι ένιωθα όλο και πιο άνετα, σε σημείο προς το τέλος να χορεύω και να κάνω κιθαροποζεριές...! >:D Χώρια που λίγο ο ενθουσιασμός λίγο η αδρεναλίνη, στα σόλο τα δαχτυλά μου έφευγαν τόσο γρήγορα όσο ποτέ ξανά...Κοινώς, σίγουρα έχουμε άγχος, αλλά αμα είναι κάποιος σίγουρος για τη δουλειά που έχει κάνει ΠΡΙΝ βγεί να παίξει, όλα θα πάνε μια χαρα...! :up
ΥΓ. Και στο τέλος, μας ζητούσαν κι άλλο...! :P
-
Πολλά μπράβο , συγχαρητήρια , κι εις ανώτερα και καλή αρχή :up :up .
Να προσθέσω ότι το γεγονός ότι ποστάρεις στις 04:20 το πρωί μετά απο όλο αυτό το πάρτυ, φανερώνει ένα επίσης σημαντικό συστατικό επιτυχίας
ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ παιδιά ;) ;)
-
Πολλά μπράβο , συγχαρητήρια , κι εις ανώτερα και καλή αρχή :up :up .
Να προσθέσω ότι το γεγονός ότι ποστάρεις στις 04:20 το πρωί μετά απο όλο αυτό το πάρτυ, φανερώνει ένα επίσης σημαντικό συστατικό επιτυχίας
ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ παιδιά ;) ;)
Ευχαριστώ πάρα πολύ! Καλά εννοείται πως το πολύ αλκοόλ δε βοήθησε ποτέ κανέναν...Προσωπικά (δε ξέρω πως την είδα χτες :P ) γουλιά δεν ήπια...
-
Kαλη αρχη κι απο μενα, Ριχαρδε!! Αποκριατικο live (ή μηπως οχι?) ειναι απιστευτη εμπειρια...θυμαμαι οτι στο δικο μου πρωτο live, δε μπορεσα να ξεψαρωσω, σιγουρα οχι στο βαθμο που τα καταφερες εσυ. Αντε και στα επομενα ετσι!
Κωστα, νομιζω οτι τα περι νηφαλιοτητας ειναι σχετικα. Αλλοι πινουν και δε βλεπουν μπροστα τους κι αλλοι πινουν και παιζουν καλυτερα.
-
Καλα οχι οτι εχω παιξει και κανα σοβαρο λαιβ(σε συναυλια του σχολειου για να μαζευτουν λεφτα για την πενταημερη).
Αλλα θυμαμαι πως ολη την βδομαδα με επιανε ενα τρομερο αγχος καθε φορα που σκεφτομουν οτι θα παιξω λαιβ.Αλλα απο την πρωτη στιγμη που πατησα στα παρασκηνια εφυγαν ολα! ;D Και τελικα το διασκεδασα και περισσοτερο.
-
Kαλη αρχη κι απο μενα, Ριχαρδε!! Αποκριατικο live (ή μηπως οχι?) ειναι απιστευτη εμπειρια...θυμαμαι οτι στο δικο μου πρωτο live, δε μπορεσα να ξεψαρωσω, σιγουρα οχι στο βαθμο που τα καταφερες εσυ. Αντε και στα επομενα ετσι!
Κωστα, νομιζω οτι τα περι νηφαλιοτητας ειναι σχετικα. Αλλοι πινουν και δε βλεπουν μπροστα τους κι αλλοι πινουν και παιζουν καλυτερα.
Να σαι καλά Γιώργο, σ'ευχαριστώ! Ντάξει δεν ήταν αποκριάτικο το concept αλλά είχαμε αρκετούς μασκαράδες στο κοινό... :)
-
Πολλά μπράβο , συγχαρητήρια , κι εις ανώτερα και καλή αρχή :up :up .
Να προσθέσω ότι το γεγονός ότι ποστάρεις στις 04:20 το πρωί μετά απο όλο αυτό το πάρτυ, φανερώνει ένα επίσης σημαντικό συστατικό επιτυχίας
ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ παιδιά ;) ;)
Σου χει μεινει το "γυαλινο" εεεεεε ??? :P :P :P :P :P :P :P :P
-
Σου χει μεινει το "γυαλινο" εεεεεε ??? :P :P :P :P :P :P :P :P
Λίγο πράμα το χεις το χουνέρι που'φαγα ? ;D ;D ;D
Κωστα, νομιζω οτι τα περι νηφαλιοτητας ειναι σχετικα. Αλλοι πινουν και δε βλεπουν μπροστα τους κι αλλοι πινουν και παιζουν καλυτερα.
Στα όρια της νηφαλιότητας όμως πάντα , δεν είπα ότι κάνα δυο κάνουν κακό ;) .......... Ζάντα κανείς δε μπορεί να παίξει .... καθένας με τα όριά του.
μη κοιτας εσυ που παίζεις 5 νοτες σε όλο το live και δε τις ακουει και κανεις :P :P :P μπουχαχα
-
Στα όρια της νηφαλιότητας όμως πάντα , δεν είπα ότι κάνα δυο κάνουν κακό ;) .......... Ζάντα κανείς δε μπορεί να παίξει .... καθένας με τα όριά του.
μη κοιτας εσυ που παίζεις 5 νοτες σε όλο το live και δε τις ακουει και κανεις :P :P :P μπουχαχα
;D ;D ;D
Παντως, αρκετοι μπορουν να παιξουν ζαντα, δν ειναι ολοι σαν και σενα...την αλλη φορα, σκασε μυτη με Milko :P
-
...κρίνοντας από τον εαυτό μου, όσο περισσότερο παίζεις μπροστά σε κόσμο, τόσο πιο άνετος γίνεσαι απέναντι στο κοινό...και όσο πιο μεγάλο κοινό, τόσο λιγότερο άγχος...πλέον... ;D ...
...όσο για το ποτό, εξαρτάται από τις αντοχές του καθένα...εγω μόνο με νεράκι μπορω να αποδώσω όπως θέλω(άντε κ κανα γύρο σφηνακια)... ;D