Νυχτερινό

[Maria_Adouaneta]

"Δεν ξέρουμε τί θέλουμε να δούμε,
κι όταν το βρίσκουμε,
δεν ξέρουμε αν μας αρέσει.
Κι αγοράζουμε καινούργια μάτια,
σαν καλύτερα να βλέπουν.
Άδεια τα δικά μας, παλιά,
τα πετάμε σε μιαν άκρη.
Νομίζουμε δε θα τα ξαναχρησιμοποιήσουμε.
Ρωτάμε τον διπλανό:Συγνωμη να δανειστώ τα μάτια σας για λίγο?
Για να με δω; Γιατί με τα δικά μου δε μ'αρέσω.
Εκείνος με χαρα τα δίνει.
Του αρκεί μονάχα που με τα δικά μας δε μας αρεσουμε.
Γιατι κι εκεινος ετσι νιωθει.
Και θελει ολοι να σερνονται.
Αυτη ειναι η ευτυχία του
Κι αγαπάμε αυτον που είπε αυτο που παντα σκεφτομασταν.
Που το εκφράζει με λόγια που δε σκεφτηκαμε ποτέ.
Μα μυρίζουν όπως οι ερωτήσεις μας..
Νυχτωσε.
Ας φύγω"

Καλη ανάσταση στα σταυρωμένα παιδικά μας όνειρα...

[monalizagreen]

δεν θα πω τίποτα...τα είπες όλα...

              ...πουλάμε τα μάτια μας,για ένα ζευγάρι ξένα μάτια...
                 
                                                                                    Καλή Ανάσταση!

[Maria_Adouaneta]

Μάλλον γιατι φοβομαστε να μας δουμε με τα δικα μας

[ouzo]

Σου καταθέτω και τα δικά μου μάτια. Μπράβο, εξαιρετικές σκέψεις!

[mymood]

Οχι μη φευγεις , μη πας πουθενα. Παρε τα ματια μας και κοιταξου.
Ναι ναι εισαι και η Πρωτη!!!

[old_lion]

"...Δεν ξέρουμε τί θέλουμε να δούμε,
    κι όταν το βρίσκουμε,
    δεν ξέρουμε αν μας αρέσει.."

Να μείνω σε αυτό όπου έγραψες  "παιδικό όνειρο"  εσύ ?

Παιδικό ?

Πώς ?

Χμ , δε σού απάντησα και πολύ λανθασμένα τελικά .

 

[pascal.]

Δεν ξέρω αν τα εξέλαβα όπως τα εννοείς, αλλά μου άρεσαν πολύ τα νοήματά σου. Και η εικόνα που παρέθεσες.

Μόνο που είναι άμετρο και ανομοιοκατάληκτο δε μου άρεσε, αλλά είναι ένα κουσούρι μου που δε συμμερίζονται όλοι. Τι να γίνει!

[ouzo]

Μόνο που είναι άμετρο και ανομοιοκατάληκτο δε μου άρεσε, αλλά είναι ένα κουσούρι μου που δε συμμερίζονται όλοι. Τι να γίνει!

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να το δω αυτό ως κουσούρι! Τέτοιες δυνατές σκέψεις θα ήταν σαν να τις φυλάκιζε μέσα στα πλαίσια της ομοιοκαταληξίας και του μέτρου.

[FSL]

Αν πριν μ άρεσαν μια φορά τα γραπτά σου τώρα που εγκατέλειψες το μέτρο τα λατρεύω...
Τι να πω πια....κάθε φορά ανυπομονώ για το επόμενο...

[aristomenis_a]

Μου αρεσε.

[pimami]

το ότι μπορώ να διαβάζω τις δημιουργίες σου, τις σκέψεις σου είναι από μόνο του πολύ πολύ μεγάλο... έμμετρα ή άμετρα χαίρομαι που έχω αυτό το προνόμιο και καρτερώ τα επόμενα...

καλή Ανάσταση στα όνειρά μας λοιπόν...

[Fusalida]

Είναι τόσο λητό, τόσο απέριττο και τόσο δυνατό συνάμα...τόσο απλά λόγια που λένε αδίστακτα μεγάλες αλήθειες...αλήθειες που μόνο τέτοια λόγια μπορούν να τις φανερώσουν...αλήθειες ενοχλητικές που τρώνε από μέσα την συνείδησή μας γι' αυτό και τις παραμερίζουμε συνήθως...
Ευχαριστώ -δεν ξέρω ποιον...ίσως Αυτόν που Αναστήθηκε- που υπάρχουν ακόμα ποιητές να τις υψώνουν που και που μπροστά στο δειλό "εγώ" μας...

Κι αγαπάμε αυτον που είπε αυτο που παντα σκεφτομασταν.
Που το εκφράζει με λόγια που δε σκεφτηκαμε ποτέ.
Μα μυρίζουν όπως οι ερωτήσεις μας..

Δεν ξέρω τι άλλο να πω...

[ερεβος]

Ουαου.....

[eleos* (Βάλια πια....)]

Μα μυρίζουν όπως οι ερωτήσεις μας..
Νυχτωσε.
Ας φύγω"

Οι σκεψεις.. οι εικονες..
Με φοβισε λιγο.. μαλλον οχι με φοβισε... χχμμμ.. δε θα μπορουσα να βρω λεξη για να το περιγραψω.. Να μου το συγχωρησεις..
οπως ειπε και ο χρηστος... ουαου...
να σαι καλα..