Ο ΜΙΤΟΣ

[dora]

Ο ΜΙΤΟΣ


Αράχνες έπιασαν τα χρώματα του ονείρου
και στο συρτάρι περιμένει η ζωή
πέφτει το βλέμμα σου στην αγκαλιά του απείρου
πέφτεις κι εσύ.

Σε πείσαν  του έρωτα σκιές  και της αγάπης
πως το σεργιάνι  σου στον κόσμο είναι γιορτή,
χωρίς το μίτο της δικής σου Αριάδνης
έχεις χαθεί.

Κι ενώ το δρόμο προς την έξοδο γυρεύεις,
σάπιο κουβάρι μες τα χέρια σου κρατάς
μες του μυαλού σου το λαβύρινθο σωπαίνεις
και προσπερνάς.

Γύρω σου μοιάζουν να γκρεμίζονται οι εικόνες,
σαν σε παραίσθηση ,τοπίο του χαμού
και το μυαλό σου ταξιδεύει στους αιώνες
του χωρισμού.

Κλείνεις τα μάτια σου και δεν ζητάς συγνώμη,
«όχι δεν έφταιξα εγώ μην με χτυπάς,
αυτό που ζήτησα δεν μου ‘δωσες ακόμη,
να μ΄ αγαπάς.»

[Witchking]

Πολύ όμορφο!!!
Απλά δεν μου κολλάει ο πρώτος πρώτος στίχος εννοιολογικά......

[pimami]

"χωρίς τον μίτο της δικής σου Αριάδνης
έχεις χαθεί....."
 

[morenita]

Οι 2κ3κ5 ειναι κορυφαιες,τις υπολοιπες δεν τις καταλαβαινω...Η πρωτη μου μοιαζει απο αλλο ποιημα/τραγουδι(δεν κολλαει με το υπολοιπο)."Στο συρταρι παραμενει η ζωη" σημαινει οτι δεν υπαρχει ζωη παρα μονο κλειδωμενη κ μακρια απο την πραγματικοτητα,αντιθετως οταν λες "Προσπερνας" για μενα σημαινει συνεχιζεις παρα τα οσα συμβαινουν,χωρις να σταματας να ζεις...

[dora]

η πρώτη στροφή φαίνεται λιγο άσχετη σε πρωτη ματιά...
στο μυαλό μου είχα την εικόνα αυτου του ανθρώπου καθισμένο κάπου πχ σ ενα δωμάτιο και καθώς σκεφτεται αυτά που του έλεγαν και αυτά που του συνέβησαν τελικα βρισκεται στο λαβύρινθο, που ποτε δεν καταφέρνει να βγει..


dora

[morenita]

Τι του ελεγαν?Ποιοι?

[dora]

...(βλέπε 2η στροφή) του έλεγαν πως χωρίς το μίτο της δικής του Αριάδνης έχει χαθεί, αυτός αν και κρατούσε το μίτο στα χέρια του αποδείχθηκε ένα σάπιο κουβάρι που κάθε άλλο παρά το δρόμο προς την έξοδο του έδειχνε.....

[pimami]

ομολογώ πως με την τελευταία εξήγηση που που δόθηκε από την συγγραφέα μπερδεύτηκα λίγο....
είχα χωρίσει την δεύτερη στροφή σε δύο μέρη, επηρεασμένος ίσως από το κόμμα.
1)"σε πείσαν....." ως "....γιορτή"
2)"χωρίς τον μίτο...." ως "...έχεις χαθεί"

Στο μεν πρώτο μέρος σύμφωνα με την δική μου "ανάλυση" εκφράζεται κάτι σαν παραπλάνυση από τον ενθουσιασμό των συναισθημάτων του έρωτα και της αγάπης. Μια παραπλάνηση που οδήγησε στην πίστη πως η ζωή είναι μια γιορτή.
Στο δεύτερο όμως έρχεται μια σοφή και χιλιοειπωμένη διαπίστωση, (κάτι σαν προσγείωση στην πραγματικότητα). "Χωρίς τον μίτο της δικής σου Αριάδνης έχεις χαθεί"
Δηλαδή: ας κάνουμε τη ζωή μας γιορτή, ας μην ξεχνάμε όμως να έχουμε πάντα ένα στόχο, ένα σημείο αναφοράς, έναν προορισμό, μια Ιθάκη και όπως εδώ παρουσιάζεται τον δικό μας μίτο.
η τελευταία διευκρίνηση μπορεί να ανέτρεψε την δική μου εκδοχή όμως εξακολουθώ να πιστεύω πως η εν λόγω στροφή είναι το δυνατό κομμάτι του έργου. (εξάλλου το δηλώνει και ο τίτλος)....

[dora]

...νομίζω πως δεν έχει αξία να αναλύσω εγω τους στιχους και να προσπαθήσω να μεταδώσω τα συναισθηματα μου όταν το έγραφα....
αλλώστε μπορει να έχει πολλές ερμηνείες αναλογα με την οπτική γωνία που θα τους δει κανεις
ίσως αυτή να είναι και η μαγεία.....

     

[pimami]

Α-κρι-βώς ! ! !