Το Στέκι των Κιθαρωδών

Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: ε? στις 23/01/10, 13:02

Τίτλος: Ο ηχος του αερα (Το τραγουδι του Ζουλιεν)
Αποστολή από: ε? στις 23/01/10, 13:02
*ο ντροπαλος Ζουλιεν  τα βραδια χωρις φεγγαρι κρυμμενος μεσα στο σκοταδι παιζει απο το δωματιο του τα πιο γλυκα τραγουδια που ξερει με την σπασμενη φλογερα του για την νεαρη Μαρκησια Τερεζ ντε Μαρσαν που μενει στο αρχοντικο στην απεναντι πλευρα της πλατειας.... (Εμιλ Ζολα , "Για μια ερωτικη βραδια")


Δεν ειμαι υιποτε αλλο
παρα μονον ο ηχος
μιας σπασμενης φλογερας
που ακουμπαει ο αερας
πανω στις στεγες της πολης.

Νυχτες διχως φεγγαρι
στο σκοταδι γυρναω
με δυο νοτες σπασμενες
σαν σκιες ξεβαμμενες
σ 'εναν κοσμο απο εσενα...

Οπου η θαλασσα εχει
το βαθυ των ματιων σου
κυματα στα μαλλια σου
και τα ροζ μυστικα σου
σ΄εναν κηπο ανθισμενα

το αρωμα σου σκορπανε
στην μικρη καμαρα μου
και σου γραφω θλιμμενα
λογια ερωτευμενα
που δειλα σ'αγαπανε.

Δεν υπαρχω για εσενα
ξερεις μονο τον ηχο
που γεμιζει τα βραδια
των αστρων τα λιβαδια
που μετρας μαγεμενη.

Καποιος αλλος θ'αγγιζει
τα διαφανα χειλη
μα εγω στα ονειρα σου
θα γλιστραω κοντα σου
μ'ενα τετοιο τραγουδι.

Αφου θα μαι για εσενα
πια για παντα ο ηχος
μιας σπασμενης φλογερας
που φυσαει ο αερας
μολις πεσει το δειλι...

Τίτλος: Απ: Ο ηχος του αερα (Το τραγουδι του Ζουλιεν)
Αποστολή από: Bάγια στις 23/01/10, 14:52
Μου άρεσε πάρα πολύ!
Κυλάει σα νερο, αργά αλλά ατίθασα, χωρίς απόλυτη τεχνική φόρμα και αυτό μάλλον είναι στα υπέρ.
Είναι τόσο καθαρό το νόημα, σε πείθει τόσο με τον τρόπο που το παρουσιάζεις που οποιαδήποτε επιτήδευση θα του χαλούσε την ομορφιά.
Γλυκό και τρυφερό χωρίς να είναι γραφικό, "νια-νια" και κλαψιάρικο.
Τίτλος: Απ: Ο ηχος του αερα (Το τραγουδι του Ζουλιεν)
Αποστολή από: ε? στις 23/01/10, 22:10
Ωπ!!!Καινουριος πελατης!!!!
Σε ευχαριστω που το διαβασες βαγια και για να σοβαρευτουμε και λιγο χαιρομαι που κανεις αυτα τα σχολια σχετικα με την δομη του.Ενω γενικα
μου αρεσει να υπαρχει ενας ρυθμος ακομα και στον ελευθερο στιχο εδω σκεφτηκα πως θα ηταν καλυτερα να μην υπαρχει καθολου ρυθμος και ας χρησιμοποιειται καπου καπου η ομοιοκαταληξια..το σκεφτομαι σαν να ειναι αυτο που σκεφτεται ο Ζουλιεν την στιγμη που παιζει....και επειδη πιστευω οτι κατι για να ειναι αληθινο πρεπει να ειναι ελαχιστα επεξεργασμενο οι σκεψεις αυτες δε θα επρεπε να εχουν καποια φορμα οπως λες και εσυ...
παρολαυτα υπαρχουν καποιες ομοιοκαταληξιες και ισως ειναι τα σημεια που σταματαει να σκεφτεται και αφιερωνεται στον ρυθμο της φλογερας..
Παρολαυτα θεωρω πως δεν τα καταφερα να του δωσω την δομη που θα ηθελα καθως εχω σε αρκετα σημεια παρασυρθει και βγαινουν και αλλες ομοιοκαταληξιες ομως καποια στιγμη μπορει να το διορθωσω αυτο...οσο για το αλλο που λες ακομα και ο δειλος ηρωας του Ζολα φλεγεται απο ποθο για τη τυπισσα...ο ποθος δεν ειναι ποτε "νια νια"..ουτε οι σκεψεις ενος ερωτευμενου ειναι ποτε "νια νια" γιατι ακομα και αν ο ερωτας ειναι δειλος και απελπισμενος οπως στην περιπτωση μας οταν εκδηλωνεται (και παντα εκδηλωνεται) κρυβει μεσα του μια δυναμικη. Ο Ζουλιεν μπορει να φοβαται μην τυχον τον δει αλλα θελει να την στιγματισει , να την μαγεψει με την μουσικη του..υπαρχει και εδω μια διεκδικηση σε ενα δευτερο επιπεδο...οπως υπαρχει σε ολα τα πραγματα στην ζωη...γιατι βλεπεις η αληθινη ζωη δεν ειναι ποτε "νια νια"..η ποιηση αντιθετα ειναι σχεδον παντα "νια νια" αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια...anyway σε ευαχριστω που διαβασες και σχολιασες!!

υ.γ:αυτα παθαινεται οταν μου κανετε σοβαρα σχολια ξυπνατε το ψωνιο μεσα μου.

Τίτλος: Απ: Ο ηχος του αερα (Το τραγουδι του Ζουλιεν)
Αποστολή από: gkou στις 24/01/10, 01:47
Ενώ δεν είσαι καθόλου ψώνιο εσύ, μικρό και αθώο μου :P (πλάκα κάνω ;D)
Κι εμένα με εντυπωσίασες νεαρέ, και με το περιεχόμενο και με την όλη δομή των στίχων σου, μπράβο!!!
Τίτλος: Απ: Ο ηχος του αερα (Το τραγουδι του Ζουλιεν)
Αποστολή από: Lo.Lee.Ta στις 24/01/10, 01:56
Μπράβο Ρακένδυτε! Όσο για το ότι η ζωή δεν είναι ποτέ "νια νια"...ΕΚΤΙΝΑΣΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΝΙΣΤΑΜΑΙ !!!χαχαχα
Εμένα φίλε μου το ποίημά σου με ταξιδεύει σε μια άλλη διάσταση. Σε αυτήν που δεν φαίνεται..
Εκεί που τελικά ο πραγματικός έρωτας, είναι η φλογέρα.
Ακόμη και όταν 2 άνθρωποι ζούνε συνέχεια μαζί στο ίδιο σπίτι,έχουν ομολογήσει τον έρωτά τους, στην πραγματικότητα τους χωρίζει αυτή η απόσταση.
Η φλογέρα είναι όσα ξέρουμε και μας αρέσουν στον άλλο. Η απόσταση όσα δεν ξέρουμε, αλλά και όσα ξέρουμε αλλά δεν μας αρέσουν.
Όταν σταματήσει να παίζει, δίπλα μας μένει, ένας άνθρωπος που δεν ξέρουμε και δεν μας αρέσει.
Τίτλος: Απ: Ο ηχος του αερα (Το τραγουδι του Ζουλιεν)
Αποστολή από: ε? στις 24/01/10, 12:48
@gkou

εγω δεν ειμαι απλως ψωνιο , εχω περασει σε αλλα επιπεδα και για αυτο απολαμβανω το μαναδικο προνομιο να γραφω οτι μου κατεβει γιατι εχω πλεον το ακαταλογιστο!!

@xolidoxos

μου αρεσει ο τροπος με τον οποιο βλεπεις το πραγμα αλλα μην διαφωνεις γιατι θα γινει χαμος εδω μεσα!!Η ζωη δεν ειναι "νια νια" !!!
και για να μην το πολυ κουραζουμε , εχω δικιο , τελος  :P
Τίτλος: Απ: Ο ηχος του αερα (Το τραγουδι του Ζουλιεν)
Αποστολή από: mati στις 25/01/10, 16:53
ομορφο το λεξοδιαλεγμα, ασταματητος ρυθμος, δυνατο και τρυφερο ταυτοχρονα...λιγο παραπονιαρικο, οσο πρεπει, ομως...