Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
"... Μύρα το όνομά μου ..."
"... though their hands are cold they'll love forever Πιστευω οτι μερικα πραγματα δεν αλλαζουν, ουτε η ζωη ουτε ο θανατος εχει τη δυναμη να τα αλλαξει , μονο το δικο μας το χερι..."
"...Φαντασου οτι το παιδι σου κανει κατι τετοιο. Εγω θα ενιωθα σαν να το κανει εναντιον μου, κατα καποιον τροπο."
"...Αυτο τι σημαινει, οτι πρεπει να το κυνηγαω για να γινει μια ωρα αρχυτερα?..."
...Oλα...
"...το cold παει για τον θανατο,οχι για τις ψυχες, παρόλο που εχουν πεθανει και τα σωματα τους ειναι κρυα, θα κρατιουνται απ' το χερι και θα αγαπιουνται για παντα...".
Αυτοκτονία σημαίνει να παλέψεις και να νικήσεις το ισχυρότερο αίσθημα του εαυτού σου... Το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Για ποια δειλία μιλάμε λοιπόν?
Όταν μιλάμε για κατάσταση απελπισίας η λογική δεν έχει ρόλο παρά μόνο κομπάρσου. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης προφανώς κάποιες στιγμές χάνει τη δύναμή του μπροστά στο αίσθημα της απελπισίας.
Ανεξάρτητα από το αν υποδηλώνει δειλία ή θάρρος, πρόκειται για μια ανεπίστροφη επιλογή...η βεβαιότητα του σήμερα, θα μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει αβεβαιότητα του αύριο και με βάση αυτό το δεδομένο δε θα επέλεγα ποτέ κάτι από το οποιό δε θα μπορούσα να αποδράσω.
"...Όταν μιλάμε για κατάσταση απελπισίας η λογική δεν έχει ρόλο παρά μόνο κομπάρσου..."
"...Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης προφανώς κάποιες στιγμές χάνει τη δύναμή του μπροστά στο αίσθημα της απελπισίας . Έχει τρομακτική δύναμη η απελπισία, σε καταγκρεμίζει..."
"... όμως το να ζήσεις , κατά την άποψή μου πάντα , απαιτεί μεγαλύτερο θάρρος , γιατί εκεί αναγκάζεσαι να νικάς καθημερινά την απελπισία , την απόγνωση , τη θλίψη , την απογοήτευση κ.α..."
Αυτά από εμένα , που γνωρίζω πάρα πολύ καλά το θέμα από ΜΕΣΑ ,και όχι ξώφαλτσα και επιδερμικά από πολύ μακριά , απ' ΕΞΩ .
"...Ελπίζω να μην κούρασα..."
(...)Οπότε , φίλε μου καλέ , το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι μονάχα ένα :με τέτοιες συνθήκες ζωής , με τέτοιες καταστάσεις , με τέτοιον υποβιβασμό τής αξιοπρέπειας ,με τόσα ψέμματα και υποκρισίες , με τόση ξεφτίλα τελικά ,είναι να απορεί κανείς για το γεγονός ότι οι αυτοκτονίες δεν είναι όσες λογικά θα έπρεπε να είναι.Διότι τελικά το μεγάλο ερώτημα δεν είναι το γιατί αυτοκτονεί ένα πρόσωποαλλά το γιατί δεν αυτοκτονούν τόσο πολλά άλλα πρόσωπα που θα όφειλαν να το κάνουν πολύ νωρίτερα αλλά δεν το κάνουν και βγαίνουν και λένε χίλια-δυο γαι να δικαιολογηθούν.(...)
"...Υπάρχει πιό σπουδαίο δώρο από εκείνο της ζωής;..."
"...το να αναρωτιέσαι "γιατί αυτοκτονούν τόσοι λίγοι"..."
"...Δεν έθιξα καν το θέμα. Δεν πήρα καν θέση, πολύ περισσότερο δεν πλάτιασα ακαδημαικά..."
"...Επειδή ακριβώς είναι ιερή η στιγμή που «διαπραγματευόμαστε» την ύπαρξή μας..."
"... Η παραίτηση (όταν θα είναι επιλογή) θα είναι μόνο προσωπική , εσωστρεφής για αυτό και αξιοπρεπής.
Μια δοκιμή στο ρίσκο τής "ρώσικης ρουλέτας" μπορεί να πείσει και τον πιο δύσπιστο .Και τελικά , εάν κάποιο πρόσωπο δεν την έχει παίξει έστω μια φορά αυτή την ιδιότυπη "ρουλέτα"τότε πώς μπορεί να ξέρει ποια και τι συναισθήματα φέρνει ?
|...τον θάνατο τον αψηφώ , τον πόνο δεν αντέχω.. .καλημέρα σας
"Νομίζω ότι θα συμφωνήσεις και εσύ , ότι αυτή η αθωοποίηση της αγωνίας ..."